In aansluiting vorig onderwerp

SINT-VALENTIJN
in poëtisch Geraardsbergen
Een gedicht van
Karel De Pelsemaeker

"Ik wou dat de tijd
niet verder tikt,
dat het water van de Dender
rimpelloos stil bleef staan,
de aalscholvers hun vleugels
altijd bleven openstaan.

Dat de brug
haar spiegelbeeld steeds,
zoals nu bij avondzon
in het water rustte
Dat Geraardsbergen voor altijd
in het strijklicht van de avond lag
dat hoorngeschal, zoals weleer,
vanuit de kattenstaart
in het dal weerklonk

Dat jij en ik
door chemie bevangen op een liefdesboot
op de valavondkleurige rivier dobberden
waar een hevig liefdespel
de apotheose van onze vaart zou zijn
.....