Aanvankelijk was het onze bedoeling Italiaans ijs te bereiden volgens het magisch recept van keukenheks Titiana.[ Zie Witch in the kitchen Titianas betoverende recepten Titiana Hardy ]
Maar een goeie week alvorens mijn oud-leerlinge Tatiana moest optreden, verwittigde zij mij dat het recept niet bruikbaar was.
Niet uitvoerbaar? Inderdaad!
Als excuus kon ik enkel zeggen dat ik in alle drukte wellicht niet goed nagedacht en over het hoofd gezien had dat voor deze bereiding het toevoegen van alcohol onontbeerlijk was. Het is immers enkel door toevoegen van alcohol dat men ijs zonder ijsmachine kan maken, want op die manier wordt er verhinderd dat het ijs zich in de diepvries tot ijskristallen vormt.
Wat een geluk dat mijn leerling-heks een ongelooflijke blunder voorkomen had
Dat betekende echter wel dat er nog snel een ander magisch recept moest gevonden worden. Gelukkiglijk vertelde een van mijn collegas over een recept voor fruitsalade waar zij gegarandeerd succes mee had. Bovendien moest er op het einde nog een speciale siroop aan toegevoegd worden. Dat zouden we als magische vloeistof kunnen gebruiken...
Deze siroop diende wel vooraf bereid te worden wegens koken en afkoelen Hier volgt het wat en hoe: 1 vanillestokje 2 dl witte balsamicoazijn 1 laurierblad 5 eetlepels suiker. Het vanillestokje opensnijden, in kookpannetje de balsamicoazijn met het vanillestokje, het laurierblaad en de suiker aan de kook brengen en voor de helft laten inkoken onder regelmatig roeren, het vanillestokje en het laurierblad verwijderen en de siroop laten afkoelen. Ons magisch brouwsel was klaar...
Het belsignaal had nog maar pas geklonken toen Tatiana reeds aan de klasdeur klopte. Donderdag had ik met mijn leerlingen afgesproken dat zij zelfstandig naar ons lokaal zouden komen, zodanig dat ons 2de leerling-heksje Atainat en ikzelf alles al konden klaarzetten. Alle ingrediënten en andere benodigdheden werden uitgestald. Tevens stond de cassette- en cd-speler gebruiksklaar.
Zodra de leerlingen aangekomen waren en het licht weer ontstoken was, werden de gekozen lievelingsmuziekstukjes medegedeeld. Tijdens de bereiding van het verleidelijk recept zouden die fragmenten als achtergrondmuziek een ruggensteuntje zijn.
Dan werd er kennisgemaakt met Atainat. Zij deelde de leerlingen mee dat ze samen een verleidelijk recept zouden klaarmaken. Op die manier zouden wij Ayla en Will, die bijna bevrijd waren, liefdevol ondersteunen. Vooraf moesten eerst alle handen grondig proper gemaakt worden. Intussentijd maakte Atainat iedereen er uitdrukkelijk op attent dat zij extra voorzichtig met de messen dienden om te gaan. Ook zeer belangrijk was dat iedereen tijdens de bereiding aan vrolijke, vriendelijke, liefdevolle dingen zou denken . Tevens werd er verwacht dat iedereen op zn minst de melodie van de gekozen muziek zou mee neuriën.
En dan ging de betovering van start. Terwijl de eerste lievelingsmuziek klonk, werden meloen, mango, appels, peren, kiwis, bananen, sinaasappels, enkele aardbeien, een trosje witte pitloze druifjes, een kleine ananas, een stuk sharon- en een stuk sterfruit schoongemaakt, en waar nodig klokhuis, pitten, zaadjes en schil verwijderd. Alles werd in niet te kleine plakjes gesneden en alhoewel leerlingheks Atainat gevraagd had van zoveel mogelijk sap op te vangen, werd het toch wel een morsig gedoe. Bovendien bleek zingen en snijden niet al te best te lukken. Het gesneden fruit werd in de grote mengkom verzameld en door een leerling voorzichtig besprenkeld met uitgeperst citroensap ( om verkleuring te voorkomen en het smaakt ook frisser! ) Eens al het fruit versneden was, werd het voorzichtig gemengd door Atainat die er tevens een geheimzinnige vloeistof ( balsamicosiroop ) uit een glazen karafje aan toevoegde. Deze fruitsalade zou nu nog 2u moeten rusten ( in de ijskast ). Tijdens de middagpauze zouden alle deelnemers hun deel van de toverspijs komen verorberen
Toen de leerlingen arriveerden klonk de muziek en stond de verleidelijke fruitsalade al klaar. Iedereen passeerde met zijn / haar bordje en kreeg een flinke portie met bovenop een schep vloeibare room met honing gemengd. Allen waren het erover eens dat hun zelfbereide, verleidelijke toverspijs uitstekend geslaagd was.
De meesten wilden graag nog eens proeven Snoepertjes!
Het licht zal branden als een baken in de duisternis... deel 1
De tijd was rijp... Die donderdag moest alle kennis én kunde ingezet worden: het was nu of nooit!
En als het moest, zou er - voor de allerlaatste keer - nog maar eens tijdens de middagpauze verder gewerkt worden .
Zodra het licht aangestoken was, werd er direct van start gegaan. Het document was uiterst zorgzaam opgekleefd, zodanig dat er zeker geen enkel detail over t hoofd gezien kon worden. Alle ingezamelde informatie werd gemakkelijk bereikbaar uitgestald, zo dat iedereen ze vlot kon raadplegen. Systematisch werd er van links naar rechts gecontroleerd of alle gevonden oplossingen inderdaad pasten en er nergens nog iets ontbrak.
Oortjes, oogjes, mondje, handjes en voetjes werden terecht gelinkt aan kabouter Snip en alle ontbrekende woorden in het graag-gedaan-lied waren genoteerd.
Alle vissen in de zee en alle verschillende kinderen kwamen goed terecht onder de diversiteitsparaplu.
De elfjes werden verzameld rond het hart en de triptiek van de levensharmonie vond een plaats onder de notenbalk.
De verzameling cijfers en 7 letters stonden duidelijk in verband met de eeuwigdurende kalender en op de 3 wegwijzers aan het kruispunt waar de egel van Kaatje Cactusbloem stond na te denken, werden de kindvriendelijke veiligheidsregels genoteerd.
De cirkel van de armoede werd vervolledigd en alle ontbrekend woorden van het gedicht Menslief kregen hun juiste plaats.
2 Heksenhoeden met daarop 2 kleine l in grote G verwees duidelijk naar "tweelingheksen"...
Het licht zal branden als een baken in de duisternis... deel 2
Op de dagenreeks van december en januari werden de verloren dagen teruggevonden en ingekleurd, tevens werden de maanstanden met pijlen in de juiste volgorde gezet.
Ectoplasma en amoebe, diafragma,middenrif en pupil, alsook E=MC² en atomen werden in de geëigende context geplaatst.
Symbolen kregen de correcte waarden en cijfers en kleuren de gepaste plaats.
De Elfenspreuk werd volledig vertaald. En het geheimschrift onthulde Hoe beter men begrijpt, hoe meer men liefheeft.
De gevolgde sporen langs piramiden en in het regenwoud, alsook de bijzondere aanwijzingen gevonden in cultuurpatronen van de oorspronkelijke bewoners van Amerika en Australië hadden voldoende letters [ enederei / rohot / birje ] opgeleverd om samen de slogan eenieder hoort erbij te vormen.
De jonkvrouw en de uil, evenals de eenhoorn en de zonnebloem werden samengebracht in één wapenschild.
De silhouetten + W888888 werd omgezet tot Ayla en Will wachten.
De hartjesbekers stonden zeker symbool voor de liefdesspijs
Maar de ijskristallen, waar moesten die een plaats krijgen?
Het licht zal schijnen als een baken in de duisternis... deel 3
Inderdaad hier zaten de leerlingen ( maar vooral ikzelf ) met een probleem. Immers ik had de ijskristallen hun rol toebedeeld als toverspijs. Die was later gewijzigd in een fruitbereiding: dus exit ijskristallen Dan maar een truc uit de kast gehaald. Zou het niet kunnen dat de ijskristallen moeten gebruikt worden om de toverspijs te bewaren? Hmhm Aangezien geen van de leerlingen een ander voorstel had, werd deze oplossing dan maar aanvaard als zijnde de juiste. Oef!
Wij hadden ons doel bereikt Het complete document ( volledig én naar wij dachten juist ingevuld ) en alle werkstukken ( die met volle inzet en soms ook met veel moeite vervaardigd waren ) werden uitgestald op onze schrijn.
Moge wijsheid en kracht leiden tot schoonheid
Deze keer werd het licht niet gedoofd: het zou branden als een baken in de duisternis
Vrijdag was ik al vroeg bij de bakker de bestelling gaan afhalen. De man had er echt een kunstwerk van gemaakt: een grote chocoladetaart in dubbele hartvorm met als opschrift Elen sila lúmenn omentielvo. Het kon niet mooier zijn
Op school waren er onmiddellijk een paar leerlingen van de 5des bereid om een handje toe te steken en zo werd in ons klaslokaal alles voorbereid om er een leuk verrassingsfeest van te maken. Onze lantaarn kreeg een nieuw theelichtje en de cd-speler werd klaargezet. Vrolijke servetten, picnicbordjes en vorkjes, alsook fruitsap en bekertjes werden uitgestald. Her en der werden grote, vrolijk gekleurde papieren bloemen neergelegd en op het schrijn werd in een kring van bloemen - een brief geplaatst. Toen dat alles klaar was, liet ik een van de leerlingen met kwistige hand blauwe glitterstof op de grond strooien
Tijdens het 1ste lesuur zou ik met de leerlingen van de 5des in de turnzaal meditatieoefeningen doen; dat vonden zij altijd fijn en zo bleef ons lokaal mooi op orde voor het feest.
En toen ging het mis
Nog voor de aanvang van het 1ste lesuur kwam één leerling van de 6des mij vertellen dat de anderen op uitstap gingen, dat hij als enige op school bleef en of hij nu al bij mij in de klas mocht komen Wat ??? Even kon ik niet geloven wat er gebeurde. Wat was er aan de hand ? Bereidwillig wou de leerling nogmaals zijn uitleg doen, maar dan kwamen reeds de klasjuffen naar mij toe. Zij vertelden mij dat er onverwacht een omruiling van lesuren gebeurd was wegens een wijziging bij een buitenschoolse activiteit en excuseerden zich omdat de directie er niet in geslaagd was om de bijzondere leerkrachten tijdig te verwittigen van deze onvoorziene wissel... Pas toen zij mijn verbouwereerd gezicht zagen en mijn uitleg over de apotheose hoorden, realiseerden zij zich dat dit gebeuren een ongelooflijke streep onder ons fantasieproject zette
Bij de aanvang van het 2de lesuur kwamen onze tweelingheksjes op bezoek om samen met ons feest te vieren. Zij werden er ook even stil van toen zij de gang van zaken vernamen. Toen zei Tabeteb dat dit wellicht de laatste en ultieme poging van Bett Weeter was om ons dwars te zitten. En alhoewel ik haar bewonderde voor haar flexibel denken, had ik het er ontzettend moeilijk mee. Tegen beter weten in stelde ik even later voor om toch maar voor ons vieren de taart aan te snijden. Zowel mijn heksjes als mijn ene leerling vonden dat niet gepast. Zelfs toen ik zei dat de taart het weekend niet gezond zou overleven, vonden zij dat het niet kon. Zij gingen enkel een drankje gebruiken en de taart ? Die mocht ik, wat hen betrof, naar eigen keuze aan minder bedeelden of vrijwilligers wegschenken. Wat ik dan ook gedaan heb.
Maar ik voelde me er spijtig genoeg niet echt gelukkig mee
Beste vrijdenkertjes, Jullie zoektocht is ten einde, want de opdracht is volbracht. Aanvaard onze dank. De ketens van het onrecht zijn verbroken en de betovering van Ayla en Will is opgeheven De toekomst zal weer wijsheid, kracht en schoonheid in zich dragen. Vrede zij met U" Morgaine
Graag wens ik iedereen een aangenaam weekend... Geniet ervan !
Via kringgesprekken werd het project door de leerlingen zelf geëvalueerd.
Door de voortdurend wisselende, maar intense samenwerking van de leerlingen tijdens het project was er onderling een duidelijke groei van vertrouwen vast te stellen. Een ander belangrijke feit was dat niet enkel de vlotte praters uiting gaven aan hun bedenkingen, maar dat ook de stille leerlingen, die zich vroeger vaak eenvoudig aansloten bij uitspraken van medeleerlingen, nu zelf spontaan met hun mening, gekruid met anekdotes, voor de pinnen kwamen. Uit hun relaas bleek bvb. dat zij ervaren hadden dat mensen beleefdheid en vriendelijkheid echt wel wisten te waarderen. Ook hun vermogen om vreemde talen ( o.a. Elfentaal, gebarentaal en Brailletaal ) een plaats te geven, hadden zij als verrijkend ervaren. Hun taalvaardigheid qua communiceren, alsook hun zelfvertrouwen had een sprong voorwaarts genomen
Opvallend was dat hun verregaande samenwerking tevens een positieve invloed had op sociaal-emotioneel gebied. Sommigen hadden zichzelf moeten intomen, anderen vonden dat zij dingen gedurfd én gekund hadden. Maar zeker was dat zij zich uitermate betrokken voelden bij de goeie afloop van iedere opdracht, waar iedereen naar eigen beste vermogen zijn/haar rol had gespeeld. Zij hadden ervaren dat iedereen wel kwaliteiten had die in de groep op een of andere manier gunstig benut kunnen worden om zo een hoger doel te bereiken...
Het relaas van de leerling die niet wegens wangedrag, maar enkel bij gebrek aan papieren teruggestuurd werd naar ons klaslokaal, maakte heel wat emoties los. Vooral toen hij vertelde dat enkel het feit dat zijn vriend hem wou vergezellen het gebeuren enigszins aanvaardbaar had gemaakt, zorgde voor veel reacties.
Bij het oplossen van de raadsels hadden zij zelf nieuwe wegen moeten zoeken, onder druk moeten denken en meerdere keren ideeën moeten wijzigen om het resultaat te laten passen in het document. Bovendien hadden zijzelf belangrijke beslissingen moeten nemen ( o.a. bij het opsporen en zoeken van de delen van het document ), waarbij zij zich als groep positief bevestigd hadden.
Wat zij ook als zeer stimulerend ervaren hadden, was de deelname en medewerking van buitenstaanders (?) aan het spel. Eén van de leerlingen verwoordde het als volgt: ik had vroeger niet geloofd dat zoveel volwassenen zo ernstig zouden willen deelnemen aan ons spel
Alhoewel het mislukken van de apotheoseles de leerlingen op een ongewone manier geconfronteerd had met het feit dat men niet altijd controle heeft over de verloop van dingen en dat toevalligheden soms voor oponthoud of zelfs mislukking kunnen zorgen, hadden zij toch ook ervaren dat men het doel kan bereiken mits men zich apart én gezamenlijk voor iets inzet. M.a.w. niet opgeven, blijven volhouden
