Gisteren ben ik naar Pellenberg geweest voor een eerste opvolging na de operatie. De artsen zegden dat de thuisverpleging degelijk werk geleverd heeft. De pingaten staan mooi. De draadjes mochten er nu nog niet uit. Dit gaat volgende week gebeuren. Ze hebben me nu een schoen meegegeven, niet om er mee te stappen, maar om 's nachts in bed te dragen. Dit lijkt misschien wat vreemd. De schoen moet vermijden dat ik een spitsvoet vorm. Mijn Ilizarov werd ook omgebouwd. Mijn been staat nu kaarsrecht na 14 dagen draaien met de klikkers. Ik ga nu nog verder comprimeren, zodat het bot aan de breuk onderaan zo hard wordt als beton. Ik ga nu ook mijn been beginnen te verlengen. Er mag een centimetertje bij. Vrijdag ga ik terug naar Pellenberg.
In Pellenberg hadden ze me er voor gewaarschuwd: vanaf de operatie moet er dagelijks kinesitherapie gebeuren. Elke dag laat de kinesiste me oefeningen doen. Sommige zijn wel stevig, en dat moet, omdat spieren terug soepel moeten gemaakt worden of niet mogen verslappen. Bovendien krijg ik een hele reeks aanwijzingen in het gaan met krukken en trappen doen. Mijn kinestiste heeft een heel programma klaar voor de komende weken, want het wordt nog meer pittig. Misschien moet ik later in de praktijkruimte in een klimrek hangen en met mijn benen zwaaien of moet ik thuis gaan paaldansen. ik kan me ook nog inschrijven voor een cursus ballet en dan mag ik mee dansen in Tsjaikowski's Zwanenmeer. Eerst nog veel keren tot tien tellen bij het heffen en strekken van mijn linkerbeen. De kine doet me goed.
Niet alleen boeken, televisie, DVD of computer verlenen comfort in het dagelijks leven van een thuisgebonden zieke. Ik voel me nu nog thuisgebonden, maar ik heb wel plannen om in een gehuurde rolstoel van Assist van de Christelijke Mutualiteit de buitenlucht op te zoeken. Ik moet nog even wachten op de doorbraak van de lente. Ik huur inderdaad een rolstoel, een ziekenhuisbed, een dekenboog (voor mijn Eiffelliaanse Ilizarov) en krukken. Ik betaal daarvoor een klein bedrag en zo breng ik mijn tijdelijke ziektetoestand redelijk comfortabel door. Eén telefoontje naar CM Assist was voldoende om alles aan huis te laten brengen en te installeren. Het ziekenhuisbed geeft het voordeel dat je de hoogte van hoofd- en voeteneind kan aanpassen, dat de thuisverpleging ergonomisch kan werken en dat ikzelf nooit ver hoef te lopen. Meer comfort kan ik niet wensen.
Gisteren ben ik naar Pellenberg geweest voor een eerste opvolging na de operatie. De artsen zegden dat de thuisverpleging degelijk werk geleverd heeft. De pingaten staan mooi. De draadjes mochten er nu nog niet uit. Dit gaat volgende week gebeuren. Ze hebben me nu een schoen meegegeven, niet om er mee te stappen, maar om 's nachts in bed te dragen. Dit lijkt misschien wat vreemd. De schoen moet vermijden dat ik een spitsvoet vorm.
