Wind, wind en nog eens wind ! Bij een weer om geen hond door te jagen kwam er toch een hond door ! Een Boarder Collie met in zijn zog de Mistral winden of beter gezegd de Mistral petanquers uit Destelbergen. We wisten bij het zien van de opwarming van de tegenstrevers meteen dat we het niet gemakkelijk zouden krijgen … Tegen de leider van het klassement is het nooit gemakkelijk ! De eerste ronde bracht al meteen bevestiging van ons vermoeden ! De Ri.Je.Ri. ploeg ontmoette de ‘madam met de blote kont …en de Ai.Ru.Pa. formatie kon alleen maar bewijzen dat ze ze nog altijd alle vijf hebben. alleen de Fr.E.Pa. triplette sleepte een 13 – 7 overwinning uit de wind, weliswaar na een match die meer van een wandelwedstrijd had …de cochonet werd minstens twintig keer buiten geschoten ! De eerste ronde eindigde dus op 1-2 . Géén paniek ! De SnoekstraatBasterds waren de laatste tijd gewoon om een achterstand na de eerste ronde te moeten ombuigen in een zege bij het einde van de rit. Vol vertrouwen in eigen kunnen, startten de Heirnissers aan de tweede ronde. Op terrein 2 ging de match gelijk op maar bij een 6-7 stand werd de cochonet met een Mistralwind buiten gekeild en meteen was het 6-11 . Toch gaf de Fr.E.Pa. ploeg zich niet gewonnen en ze vochten voor wat ze waard waren om uiteindelijk te sneuvelen op 7-13. Onze Ai.Ru.Pa. triplette was op terrein 3 in goeden doen en liet een 13-6 optekenen. Op terrein 1 vochten onze drie dames voor een puntje dat de tussenstand op 3-3 kon brengen en … jawel na een spannende wedstrijd moesten de Mistrallers het onderspit delven met 13-11 ! Tussenstand 3-3 ! Na de boterhammen moest het dus gebeuren ! Buiten was de wind gaan liggen en wij hoopten stiekem dat de Spelers van Mistral daardoor wat uit hun lood geslagen zouden zijn…. En jawel ! Op terrein 3 waaide géén Mistrtal wind meer … Fr.E.Pa. maakte er een droge 13-1 van !! Als we nog één partij konden winnen was het wedstrijd punt binnen !!! Helaas ! Noch de Ri.Je.Ri. formatie noch de Ai.Ru.Pa. triplette slaagde erin om meer dan vijf punten te scoren. Eindresultaat: 4 – 5. Proficiat aan de sympathieke Mistrallers met hun ‘Herfsttitel’ en ook een dikke proficiat aan onze spelers voor hun niet aflatende inzet. Volgende zondag trekken we naar mijn niet zo geliefd Moeskroen …daarover lezen jullie dan wel meer .
Op woensdag 30 november 2016 spelen we een oefenmatch tegen pc Horizon om 14.00u.
Er is een mooie prijs voor iedereen en er wordt voor ‘eten’ gezorgd. (inleg 5 euro).
We vragen dan ook aan de competitiespelers van de woensdag zeker aanwezig te zijn en in clubkledij aub .
Indien je niet aanwezig kan zijn gelieve dit aan het Jeanneke of Pauly te laten weten .
Op donderdag 1 december 2016 komen er 8 dames petanquen in de club, we spelen meli-melo en wie mee wil spelen is van harte welkom vanaf 19.30 uur (inleg 3 euro).
Op maandag 5 december 2016 is er klaasspeling met mel-melo , iedereen prijs (inleg 3 euro).
Op vrijdag 9 december 2016 is er klaasspeling met meli-melo, iedereen mooie prijs en er zijn lekkere hapjes (inleg 5 euro).
“ Het kan ver-keren “ zei de Nederlandse dichter , toneelschrijver en rederijker Gerbrand Adriaenszoon Bredero. Ik moest daar onwillekeurig aan denken toen we onze trip naar Moeskroen aanvatten want … het ver-keer zat ons werkelijk mee. Van alle keren die we al naar Moeskroen gereden waren, was dit een trip die helemaal géén ver-keersproblemen opleverde dus (nous avons pas u de fille et nous pas assis bouffé notre armoire) hebben wij onze kas niet zitten opfretten en na een kleine drie kwartiertjes konden we vlakbij het Pc.Moeskroen-lokaal de auto parkeren. We werden zelfs verwelkomd door een allochtone bewoner die in de taal van Molière – curieus zoals de Moucrons zijn – meteen ook vroeg waarom we vlak voor zijn deur kwamen parkeren. Gelukkig maar snapte de man direct, toen hij onze ballen zag, dat wij kwamen petanquen !... In de petanqueclub waren alle tafels al bijna bezet en alle stoelen bezeten …wij moesten het stellen met één tafel en twee partytafels . Blijkbaar hadden de Moeskroeners of … is het Moeskroenenaars of …Moeskroenezen … who knows … gemeend dat wij op een eenzame hoogte mochten zitten om laag te kunnen vallen. Tja de voorbije seizoenen kregen we in Moeskroen altijd het deksel op de neus en moesten we puntenloos terug naar Gent. Aangezien we echter nu al zonder veel ‘mal-chance’ bij de ‘one-and -only’ Henegouwse club uit de Oost-Vlaamse petanque competitie (sic) geraakt waren, voelden we ons een klein beetje ‘protégé’ … maar ik weet alleen niet bij wie dan ook en … we hoopten …God weet waarop . Alvorens de eerste ronde aan te vatten toch nog even een snelle blik op en vooral rond de terreinen : vraagtekens alom ! Welke binding had deze club met Ivago ? Waarom die grote gasoven ? (kijk even naar de foto’s en zeg nu zelf: ‘Wat staat en ligt dit allemaal te doen rond een petanqueveld ?!!) Feit is: je moet daar niet te nauw kijken of zoals ze daar zeggen: Tu doit pas regarder trop étroit la bas ! Vragen waarop we niet meteen een antwoord konden verzinnen maar naarmate de eerste ronde verliep kregen we des te meer een verklaring… blijkbaar was het de bedoeling om de bezoekers -wij dus- als een hoop vuil bijeen te keren om hem daarna te verbranden. Wij, het fiere Pc. Heirnis werd op een hoopje gespeeld en 13-3; 13-4 en 13-6 was ons triest lot ! Tussenstand 3-0 ! Een kort conclaaf in het onvervalst Gents kon ons oppeppen en onze diesels werden opgeladen met de nodige gekende brandstof om die ‘valse Oost-Vlaanderenaars’ duchtig van antwoord te dienen. Op de discriminerende scoreborden met een rode M – en een witte V, waarvan wij meenden dat de M voor mannen stond en de V voor vrouwen, kwam al vlug een voorsprong voor de V’s te staan en …wij snapten intussen ook dat de M voor Moeskroen stond en de V voor visiteurs. Een mens kan zo op een doende manier toch vlug leren ! Onze drie ploegen Fr.E.Pa.,We.Ru.Pa.en Ri.Je.Ri. pointeerden en schoten stuk voor stuk een fraaie 9-13, een 12-13 en een 9-13 bij mekaar en wat veel belangrijker was …de stand stond in evenwicht: 3 – 3. Heel even meenden we dat we géén boterhammen zouden krijgen maar dat was een foute inschatting want we werden vergast en gelukkig maar met boterhammen en niet in de elektrische gasoven (sic). Des tartines avec haché (non préparé), fromage, moutarde, ognions et cornichons daarmee moesten we ons klaarstomen voor de derde ronde. De M’ers waren er blijkbaar gerust in want hun ‘Haka’ die ze voor het begin van de wedstrijd brachten, bleef achterwege. Wij haalden in alle stilte onze stroppen boven en waren vast besloten om ze over de juiste nekken te trekken. Toen de Fr.E.Pa equipe moest optornen tegen een sterk gewijzigde ploeg – twee reserven die kwamen invallen – waren ze zo verbouwereerd dat ze té laat aan hun offensief konden beginnen en onder luid gejoel naar de partytafels werden teruggestuurd. Onze championettes vonden dit blijkbaar een weinig sportief gebaar en schoven met gemak een strop rond de drie nekken van de verbouwereerde Moucrons. Tussenstand: “4-4 voor ons”, zoals een leukerd van de HeirnisBasterds fijntjes opmerkte . Onze We.Ru.Pa. triplette moest nu de klus kunnen klaren !!! Pc. Moeskroen had blijkbaar iedereen opgetrommeld die gedaan had met werken want één voor één kwamen er luidruchtige supporters binnen gedruppeld om hun ploeg aan te moedigen. Naarmate de wedstrijd vorderde werden ze echter stiller en stiller en toen onze bijzonder sterk spelende Heirnissers het verlossende dertiende punt scoorden werd het aan Henegouwse kant héél stil en aan Gentse kant des te luidruchtiger. Voor de eerste keer winnen op het veld van ‘des adversaires non si bien aimés’ voelde aan alsof we kampioen geworden waren. We danken Bredero voor zijn gezegde ‘Het kan verkeren ‘ en … gelukkig maar bestaat dit gezegde niet in het Frans ! Conclusion: Pour les joueurs de Moucroun c’était pour savon, ils souffrent maintenant avec leur chaise corridor… mais nous … nous sommes moustachès avec un grand sourire sur nos visages vers Gand !* Tot slot nog dit: mes excuses pour les mots en François , pardon … en Français maar ik wou enkel en alleen maar aantonen dat een Franssprekende ploeg uit een andere provincie niet thuis hoort in onze Oost-Vlaamse competitie., net zoals dit ‘Français avec des cheveux dessus ‘… Wie dit verslag niet helemaal gesnapt heeft, moet zeker geen snelcursus Frans gaan volgen maar schrijft best een brief naar de PFOV om tegen deze ‘comédie inacceptabele ‘ te reageren. C’est trop fou pour courir sans laisse …ja, het is inderdaad te gek om los te lopen ! Je suis chemin …Au recevoir et portemonné vous bien !
*Voor de spelers van Moeskroen was het om zeep en ze hadden nu last van hun stoelgang maar wij … wij zijn naar Gent gesnord met een brede lach op ons gelaat .
Alweer een match gespeeld en dus de foto's, zoals naar gewoonte. Toch een leuke herinnering om de 'speelplaats' te memoriseren. Het verslag lezen jullie hierboven.
VERSLAG MATCH PC HEIRNIS - K. PC SCHORPIOEN 9/11/2016
09.11.16 Pc. Heirnis – K.Pc. Schorpioen
Toen ze binnenkwamen, moest ik onwillekeurig terugdenken aan de lessen biologie en meer bepaald aan de les over de schorpioen … Ik herinner me nog hoe de heer Verhamel, bijgenaamd “De Gust”, met zijn monotone stem reciteerde: (ik citeer) …” Schorpioenen zijn geleedpotige dieren, ze behoren tot de klasse van de spinachtigen en vormen een vrij primitieve groep. Ze zijn gevaarlijk voor de mens maar kunnen de mens niet doden ….” (einde citaat). Ik bekeek de groep dan ook met méér dan gewone aandacht en moest concluderen dat de keuze van hun clubnaam ontegensprekelijk door een dierenvriend en –kenner was ingegeven . Toen er dan ook nog een ‘zebra’ verscheen moest mijn conclusie wel kloppen. Jammer dat het bordje ‘voorbehouden Pc. Heirnis’ niet door iedereen kon gelezen worden en er een ‘voorlezer’ aan te pas moest komen om orde op zaken te stellen. Hoe het kwam, weet ik niet maar dan moest ik plots aan mijn eerste lief denken! Goeie genade …waar is de tijd …méér dan vijfenvijftig jaar geleden … Josfientje … En dan wist ik plots waarom ik aan haar moest denken: zij was van sterrenbeeld … jawel: ‘schorpioen’…!!! En wat opmerkelijk was, ook haar ouders waren van hetzelfde geboorteteken ! Veel herinner ik mij niet van de familie Schorpioen maar ik weet nog wel dat onder hun schijnbaar rustige oppervlakte een zinderende emotionele energie kolkte, als het ware een vulkaan die op elk moment kon uitbarsten… ze leefden met een soort ingebouwde, ingehouden agressie … mijn vrijage heeft dan ook maar van de 24ste oktober tot de 22ste november – van hetzelfde jaar - geduurd ! Al deze schorpioengedachten trachtte ik niet in combinatie te brengen met de komende wedstrijd maar al vlug zou blijken dat het niet alleen voor mezelf maar ook voor de andere Heirnissers géén sinecure zou zijn om te handelen met schorpioenen. Over de eerste ronde kan ik dan ook heel kort wezen: een regelrechte ramp voor onze SnoekstraatBasterds maar tevens ook nog eens het bewijs dat lezen blijkbaar ooit een moeilijk schoolvak moet geweest zijn … Op onze scoreborden staat onder de bovenste lichtknoppen duidelijk vermeld: PC.Heirnis en onder de onderste: Bezoekers. Vraag van de tegenpartij: Waarom tekenen jullie de punten bovenaan aan, wij zijn toch ‘opgegaan’ ? Enfin, effe tot tien geteld en weg was onze frustratie ! Uitslagen van de eerste ronde : de ‘nieuwe’ niet meer met uitsluitend dames bemande triplette Fr.Je.Ri sleepte acht punten uit de brand net als de enorm pech hebbende E.Gi.Pa.ploeg. De derde équipe We.Ru.Pa. die ook speelde in een nieuwe opstelling moest een 3 – 13 pil slikken. De tweede ronde: we zouden ons niet zo maar laten kisten en op terrein drie zorgde onze We.Ru.Pa. formatie meteen voor een 13 – 8 overwinning. Zowel de Fr.Je.Ri. triplette als de E.Gi.Pa.ploeg moesten met een nederlaag afdruipen: respectievelijk met 8 – 13 en 5 -13. Tijd voor de overheerlijke boterhammen! Het spek met eieren moest ons de ‘drive’ bezorgen om een 4 – 5 uit de brand te kunnen slepen. En voor het begin van de derde ronde toch ook eerst even een klappeke gedaan met de man die blijkbaar géén zebra was en ook geen dubbeldwarsgestreepte uit de Nero strip en nog minder een fan van S.C. Charleroi, laat staan van de oude dame ‘Juventus’, maar gewoonweg een ‘arbiter’ zoals duidelijk leesbaar maar heel onopvallend op zijn rug vermeld. Onze vraag luidde: kunt u erop letten dat de schutter met de voeten in de werpcirkel blijft en zijn bal niet als het ware achterna loopt ? Zijn plicht getrouw werd de betrokkene door de arbiter op zijn ‘fout’ gewezen en …hij hield zich netjes aan het reglement. De boterhammen misten hun effect niet: E.Gi.Pa. lapten de ploeg van de arbiter een 13 - 7 aan zijn broek en de alweer vernieuwde Mi.Ru.Pa. equipe stuurde de schorpioenen met 13 – 5 terug de woestijn in. Fr.Je.Ri. streed in een gelijk opgaande match voor wat ze waard zijn en bij een 11 – 9 stand zag het er rooskleurig uit voor onze Heirnissers. Maar …schorpioenen zijn onvoorspelbaar en met een mène van vier punten werden de boeken definitief gesloten 11 – 13 . Eindstand 3 – 6. Een zwarte dag en niet alleen door de overwinning van Trump, maar vooral door onze nederlaag tegen de Botestraters. Volgende zondag zijn we weer bye en kunnen we ons focussen op de match van woensdag: een uit –wedstrijd naar Pc. Moeskroen, waarmee we nog een ‘Hermes – eitje’ te pellen hebben.
Pc Schorpioen, gisteren woensdag, op bezoek. En...bekend gezicht gezien tussen de spelers...Alweer spannende, moeilijke match, maar dat lezen jullie wel in het verslag. Heel uitzonderlijke foto....onze hard werkende voorzitter, die deze keer ook eens 'den afwas' van de glazen deed. En als je goed kijkt, zie je zelfs twee van onze spelers na de match precies wachten op 'busje komt zo'!! Allez, enjoy!
Ze sijpelden in vier shiften binnen, de mannen en vrouwen van Reynaert. Een eerste gemengd trio was méér dan anderhalf uur voor aanvang van de wedstrijd al aanwezig en ze lieten er geen gras over groeien: onmiddellijk de terreinen verkennen en beginnen met schiet - en pointeeroefeningen. En plots was er grote opschudding … de pronte Reynaert dame had een spin opgemerkt en krijste hemel en aarde bijeen ! Dit bracht ons op de idee om tijdens de wedstrijd spinnen op het veld te zetten zodat zij haar concentratie volledig zou kwijtraken … Helaas moesten we dit boosaardig plan laten vallen want … ook bij onze speelsters zijn er met een arachnofobie ofte hemelse schrik voor spinnen . Uiterst sympathiek kwamen al die Lokerse vossen over: een vriendelijke goeiendag en een stevige handdruk van shift twee bestaande uit drie mannen. Toen er dan nog twee keer een duo van man en vrouw arriveerde waren ze compleet: negen spelers en één reserve. Het oefenoffensief ging intussen verder en onze kennersblikken leerden ons dat we die Reynaerts zeker niet zouden mogen onderschatten !... Op baan één gingen Fr.E.Pa. aarzelend van start en in de eerste mène kregen ze al vier punten rond de oren … Direct tijd om tactische veranderingen door te voeren en in vier mènes werden de vossen terug in hun hol gejaagd: 4-4 ; 7 -4 ; 11- 4 en 13 – 4. Onze, zoals altijd zwart-gebroekte dames, klaarden de klus met de ogen dicht. Twee luttele puntjes mochten de tegenstrevers halen en dan vonden Ri.Je.Ri. het welletjes en Reynaert de vos mocht met de staart tussen de benen afdruipen. Onze triplette Ai.Ru.Pa. met Ai. in de rol van reserve deed het schitterend en ze liepen vlotjes uit tot 12 - 4 . Maar zoals het zo vaak gebeurt kon het dertiende punt maar niet gescoord worden. De Reynaerts schudden eerst vier punten uit hun ballen en dan nog één puntje. Bij een 12 – 9 vonden onze Heirnissers het welletjes en 13 – 9 werd de eindstand dank zij een terugrollende schuttersbal. Er was intussen wel een opmerking gemaakt door de tegenpartij aan onze kapitein dat zij er onze schutter op attent wou maken dat hij niet met zijn voeten binnen de cirkel stond als hij schoot. De opmerking zorgde er voor dat onze schutter plots véél beter schoot !!! Toch nog deze bemerking: onze Pa.schutter staat altijd met zijn beide voeten in de cirkel maar zijn te grote schoenen komen altijd buiten de cirkel te staan. Zeg nu zelf, je kan er toch niet aan doen dat je kleine voeten hebt en op doktersbevel te grote schoenen moet dragen !! Goeien appel: drie – nul in ons voordeel …en ja, er waren er die al droomden van een 9 – 0. Overschatting is een raar beestje en dat zouden onze SnoekstraatBasterds in de tweede rond maar al te goed ondervinden. Onze voorzitter kreeg haast een appelflauwte toen hij op de twee terreinen, links en rechts van datgene waar hij actief op was, de tussenstand bekeek: 0 – 9 bij de championnettes en 0 – 6 bij Ai.Ru.Pa. Gelukkig maar dat Fr.E.Pa. het hoofd koel en de ballen warm hehouden hadden, want ze schudden schitterende pointages en even schitterende schuttersballen uit hun mouwen. Eindstand 13 – 3. Blijkbaar was het een gebrek aan concentratie bij onze dames, want ze kropen wel terug bij tot 5 – 9 maar bij 6 – 10 bakten ze er niks meer van en 6 – 13 was het verdict ! Ook bij de Ai.Ru.Pa. ploeg wou het maar niet vlotten en bij een 6 – 11 was de vos al met ons kippen gaan lopen en hoe wij ook kakelden, het werd 7 – 13. Tussenstand: 4 – 2. De buit was dus nog lang niet binnen, temeer daar de spelers uit huize Malpertuus mekaar continu zaten op te peppen en schaamteloos rondbazuinden dat ze de laatste drie partijtjes alle drie zouden winnen. Tja en al vlug zag het er heel benard uit want onze Ri.Je.Ri. zwartbroeken kregen een 2 – 13 op hun donder. Tussenstand : 4 – 3 ! Ook op terrein één keken Ai.Ru.Pa; voortdurend tegen een achterstand op. Gelukkig maar schenen Fr.E.Pa. op een makkelijke overwinning af te stevenen: zeg nu zelf …9 – 0 mag je toch een riante voorsprong noemen, niet ? Maar dan ging het mis, Renaert kroop op een sluwe manier terug in ons kippenhok en bij een 9 – 5 stand trok die snoodaard ongezien zijn casino – poker – pak aan en hij haalde uit met een ‘full-house’ … zes punten in één keer en een nieuwe stand van 9 – 11. Kommer en kwel alom want ook de Ai.Ru.Pa.triplette stond nog altijd op achterstand . Fr.E.Pa. herstelden zich in alle stilte van de morele zes-punten-klap en dank zij hun koelbloedigheid slaagden zij erin om in een enorm spannende slotfase het laken naar zich toe te trekken met een 13 – 11 overwinning. Op terrein één hoorden Ai.Ru.Pa. de zegekreet van Fr.E.Pa. weerklinken en plots ging het, na het constante achterna hollen van winst, naar een 11 – 9 voorsprong en een uiteindelijke 13 - 9 zege.
De SnoekstraatBasterds waren met 6 – 3 een wedstrijdpunt rijker. Een dikke proficiat aan onze spelers maar ook een complimentje aan de spelers van Reynaert voor hun sympathieke houding en hun gedrevenheid om tot het uiterste te gaan voor de overwinning ! In Malpertuus, hun vossenburcht, wacht ons ongetwijfeld in de terugronde een nog meer gemotiveerde vossenploeg. In het klassement is er één ploeg met vier punten uit vijf wedstrijden: Mistral . Omega telt drie punten uit vijf wedstrijden en dan volgen Moeskroen en Heirnis met ook drie punten maar uit vier wedstrijden. Haeseveld, Chapoo, Reynaert en Zelzate hebben allemaal één punt maar weliswaar met allemaal een verschillend aantal gespeelde wedstrijden.
Volgende zondag 13 november zijn we godzijdank bye zodat we zeker geen last kunnen hebben van het cijfer 13 en ons in alle sereniteit kunnen voorbereiden op de clash tegen koploper Mistral ! Supporters we verwachten jullie allemaal op 20 november in de Snoekstraat !
Een uiterst spannende match vorige zondag, 6 november, tussen Pc Heirnis en Pc Reynaert! Spannend, maar uiterst sportief, da's belangrijk! Belangstelling ook van onze supporters, zelfs één die toch nog wilde langskomen vooraleer naar AA Gent te vertrekken....En onze eigen Heirnisscheidsrechter Marie-Jeanne heeft zich voor de wedstrijd eindelijk ge-out...ze is uit de kast gekomen.
Bij onze aankomst in Destelbergen bij Pc. Haeseveld schrokken we wel even want de normale toegangsdeur was gesloten en wij moesten gebruik maken van een andere toegangsdeur. In onze optimistische gedachtegang meenden wij dat we langs de ‘artiesteningang’ naar de petanquevelden mochten … wij … de artiesten uit de Snoekstraat ! Helaas, niets was minder waar ! Alhoewel het Allerzielen was, lagen de terreinen er op het eerste gezicht niet zielig bij. Ik zeg wel: op het eerste gezicht want de echte kennismaking met de petanquevelden leerde ons iets heel anders. Blijkbaar lagen er onder de grond nog een hoop dode overlevenden van het afgelopen Halloween feestje in Haeseveld … de ballen maakten de meest rare capriolen …om Walter Capiau jaloers te maken ! Wat ook opviel was de nummering van de banen. De cijfers 7 en 9 zijn in Destelbergen blijkbaar nog niet uitgevonden ! We moesten spelen op terreinen 6, 8 en 10. Om een kort lijdensverhaal even kort te maken; we kwamen er in de eerste ronde niet aan te pas. E.Pa.Gi keken in een mum van tijd tegen een achterstand van acht punten aan. De Haesevelders scoorden twee keer vier punten, twee keer twee punten en dan het orgelpunt. Wij slaagden er slechts in om tussen dat scorend geweld telkens één puntje te plaatsen. Eindstand 4 – 13 ! De ‘nieuwe’ triplette We.Ru.Pa. kon een 8 – 4 achterstand nog ombouwen tot een 8 – 8. Een mène van vier punten sloeg de verwachtingen echter de kop in en we moesten afdruipen met een 13 – 8 ! Onze dames triplette was gestart met de goeie gedachte “Borst(en) vooruit en ons niet laten intimideren door de geopende knoopjes “ Het lukte hen perfect om gelijke tred te houden tot 7 – 5 maar toen dachten onze dames blijkbaar dat het Wapenstilstand – dag was, want ze scoorden géén enkel punt meer. Eindstand: 13 – 5 en …wat erger was: een 3 – 0 achterstand. Onze Snoekstraatbasterds hielden een bezinningsmoment en analyseerden de tegenstrevers met een psychologisch kennersoog. Slotconclusie: wij moesten helemaal géén schrik hebben van een ‘sjiekende’ of was het pruimende kapitein, of van schutters die zo uit een staande slingerklok leken weggelopen … We waren bovendien nu al wat gewend aan de terreinen en aan andere, voor ons ook belangrijke drankzaken en de tweede ronde kon van start gaan. De Ru.We.Pa. ploeg bouwde dankzij een ‘full house’ (zes punten in één mène) een voorsprong uit van 8 – 0. De Haesevelders waren er zichtbaar niet goed van … Ze kwamen echter stevig terug, weliswaar dank zij de ondergrondse feestende Halloween figuren die er alles aan deden om de petanquegrond te herschapen in een aardbevingslandschap. Bij een 10 -9 stand lukte het de Destelbergse snoodaards om de nodige drie punten in één keer te scoren. Eindstand 13 - 9. Op terrein 6 schudden E.Pa.Gi. petanque van hoog niveau uit hun ballen en met een droge 2 – 13 werden hun tegenstrevers naar de boterhammen gestuurd waar ze de knoopjes van hun shirts heimelijk terug dichtknoopten. Toch wel opmerkelijke reactie van de schutter van de verliezende ploeg: “Wat wil je … géén pointage eh “ Van ploeg-spirit gesproken ! Onze Ri.Je.Ri. equipe, vaak onze hoop in bange dagen, toonde zich van haar beste kant maar moest toch voortdurend aankijken tegen een achterstand: 5 – 3; 8-4 en toen was de sjiek van de kapitein blijkbaar even op want het werd 8 – 8. Een nieuw stuk kauwgom leverde meteen de nodige energie op: 10 – 8 ! De dames, helemaal niet gefrustreerd sloegen terug: 10 – 12 …en Hitchcock had geen beter scenario kunnen bedenken … 11 – 12 … 12 – 12 en toen klonk het ‘Heirnisse’ ons als muziek in de oren ! 12 – 13 winst én een boterhammen -tussenstand van 4 – 2 ! Voor de zoveelste keer dit seizoen moesten de Snoekstraatbasterds de klus gaan klaren in de derde ronde… Drie keer winnen was de boodschap. Onze tegenstrevers begonnen tijdens de broodmaaltijd met een perfect uitgekiend intimidatie offensief: onze kaasboterhammen werden zonder veel omhaal uit de doos gehaald en vervangen door ‘bokes met hesp’ wat bij ons onmiddellijk de reactie ontlokte: ze willen de kaas niet van hun brood laten eten … opgelet dus en zeker géén varkensvlees eten ! Nog vóór de derde ronde echt begon, slaagde een Heirnisser erin om met één slag er drie neer te halen … met één slag sloeg hij drie str…vliegen naar het vliegen – hiernamaals. Was dit een veeg teken dat de Heirnissers er ook drie zouden kunnen neerhalen ? Met andere woorden: drie overwinningen binnenrijven !?! Onze gelegenheidsploeg Ru.We.Pa. zag het al meteen zitten en zonder veel poespas hakten ze met een 3- 13 de tegenstrevers in de pan … Paniek bij de Haesevelders en zeker bij de kapitein van onze opponenten die driftig zijn mond-trek-spieren opnieuw begon te oefenen toen hij aan de match tegen E.Gi.Pa. begon. Onze gemotiveerde Heirnissers die ook een tactisch plan hadden bedacht, bezorgden de nog steeds driftig kauwende kapitein en zijn twee ploegmaats haast een hartaanval zo gegrepen uit een Harry Potter film … En, als de Haesevelders ook nog eventjes de hulp kregen van hun driftig gesticulerende maar niet zo oplettende pointeur was de klus zo geklaard en stond er 7 – 13 op het scorebord. Ongelooflijk maar waar, plots was de stand 4 – 4. Onze dames moesten en zouden het nog maar eens moeten doen . Helaas zelfs met hun enorme inzet en hun streven naar een prijs voor moed en zelfopoffering moesten zij de wet van de sterkste ondergaan, ook al schoten ze het vuur uit hun ballen ! 13 – 7 was een wat geflatteerde uitslag maar de 5 – 4 eindnederlaag kwam ondanks onze schitterende remonte van een 3 -0 achterstand toch zuur over. Conclusie: we moeten ervan afstappen om de tegenstrever in de eerste ronde zand in de ogen te strooien en te doen alsof we van petanque geen kaas hebben gegeten. Hoe we dat kunnen doen ? Als we op verplaatsing gaan spelen, vragen we om boterhamen bij het begin van het spel en we eten dan lekker alle kaas op … zonder het brood !
Van één ding waren we zeker toen we naar Lokeren trokken: de oude burcht van de snode Reynaert de vos zou niet meer dezelfde zijn maar … zouden de oude terreinen mee verhuisd zijn naar het nieuwe complex ? Met andere woorden: was men er in geslaagd om de vroegere ‘glijden-over-berg-en-dal-banen’ uit te graven en te implanteren in het nieuwe Malpertuus ? Het nieuwe petanquehuis zag er werkelijk schitterend uit. Negen binnenbanen en een groot aantal (deels nog af te werken) buitenbanen en, wat heel belangrijk was: op het eerste gezicht lagen de banen er normaal bespeelbaar bij. Wat ons wel verbaasde was dat de wedstrijdbladen manueel moesten worden ingevuld… blijkbaar waren alle centen opgegaan in de nieuwbouw en bleef er geen geld over voor de aankoop van een PC. Dat het nieuwe petanque optrekje werkelijk véél geld moet gekost hebben, bewees het gemummificeerde lichaam van de geldschieter … helemaal uitgeteerd die man !!! Goedhartig als Heirnissers zijn, hebben we dan maar wat meer geconsumeerd ten einde de clubkas van Pc. Reynaert te spijzen. Wafels met slagroom, bitterballen, croque monsieurs …het was allemaal - mits betaling - te verkrijgen. En, we betaalden en proefden dat het goed was ! In de eerste ronde zag het er aanvankelijk niet slecht uit . Onze drie ploegen raakten allemaal met voorsprong uit de startblokken. Helaas ! De Ru.Fre.Mi. équipe moest bij een 0-3 voorsprong plots aankijken tegen drie mènes van telkens vier tegenpunten… en het laatste punt was dan ook kinderspel: 13 – 3 verlies ! Een opdoffer van jewelste. De damesploeg raakte eigenlijk feitelijk ook niet echt van grond en moest jammerlijk het onderspit delven met 7 – 13. De E.Gi.Pa. triplette was niet zinnens om als vossenvoer op het terrein te komen. Na op achterstand te zijn gekomen, slaagden zij erin met een mène van vijf punten op voorsprong te komen…het mocht echter niet zijn. Blijkbaar zaten er nu matrassen onder de velden verborgen want elk goed gericht schot wipte keurig omhoog net voor de te schieten bal moest geraakt worden . Dus toch nog gedrogeerde terreinen ! De Snoekstraters moesten de duimen leggen met 13 – 10 en wat erger was: de stand was meteen 3-0 ! Toch was er gewettigd optimisme bij onze geel-zwarten en een kenner voorspelde zelfs: “Wij gaan dat spel hier winnen “ Eén en al geconcentreerd gelijk geconcentreerde melk die wij niet gedronken hadden, stapten wij het veld op. Maar we waren nog niet zo lang bezig of op de velden waar de “elite “ speelde, ontstond tumult en heuse scheldpartijen galmden oorverdovend door de petanquehall.
Niet direct aangenaam en nog minder goed voor de concentratie. Maar ja, wij zijn nu eenmaal de ‘gewone petanquers’ en moeten dus zwijgen wanneer de elitespelers uit de bol gaan. Het tumult had blijkbaar iets te maken met een ‘under –cover’ Zwarte Piet die zich wat gefrustreerd voelde (omdat hij her en der niet meer welkom zou zijn …of … omdat Sinterklaas zijn ballen had afgepakt …? Wie zal het zeggen ?) en dan ook meende om in de taal van Molière uiting te geven aan zijn colère. Ri.Je.Ri. leden het meest onder het lawaai en ze raakten op een 8-0 achterstand. Dank zij hun spannende zwarte broeken wisten ze echter het hoofd opnieuw koel te krijgen …en met zeer fraai spel beten zij een eerste stuk uit de vossenstaart: 11-13 winst. De Ru.Fre.Mi. triplette had aan de tweede vossenploeg een hapklare brok en met schitterende pointage en knap schutterswerk joegen zij de Reynaerts met 5-13 binnen de kortst mogelijke tijd terug naar hun hol. Stand op dat moment 3-2 …alle hoop rustte op het ballenwerk van E.Gi.Pa. Onze jongens speelden zeker niet slecht, integendeel zelfs, maar toch moesten zij – onverdiend weliswaar – afdruipen met 13- 11. Een nog niet onoverbrugbare 4-2 stond op de brooddoos euh het scorebord ! Dit zou spek naar den bek van de Heirnissers worden ! Dus véél bokes met spek en eieren gegeten ! Een achterstand met drie punten bij het ingaan van de laatste ronde omzetten in een klinkende 4-5 overwinning, daar kwam het op aan !! Voor de snode adepten van de vos Reynaert werd het bibberen en beven want zowel onze Ri.-Je.Ri.championnettes als de Ru.Fre.Mi.kleppers lieten de tegenstrevers verdiend verweesd achter met acht punten. Twee keer 8-13 en …een stand van 4-4. Op de laatste baan - een baan ontsierd door een grote witte moedervlek -streden E.Gi.Pa.voor de overwinning. Ze moesten echter al vlug ervaren dat er zich hier nog altijd dezelfde ondergrondse magneetvelden als in de oude Malpertuusburcht uitstrekten: de cochonet schieten en op een onverklaarbare manier komt dat onding netjes terug gedraaid om zich bij de ballen van de tegenstrever te nestelen …Over en out: 13-11 verlies én …weg wedstrijdpunt !!! Om je ballen op te vreten !!! Winst zat er zeker in en we hoeven niet beschaamd te zijn over onze prestatie want we kregen slechts vier verliespunten aangesmeerd. Hopelijk blijft onze E.Gi.Pa. triplette niet te lang in zak en as zitten en kruipen ze er tijdig uit om met Allerzielen (2 november) onze Haeseveldse tegenstrever sterretjes te laten zien. Gent voert nog steeds het klassement aan met vier punten , gevolgd door Reynaert, Haeseveld en Moeskroen. Met twee punten volgen Heirnis, en de beide Schorpioenen. Actief Beveren scoorde één punt en Omega en Mistral prijken troosteloos op de laatste plaats met nul punten. Willen we de rol niet lossen, is winst tegen Pc. Haeseveld een must ! We gaan ervoor!!!
Nadat we woensdag al de wat oudere ‘ horloge-merk – reclame – makende ‘petanquespelers mochten ontvangen ( en inblikken met 6 – 3 ) kregen we nu het wat jongere Hürrem Sulaten voor de ballen geworpen.
Hun horlogenaam getrouw waren ze meer dan tijdig op post. Kort na 13.00u arriveerden ze en vrijwel onmiddellijk begonnen zij met grootse opwarmingsoefeningen…en op onze drie terreinen klonk het getik van hun petanqueballen. Ze waren blijkbaar zinnens zich niet naar de slachtbank te laten leiden, neen, zij zouden het Heirnis varkentje wel even vlug wassen en wraak nemen voor de pandoering van vorige woensdag. Ze hadden zelfs een hele supportersschare meegebracht !
Onze Snoekstraters moesten noodgedwongen op twee plaatsen veranderingen doorvoeren in de ploegopstellingen maar ze waren er blijkbaar erg gerust in want het getik dat men hoorde bij hen werd niet voortgebracht door petanqueballen !
Stipt op tijd begonnen we aan de eerste ronde.
De A-triplette op het wedstrijdblad Fr.Ai.Pa (met Ai als reserve) keek na twee mènes al op tegen een 0-7 achterstand en ook onze ‘Dollydots’ werden op een 1-7 achterstand gespeeld. De andere ploeg waar een reserve was opgesteld Pa.Mi.We. waar We. de letterlijk te elfder ure opgetrommelde reserve was, bouwde gestaag een voorsprong uit. De Ri.Je.Ri.dames haalden hun achterstand op en waren uiteindelijk de eersten die "HEIRNISSE " mochten roepen 13- 10 !
De Fr.Ai.Pa ploeg begon stilaan aan een remonte maar op 12 -11 met een winnende bal voor tegenpartij en nog 2 ballen in hun bezit , leek de partij voor Pc. Heirnis verloren .
Dame Fortuna was ons echter voor één keer gunstig gezind… met de laatste bal van de tegenpartij werd een speelbal van ons ingeduwd .
Voor de tweede maal klonk "HEIRNISSE" zegekreet over de pleinen , kort daarop gevolgd door een derde want ook Pa.Mi.We. wonnen hun partij met 13 -5 .
Aan het einde van de eerste ronde was de stand dus 3-0 dus en het moet gezegd worden : het debuut van beide reservespelers mag geslaagd genoemd worden .
Net zoals vorige woensdag wisten we wat ons te doen stond: nog twee spellen winnen en het wedstrijdpunt was binnen.
Fr.Ai.Pa. haspelden de klus vlug af en Omega werd met 13-4 naar de boterhammentafel gestuurd. Onze Ri.Je.Ri. equipe wou niet onderdoen voor hun collega’s en dank zij een 13-6 zege was de buit binnen ! Pa.Mi.We. moesten met een 9-13 hun meerdere erkennen in de Omega ploeg van vader en zoon aangevuld met een heel sympathieke, wat Fanny gefascineerde, petanquer. De derde ronde was dus nog slechts een formaliteit.
Het was erg stil bij de Oostakkers en ja, hun supporters dropen massaal af. De boterhammen – zowel de gewone als de glazen- smaakten de Heirnissers des te beter maar …het delirium veranderde in de derde ronde in een beschamend schouwspel.
We slaagden er niet in om ook maar één spel te winnen en Pc.Omega sloeg ons met drie nederlagen rond de oren: 8-13, 5-13 en 9-13.
Het siert de Hûrrem Sultanploeg dat ze zich in de derde ronde kost wat kost wou rehabiliteren, proficiat ! Al bij al een leuke en spannende namiddag meegemaakt met als resultaat een 2de plaats in de stand en de vaststelling dat de twee reservespelers Ai. en We. -beiden met weinig competitie-ervaring - een méér dan behoorlijke prestatie neergezet hebben , proficiat ! Aan alle spelers : dank voor de inzet ! Volgende zondag zijn we ‘bye’ .
Met dank aan ‘substi.FreVaRi’
Deze week helaas géén foto’s …onze fotograaf had andere -maar ballenloze -fotografische bezigheden , sorry !
We kregen op de derde competitiedag hoog bezoek, tenminste als we de outfit van onze tegenstrevers wat beter bekeken. Op de ruggen van hun rode truitjes prijkte immers de naam “Hûrrem Sultan” ! Bij mijn weten is dat een dame die historisch beter bekend is als Roxelana, Roxolana, Ruziac, Roseanne of Roxelana - keus genoeg – zijnde de vrouw van de Osmaanse sultan Süleyman de Grote en moeder van sultan Selim II. Raar om publiciteit te voeren voor een historische figuur dacht ik maar bij nader onderzoek bleek het om publiciteit te gaan voor een restaurant ! Rare kerels toch die Turken. In stilte hoopte ik dat onze petanque opponenten, die trouwens met hun naam ook nog eens reclame maken voor het uurwerken, merk “Omega”, er niet aan zouden denken om een historische slachting aan te richten in ons clublokaal, naar model van de gekende Turkse slachtpartijen in de 16de eeuw. We warmden onze ballen dan maar extra op, temeer daar de ploeg van Omega vier dames opstelde en het geen zicht is om met koude ballen aan een wedstrijd te beginnen. De mannen en vrouwen uit Oostakker waren duidelijk van plan om ons meteen naar de keel te vliegen want op de drie terreinen stonden onze drie ploegen meteen op achterstand. Geen nood: onze Heirnissers staan bekend om hun ‘dieselgedrag’ en beetje bij beetje kropen ze dichterbij en dan, op het juiste moment, grepen ze hun tegenstrevers in een houdgreep en de Ru.Mi.Pa.ploeg liet een 13-8 optekenen. Het trio Fr.E.Pa. klaarde de klus met een 13-10 en onze dames hadden een dubbele Nelson nodig om te zegevieren met 13-12. Bij het einde van de eerste ronde prijkte er een fraaie 3-0 tussenstand op het scorebord. Het was nu kwestie van het hoofd koel te houden en zeker te zorgen van niet met een droge mond aan de tweede ronde te beginnen. Twee keer winst en het wedstrijdpunt was binnen ! Onze zwarte broeken-dames waren blijkbaar vergeten om een konijnenpoot in hun broekzakken te steken …al hoewel …die broeken hebben geen zakken zoals het trouwens vrouwenbroeken past … en zonder ook maar één greintje geluk te hebben, moesten ze afdruipen met 9-13. De Fr.E.Pa. triplette zorgde met een fraaie 13-6 ervoor , het wedstrijdpunt was echter nog niet binnen maar de noodzakelijke vijfde overwinning kwam weer dichterbij . De Ru.Mi.Pa.équipe moest de klus klaren, maar ze kwamen al vlug op achterstand. Ze pakten het tactisch aan en in geen tijd werd de achterstand omgezet in een klinkende 13-8 zege én, wat belangrijker was: het wedstrijdpunt was binnen want 5-1 is een niet meer te overbruggen achterstand. Sommige gezichten van de Griekse letter-ploeg kregen een sterk verhoogde PH-graad en een snode dame morste zelfs (gewild of ongewild?) hete soep op één van de Heirnis-spelers zijn broek. De onfortuinlijke Ru. besloot daarom wijselijk om zich in de derde ronde te laten vervangen door onze We.-reserve. De Omega-ers kwamen op het terrein met een vervaarlijk uitziende blik en op terrein drie maakten Fr.E.Pa kennis met twee charmante dames en een zenuwachtig, bazig kolerieke petanquerke. Het soep-incident indachtig lieten ze het spel gewoon over zich heen gaan maar een Fanny gunden ze de tegenstrever niet. 2-13 voor Omega. Onze Ri.Je.Ri.- formatie vond het dan nodig om de roodhemden een koekje van eigen deeg te verkopen en stuurde hen met dezelfde 13-2 van het veld. De nieuwe formatie We.Mi.Pa. zorgde voor een wervelende wedstrijd … maar toch vraag ik me plots af hoe je kan wervelen met petanqueballen …Enfin, soit. Onze ‘We - reserve.’ zorgde er mee voor dat onze SnoekstraatBasterds een mooie vier punten voorsprong konden opbouwen. De Hürrem Sultans waren duidelijk wat gefrustreerd en ze klopten hun frustratie af op het scorebord ! Wanneer het 12de punt gescoord was voor onze thuisploeg ging het licht op het scorebord plots uit … een sabotage daad ? Feit is dat onze Snoekstraters even de kluts kwijt waren en dat de restaurant-reclame-makers terug slopen naar 12-10. Met een magistrale pointeer-bal die noch geschoten, noch af gepointeerd kon worden, haalde de nieuwe formatie een 13-10 overwinning. Eindstand Pc Heirnis – Pc Omega: 7-2 ! Onze diskjockey van dienst was in een sarcastische bui en het liedje “ I’m sorry “ zorgde voor een snelle aftocht van de verliezers. Als toemaatje de stand in 4de afdeling 50+: op kop Pc Gent met drie punten gevolgd door maar liefst zes ploegen met twee punten, zijnde: Pc Heirnis, Pc. Renaert, Pc. Haeseveld, Pc. Schorpioen E., Pc. Schorpioen D. en Pc. Moeskroen. Onderaan het klassement met nul punten: Pc.Mistral, Pc. Actief Beveren en Pc.Omega . Volgende week trekken wij naar Pc. Reynaert een twee punten wedstrijd … komaan, we gaan ervoor !!!
Ja, het gaat vlug...woensdag en zondag wisselen elkaar heel snel af! Nu alweer foto's van de match van vorige woensdag 19 oktober, Pc Heirnis tegen Pc Omega. Alvast de sfeerbeelden...het verslag komt er aan!!
