INTERVIEW

  BERT BROOS - MARCEL VAN SNICK

Bert. Eerst en vooral gefeliciteerd met je 73ste verjaardag, alsook met je politieke anciënniteit. Maar Herman De Croo zit toch nog langer in de politiek.

Marcel. Inderdaad, Herman werd in 1965 de laatste burgemeester van Michelbeke, maar vorig jaar stapte hij uit de gemeentepolitiek daar hij niet gelijktijdig met zijn zoon Alexander van het gemeentebestuur deel kan uitmaken. Daardoor word ik nu de zogenaamde ouderdomsdeken die kans maakt om het eerste gouden raadslid van Brakel te worden. Maar ik zal nog tot 2020 moeten wachten. Dan nog op voorwaarde dat zowel mijn gezondheid als de kiezer het toelaat. Na mij volgen Noël Morreels die ik al sedert midden de jaren 60 van op school ken en André Flamand die een kwarteeuw mijn politieke spitsbroeder was. Beiden zitten sinds 1977 in de politiek of een legislatuur minder dan ik.

Bert. Tijdens je politieke loopbaan heb je vele collega's en andere kandidaten zien komen en gaan. En ook heel wat meegemaakt.

Marcel. Dat zal wel. Met de herverkiezingen van 1977 inbegrepen nam ik 9 keer deel. Ik zou het moeten natellen, maar alle partijen samen zijn er honderden kandidaten geweest die hun kans waagden. Minstens de helft daarvan is nooit verkozen geraakt en van die andere helft zetelden velen maar kortstondig in de gemeenteraad. Het kan misschien raar klinken, maar er zijn intussen toch een honderdtal van die kandidaten, verkozen of niet verkozen, gestorven. Ik denk ondermeer aan twee van mijn vroegere collega's-schepenen die overleden in functie: Frans Vandemenschbrugge in 1986 en Ghislain Nachtegael in 2005. Vooral in de jaren 70 maakte ik turbulente tijden mee op politiek vlak. Eerst was er mijn strijd van één tegen allen in Everbeek en vervolgens hielp ik de minister een einde maken aan het 'Honderdjarig-Bewind' in Brakel. Ik overleefde verscheidene coalities en ooit belandde ik als schepen in de oppositie om beslissingen van een andere meerderheid uit te voeren. Na een 'Vaarwel, Marcel', volgde er telkens 'Geen vaarwel, Marcel. Van Snick keert terug"

Bert. Ooit was je wat men noemt een stemmenkanon, maar bij de jongste gemeenteraadsverkiezingen deed je het minder goed.

Marcel. Meestal was ik de lijstduwer die na de lijsttrekker de meeste voorkeurstemmen kreeg. Herhaaldelijk veroverde ik de derde plaats onder alle kandidaten van alle partijden. Onze vrouwelijke schepen Marleen Gijselinck die ik al van in de jaren 70 ken en voor wie ik een bijzondere waardering heb, was de eerste om mij in stemmenaantal te ontronen. In 2000 en 2006 slaagde ik er nog in achtereenvolgens vierde en vijfde te worden, maar na mijn ontslag als schepen in 2008 ging het wat bergaf. Ook omdat ik in 2012 niet de derde plaats die mij toekwam kreeg toegewezen. Toch waren er van alle andere partijden samen maar 3 kandidaten die beter scoorden dan ik. Ik troost mij bij de herinnering dat ik met uitzondering van vader en zoon De Croo de enige liberaal ben die ooit meer dan 2000 voorkeurstemmen behaalde.

                                                 Zie volgend onderwerp voor tweede deel interview