INTERVIEW MET
MARCEL VAN SNICK
Zie weekblad "De Beiaard" van 4 juni 2010, blz.14
EVERBEEK IN 1963
OVERHEVELING
SCHOORVOETEND AANVAARD
In onze reeks "Yesterday" is het de beurt aan Everbeek, de Brakelse deelgemeente
die in 1963 van Wallonië naar Vlaanderen werd overgeheveld. Graag kwamen we te
weten hoe de Everbekenaars toen op die ongewilde overheveling reageerden.
Het was niet gemakkelijk iemand te vinden die er zich op een of andere wijze bij
betrokken voelde, ook al omdat intussen de gemeenteraadsleden uit die periode
allen overleden zijn. De Beiaard ging te rade bij de Zilveren Schepen Marcel Van Snick
die weliswaar de taalgrensafbakening van op afstand volgde maar zich toch een en
ander moet herinneren. Niet in het minst omdat hij al 40 jaar lang permanent in de
gemeenteraad zetelt; eerst in Everbeek en sinds de fusies van gemeenten in Brakel.
Marcel Van Snick
Ik heb mij nooit actief betrokken gevoeld bij bedoelde overheveling, omdat ik in de
eerste helft van de jaren 60 in Leuven verbleef alwaar ik student was in de letteren
en wijsbegeerte. Ik had in die dagen andere katten te geselen dan mij bezig te houden
met de taalgransafbakening in de gemeente waar ik toen en ook nu nog altijd
woonachtig ben. Niettemin blijf ik mij een aantal situaties en gebeurtenissen
herinneren. Zo weet ik dat de inwoners van Everbeek het niet prettig vonden in een
periode van nog geen 15 jaar tweemaal ongevraagd te moeten wijzigen van statuut.
Eerst figuurlijk verhuizen van Henegouwen naar oost-Vlaanderen en dan moeten
fusioneren met Brakel. Dat verliep evenwel allemaal zonder veel gemor, een soort
schoorvoetend aanvaarden van onvermijdelijke beslissingen van hogerhand.
De Beiaard
Graag iets over Everbeek en zijn inwoners in het algemeen.
Marcel Van Snick
Everbeek is een natuurschone landelijke gemeente met hoofdzakelijk inwoners die het
rustig willen houden, vroeger natuurlijk nog meer dan nu. Zoals de ere-voorzitter van
Toerisme-Brakel Sylvain De lange in een van zijn vele publicaties schrijft
"Het tweelingendorp alsof de tijd er is blijven stilstaan", al hoeft men dat vandaag
niet langer letterlijk op te nemen. Wellicht was ikzelf in de jaren 70 de grootste
revolutionair die Everbeek op politiek gebied ooit heeft gekend.
Met tweelingendorp bedoelt de heer De Lange enerzijds Everbeek-Beneden met de
parochie Sint-Marie en anderzijds Everbeek-Boven met de parochie Sint-Jozef die pas
in de tweede helft van de 19de eeuw ontstond. Het uitgestrekte Everbeek telde toen
ongeveer 4.000 inwoners en had echt nood aan een tweede parochie.
In de volksmond heeft men het liever over het Benedenkwartier en het Bovenkwartier.
Al in de middeleeuwen behoorde Everbeek tot de zogenaamde 'betwiste gebieden'
tussen het graafschap Vlaanderen en Henegouwen. Het gemeentehuis was gelegen
op een paar honderd meter afstand met de grens Geraardsbergen-Zarlardinge; bovendien
grenzend aan de Waalse gemeenten Lessines (Lessen) en Flobecq (Vloesberg).
De inwoners van Boven - richting Nederbrakel - voelden zich meer behorend tot de
Vlaanders, terwijl deze van Beneden eerder waalsgezind waren zonder echter
franskiljon te willen zijn.
|
