Het moest er nog eens van komen. Deze middag bekeek ik een van mijn 22 pingaten en zag een krater zo blauw als een liberaal, zo rood als een socialist en zo purper als een overrijpe kardinaal. Bea, verpleegster, heeft het bewuste pingat onder handen genomen en desinfecteerd. Ik ben onmiddellijk begonnen met een nieuwe kuur antibiotica. Het is nu verlengd weekend, en het heeft geen zin te wachten tot een labo de kweek van het aangetaste weefsel onderzocht heeft. Ik ga nu ook vrijwillig in quarantaine, solidair met de Mexicanen. Dat betekent dat ik mijn erf niet verlaat en dat ik me heel rustig ga houden. Normaal ging ik met de hulp van goede vrienden, buren op 1 mei met de Christelijke Arbeidsbeweging op bedevaart naar Melsele, Gaverland. Maar ik ga me dus een weekje aan huis sequestreren. Vrijdag 8 mei ga ik naar Pellenberg en dan breng ik uitvoerig verslag uit van dit alles.
