Weemoedig loop ik door mijn huis, de stilte overvalt me kil Stille uren die maar duren en ik weet niet wat ik wil of zoek, verwacht Denk aan toen, aan drukke tijden, een kinderstem die lacht Wat gaat het leven snel, kinderen zijn uitgevlogen, even moet ik tranen drogen Mooie tijden, maar die zijn gebleven, alleen verandert door de jaren, de inhoud van het leven Schudt mijn hoofd, verzet mijn zinnen Tweede jeugd... opnieuw beginnen...
|