Gisteren is mijn vriend george geopereerd aan een opgelopen ruggeletsel ten gevolge van een boot ongeval,wij wensen hem een spoedig herstel toe,zodat hij fit en gezond is om zijn reis naar belgie aan te vangen, Wij verwachten hem op 30 april
Ik heb George ontmoet ,tijdens een van mijn reizen als stewardess. Wij lagen al 4 dagen tegen de kaai in Gulfport Mississippi USA, enkele uren voor onze afvaart besloot ik vlug nog even te gaan shoppen naar de k-mart,in Long Beach ms. Mijn collega en ik besloten tevoet te gaan,maar we hadden ons een beetje misrekend op de afstand en tijd,dus besloot ik maar te liften,maar niemand wou ons een lift geven,dus zei ik tegen mijn collega,de eerste wagen dat ik nu zie doe ik stoppen,en dat was toevallig George. George heeft ons dan een lift gegeven en nadien mooi terug gebracht naar ons schip,we hebben dan vlug onze adressen aan elkaar gegeven,hebben afscheid genomen en zijn dan aan boord gegaan,2 uur later zijn we dan vertrokken naar de volgende haven Charleston south Carolina, en volgende havens tot we terug in zeebrugge waren,ben aan boord gebleven voor een 2de reis,en toen we in Sidney (Australia) waren besloot ik eens George op te bellen,we hebben zeker een half uur aan de lijn gehangen,en afgesproken in the Best Western als we terug in Gulfport waren. Onze ontmoeting was zeer emotioneel,we hadden beide het gevoel alsof we elkaar al jaren kende,en hij heeft mij dan ook meteen aan zijn familie voorgesteld,vanaf dat moment hoorde ik bij hen,en was Gulfport mijn 2de thuis geworden. Tot op de dag van vandaag, zijn we nog steeds hechte vrienden,eigenlijk meer, we zijn broer en zus voor elkaar. Zo zie je maar wat het leven voor je in petto heeft.
Hallo, ik ben Monique, ben 52 jaar en geboren in Gent. in 1980 ben ik naar Antwerpen komen wonen in verband met mijn beroep. ik was destijds stewardess op de lange omvaart,bij de Belgische koopvaardij. ( een reuze job ) maar helaas is dat voorbij, zo heb ik in al die jaren , vele malen de wereld rond gevaren. Na mijn zeemansleven was het soms wel moeilijk om mij aan te passen aan het leven aan de wal,nu na 10 jaar heb ik soms nog momenten van heimwee naar zee (zeemansbloed) ondertussen heb ik nog 2 1/2 jaar in de brandveiligheid geweest,en sedert een 3 jaar doe ik het rustig aan samen met met mijn vriend en genieten wij volop van het leven. we maken veel uitstapjes,gaan soms eens lekker uit eten. ik heb ook een dochter en al 3 kleindochters het vierde is onderweg,weet niet wat het gaat worden. mijn hobby is de pc,powerpoints maken,ect.ect. ook hou ik mij bezig met het paranormale,waar ik al mooie ervaringen heb mogen beleven. ik hoop van dit blog iets mooi te maken,maar moet eerst nog veel leren,zoals foto's erop zetten lukt mij nog steeds niet. groetjes Monique
