Gedichtendag
Een gedicht van Karel De Pelsemaeker

NACHT
in de holle weg met bomen erboven
door de maan verlicht
zie ik door de oude kruinen
door de kronkelende takken
door vele twijgen heen

enige wolken aan de bespannen hemel
met zilver sterrengefemel
bij een gouden halve maan
die mij naast m'n uitgerekt silhouet doet staan

waarmee ik samen dans, soms verder ga
of even sta en waarop ik goed gemikt
een deugddoend plasje richt

zo stap ik verder de nacht door, naar het meer,
naar het sterren weerspiegelend tevreden
kabbelend zilverenmeer, waarin 'zo schijnt het toch'
ook enige wolken en de bomen
met hun takken en hun twijgen zijn verzonken