Een deel van de historie van de E18 is reeds aan bod gekomen bij de Oostenrijkse serie 1118. Na WOII waren er nog 39 locs bij de DB en 2 bij de DR in Oost-Duitsland in dienst. Deze locomotief had een stalen frame. De loc heeft voor en achter een loopas zonder aandrijving en daartussen vier assen met grote wielen die ieder door een elektrische motor worden aangedreven. De locs reden tot 140km/u in normale dienst alhoewel ze tot 150km/u aankonden. De 4 tractiemotoren samen hadden een respectabel vermogen van 2550 kW.

Onze loc is van Roco en geeft de toestand na 1968 weer. De loc heeft reeds een computernummer gekregen en is ingedeeld in de reeks 118. De wagons zijn van Fleischmann maar voorzien van Roco kortkoppelingen. De laatste wagon heeft sluitlichten.

10-07-2019 om 00:00 geschreven door Roger

De V200 werd het icoon van de Deutsche Bundesbahn uit de jaren '50 en '60.

In 1953-54 bestelden de DB een proefserie van vijf locomotieven ontwikkeld en gebouwd door Krauss-Maffei in München. In 1956 kwam de serie productielocomotieven bij MaK en Krauss-Maffei gereed. Deze locomotieven werden voornamelijk op niet geëlektrificeerde hoofdspoorlijnen ingezet ter vervanging van de nog volop aanwezige stoomlocomotieven. De locomotieven met twee motoren hadden veel onderhoud nodig. Iedere motor dreef een hydraulische overbrenging aan. 

In de jaren tachtig werden zeven locomotieven verkocht aan de SBB (Zwitserland) en als Am4/4 met de nummers 18461-18467 ingezet. Deze locomotieven reden er ondermeer met goederen- en diensttreinen.  In 1997 werd de laatste locomotief afgevoerd en aan een particulier in Duitsland verkocht.

Ook werden een aantal locomotieven verkocht, onder meer:

• aan de Albanese spoorwegmaatschappij (HSH)
• aan onder meer de Italiaanse privé spoorwegmaatschappij (FER)
• aan de spoorwegmaatschappij Heitkamp voor de aanleg van een spoorlijn in Saoedi-Arabië 

In 1984 werd bij de DB de 220 013 als laatste locomotief buiten dienst gesteld.

Ons model is een soundversie van Roco. Om een trein uit de jaren '60 geloofwaardig te maken trekt deze de ook al haast legendarische "Silberlingen" die, schrik niet, van Lima zijn. De reden hiervoor was dat Lima 20 jaar geleden de enige fabrikant was die deze rijtuigen onverkort als 30 cm model uitbracht. 

08-07-2019 om 15:35 geschreven door Roger

Dit is de oude politiepost van Oberwiesel. Momenteel staat het pand leeg. Je zou dan kunnen veronderstellen dat er ergens een nieuw politiekantoor is maar niets is minder waar. Ook hier slaan de bezuinigingsrondes toe. Nu gebeurt er wel niet spectaculair veel in dit slaperig dorpje en als dat dan toch eens is mag de politie van Wiesel stad langskomen. De gemeenteraad moet nog een nieuwe bestemming bedenken maar net als overal elders gaat dat niet zo snel !

06-07-2019 om 09:02 geschreven door Roger

In 1937 bestelde de Bundesbahnen Österreich (BBÖ) 8 locomotieven bij de Lokomotivfabrik Floridsdorf. Deze locomotieven waren bedoeld voor de Westbahn tussen Salzburg en Linz. Naast aanpassingen aan de luchtroosters kregen de locomotieven krachtigere transformatoren dan hun Duitse broertjes (E18) en nieuwe door Siemens-Schuckert ontwikkelde motoren. Tevens werden delen van de mechanische constructie en elektrische installatie aangepast aan de Oostenrijkse normen.

In 1940 kwamen de locomotieven in het bezit van de Deutsche Reichsbahn, waar ze ingedeeld werden als bouwserie E 18.2 en kregen de bedrijfdnummers E 18 201 t/m E 18 208. Tijdens de 2e wereldoorlog deed de Deutsche Reichsbahn een aantal aanpassingen aan de locomotieven. Zo werden de drijfwielen en voorloopwielen vervangen door kleinere zoals bij de Duitse E 18 locomotieven.

Na de 2e wereldoorlog werden de locomotieven bij de ÖBB ingedeeld als bouwserie Rh 1018. De van oorsprong Duitse E 18 42 was in Oostenrijk achtergebleven en werd bij de ÖBB ingedeeld als bouwserie Rh 1118 met bedrijfsnummer 1118.01. De locomotief werd toegelaten voor een maximumsnelheid van 140 km/h en was daarmee op dat moment de snelste locomotief in Oostenrijk. oorspronkelijk waren de locs "dennengroen", later werden ze oranje geschilderd. In de jaren '90 werden de locomotieven uit dienst genomen. Eén loc werd rijvaardig gehouden voor historische ritten tot in 2001.

Het model is van Roco en stamt nog uit de jaren '90. Deze loc is bij mij reserveloc geworden wegens slijtage aan de overbrenging na meer dan 20 jaar trouwe dienst. Deze loc is nog uitgerust met een "oerdecoder" LE130 van Lenz. Toch rijdt er nog een E18 op de baan, maar dan in de blauwe kleur van de vroegere DB. Maar da's voor een andere keer.

05-07-2019 om 08:37 geschreven door Roger

Bijna zo beroemd als de Orient Express is de Rheingold Express. De trein werd in 1928 als FFD Rheingold door de Deutsche Reichsbahn in de dienstregeling opgenomen, terwijl de exploitatie in handen was van  Mitropa. Bijzonder voor die tijd was dat de catering aan boord bij de reizigers langs kwam en dat de grenscontroles in de trein plaatsvonden

De trein werd door snelle stoomlocomotieven van de series 3700 en 3900 van Hoek van Holland naar Zevenaar getrokken, vervolgens door het Beierse type 18.4 en 18.5 van Zevenaar naar Mannheim, en door het Badense type 18.3 van Mannheim naar Basel-Badischer Bahnhof. Later werden zij door het type 01 getrokken.

Mitropa exploiteerde de trein, met nieuwe, comfortabele Pullmann-rijtuigen van de toenmalige eerste en tweede klasse. De rijtuigen waren als teken van hun luxe eerst in de kleuren aubergine-crème en rond 1931 violet-crème geschilderd.

De wagon op de foto dateert uit deze periode. Het model is van Lilliput en werd bijna 50 jaar geleden op de markt gebracht. De detaillering was voor die tijd fenomenaal. Zelfs de schemerlampjes op de tafels zijn weergegeven. Het enige dat mankeert is kortkoppeling maar die werd pas 20 jaar later uitgevonden !

04-07-2019 om 08:28 geschreven door Roger

De " Blue Tiger" ontstond in 1996 in Duitsland en was bedoeld als sterke goederenloc met een beperkte asdruk. Daarom is deze serie dan ook 6-assig geworden. De 12 cylinder dieselmotoren komen van General Electric en drijven via omvormers de wisselstroommotoren aan. Bij ons is dit concept al langer bekend, voor Duitsland was dit een trendbreuk met hun dieselhydraulische krachtoverbrenging. Behalve de motoren werd de rest van de loc gebouwd door ADtranz. In 2008 werd ADtranz overgenomen door Bombardier die trachtte de locs in heel Europa te verkopen. De locs voor de Duitse markt hadden een gewicht van 123 ton en een vermogen van 2460 kW waardoor ze 120 km/u snel waren. Buiten de 11 locs voor de DB waren deze machines geen groot succes in Europa. Er zijn nu kleinere 4 assige versies (TRAXX) beschikbaar voor de Europese markt.

Ons model is de Duitse variant en werd gebouwd door de Sloveense firma Mehano. Het was één van de allereerste soundlocs die toen verkrijgbaar waren. Het motorgeluid is nogal ééntonig en de signaalhoorn had iets meer dynamiek mogen hebben. De trekkracht voor dit model is als redelijk te omschrijven. Het is wel een blikvanger op de baan!

Wat velen misschien niet weten is dat er ook locs van dit type rondrijden in Pakistan. Deze rijden op breedspoor (1676mm) en hebben een iets groter vermogen (2500kW) dan de Duitse versie met hun 16 cylinder dieselmotoren. De eerste 10 werden in Europa gebouwd en verscheept, de 20 daaropvolgende werden onder licentie in Pakistan zelf gebouwd.

Er werden ook 20 locomotieven aan Maleisië verkocht om daar op smalspoor 1000mm te rijden o.a. op de verbinding Bangkok-Singapore.

In Duitsland is het bij de originele 11 stuks gebleven die nu dienst doen bij verschillende privémaatschappijen, de DB zelf heeft er geen in dienst.

02-07-2019 om 08:22 geschreven door Roger