Ik ben Hugo, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Piere De Beeste.
Ik ben een man en woon in Oostende () en mijn beroep is iedereens meid.
Ik ben geboren op 12/03/1958 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Alles wat gemakkelijk is..
Profiteer van het leven, t'is al kort genoeg!!!
Mijn blogdeurtje staat altijd open, voor ieder die me weet te apprecieren, voor WIE ik ben, niet voor WAT ik ben.
18-12-2012
Ik schenk aan jou een doosje stilte
Ik schenk aan jou een doosje stilte, toegestrikt met een zachte rust. Ook een bosje mooie vreugde, en een portie levenslust.
Voor jou speciaal een potje liefde, toffe momenten, dag na dag. Voeg daarbij een goede gezondheid, en een heel mooie lach.
Ik geef je ook een pakje blijdschap, en een flesje vol met hoop. Je ziet, de allermooiste geschenken, zijn niet overal te koop !
Neem je tijd voor heel wat vriendschap, en kijk uit naar elk vriendelijk gebaar. En als je nood hebt om het eens uit te schreeuwen, ik luister graag, je roept me maar !
Ik wilde je nog veel meer geven, maar helaas, zo werkt het niet. Kijk om je geen en laat je leiden, door alles wat het leven biedt.
Chris de Burgh, geboren als Christopher J. Davison (Buenos Aires, 15 oktober 1948) is een Ierse zanger.
Dankzij
het werk van zijn vader heeft hij als kind een groot deel van de wereld
gezien. Ten slotte is de familie in Ierland gaan wonen. Daar woont hij
nu nog steeds, samen met zijn vrouw Dianne en hun drie kinderen, Rosanna
(de Miss World van 2003), Hubie en Michael.
Tijdens zijn lange
carrière als singer-songwriter heeft hij vele hits geschreven, waarvan
The Lady In Red (1986) de bekendste is. Ook het album Into the light
werd goed verkocht. Hij treedt regelmatig op, vooral in Duitsland, waar
hij een grote schare trouwe fans heeft. Ook in Nederland speelt hij
regelmatig voor volle zalen. Na de nieuwjaarsbrand in Volendam heeft hij
daar een benefietconcert gegeven, waarvan ook een DVD is uitgebracht.
Zijn
laatste CD is The Storyman, waarvan hij tijdens zijn laatste concert in
Nederland (4 december 2006 in de Heineken Music Hall in Amsterdam) veel
nummers heeft gespeeld. In 2005 is een live-CD van het jubileum-concert
van 6 november 2004 in Dortmund uitgekomen.
Andrea Bocelli (Lajático, Toscane, 22 september 1958) is een Italiaanse tenor, die zowel klassieke als populaire muziek zingt. Tevens zingt hij in enkele opera's, en is hij een producer.
Andrea Bocelli leed vanaf zijn geboorte aan de oogziekte glaucoom. Op twaalfjarige leeftijd werd hij na een ongeluk met een voetbal geheel blind, tot dat moment kon hij nog een beetje met zijn rechteroog zien.
Bocelli werd ontdekt door Zucchero toen deze een tenor zocht voor de demo van Miserere. Uiteindelijk nam Zucchero dit nummer op met Luciano Pavarotti, maar Andrea Bocelli begeleidde Zucchero op zijn internationale concerttour.
Bocelli werd in Italië algemeen bekend na zijn overwinning op het Festival van Sanremo in 1994 met Il mare calmo della sera. Het jaar daarop deed hij nog eens mee aan het festival met Con te partirò. Dit nummer nam hij in 1996 opnieuw op, samen met Sarah Brightman onder de titel Time to say goodbye en haalde er een internationale hit mee.
In 1998 trad Andrea Bocelli op in het Kennedy Center in Washington D.C. en werd hij ontvangen door de Amerikaanse president Bill Clinton in het Witte Huis. In hetzelfde jaar toerde hij door Amerika en won hij twee World Music Awards, wat hij in 2002 herhaalde. In de jaren daartussen werd hij meerdere malen genomineerd voor een Grammy Award, maar deze heeft hij tot nog toe niet gewonnen. Wel kreeg hij verscheidene andere internationale prijzen toegekend.
Tijdens de sluitingsceremonie van de Olympische Spelen in Turijn in 2006 heeft Bocelli het nummer Because we believe gezongen. Voor de Nederlandse versie van zijn cd Amore heeft hij het nummer opgenomen met Marco Borsato.
In 2005 heeft Bocelli het project Teatro del Silenzio geopend, een openluchttheater nabij het plaatsje Lajatico in Toscane. Slechts een keer per jaar wordt, in de maand juli, dit theater opengesteld voor publiek. In de zomer van 2007 heeft Bocelli zijn grote nummers hier tijdens een concert ten gehore gebracht. Tijdens deze avond vond de registratie plaats voor de dvd Vivere, Live in Tuscany. In de zomer van 2010 heeft de laatste editie van het project "Theatro del Silenzio" plaatsgevonden.
Op 27 juni 1992 trouwde Bocelli met zijn toenmalige liefde Enrica Cenzatti, zij kenden elkaar uit de tijd dat hij een nog onbekende zanger was. Ze kregen samen twee zonen. In 2002 scheidde het paar. Tegenwoordig woont Bocelli samen met Veronica Berti in de Toscaanse badplaats Forte dei Marmi. Samen met zijn verloofde heeft hij een dochter.
Cat Stevens, geboren als Stephen Demetre
Georgiou, (Londen, 21 juli 1948) is een Britse zanger en songwriter die
bekend werd met folkrock- en softrock-liedjes.
Zijn zoon Muhammad Islam is ook actief als zanger, onder de naam Yoriyos.
Tot
zijn meest bekende liedjes behoren Matthew and son (1967), Father and
son (1970) Lady D'Arbanville (1970), Wild world (1970), Moonshadow
(1971), Morning Has Broken (1972) en Oh very young (1974).
Cat
Stevens is de zoon van een Grieks-Cypriotische vader en een Zweedse
moeder. Hij groeide op in Londen, waar zijn vader een restaurant had.
Hij schreef al op jonge leeftijd liedjes en trad gedurende de jaren
zestig op, zonder veel succes. Op zijn 19e kreeg hij tuberculose en
moest gedurende lange tijd naar het ziekenhuis. Tussen 1967 en 1977
verkocht hij zo'n 40 miljoen LP's. Bij vrijwel elk lied werd hij
bijgestaan door Alun Davies, die meestal de 2e gitaar speelt
Alles is voorgoed gedaan Als jij er klaar voor bent 'k Heb aan je zijde gestaan Mijn God, ik heb je graag gekend
Ik blijf nu hier jij gaat naar daar En daar is niet zover van hier We spreken af, ik weet niet waar En daar ontmoeten we elkaar
Zonder jou tikt de klok even snel Maar de tijden veranderen wel Dus ik neem afscheid, jij moet nu gaan Weet dat je in m'n hart altijd blijft voortbestaan
Slaap zacht, je hebt het verdiend Je vocht tot aan je laatste zucht En ga, ga nu m'n vriend En droom voor eeuwig opgelucht
Net zoals vroeger kom je wel terecht Ik weet je vindt een thuis heel gauw En ik herhaal wat jij me ooit hebt gezegd In m'n hart blijf ik je trouw
Zonder jou...
En ik weet ik zou dankbaar moeten zijn Maar precies daarom doet het zo'n pijn
Ik ben er niet, ik slaap er niet. Ik ben in de wind die door je haren waait, Ik ben in de vruchten die je zaait. Ik ben in de regen die je land bevrucht, Ik ben bij je als je zachtjes zucht. Ik ben in de zon als je 's morgens ontwaakt En in de maan, als je 's avonds slapen gaat. Ik ben in de glimlach van ieder kind, Kijk daar maar eens , als je me even niet vindt. Ik ben bij je, zolang je over me praat, In elke herinnering, in alles wat je van me meedraagt. Als je aan m'n graf staat, ween dan niet, Ik slaap er niet, ik ben er niet. Maar ik sta naast je, als jij dat wil.
Bryan Adams (Kingston (Ontario), 5
november 1959) is een Canadese zanger. Hij wordt ook wel de Canadese
Bruce Springsteen genoemd.
Als kind trok hij met zijn ouders door
Europa en het Midden-Oosten. Op de leeftijd van tien jaar kreeg hij
zijn eerste gitaar; twee jaar later kocht hij zijn eerste elektrische
gitaar. Op 14-jarige leeftijd verhuisde hij naar Vancouver. Een jaar
later verliet hij de school en trok hij door Canada om op te treden. Als
18-jarige kreeg hij zijn eerste platencontract aangeboden.
Zijn
grootste successen behaalde Bryan Adams begin jaren '90 onder de
productionele leiding van Robert John "Mutt" Lange, een Zuid-Afrikaanse
topproducer. Zijn single (Everything I Do) I Do It for You werd een
wereldwijde nummer 1-hit, waaronder in Nederland. In veel landen,
waaronder Nederland, was het de bestverkochte single van 1991. In
Nederland bleef het nummer 12 weken op de eerste positie staan in de
Nationale Hitparade, destijds een record. Het nummer stond op de
soundtrack van de film Robin Hood: Prince of Thieves.
Bryan Adams
zong in die jaren vaker voor de soundtrack van grote films. Zo scoorde
hij een hit met Have You Ever Really Loved A Woman? (afkomstig van de
soundtrack van de film Don Juan de Marco) en All For Love (van de
soundtrack van de film The Three Musketeers). Dat laatste nummer zong
hij met Rod Stewart en Sting. Andere bekende nummers van Bryan Adams
zijn Summer of '69, It's Only Love (met Tina Turner) en When You're Gone
(met Mel C.). In 2005 kwam er een greatest hits album (2-CD) uit waar
al zijn grootste hits plus enkele live-opnames op staan, genaamd
Anthology.
Zucchero,
artiestennaam van Adelmo Fornaciari (Roncocesi (Emilia-Romagna), 25
september 1955), is een Italiaanse zanger, tekstschrijver, componist en
producer. 'Zucchero' is Italiaans voor 'suiker', de bijnaam die hij van
een lerares kreeg en die hij later voor zichzelf is gaan gebruiken.
Gabriele Susanne Kerner (Hagen, 24 maart
1960) is een Duitse zangeres die als kind al Nena werd genoemd. Nena is
een verbastering van niña (meisje), dat Kerner opvatte als 'nena' toen
ze met haar ouders op vakantie was in Spanje. De gelijknamige band Nena
scoorde grote hits in de jaren '80 met onder andere 99 Luftballons en
Irgendwie, irgendwo, irgendwann. In 2002 maakte Nena zelf als
soloartieste een comeback.
Het bekendste nummer van de band Nena
is 99 Luftballons uit 1983, dat in onder meer Nederland een nummer 1-hit
werd. Hoewel er een Engelstalige versie van bestaat die in het Verenigd
Koninkrijk op 1 kwam, was het de Duitstalige versie die de Amerikaanse
top haalde. In Duitsland was Nur geträumt in 1982 hun eerste hit.
In
1989 begon Kerner een solocarrière onder de naam Nena. In 2003 scoorde
ze samen met Kim Wilde in een groot deel van Europa een hit met Anyplace
anywhere anytime, een tweetalige remake van Irgendwie, irgendwo,
irgendwann en Anyplace, anywhere en anytime uit 1984.
In 2002
werden liedjes als Leuchtturm en 99 Luftballons geremixt tot nieuwere
versies. Het album "Nena feat. Nena" werd een groot succes en verkocht
alleen al in Duitsland ruim 1 miljoen exemplaren.
Hoewel Nena een
aantal grote internationale successen heeft gehad, is zij vooral een
fenomeen in Duitsland. Sinds haar doorbraak in 1982 is Nena altijd in de
Duitse schijnwerpers gebleven: als zangeres, actrice, presentatrice,
songwriter en (kinderboeken)schrijfster. Tegenwoordig is ze weer
fulltime bezig met zingen.
In Duitsland kwam in 2005 haar autobiografie Nena: willst du mit mir gehn uit, die zij samen met Claudia Thesenfitz schreef.
Nena heeft wereldwijd meer dan 25 miljoen albums verkocht.
Willem Vermandere (Lauwe, 9 februari 1940) is een Vlaams kleinkunstenaar, schrijver, dichter, beeldhouwer, levensfilosoof, zanger, gitarist en schilder.
Vermandere zingt steevast in zijn West-Vlaamse dialect. Zijn bekendste nummers zijn Klein ventje van Elverdinge, Lat mie maar lopen, Als ik zing, Blanche en zijn peird, Bange blankeman, Duizend soldaten, La Belle Rosselle en Ik plantte ne keer patatten.
Willem Vermandere werd geboren in 1940 in Lauwe, een deelgemeente van Menen. Hij groeide op in muzikale sferen tussen moeders keuken en de werkbank van vader-wagenmaker-klarinettist. Hij stapte zelf al heel vroeg mee in de dorpsharmonie Sint-Cecilia. Willem leerde Grieks en Latijn, maar was meer geboeid door de gitaar. Ook tekende hij zijn kladschriften vol ventjes en karikaturen van zijn leraren[bron?]. Later begon hij melodietjes te componeren en zette gedichtjes op muziek. Op latere leeftijd studeerde Vermandere godsdienstwetenschappen te Gent en gaf hij drie jaar les in Nieuwpoort. Hij beschouwt zichzelf eerder beeldend kunstenaar dan muzikant.
In de jaren 60 werd Vermandere vooral bekend door zijn kleinkunstliedjes in het West-Vlaams over de dagelijkse dingen, zijn Westhoek en de verschrikkingen van de Grote Oorlog. Soms worden zijn liedjes kritisch over de maatschappij en de kerk. Zijn optredens zijn een afwisseling van luchtige en doodernstige, droevige en levenslustige liedjes en muziek en worden doorspekt met zijn typische spitse 'vertellementen'.
Hij maakte acht langspeelplaten en even zoveel cd's. Zijn vaste kompanen zijn Freddy Desmedt (fluiten en klarinet) en Pol Depoorter (gitaren en mandoline).
In 1993 schreef Vermandere het lied "Bange Blanke Man", een lied over multiculturaliteit. Veel aanhangers van de partij Vlaams Blok protesteerden tegen het nummer. Vermandere ontving dreigbrieven en tijdens de 11 juli-viering op de Brusselse Grote Markt in 1992 werd hij bekogeld met projectielen door Vlaams Blok-militanten[1].
In 2000 werd hij omwille van zijn diverse kunstactiviteiten ereburger van Veurne; hij woont er in de deelgemeente Steenkerke. Vermandere eindigde in 2005 op nr. 115 tijdens de Vlaamse versie van de verkiezing van De Grootste Belg. In 2010 bracht hij op z'n 70ste verjaardag een nieuw album genaamd Alles gaat over uit. Hij stond daarmee 14 weken genoteerd in de Ultratop 100 albums met een hoogste notering op nummer 6.
Op 20 april 2012 was hij te zien in het Sportpaleis te Antwerpen als centrale gast van Nekkanacht 2012. Als gastmuzikanten waren Liesbeth List, Yevgueni, de Vaganten, Stoomboot, Raymond van het Groenewoud, Mustafa Avsar, Mira, Axl Peleman en A la Rum.
De vriendschap van een hond is vriendschap voor het leven ben je verdrietig dan kijk hij je met zijn trouwe ogen aan alsof hij zeggen wil ik zal altijd naast je staan als je dan weer vrolijk bent dan kwispelt hij met z`n staart en blaft alsof hij zeggen wil dat hebben we weer voor elkaar zo een vriendschap is een wonder een wonder om te beleven zo een vriendschap kan geen mens je geven
Elbow is een muziekgroep uit Manchester,
bestaande uit zanger Guy Garvey, pianist Craig Potter, bassist Pete
Turner, drummer Richard Jupp en gitarist Mark Potter. De groep werd
opgericht in 1991. In 2001 werd hun eerste album uitgebracht en in 2003
hun tweede, dat zeer goed werd ontvangen. De groep is nu een band met
groeiende populariteit, zoals te zien is aan de hitnoteringen van hun
derde en vierde album. De muziek van Elbow bestaat uit goed gefundeerde
muzikale landschappen met daar overheen de dragende stem van de zanger
Guy Garvey. In 2008 kreeg Elbow de Mercury Music Prize voor hun album
The Seldom Seen Kid en in februari 2009 de Brit Award voor de beste
Britse band. Eind september 2010 kondigde de band op haar site aan de
opvolger van The Seldom Seen Kid begin 2011 uit te zullen brengen. Op 22
december maakte de band bekend dat deze opvolger Build a Rocket Boys!
gaat heten, en op 7 maart zal uitkomen. De eerste single zal Lippy Kids
zijn. Dit nummer bezorgde hen hun eerste Top 40 hit in Nederland. Het
nummer kwam tot nu toe tot de 29ste positie in de lijst.
John Winston Lennon MBE (Liverpool, 9 oktober 1940 New York City, 8 december 1980) was een Engels popmusicus, vredesactivist en oprichter van de Liverpoolse groep The Quarrymen, die later bekend werd als The Beatles. Samen met Paul McCartney, George Harrison en Ringo Starr had Lennon met deze groep een belangrijke rol in de popmuziek.
Ook als solist maakte hij (gedeeltelijk samen met zijn vrouw Yoko Ono) een bloeiende carrière door, waarmee hij bekend werd als één van de belangrijkste gezichten van de hippiebeweging. Naast zijn muzikale en culturele bijdrage leverde Lennon ook politieke en filosofische inzichten als vredesactivist en vrijdenker. Het nummer Imagine geldt hiervan als bekendste en duidelijkste voorbeeld.
Bread is een band uit Los Angeles, Californië. Zij zijn eigenlijk de grondleggers van een destijds nieuw genre binnen de popmuziek: softrock (superromantische liedjes).
Gates, Griffin en Royer formeren de groep in 1968 en tekenen een contract bij Elektra Records. Ze hebben eerder samengewerkt in een band The Pleasure Fair. Hun album Bread verschijnt in 1969 met sessiemuzikant Jim Gordon achter de drums. Bij de opnamen van het tweede album On The Waters komt Botts de gelederen versterken. Als begeleidende single wordt echter een track van Bread heropgenomen: "It Don't Matter to Me". Na album nummer 3 verlaat Royer de groep en wordt opgevolgd door Larry Knechtel, ook al een studiomuzikant; hij blijft permanent bij de groep. Ondanks het succes dat de band heeft ontstaat er wrijving tussen Gates en Griffin. Alle singles, die Elektra uitgebracht heeft zijn composities van Gates en dat steekt bij Griffin, die een fifty-fifty verdeling wil. Bij de opnamen voor het 6e album slaat de vermoeidheid toe. Het lange toeren, tijden van opnemen en de spanningen tussen Gates en Griffin leiden uiteindelijk tot de uiteenval van de groep. Gates en Griffin beginnen beide een wisselende solocarrière. In 1976 komen ze op aandringen van Elektra Records weer bij elkaar en er ontstaat zowaar een nieuw album: Lost without your love. Uiteraard gaat het weer gepaard met flinke verkopen van de singles van het album en het album zelf. Er volgt nog een tournee ter promotie, maar dan is de koek op.
Bob
Dylan, geboren als Robert Allen Zimmerman (Hebreeuws: Shabtai Zisel ben
Avraham) (Duluth, Minnesota, 24 mei 1941) is een Joods-Amerikaans
popmusicus. Hij wordt beschouwd als een van de grootste songwriters van
Amerika. Veel mensen beschouwen hem als de eerste singer-songwriter. Hij
heeft een oeuvre bij elkaar gespeeld dat op één lijn wordt gesteld met
dat van Stephen Foster, Irving Berlin, Woody Guthrie en Hank Williams,
die deel uitmaken van het Amerikaanse culturele erfgoed.
Dylans
carrière begon in het midden van de jaren vijftig, nog in zijn
middelbare schooltijd. Zijn muzikale en literaire faam zijn sindsdien
uitgegroeid tot een welhaast filmisch en opstandig, maar ook onwillig
boegbeeld van de onrust in de Amerikaanse samenleving. De beweging voor
de burgerrechten kende geen beter volkslied dan zijn song Blowin' in the
Wind (1963). Miljoenen jongeren omarmden The Times They Are A-Changin'.
Vaak
wordt aan Dylan de verdienste toegekend het normale recept van simpele
teksten in de popmuziek te hebben verheven naar het niveau van
politiek-sociaal commentaar, en naar een complexe weergave van een
actueel levensgevoel. Hiertoe introduceerde hij beeldspraak, 'stream of
consciousness' (bewustzijnsstroom, een literaire techniek), losse
gedachten en invallen, soms op absurdistisch-komische wijze. Dylans
teksten onttrekken zich aldus vaak aan een eenvoudige omschrijving of
uitleg. Polyinterpretabele teksten (teksten die op meerdere manieren
geïnterpreteerd kunnen worden) waren tot dan in de popmuziek onbekend.
Dylans songteksten en zeer eigen muziekopvatting hebben grote invloed
gehad op de ontluiking van de popmuziek in de jaren zestig.
De
tekstuele vernieuwing was te danken aan Dylans brede belangstelling voor
de rijke tradities van het Amerikaanse lied, van folk en country/blues
tot rock-'n-roll en rockabilly, tot aan Keltische balladen, zelfs jazz,
swing en Broadway.
Ik ben Hugo, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Piere De Beeste.
