Ik ben Hugo, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Piere De Beeste.
Ik ben een man en woon in Oostende () en mijn beroep is iedereens meid.
Ik ben geboren op 12/03/1958 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Alles wat gemakkelijk is..
Profiteer van het leven, t'is al kort genoeg!!!
Elke keer ik naar je foto kijk, krijg ik tranen in mijn ogen van ongeloof en verdriet. Tranen omdat ik me afvraag waarom jij niet meer hier bent, en tranen, want het antwoord weet ik niet. Soms kijk ik naar de sterren, er schijnt er één héél fel. Ik vraag me dan af waar je nu bent, en of dit rare gevoel zonder jou ooit went. Soms wilde ik dat ik bij je kon zijn, al was het maar voor even. Maar ja, dat is maar een wens, die niemand mij kan geven. Lieve ma, ik mis je, en ik blijf altijd aan je denken. En altijd is er een plaatsje in mijn hart. Het mooiste wat ik je kan schenken.
Achter de groene takken groeit voor ieder mens de plant "Geluk" Soms lijkt het bos je ondoordringbaar soms trap je het tere plantje stuk Maar met geduld en héél veel liefde vaak met water van een traan Kun je het plantje vast zien groeien je moet het alleen weten te staan!!!
Vriendschap is een gouden schakel Een schakel van vriend naar vriend Dat als een kostbaar juweeltje Aan een collectie wordt toegediend Probeer daarom dit kleinood te dragen Bij eenzaamheid wanhoop en pijn Dan weet je dat juist in die dagen Je nooit zonder vrienden zult zijn .
PPS 1000 soldaten. Deze pps heb ik op mijn blog kunnen zetten dank zij rocky pps. Ik heb deze pps ooit es gekregen van iemand, en ik ben er gewoon stil van . Ik hoop dat we er ooit es lessen uittrekken, maar helaas.... Agressie, oorlog, het is DE ziekte in onze hedendaagse maatschappij. En waarom..... Groetjes Hugo.
Ik wandel in gedachten verzonken en trek mijn sporen in het zand. Ik tuur naar de verte, de horizon en geniet van de stilte om mij heen. Ondanks de eenzaamheid hier, voel ik me gelukkig nu van binnen ik ken vrede, ik ken eindelijk de rust Alle pijn die ik moest overwinnen, ebt langzaam weg hier aan de kust. Ik kan verder, verder met mijn leven. Ik wandel mijn toekomst nu tegemoet. Ik loop door, zonder om te kijken.. Mijn verleden...het ga je goed.
Soms gaat het in je leven niet zoals je het zelf wel wil. En ziet alles om je heen een beetje...grauw....leeg en stil. Dan moet je gaan knokken en vechten en weer ertegen aan. Of misschien wel een hele nieuwe weg in gaan slaan. Het heeft geen zin om maar te blijven treuren en te lijden. Zo laat je onder tussen wel mooi je hele leven voorbij glijden. Daarom ga genieten en ga de dingen doen die je zelf wil. Dan merk je ook het leven is helemaal niet...grauw... ...leeg of stil
Regen, snel vallend vanuit een donkere lucht Druppels, lichte aanrakingen op mijn gezicht Binnen, waar geen aanraking is Streelt het mijn raam, waarachter ik mij verscholen houd Vogels, vliegend, zoekend naar een geschikte plek om te schuilen Rustig op straat, bijna niemand die zich durft te vertonen in dit hondenweer Een enkeling, ineengedoken, hard lopend naar zijn bestemming En ik, hier verscholen, geen enkeling die mij ziet .
Ik kijk nooit achterom om te mijmeren over de zaken die ik had kunnen doen en niet gedaan heb. Ik kijk naar vandaag of morgen en bedenk hoe ik een situatie waar ik momenteel in verkeer kan veranderen als die mij niet bevalt. Dat kun je namelijk alleen maar zelf doen. Je bent weliswaar deels afhankelijk van anderen, maar de sleutel tot geluk heb jij alleen in handen. Een ander mag er deel van uitmaken.
Ik ben Hugo, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Piere De Beeste.
.
.
.
