Bij de laatste operatie van 2 augustus 2009 werd het metalen frame verwijderd. Ik ben naar huis gekomen met een been vol compressen en een verbanddoek. De verpleegster moest nu enkel nog zorg besteden aan de genezing, het dichtgroeien van de pingaten. En dat dichtgroeien ging heel snel. Na zowat een week hield de tweedagelijkse verzorging op. Ik onthoud voor de rest van mijn leven dat de thuisverpleegster met veel geduld, concentratie en toewijding om de twee dagen een vol uur bezig was met mijn been: ontsmetten, vervangen van compressen, nazicht op ontstekingen, huid in orde en soepel houden.
