Het zal je dag maar wezen, woensdag de achttiende...
Nochtans begon alles zoals het moest beginnen. Met hulp aan onze jongste zus die vandaag uit het hospital kwam. Wij, mijn andere zus en ik, gingen bij onze jonste zus het huis opkuisen. Een verrassing, kuisen en alles netjes maken, huis opfleuren met een bloempje. Leuke bedoening zo onder ons beiden. En lachen, schateren deden we, net twee pubers, als in de tijd van toen we nog echt pubers waren. Het werk leed er niet onder en na een paar uur was jongste zus haar huis pico bello in orde. Al lachend sloten we de deur achter ons en nog even hard lachend reden we weg.
Zus met de wagen en ik per fiets. Na een paar honderd meter hoorde ik een wagen achter mij en dacht dat zus op komst was. Ik stak mijn arm al in de hoogte met nog wat lollige gebaren er bij. Niet zus maar een andere wagen reed in achter mij. Die man zal gedacht hebben dat ik flipte. Zus kwam een beetje achterop en had mijn gebaar gezien. Venster open en lachen en brullen van plezier. Ook ik deed van op mijn fiets mee tot ik plots mijn evenwicht verloor. De stoeprand rakend en nog steeds lachend vloog ik van de fiets tegen een houten afsluiting. Knie, pols, handen, gelaat schuurden over het beton. Het lachen was plots gedaan. In een flits dacht ik aan mijn nieuwe bril die ik droeg... Een broodnodig en nuttig hebbedingtje van 'Theo loves you', kostenplaatje: duizend euro...Na een eerste onderzoek of er geen armen en benen gebroken waren zag ik de ramp...Mijn bril heeft waarschijnlijk de smak van mijn gezicht tegen het beton opgevangen...diepe krassen in het krasvrije glas en het mooie hippe montuur geschaafd...Fel beschadigd. De fiets was intact en zo kon ik verder naar huis fietsen, amper een paar honderd meter verder.
Bij mijn thuiskomst en bij het zien van P. zijn gezicht vol vraagtekens barstte ik in tranen uit. "Mijn bril" moet ik gestameld hebben, "mijn bril"... Aan mijn lichte verwondingen dacht ik niet direct. P. zag echter meer naar de verwondingen dan naar mijn bril en na de zorgen van zijn hand bekommerde P. zich dan ook om "Theo loves you"...
De bril is nu bij de optieker voor herstelling. Mijn rechteroog zit bijna dicht, mijn neus gezwollen, mijn kin voelt gloeiend aan, de lip dik, mijn vingers branden, de linker pols doet pijn en de rechterknie tintelt... Maar mijn bril, ocharme, ik had nu eindelijk het juiste model gevonden...als alles maar goed komt tegen eind september, tegen de tijd dat de jongste trouwt.
De schaafwonden zullen wel helen...als ik tegen die tijd mijn "Theo loves you" terug heb...dan pas zal ik opnieuw lachen denk ik...
Lewiske
foto: Pedro
Reacties op bericht (4)
21-07-2007
..
enkele maanden terug heb ik net hetzelfde meegemaakt Lewiske, maar gewoon gevallen, gestruikeld, maar ook met een patat met mijn facade tegen de vlakte. Ook bij mij waren mijn eerste woorden van bezorgdheid: 'mijn bril' want ik ook na lang twijfelen eindelijk geinvensteerd in een (heel) duur merk en als je daar dan nog de glazen bij optelt dan begin je al op slag te bibberen.
Je gezicht en je bril zullen zeker terug in orde zijn tegen de trouw hoor, da's toch nog eventjes hé eind september.
doe mijn complimentjes ook aan je Mechelaarke, zeg hem dat ik af en toe een koffie kom slurpen maar weinig tijd heb (veel kleinkindjes) om altijd een reaktie te schrijven.
21-07-2007 om 13:58
geschreven door bojako
Bril
Mijn schoon brilleke, Madammke, is van het design "THEO"...die sponsoren naar het schijnt heel de Pfaff-familie...dit laatste van horen zeggen...de wonden helen maar ik ben zo stijf, niet te doen...en zeggen dat volgende week dinsdag onze fietsvakantie begint...
21-07-2007 om 09:51
geschreven door Lewiske
Arme jij ...MAAR!
mag ik even lachen ? Sorry zenne, maar zag het zo gebeuren, en na dat ik wist dat je niet al te veel mankeerde buiten een blauw oog en opgezwollen neus ...dacht ik bij mezelf daar moet je nu zo oud voor geworden zijn seh haha ..Die bril hoe noem je die nu weer? is dit een eigen naam of zo? "Theo love you" heb ik nog nooit van gehoord maar zal wel hersteld geraken tegen sept, ..zo maar erg zijn van niet hé ..Beste Lewiske het gaat je goed, en laat big beer Pedro je maar goed verzorgen , Een val vrij weekend en tot ziens Sjoeke
21-07-2007 om 03:51
geschreven door Madammeke
20-07-2007
mo lewiske toch
en wij maar steeds onze kinderen tot voorzichtigheid aanmanen , maar die zel wel eens vergeten . wees gerust tegen de trouw zal alles wel weer picobello in orde zijn Dikke kn ( maar voorzichtjes ) en laat je maar eens lekker verwennen door de pedro
Steffie
20-07-2007 om 22:22
geschreven door steffie
Over mezelf... Ik ben Pierre V alias Pedro Op Sinterklaasdag, anno 1948, ben ik als Mechelaar de wereld op gezet. Nu al geruime tijd woonachtig in "mijn dorp in de Kempen". Hobby's: Fietsen in de vrije natuur Geocaching en koffieleut... Heb net een fietstocht als peregrino naar Santiago de Compostela achter de rug ten voordele van... LCH Belgium vzw (Langerhans Cel Histiocytose)
..Beste Lewiske het gaat je goed, en laat big beer Pedro je maar goed verzorgen 
