ONDERUITGEZAKT... MARCEL OF JAN? "Wie een hond wil slaan, vindt allicht een stok!". Een spreekwoord dat Jan Haegeman regelmatig toepast in zijn wekelijkse epistels waarin hij zich de nieuwe Messias waant om de verdwaalde Vlamingen naar de ware schaapstal te leiden. Of de Brakelse NVA-voorman zich al dan niet Vlaming en Belg voelt, is zijn probleem. Ik wens daarover geen zinloze dicussie. Wel veroorloof ik het mij te reageren tegen een betwiste uitlating die nu ook al door Albert Brakelaar via email in herinnering wordt gebracht. Waarover gaat het precies? In zijn litanie over "Een Vlaamse leeuw met valse noten", schrijft "manneke zageman" het volgende: "Onderuitgezakt aan het spreekgestoelte met de handen voor de mond staan speechen is weinig bevorderlijk voor de verstaanbaarheid..." Schepen Van Snick hield honderden korte(re) en lange(re) toespraken. Zelden of nooit werd onverstaanbaarheid opgemerkt. Integendeel, Marcel heeft een klare, harde stem waarmee hij zich zelfs zonder micro in een zaal verstaanbaar kan maken. Toevallig waren mijn buurman en ikzelf op die academische zitting aanwezig. Van dat "denkbeeldig onderuitgezakt" hebben we weinig gemerkt. Maar des te meer viel het ons op dat een zekere Jan Haegeman (die op de rij voor ons zat) het moeilijk had om niet in slaap te vallen." Precies hijzelf gaf daar een verklaring voor: "Na een kort nachtje (wegens blijven plakken) ging het zondagochtend richting gemeentehuis..." Beste Jan, zoek geen spijkers op laag water en gedraag je als een wakkere Vlaming zonder valse noten!