De reiger is een imposante en prachtige vogel maar als vijverliefhebber zien we deze reiger liever niet in de buurt van onze vijver want op hun menu staan natuurlijk ook onze siervissen. Hoe kunnen we op een diervriendelijke manier de reiger weghouden van onze vijver? Hieronder enkele simpele voorbeelden... * Een heel goede manier om de reiger te beletten tot tegen de vijverrand te komen is het aanbrengen van een oeverbeplanting met hoge en dicht opeen staande planten. Het wordt dan voor hem heel moeilijk gemaakt. * Het beste is nog om de reiger niet de kans te geven om te landen. Dit kan heel eenvoudig en onopvallend. Boven de vijver kunnen we zeer fijne draadjes spannen. * Ook kan men een namaakreiger plaatsen aan de vijver. Je zal dan niet meer het bezoek krijgen van een mannetjesreiger, maar nog wel van de vrouwtjes. * Het laatste op gebied van afschrikkers zijn de bewegingsdetectoren. Het zijn apparaten met een elektronisch oog dat, wanneer het onderbroken wordt, een waterstraal gaat spuiten waardoor de reiger gaat vliegen. Heel effectieve toestellen, gemakkelijk en proper. * Er bestaan ook systemen die een geluidssignaal afvuren wanneer een sensor een bewegend object waarneemt. Maar als je met kat of hond zit... * Mensen die een trouwe (wakende) viervoeter in huis hebben, de hond, kunnen zich gelukkig prijzen want dit is zowat de enige natuurlijke methode naast een natuurlijke oeverbeplanting om reigers weg te houden. Zorg er dan wel voor dat uw hond de vijver in het oog kan houden.
Meer info over de reiger: klik op de afbeelding. (Info: tuinadvies.be)
Kersen kunnen zowel zoet (Prunus avium) als zuur (P. cerasus) zijn (morellen). Meikersen zitten er qua smaak tussenin. De bloeikleur kan verschillen: van wit tot rozerood. Zoete kersen vragen kruisbestuiving voor de vruchtzetting, zure kersen zijn zelfbestuivers.
Luus en Martien zijn goed en wel op weg naar Santiago de Compostela. Pedro heeft de Nederlandse pelgrims een leuke doortocht en oponthoud bezorgd. Hij heeft samen met Compostelagezel in spé, Bob, het duo opgewacht in Wortel en via de knooppunten naar Gierle geleid. Tijdens de barbecue heeft Pedro veel opgestoken qua de voorbereiding van zo een onderneming. Hij blijkt nu nog meer gemotiveerd te zijn en ook zijn fietsmaat Bob heeft er zin in gekregen. Pedro is nu ook op de hoogte qua materiaal, zowel rollend als logistiek. Op de vraag naar hun doelstelling en motivatie om deze fietstrip te volbrengen antwoordden ze het volgende:
Deze tocht gaat per fiets en het is een heel bijzonder idee om ook onderdeel uit te maken van deze geschiedenis, de stroom van miljoenen mensen die in de loop van de eeuwen om diverse redenen ons zijn voorgegaan naar deze bedevaartsplaats. Maar wij staan ook met beide benen in het heden, daarom vragen wij uw hulp in om onze pelgrimstocht ook bijzonder te maken, en speciaal voor een groep gehandicapte kinderen in het plaatsje Livno in Bosnië.
Een paar weken terug lazen wij in de plaatselijke polderbode een aangrijpend stuk van Han Beglinger en dat liet ons niet meer los. Hij coördineert en helpt daar om deze gehandicapte kinderen een menswaardig bestaan te geven, het zijn meestal kinderen die hun vader hebben verloren tijdens de oorlog en waarvan de moeder vaak ziek is door vergiftiging voortkomend uit de oorlog. Hij heeft voor de uitvoering daarvan financiële middelen nodig. Ons streven is om een lege ruimte in het gebouw van de voormalige mijnenopruimingsdienst om te toveren naar een gezellige huiskamer. Na een zalige nachtrust en een stevig ontbijt zijn Pedro en zijn gezellen om 10 uur vertrokken richting Lier. Daar onder de Zimmertoren knoopten Luus en Martien opnieuw aan met de St-Jacobsroute richting Duffel en Mechelen. De overnachting was gepland op een camping in Londerzeel...
Van Anna Paulowna naar Santiago de Compostela en terug... Gisteren zijn Luus en Martien aangekomen in Ulvenhout bij Breda. Vandaag is het hun vierde dag op weg naar Compostela en verwachten we Luus en Martien in Gierle waar we ze zullen vergasten op een barbecue en hen een gratis overnachting aanbieden... ...meer hier over zal PieterVé zaterdag vertellen in zijn ontmoeting met een pelgrim...
Luus en Martien bij hun vertrek op 1 mei. (foto: site van Luus en Martien)
Ik kwam een heer tegen op de gang die mij vroeg wat hier te doen was. Hier wordt gebridged, zei ik. Hij wilde wel eens kijken. Daarna zette hij alles op papier.
Zijn verhaal Vandaag ben ik getuige geweest van een kaartspel dat ik absoluut niet begrijp. Aan de eerste tafel zaten vier mensen die vredig met elkaar begonnen te praten totdat er een soort van bieden ontstond, waarbij steeds hogere getallen werden genoemd. Eén van de vier werd kennelijk zo boos dat hij zijn kaarten op tafel legde en niet meer meespeelde. De stemming bleef grimmig, want ik hoorde termen zoals "schoppen" en "hoge schoppen".
Aan de tweede tafel zaten lieden die kennelijk in de confectie-industrie werkten. Ze praatten over "ruiten" en "passen", "mooie lengte" en "snitten zaten goed".
Aan tafel drie zaten volgens mij enkele artsen die over hun patiënten praatten. Er werd gesproken over "de blinde" en over "zwakke harten" waarmee je beter niet kunt springen. Ook hadden zij het over "te weinig slagen in harten" en één van hen, zeker een chirurg, zei dat hij "niet alles eruit had kunnen snijden".
Aan tafel vier ging het er frivool aan toe. Zo erg, dat ik mij er bijna voor schaam het te vertellen. Het leek wel een scène uit een echt bordeel. Een man zei tegen de dame die recht tegenover hem zat: "wilt U zo vriendelijk zijn om al uw moois op tafel te leggen?" Toen zij haar kaarten neergelegd had zei zij tegen hem: "ben ik niet prachtig? Ik ben weliswaar kwetsbaar maar ik kon jouw invitatie niet afslaan!".
Tijdens het spreken werd nog gefluisterd "tweede man laag"en de derde man "doet wat hij kan". Ook werd er gesproken over een "blote dame" en "het dekken van de vrouw".
Toen had ik er genoeg van en ben weggegaan. De groeten ! Ik wordt geen lid, dank U !
Pierre Vanderhegghen - Pedro gem. waardering: 2,57
5.
Jacqueline - Jacky gem. waardering: 2,12
Cybersenior van de maand april is geworden...Omaatje. Een dikke proficiat aan Omaatje dus. Pedro's weblog is uiteindelijk vierde geworden, qua waardering ex aequo met Francy's berenclub op plaats drie...bedankt beste bezoekers, voor jullie waardering.
Haspengouw is van nature een landbouwstreek waar tot ongeveer 1960 de fruitteelt zich beperkte tot hoogstamaanplantingen in de omgeving van de hoeves. Sinds een 40-tal jaren is een explosieve aanplanting van laagstamappelen en -peren gebeurd. Appelen en peren dus, deze staan centraal in de bloesemtrip langs de Haspengouwse boomgaarden die we zondag fietsten. Je kan echt genieten van een bloesemzee. In de bloeiperiode vertoont de perelaar witte bloesem, terwijl de appelboom meestal wit/roze bloesem heeft. We fietsten van Mettekoven via Helshoven naar Rijkel. Vervolgens Zepperen, Melveren om daarna even uit te blazen op de grote markt te St-Truiden. Via Brustem, Engelmanshoven, Gelinden en Groot Gelmen terug naar ons vertrekpunt. De lus rond is goed voor 35 km fietsplezier met enkele nijdige hellingen.
Elk jaar worden er in Anna Paulowna de zogenaamde Bloemendagen gehouden. Tijdens dit evenement , dat jaarlijks door tienduizenden mensen wordt bezocht, worden door de plaatselijke bevolking gemaakte bloemenmozaïeken langs de wegen in de polder tentoongesteld en bewonderd. Honderden mensen werken elk jaar samen om ongeveer 100 mozaïeken te maken. Voor de mozaïeken worden hyacinten gebruikt, waarvan de nagels met spelden worden vastgezet. Per mozaïek zijn circa 10.000 nagels nodig per m2 . Tijdens de bloemendagen staan de vele bloembollenvelden in deze gemeente in volle bloei! Hierdoor ontstaat een ongelooflijk mooi kleurig schouw-spel. (Voor meer foto's klik op de afbeelding) (info: www.bloemendagen.nl)
Luus van den Berg Mulder en Martien van den Berg gaan fietsen heen en terug naar Santiago de Compostela. Het is de bedoeling om op 1 mei 2006 te vertrekken. Op 4 mei wijken ze even af van hun route en komen Luus en Martien naar Gierle en zullen ten huize Pedro overnachten
Hier laat ik Luus en Martien aan het woord, hun motivatie, hun gedrevenheid en hun doel je kan het hier onder lezen en wij zullen ze volgen, 5000 km lang ook een onderdeel van Pedros mentale voorbereiding voor zijn tocht.
Voor velen een begrip maar hoe komt iemand er toe om te voet of per fiets daar naar toe te gaan. Het is een natuurlijk een grote uitdaging, je weet niet waar je onderweg voor komt te staan. Is het mooi of slecht weer, en houd je het wel vol. Ook willen wij deze tocht doen uit dankbaarheid omdat wij het hier zo goed hebben, en niet alles zo vanzelfsprekend gaat worden. Ook is het een oude route dus er valt cultureel vast veel te beleven zoals oude steden en mooie kerken bekijken. Wij wilden onze fietstocht koppelen aan een goed doel, en gingen ons daar goed in verdiepen. Het goede doel werd de gehandicapte kinderen in het plaatsje Livno in Bosnië. Als we in Santiago de Compostela zijn aangekomen is het de bedoeling na een rustdag door te rijden naar Cabo Fisterra. Het ligt ongeveer 120 km verder aan Atlantische kust op het meest westelijke punt van Spanje. Van daar pakken we dan de terugroute op.
En de voorbereiding?
Wij hebben er nu al zin in. Ondanks kou, wind, regen en zelfs sneeuw zijn we al volop bezig met de voorbereidingen en trainingen.
De fietsen die we hiervoor gebruiken zijn randonneurs, dit zijn echte pakezels die wel een stootje kunnen hebben, het zijn handgemaakte maatfietsen van het merk Vittorio. Op deze fietsen plaatsen we dan per fiets vier waterdichte tassen van het merk Vaude. Twee bij het voor- en twee bij het achterwiel. We nemen per fiets ongeveer 22kg mee. Inclusief tent en demontabele aluminium stoeltjes. Wij overnachten zoveel mogelijk in een drie persoons tentje die we eind 2004 aangeschaft hebben, en koken ons eten op een benzinebrander.
Er zijn boekjes te koop waarin de route staat beschreven. Ondanks dat de route regelmatig kleine wijzigingen ondergaat, hebben we toch deze boekjes aangeschaft. Ook in deze boekjes staat waaraan je moet denken als je zo'n tocht onderneemt. Verder staan er diverse adressen in waar je informatie kunt krijgen. Daarnaast maakt het lezen van de boekjes je bijzonder nieuwsgierig.
Deze boekjes bestaan uit drie delen en zijn geschreven door Clemens Sweerman.
Dat zijn dus ook de boekjes die Pedro hanteert om de route uit te stippelen
Deel 1: Haarlem via Breda naar Tours ( 860 km. Vanaf Breda 749 km.
Deel 2: Tours naar Dax (650 km)
Deel 3: Dax naar Santiago de Compostela (1023)
De terugweg gaat over de Cantabrica Route, deze gaat door Noord-Spanje terug naar Pamplona, aansluitend op de Roeland-pas over de Pyreneeën. Vandaar naar Dax en verder langs de kust, bij Royan richting Tours, Compiène, Noyon. Bij Flavy-le-Marnel (even voor St. Quentin) vervolgen we dan een eigen route naar Forrières in België, hier vandaan richting Leuven en volgen hier de lange afstandroute LF2 naar Amsterdam. Hier pakken we de LF 7 op naar Schoorl (NH).
Mag ik jullie alvast en goede start toewensen voor maandag 1 mei en tot donderdag bij Pedro.
In het weekend van 28 - 30 april 2006 organiseert de Vlaamse Vereniging voor Entomologie, Natuurpunt Educatie en Natuurpunt Studie de derde Europese Vlindernacht. (voor meer info klik op de afbeelding.)
Hageven -Plateaux in Neerpelt. Het gebied ligt op de overgang van de droge zandgrond naar het vochtige beekdal van de Dommel. Op Vlaams grondgebied bevinden zich langs de Dommel vijvers en vennen. Heide en bos bevinden zich vooral op het hoger gelegen Plateaux in Nederland. In het gebied kan de wandelaar getuige zijn van een ingenieus bevloeiingssysteem dat werd uitgedacht om de in cultuur gebrachte gronden met Maaswater te irrigeren, de zgn. vloeiweiden. Dat Maaswater, aangevoerd via het Kempisch Kanaal, bemestte het land met kalk en voedingsstoffen. Een netwerk van sloten en grachten bracht het water tot diep in de weilanden, terwijl het overtollige water langs lager gelegen kanaaltjes weer wegvloeide. Er werd een alpenzadenmengsel ingezaaid, met kruidenrijke, geurende hooilanden als resultaat. Door de opkomst van de kunstmest geraakte dit systeem in onbruik. Omdat er meer behoefte was aan hout (o.a. voor lucifers en klompen) werden de weiden met populieren beplant. In 1983 heeft Natuurmonumenten 13 ha van deze cultuurhistorisch en natuurlijk waardevolle vloeiweiden in ere hersteld. De populieren zijn grotendeels gekapt en de aquaducten gerestaureerd. Opnieuw vloeit het Maaswater over de weiden. De bloemenpracht met o.a. brede orchis en herfsttijloos is na al die jaren gewoon weer opgekomen. (info: natuurpunt)
Wandelingen: Natuurleerpad (groen): 1,6 km - startplaats aan bezoekerscentrum De Wulp; Vloeiweidenpad (rood): 4,5 km - vertrek aan de werkschuur in Nederland; Boomleeuwerikpad (geel): 6 km - vertrek aan de Borkelse brug; Verkeerde-lieve-Heerpad (paars): 6 km - startplaats aan bezoekerscentrum De Wulp; Tweelandenpad (blauw): 8,5 km - vertrek aan de werkschuur in Nederland.
Miljoenen Japanners willen deze periode in de parken zijn. En waarom? Ze willen alleen maar onder een bloeiende kerseboom zitten. De "Sakura" / kersenbloei, is een hoogtepunt in de Japanse traditie, het brengt veel geluk als men onder zo'n pracht zit.
De Kersenbloei duurt ca. twee weken, in de Japanse traditie is het een teken van, hoe snel het leven vergaat, in de middeleeuwen was het ook voor de Samurai het symbool voor hun ridderstand, altijd bereid om te sterven voor het goede doel. Buurmans kersenbloesem...
Trappistenroute, met start in Malle zijn het 44 km landelijke wegen. Om de naam eer aan te doen, kan je best vertrekken aan Café Trappisten, waar je vooraf de nodige energie kan opdoen. Deze toeristische fietstocht voert je door bosrijke en landelijke gebieden. Weilanden, akkers, maar ook residentiële wijken zorgen voor de nodige afwisseling. Wij hebben er 63 km van gemaakt met startplaats Gierle centrum en onze energie helemaal op het laatst opgedaan bij "den Dobbele Pater" in Malle...
Tijdens onze fietstocht van Gierle over Zevendonk naar Kasterlee en een ommetje langs Ten Aard en terug via Lichtaart en Tielen naar Gierle heb ik een foto van het 'Schaepershuys' genomen. Op de gevel prijkt een jaarindicatie in Romeinse cijfers: 'MDXXXXII' = 1542...
De veenmol - Gryllotalpa grylloyalpa. (foto: provant.be)
Dat de tulp nu een Amsterdamse of Antwerpse aangelegenheid is zal de veenmol een zorg zijn. Feit is dat deze krekelsoort alles op eet wat het op zijn weg vindt, inclusief de tulpenbol... Toen ik vanmorgen in de tuin kwam zag ik aan de kleine aardophopingen in de borders dat er nachtelijk bezoek geweest was. Veenmollen komen bijna altijd voor op zandgrond. In de losse grond kunnen ze gemakkelijk graven, en er is voldoende voedsel. Omdat de veenmol ondergronds leeft - net onder de grond - en dus niet echt opvalt, wordt de verspreiding van de veenmol onderschat. Voor onze normen is de veenmol een groot angstwekkend insect dat tot 5 cm groot kan worden. De veenmol is gemakkelijk te herkennen aan zijn tot graafpoten omgevormde voorpoten. Hij gebruikt zijn gangen meer dan eens en schuilt vaak onder loopplanken in de tuin. Met zijn graafpoten kan de veenmol ook goed zwemmen. Op zijn kop zitten twee sprieten voor reuk, tast en smaak en zijn twee staartsprieten dienen voor de tast tijdens het achteruit kruipen.Vanaf eind juli tot in augustus zoeken de veenmollen hun overwinteringsplaats op. Daar zitten ze in een vaste houding in een verticale gang wat dieper onder de grond. De veenmol maakt ook een doordringend snorrend geluid zoals de krekel. De veenmol is een alleseter die insectenlarven, regenwormen, weekdieren, plantenwortels, kiemende zaden en zelfs soortgenoten verobert. Dus letterlijk een alleseter. Niettegenstaande zijn zeer vervelend karakter komt de veenmol voor op de rode lijst als bedreigd insect en de veenmol mag zodoende NIET worden bestreden. (info: concentra)
Zowat alles wat te maken heeft met Jacobus, Saint Jacques, Jacobi, Sint Jakob wordt aandachtig gelezen door Pedro. Vorige week was Pedro in Leuven en zag de Sint Jakobskerk aldaar. Wat deze kerk met Compostela te maken heeft lees je in volgende bijdrage
In de Middeleeuwen doorkruisten grote pelgrimroutes het Europese continent op weg naar het (vermeende?) graf van apostel Jacobus in Santiago de Compostela. Deze pelgrimroutes vervulden door hun internationaal karakter een cruciale rol bij de totstandkoming van de Europese cultuur. De Leuvense Sint-Jakobskerk was eeuwenlang een belangrijke halte op een van deze routes. De Niederstrasse kwam van Keulen en liep via Aken naar Maastricht, waar de pelgrims de Maas overstaken. Vervolgens liep het traject over Tongeren, Sint-Truiden, Tienen en Leuven naar Brussel, waar de aansluiting gemaakt werd met de route Utrecht-Parijs. Een kleinere route splitste zich af in Maastricht en ging via Hasselt en Diest naar Leuven. Een straat naast de kerk heet nog steeds Pelgrimstraat en aan de Blauwe Hoek stond tot aan de Franse Revolutie het Sint-Laureisgasthuis, dat specifiek voor de opvang van pelgrims bestemd was. De stempel waarmee de pastoor van Sint-Jakob hun bezoek aan de kerk bevestigde, bestaat nog steeds. (Info: De Pelgrim)
En Pedro hoe ver staat het met de training?
Momenteel op schema, niettegenstaande het slechte weer van de voorbije weken. Veel beweging, zowel fietsen als wandelen om de conditie op te bouwen.
Wat zijn de vooruitzichten voor de maand mei en volgende?
Volgende maanden wordt het accent gelegd op fietsen, veel fietsen. Geen lange afstanden maar wel indien mogelijk dagelijks de fiets op, vooral met het oog op de fietsgewenning. Je weet wel, het vermijden van zadelpijnen en de daaraan verbonden ongemakken. Ook ga ik een paar dagen aan zee fietsen, de wind trotseren. In juni doe ik dit nog een keer over en in juli trekken we naar Gelderland om de Gelderse glooiingen af te fietsen.
Over mezelf... Ik ben Pierre V alias Pedro Op Sinterklaasdag, anno 1948, ben ik als Mechelaar de wereld op gezet. Nu al geruime tijd woonachtig in "mijn dorp in de Kempen". Hobby's: Fietsen in de vrije natuur Geocaching en koffieleut... Heb net een fietstocht als peregrino naar Santiago de Compostela achter de rug ten voordele van... LCH Belgium vzw (Langerhans Cel Histiocytose)
Haspengouw is van nature een landbouwstreek waar tot ongeveer 1960 de fruitteelt zich beperkte tot hoogstamaanplantingen in de omgeving van de hoeves. Sinds een 40-tal jaren is een explosieve aanplanting van laagstamappelen en -peren gebeurd. Appelen en peren dus, deze staan centraal in de bloesemtrip langs de Haspengouwse boomgaarden die we zondag fietsten. Je kan echt genieten van een bloesemzee. In de bloeiperiode vertoont de perelaar witte bloesem, terwijl de appelboom meestal wit/roze bloesem heeft. 
