Straks kunnen we buiten zitten. Het belooft prachtig lenteweer te worden. Ik mag mijn huid wel niet aan de zon blootstellen wegens mijn antibiotica. Mocht er nog iemand ergens een burka hebben, dan zou die nu goed van pas komen. Een of twee nachten geleden werden mijn paaslelies in mijn voortuin weggerukt. Nu staan die ergens te pronken op een of andere schouw naast het heilig hert. Dan is er toch nog iemand die er meer plezier aan heeft dan wij. Maar daar gaan dan mijn vruchten van mijn botanische kennis, mijn ervaring en inzicht in horticultuur ten spijt. En ik die dacht nu eindelijk eens mee te doen aan de gemeentelijke wedstrijd van de mooiste voortuin.
