Als je frak over de grond sleept omdat je benen te kort zijn, dan heb je mantelzorg van doen. Mijn mantelzorg is van andere aard. Ik heb geluk, omdat familieleden, buren en vrienden, bereid zijn in te staan voor hand- en spandiensten. Bijna om de week moet ik naar Pellenberg. Bea kan niet rijden. Daarom doe ik beroep op vrijwilligers voor deze vervoersklus. Ik mag deze mensen niet overbelasten, want de rit neemt minstens een halve dag in beslag, Pellenberg is ver en steevast heb je files richting Leuven. Hetzelfde geldt voor de boodschappen, waarbij een auto nodig is. De inzet van mantelzorgers kan ik bijzonder waarderen. Het zijn stuk voor stuk mensen die "gratuit" een hoop vrije tijd willen investeren. Je moet zorg dragen voor hen en hun diensten zeker niet afwijzen. Soms kan dit een extra bekommernis zijn, mochten zij ondervinden dat er niet onmiddellijk antwoord gegeven wordt op hun hulpaanbod. Overdag staat onze deur altijd open en het is binnen zonder bellen. Mijn mantelzorgers weten dit. Voor mij is het bijzonder vervelend als er iemand belt en aan de deur blijft wachten. Denk nu niet dat je bij ons als een dief in de nacht zomaar kan binnenvallen of aan home-jacking doen. Onze golden retriever, Diarmuid, verwelkomt elke bezoeker met een enthousiast geblaf. En de mantelzorgers, kinesiste en thuisverpleegster weten dat.
