Een tijd van komen en een tijd van gaan. Tot onlangs heerste er onzekerheid of voor de langst zetelende schepen van Brakel de tijd van politiek gaan gekomen was. Maar uiteindelijk wordt het geen vaarwel. Met de slagzin: "Op algemeen verzoek en in dienst van allen blijf ik nog 6 jaar" wil Marcel zoals 35 jaar terug nog eens de verrassingskandidaat zijn van de gemeenteraadsverkiezingen;
Ik ben Pros, de verantwoordelijke auteur van deze brief. Van roddelpraatjes, vroeger meer dan nu, liggen Marcel en ik niet langer wakker. We zeggen immers wat we doen en we doen wat we zeggen. Al tientallen jaren lang. Ook publiceren we nog steeds waar we zin in hebben maar we blijven altijd hoffelijk. . Vooral in de jaren 7O werden we bejubeld als plaatselijke vedetten. Daarna trok ik mij langzamerhand terug uit het openbare politieke leven, want intussen was Marcel sterk genoeg geworden om op zijn eentje de strijd aan te gaan.
Het weze mij toegelaten dat ik nog eens uitzonderlijk de politieke pen hanteer om uit de biecht te spreken over de verkiezingsmol 2OO6.
Het is zeker niet waar dat Van Snick met voorbedachten rade in de rol van martelaar zou zijn gekropen om dan als redder der verkiezingen triomfantelijk uit ballingschap terug te keren. Het is wel waar dat Marcel na herhaaldelijk aandringen van zijn kiezers in het algemeen en van zijn geliefd Everbeek in het bijzonder een allerlaatste keer wil meedoen.
Voor dat aanvankelijk vaarwel was er wel meer dan één reden. Om te beginnen de leeftijdsgrens, waardoor hij zijn plaats wilde afstaan aan jongere kandidaten. Het is ook waar dat in tegenstelling met andere kandidaten wier politiek broodje nog niet is gebakken en staan te trappelen van ongeduld om schepen te zijn, dat voor Marcel van weinig belang is. Althans toch niet op het financiële vlak, want door in 2OO1, toen hij 60 jaar werd, zijn schepenpensioen niet op te nemen, deed hij Brakel een aanzienlijke besparing cadeau. Alsdusdanig is hij de goedkoopste werkkracht van de gemeente. Daarenboven kan hij als tweede in rangorde (op basis van dienstjaren en voorkeurstemmen) niet meer hoger klimmen. Herman De Croo valt immers toch niet te kloppen.
Maar "Het verdriet van Marcel" was wel de belangrijkste reden waarom Van Snick zijn vaarwel aankondigde en echt wou afhaken. Over bedoeld verdriet dat zowel van familiale als politieke aard was en een toegevoegd hoofdstuk wordt in het boek "Marcel klapt uit de biecht" wens ik hier niet verder uit te weiden. In de herfst van vorig jaar deed zich een ommekeer voor. Marcel zou met zijn goede vriend Ghislain een unieke campagne voeren onder het motto: "Op zoek naar de verkiezingsmol 2OO6". Maar tot overmaat van ramp kwam amper een maand later collega Nachtegael te overlijden. Marcel stond er weer alleen voor. Vaarwel of geen vaarwel! Gelukkig verscheen toen de burgervader als ontfermende engel vol luisterbereidheid. Schepen Van Snick kreeg een aantal waarborgen met betrekking tot onder meer het gemeentelijk onderwijs en de buitenschoolse kinderopvang, de polyvalente zaal en het jeugdhuis, de ontwikkelingssamenwerking en het jeugdbeleid.
Een bijkomstige reden voor opnieuw kandidaat te zijn is om een mogelijke versnippering van het Brakelse politieke landschap te verhinderen. Weliswaar is Marcel een voorstander van de vrije meningsuiting met eerbied voor ieders overtuiging, maar een partij als het VB vindt hij hier overbodig omdat zich in Brakel geen vreemdelingenproblemen voordoen. Al evenmin is er nood aan een kartel voor de vervlaamsing van onze gemeente . Met leraar Nederlands Marcel Van Snick als schepen van onderwijs en cultuur, is de Nederlandse taal en cultuur in goede handen.
Last but not least wil hij uit solidariteit en collegialiteit als lijstduwer zijn mede kandidaten tot steun zijn . Het is immers algemeen geweten dat Van Snick minstens 1 en misschien wel 2 zetels vertegenwoordigt. Stel je voor dat zonder hem, de VLD een paar mandaten meer moet afstaan. Of wat nog erger zou zijn dat door het afzijdig toekijken van Marcel de absolute meerderheid ontglipt. Men zou het de schepen die zolang zetelde nooit vergeven. Precies daarom wil Van Snick ( nu hij zich na de positieve verwerking van zijn louteringsproces weer even fit voelt als weleer) de verrassingskandidaat zijn. Vrees niet, hij komt de huisdeurren niet plat lopen .Dat was nooit zijn gewoonte. Maar wanneer het kandidaten leger van diverse pluimage de aftocht blaast, zal Marcel op 9 oktober ( de dag na de verkiezingen ) opnieuw paraat staan in dienst van allen . Altijd en overal. Weer 6 jaar lang!
Van harte een vredelievende verkiezingscampagne !
Pros
Reacties op bericht (1)
27-07-2006
reactie op open brief
Dag Marcel!
Ik ben blij dat ik niet de enige kandidaat ben die z'n weg naar het internet gevonden heeft. Alvast proficiat met je blog! Ik kijk er naar uit om met jou een sportieve kiesstrijd aan te gaan.
Ik waardeer ook je beslissing om je toch nog eens in te zetten voor Brakel. Wel stoor ik me bijzonder aan één zinnetje in Pros' open brief, waarin deze laat doorschemeren al zou de N-VA enkel ijveren voor een vervlaamsing voor Brakel. Uiteraard is en blijft m'n partij de eerste en enige voorvechter voor meer en beter Vlaanderen, maar we staan voor zoveel meer! Ik nodig je dan ook uit om ons lijvige programma (zie www.n-va.be/brakel) eens te doorworstelen. Wie weet vind je er wel ideeën in terug waar we ons samen kunnen achter scharen!
Genegen groeten,
Jan Haegeman
N-VA
