Het is weeral een tijdje geleden dat ik nog eens in de pen kroop ... Heel vroeger ging dat zo ..... ( Toen mijn vader brieven schreef aan “ zijne moeder “ . Van uit het werkkamp in Duitsland tijdens WO II ) Lieve Moeder , Ik neem de pen ter hand om U te schrijven en U te laten weten de staat van mijne gezondheid . Hier gaat alles redelijk goed en hoop van u hetzelfde .... Zo ging dat in die tijd en toen zijne moeder de brief thuis kreeg was het nieuws al lang achterhaald maar het werd gretig gelezen en herlezen omdat er gewoon niets anders was ... Ik herinner mij de verhalen over die laatste brief die pas arriveerde toen mijn pa al lang thuis was . Ondertussen , vandaag 30 januari 2019 , is het weer beginnen sneeuwen . Zo’n 10 centimeter .
En dan moet ik altijd aan mijn vader denken , meer dan anders .... Hij leerde mij als kind al dat sneeuw veel geheimen aan het licht brengt . Hij nam mij mee in den hof om te tonen welke bezoekers er ‘s nachts geweest waren . Een wereld ging voor mij open .... En dan ging het verder langs de veldwegel en ik leerde het verschil kennen tussen de sporen van een haas en dat van een konijn . Ook de smerige ratten toonden ons , in de verse sneeuw , van waar zij kwamen en waar zij naar toe gingen . En nog altijd heb ik de neiging om in de maagdelijke sneeuwlaag op onderzoek te gaan ... Een jaar bestaat uit een dozijn maanden en een er van is bijna voorbij . Het gaat zo ontzettend vlug dat ik er bang van wordt . Veel tijd om daar bij stil te staan heb ik niet want het werk aan de duiven neemt toe . Nieuwe bewoners zijn gekweekt en gespeend en beginnen buiten te komen . Zalige tijden !! Ik heb er nog niet echt veel kunnen van genieten omdat “ de staat van mijne gezondheid “ nogal te wensen overliet . Wij werden geveld door grieptoestanden , koorts , hoesten en bassen , klagen en kriepen .... De normale bezigheden terug geschroefd tot het absolute minimum met als gevolg dat er een serieuze achterstand is op het schema . Maar zoals altijd komt het wel weer goed . Ooit ! .... Nog meer slechts nieuws is dat een agressieve rat binnen gedrongen is in de ren van de duivinnen en er een paar heeft dood gebeten . Ik heb onmiddellijk de meest waardevolle kweekduivinnen in veiligheid gebracht en maatregelen genomen . De vloer van de ren bestaat uit aarde , met 20 cm er boven , roosters met gaten van 5 x 5 cm . De ratten kunnen er eigenlijk alleen binnen als ze onder de fundering van de buitenmuren door graven . Blijkbaar zijn ze daar uiteindelijk toch in geslaagd . Ik overweeg om op de roosters platen te leggen met het nadeel ( ? ) van regelmatig te moeten kuisen . Een andere oplossing zou zijn om onder de roosters beton te gieten maar dat is een serieus werk !! En zo is het altijd wel iets op het duivenhok en gelukkig is het niet altijd slecht nieuws . Bovendien heb ik het voorrecht van tijd te hebben , om ze van nabij gaande te slaan en nog steeds , na al die jaren , sta ik versteld van de intelligentie van die beesten . Zo zag ik een duivin bezig in een van mijn kweekboxen . Ze had grote jongen die uit de schotel begonnen te lopen en ik had verzuimd om er een vers nest bij te zetten . Bijgevolg had ze een ei gedeponeerd tussen de twee grote jongen die met zachte drang uit het nest verdreven werden om rustig te kunnen broeden . Dat lukte vrij aardig maar telkens als moeder het nest verliet , tijdens de voederbeurt , palmden de jongen het nest terug in en lieten zich zomaar niet meer weg jagen !! Moeder bekeek het met lede ogen en opeens had ze het gevonden ....Ze gebaarde dat ze de jongen ging voederen in een andere hoek van de box en de jongen kwamen piepend op haar toe gelopen !!! Eenmaal dat ze zag dat het nest vrij was kroop ze vliegensvlug op haar eitjes en liet de piepers achter bij hun papa . Ik stond het schouwspel met open mond te bekijken en dacht weer maar eens ....SLIM , SUPERSLIM !!!
Waar is de tijd dat ik mijn jonge duiven “ pamperde “ , in de watten legde ... Kopjes in de drinkpot duwde om ze te leren drinken .... Mijn kweekkoppels worden op verschillende tijdstippen gekoppeld en bijgevolg begin ik met het spenen van een 10-tal jongen en ik steek er steeds maar bij .
Vandaag 31 januari moeten er nog 2 bijkomen bij de bende van +/- 60 . De oudste gaan al naar de nok van het dak van het grote vlieghok ! Die oudste zijn de beste . Ze kregen een tijdje volle bak kweekmengeling ter beschikking , maar dat verandert al gauw .... Zodra ze goed beginnen te pikken krijgen ze eten tot ze genoeg hebben en ik zorg er voor dat ‘s avonds alles op is .
Ze krijgen dan hun eerstvolgende maaltijd op de middag van de volgende dag . Dus EEN MAAL daags eten ( en dat doe ik al 50 jaar zo ) en er zorg voor dragen dat ze honger hebben bij de volgende voederbeurt . Vanaf dan maak ik het geluid dat het signaal geeft tot de maaltijd . Dat kan een fluitsignaal zijn , of gerammel van de voederbus , of gewoon uw stem . Het is onvoorstelbaar hoe rap ze dat door hebben . De verse jongen die ik er bij steek , doorgaans in de late namiddag , hebben een volle krop eten en de dag nadien , op de middag , volgen ze de “ anciens “ naar de voederbak . Ze krijgen de kans tot ‘s avonds om een graantje mee te pikken !!! Voor de rest moeten ze hun plan trekken . Vroeger controleerde ik angstvallig of ze wel gegeten en/of gedronken hadden maar dat doe ik al lang niet meer . Je bewijst ze er geen dienst mee en een gezonde jonge duif weet zich perfect te redden .
Doet ze dat niet , dan zal je er later niet veel plezier aan beleven .
Komt daar nog bij dat er dit jaar enkele uitvliegende kweekoppels bij zitten die hen wegwijs helpen binnen en daar buiten !! Gisteren zaten er zo’n 30 –tal buiten in de sneeuw en rond 13 uur kwamen ze vlot binnen op het signaal tot de maaltijd . Nu is het nog een soepel regime . Ik zie links en rechts nog wat door de vingers , maar vanaf volgende week worden de teugels strakker gespannen en als ze allemaal buiten komen en de gewoontes van het huis kennen en respecteren , dan moeten ze binnen stormen op mijn signaal en die niet luistert mag op zijn kin kloppen . Het is de enige manier om een beetje orde op zaken te houden . Ondertussen gaat de internet-gekte vrolijk zijn gang .
Wat voor rommel er allemaal op de verkoopsite ’s gegooid word is gewoon ongelooflijk . Een paar uitzonderingen bieden kwaliteit maar kosten dan ook handenvol geld . Ik stel vast dat mensen nog steeds namen kopen . Het is voldoende om een nonkel , neef , schoondochter of schoonbroer , van de-crack-met-naam , in kwestie aan te bieden en ze beginnen te bieden als gekken . Als je dan nog een halve gazet met uitslagen van GANS de familie er bij kunt voegen zit je helemaal goed . Ik zie ook nieuwe bedrieglijke tendensen ...men liegt niet , men verzwijgt gewoon dingen ...zoals de verhouding tussen het aantal ingekorfde duiven en het aantal gewonnen prijzen . Nog een spitsvondigheid die ik terug vind op vele stambomen is de volgende : ( voorbeeld )
VADER VAN :
1° prijs Tours ,
3° prijs Bourges ,
38° prijs Argenton ... Velen denken dan dat die prijzen gewonnen zijn door een en dezelfde duif . MIS POES !!! Die zijn gewonnen door 3 verschillende duiven en voor dat resultaat zijn ze elk 10 keer ingekorfd . Op 30 inkorvingen halen ze dan samen een prijsje of 6 , 8 , 10 of meer ? ( wie zal het zeggen ? ) Maar goed , die familie wordt dan in de adelstand verheven en we zijn vertrokken . Ik zal je zeggen wat ge met zulke duiven gaat bereiken . De broek van uw gat spelen , dat ga je doen ! Ik heb er ook nog zulke gehad . De ene week de eerste en de andere week niet op de uitslag . In handen van voornoemde sjacheraars zijn het goudklompen die verkocht worden als eersteprijsvliegers en dat is nog niet eens gelogen .... Op het hok van de gewone melker zoals u en ik vreten ze een gat in uw portemonnee ! Het is nu ook de tijd van de bon-verkopen ten voordele van de clubkassen . Ze zijn er wel nodig , denk ik , en hier kan internet en het voorbieden wel hulp bieden . Men kan thuis op zijn gemak het aanbod bekijken en in alle rust een bod uit brengen . Ik bekijk dit enigszins met andere ogen dan vroeger , vooral na enkele openhartige gesprekken met bestuursleden van diverse clubs . Niemand werkt nog voor niets en bovendien geraakt men steeds moeilijker aan personeel dat week na week paraat staat ! . Dus zijn deze inkomsten broodnodig om het leefbaar te houden . En daarom help ik waar ik kan want het is dank zij hen dat we met de duiven kunnen spelen .
( en dat wordt dikwijls vergeten ) Het heeft ook een belangrijk sociaal aspect en via een bon ( gekocht of geschonken ) had ik al vele leuke contacten . Vaak zijn er al mooie vriendschappen ontstaan door die contacten . Dus dat is alleszins een positieve noot . Op eigen hok doe ik nogal veel aan nauwe inteelt en een kruising met vreemd bloed dringt zich dan op . Dan is het voor mij zaak om met mijn bescheiden budget toch iets op de kop te kunnen tikken . Het heeft totaal geen zin om zomaar iets te kopen in het wilde weg . Ik heb een paar keer naast de prijzen gegrepen omdat mannen met dikke portefeuilles meer gewicht in de weegschaal wierpen ..... Tenslotte heb ik mijn toevlucht genomen tot een verkoop van jonge duiven welke betaalbaar bleken te zijn . Nu was het alleen nog zoeken naar iets met goeie papieren en in inteelt gekweekt . Mijn oog viel op “ DE SPITSE “ van LEON JACOBS . Deze duif van 2006 won onder andere 2 eerste uit Gien ( +/- 250km ) en is vader van de 1° Chateauroux op 2985 duiven en de 2° Argenton op 1748 duiven . Ik bood op een pikzwart duivinnetje 5051646/19 uit ZOON SPITSE x KLEINDOCHTER SPITSE en kon het binnenhalen . Voor 30 euro extra werd het thuis gebracht en dat was best wel betaalbaar . Het duifje dat MILOU gedoopt werd gaat niet buiten ( of wat dacht je ? ) en zal in november 2019 in gezet worden in de kweek ! En zo hebben we weeral iets om vooruit te blikken , beetje dromen .... want HOOP DOET LEVEN !
De kruitdamp is op getrokken . Het gevecht met de kalkoen , de kerststronk , de hapjes , de kreeft en de borrels is geleverd . De enige winnaar is de weegschaal . De verliezers kunnen er alleen maar bij winnen door te verliezen ..... ??? Wel ja ....gewicht verliezen hé !! Dus aan de slag .
Oh vrienden , wat ben ik blij dat het weer voorbij is . Dat we weer kunnen overgaan tot de orde van de dag . Weg met de wanorde , al dat opgeklopte gedoe . Vroeger , heel lang geleden , toen de duiven nog niet zoveel geld gingen , hadden wij een heuse kerststal , door ondergetekende gemaakt van boomschors en riet . Op kerstavond om middernacht legde ons moedertje heel plechtig het kindje jezus in de kribbe . Voordien was het nog niet echt compleet maar dan kon het feest beginnen ... En op Kerstdag , in de vroege morgen , hing er een geur van chocolade melk en vers gesneden koekebrood met rozijnen , in ons schamel huisje . Die geur ..ik ruik het nog . Zo ruikt een feest !!! Zalige tijden , onschuldige tijden van simpel geluk . Vanzelfsprekend .... En op 6 januari deden de drie koningen hun intrede in de stal . Het sprookje werd dan iets later grondig verpest door de verhalen over Herodes en de vlucht naar Egypte ...
Zo verging het ook met mijn kerstgevoel in een wereld vol van gemene keizers . Dat zalige gevoel van toen komt nooit meer terug . Er is te veel gebeurd . En toch gebeurde er iets , op die vroege kerstavond van 2018 , dat mij eventjes een heel goed gevoel gaf . Ik woon langs de drukke rijksweg , de N 31 . Als je huis goed geïsoleerd is , en een eindje van de baan af staat , is het best te doen en heb je er geen last van . Ik vertoef trouwens voor 90 % aan de achterkant met zicht op de weilanden en mijn duivenhokken . Mijn dichtste buren wonen aan weerszijden op zo’n 100 meter ver . Het huis van Albert , die net geen 100 jaar werd , werd verkocht aan jonge mensen die het gerenoveerd hebben . Ik zag ze doende met schop en hamer . Containers vol laden met puin en afval . Heen en weer draven met kruiwagens vol en leeg en terug vol . Ik dacht aan mijn eigen jonge jaren toen het raar was dat je eens een slechte dag had. Nu is het raar dat ik eens een goeie dag heb . Ik moet altijd glimlachen als ik coureurs hoor zeggen : “ Ik had vandaag goeie benen ....” Zou ik ook nog eens willen hebben ! ... Na meer dan een jaar wroeten was het huis van mijn nieuwe buren af en wij werden gevraagd voor een hernieuwde kennismaking . Toevallig paste het niet eerder in onze agenda dan op die namiddag voor kerstavond . En nu ga ik even terug in de tijd ,voor een onwaarschijnlijk verhaal , zo rond half oktober 2018 . Mijn Tine keek argeloos door het raam . Knipperde met de ogen om wat ze zag en riep mij .... Kom eens !! Kijk eens !! Op het dak van het schuurtje zat parmantig een ooievaar . Voordien nooit gezien , sindsdien nooit meer gezien . Wacht , zei ze , ik bel naar Stijn om hem te waarschuwen voor de gevolgen ... ( nota van de redactie : een ooievaar komt niet zomaar aan gevlogen ....) Maar Stijn antwoordde niet . Het was zijn voice-mail . En Tine sprak een boodschap in . Ik dacht nog dat de gebuur waarschijnlijk met belangrijker zaken bezig was . Tot daar deze flash back ....
En dus zaten we gezellig aan tafel bij de buren met een tasje koffie en een koekske . En Ulrike , mijn charmante buurvrouw , verpleegster van beroep . Even aan de koffietafel , tussen twee diensten in , duwde mijn echtgenote hun wenskaart in de handen . Ze gaf dat liever persoonlijk want ....ze was zwanger !!! Consternatie , verbazing , vreugde .... PROFICIAT !!!
“ En wil je eens wat weten ? “ zei mijn buurvrouw , “ Het is gebeurd die dag dat die ooievaar op bezoek kwam ! “
Ik antwoordde haar al grappend met de vraag of dat verhaal van die ooievaar dan toch waar zou kunnen zijn ? En Stijn was inderdaad na het bericht van mijn echtgenote naar buiten gelopen en had de ooievaar zien zitten .... En wij keken van de een naar de ander met een zalig gevoel .
Twee jonge mensen , stralend van geluk , de blik hoopvol op de toekomst gericht . En dat gevoel nam ik mee , veel later op die kerstavond , toen ik met mijn klein zwart duiveltje , mijn schipperke Miloutje , mijn wandelingetje ging doen . Het was volle maan en windstil en helder . De Zeelaan , de N 31 , uit gestorven . Onwaarschijnlijk stil en vredig en ik moest onwillekeurig terug denken aan de kerstnacht van 2012 toen er een engel uit de hemel neer daalde . Precies in dezelfde omstandigheden . Maar daar voor is ook nodig dat het gat in de ozonlaag juist boven Lissewege ligt . Dan kan er wel eens een mirakel gebeuren . Ik neem even een stukje over van de reportage van 2012 . Over wat er gebeurde toen ik met de voorganger van Miloutje op wandel was in de kerstnacht :
***********************
Het was zo stil dat ik Milord hoorde snuffelen in de grasberm naast mij . Na 200 meter stak ik zoals gewoonlijk de baan over , naar het landwegeltje , tussen de velden , dat naar de schaapstal liep en zoals gewoonlijk was ik na enkele stappen helemaal tot rust gekomen . Een paar honderd meter van de grote baan , je houdt het niet voor mogelijk , ligt een klein paradijs . Dit is het land van Reynaert de vos , van Zoef de haas , van moeder Gans , van Floere het boskonijn, van muizen en mollen en reigers ,van vleermuizen en uilen . Ze zijn terug gedrongen op dat kleine lapje grond met een heus bos en wat verwilderd struikgewas . Vreemd , dacht ik weer , hoe stil het is …… Maar plots , eerst dacht ik dat ik droomde , hoorde ik muziek , hemelse muziek . Een viool zoals ik er nog nooit een hoorde , klagend , droevig …en opeens werd het lichter aan de hemel en hoorde ik gezang Ik herkende de melodie : “Geen wonder dat ik ween ……” Ik stond daar midden in het veld , stokstijf ,met open mond , te luisteren . Ik was niet echt bang omdat het zo mooi , bijna bovenaards , klonk . Ik keek naar Milord en dat was nog raarder, want anders reageerde hij onmiddellijk met hels geblaf en gegrom en nu was hij olympisch kalm … En toen , ik vergeet het nooit meer van heel mijn leven , dat geruis van vleugels , die zilveren stem die zei : “ Gegroet Roger , vrede zij met u “ In een kortstondige reflex dacht ik aan een grap maar dat was rap voorbij toen ik de bevallige verschijning zag die minzaam naar mij lachte en mij geruststellend wenkte om nader te komen … Ik probeerde iets te zeggen maar mijn stem stokte in mijn keel en Milord gaf nog geen enkel teken van onrust of boosheid . Hij stond het wezen rustig aan te kijken alsof hij al heel zijn leven nooit iets anders had gezien…
*************************** Tot daar, een stukje van het verhaal van toen . Sindsdien zijn de kerstverhalen blijven steken in mijn pen maar dit jaar heb ik toch wat spijt dat mijn eerder wat wrang kerstartikel al geschreven en verzonden was . Er zijn gelukkig nog heel wat gebeurtenissen , die de mensen hoopvol stemmen . Gelukkig maken . Gewone eenvoudige dingen . Stil geluk dat uit de ogen van een jonge moeder straalt ... Een jong duivinnetje dat met een teer liefdevol gebaar de gebroken eischaal uit het nest verwijderd . Trots als een pauw . Zorgzaam het jonge leven warm houdt onder haar lijf . Mooi is dat .
Nee , ik ga het niet over duiven hebben . Dat is voor een volgende keer .
Rond deze tijd schreef ik altijd een kerstverhaal .
De laatste jaren ging dat steeds moeilijker . De reden ? Ik ben daar steeds minder in de stemming voor . Ik begrijp die gekte steeds minder , dat melig gedoe rond een sprookje
dat men hardnekkig aan kleine kinderen probeert wijs te maken . Om te beginnen heeft het in Bethlehem nog nooit gesneeuwd en was het helemaal niet nodig om er een os en een ezel bij te sleuren , om met hun adem het kindje warm te houden .
Dus brave mensen hou op met die sneeuw en die wintertoestanden want het was daar waarschijnlijk meer dan 30 graden in de schaduw ! 90 procent van de mensen willen de pret niet bederven en gaan mee in dat verhaal of wat men er van gemaakt heeft . Een verhaal van VRETEN OP AARDE terwijl 2/3 van de wereldbevolking in honger leeft en/of gebukt gaat onder een of andere oorlog . Die zogenaamde mensen van goede wil staan een gans jaar met getrokken messen tegenover elkaar . Haat , geweld , corruptie en machtsmisbruik tieren welig en dan gaat men op het einde van de rit alles bedekken met de mantel der liefde . Vreten op aarde ...en na nieuwjaar staan de boekjes vol met raadgevingen om af te slanken . Hoe de overtollige kilo’s en de katers kwijt te raken . Het is allemaal zo voorspelbaar geworden ... Neem nu de politiek ... De Belgische politiek ....man , man , man ...
Het toneelstuk dat opgevoerd werd in de Wetstraat kent zijns gelijke niet . Een klucht op gevoerd door leugenaars die zonder een spier te vertrekken de ene dag warm blazen en de andere dag koud .
Het Marakesh pact . Het migratiepact ; Een pact zonder inhoud , een pact met voorstellen , NIET BINDEND !! Dat laatste is eigenlijk hallucinant ....Wereldleiders van bijna 200 landen komen samen om een pact goed te keuren , en om op onze kosten te zuipen en te vreten , een pact zonder verbintenis , geen wet !! Een lege doos .
Dit waardeloze pact werd door één man gebruikt als bom onder een waardeloze regering in een poging om heel het land in zijn greep te krijgen . En dan begint een nooit geziene show van welles-nietes spelletjes . Gewoon uit electorale overwegingen worden de grofste onwaarheden verteld .
Het belang van de burger ??? Ach kom nou ! EEN man ! EEN ! Die de ene dag flirt met extreem rechts en de andere dag met de socialisten en ze dan om beurten een mes in de rug plant . EEN man die probeert de staatsinstellingen te ontwrichten en zich dan profileert als de grote redder des vaderlands . Zo’n 90 jaar geleden zagen we dat ook in Duitsland .
L’ histoire se répète ! Voor wanneer een kristalnacht ? Een man die beweert dat hij geen socialisten meer kan zien en ze dan binnen haalt in zijn eigen stadhuis om zijn vel ( lees : postje ) te redden . En de opiniepeilingen leren ons dat die gasten nog progressie maken . Niet te geloven toch ?
Je krijgt dus het bestuur dat je verdient . Ge moogt mij er van verdenken een socialist te zijn . Nee , ben ik niet ! Ik ben niemand ! My name is Nobody . Maar ik denk dat men zonder de waard gerekend heeft en met de waard bedoel ik ene Elio DI RUPPO . Wie leeft zal zien !
Sorry mensen , ik wil de pret niet bederven en ik wil jullie best wel een Vrolijk Kerstfeest wensen maar eerst een paar vraagjes beantwoorden .... Is de politiek nog geloofwaardig ? Zo ja ! Noem mij dan één ( 1 ) politieker die dat wel is . Is de voetbalbond nog geloofwaardig ? Ben je er zeker van dat de uitslagen van een voetbalmatch correct zijn ?
Is de wielersport zuiver ? De duivensport ? Vind je de bedragen die betaald worden voor een duif nog normaal ? In mijn onmiddellijke omgeving zijn er liefhebbers die zwaar in de geldbeugel getast hebben voor versterking van de kolonie . 1500 euro voor een koppel eitjes van de vliegduivinnen bijvoorbeeld . Nog een ander heeft zich in gespannen met Vandenabeele duiven voor zo’n slordige 10.000 euro . Ik bekijk dat en dan schud ik meewarig het hoofd .
Ik vraag mij soms af of je het begrip ONZEKERHEID kunt verkopen . Te gelde maken . Ik denk van wel ! Hoezo ? zal je vragen .... Welnu , onzekerheid zorgt er voor dat mannen met veel geld de duurste duiven kopen in de hoop dat ze die onzekerheid kunnen omzeilen . Dat kunnen ze niet ! Omdat het bedrag dat je voor een duif geeft niets zegt over haar waarde ! Onzekerheid zorgt er ook voor dat de kruimels van de rijk gedekte tafel nog gekocht worden door de mindere goden ! Iedereen kent die verhalen van een ronde jongen die te koop is en dat prutske dat alleen over blijft omdat niemand het wil . Laat dat prutske nu toch een stammoeder worden . Het zou mij ook kunnen overkomen en dus kopen we die prutsen ....
Laatst zag ik op internet een duivinneke dat mij aan stond .
Een ingeteelde kleindochter van KIMLYNN , 1° internationaal Perpignan . Ik heb er op geboden tot 225 euro . Dat was MIJN limiet . Meer ga ik nooit geven voor een duif . Ik ben een gepensioneerde werkmens .... Laatst heb ik nog tegen een van mijn vrienden gezegd dat ik niet kan wat hij kan , wegens niet zo kapitaalkrachtig ( Is toch geen schande ? )
Eigenlijk heb ik daar geen problemen mee . Ik gun het ze en als ze zich daar goed bij voelen moeten ze dat vooral doen ! Ik geef er de voorkeur aan om te ruilen met gesloten beurzen . Tot nu toe is dat redelijk gelukt maar je moet wel beseffen dat dit niet zo simpel is , omdat een ruil in houdt dat je iets goeds in de plaats geeft . Dat is vooral erg van belang omdat bijlange niet alles lukt en als het dan goed lukt bij de tegenpartij , zit je goed , want dan mag je nog eens terug gaan !! De laatste tijd echter nemen enkele vrienden van mij een zodanig steeds hogere vlucht dat ik beschaamd ben om hen nog iets te presenteren , of een voorstel doe voor een ruil . Niemand loopt graag een blauwtje .
Dus ja , dat wordt moeilijk en dus blijf ik maar wat aanmodderen en hopen dat een van mijn duifjes een topprestatie levert .... En schooien is al helemaal mijn stijl niet . In regel vraag ik slechts één keer iets aan iemand . Dat is vooral het geval wat zware fond betreft . Op snelheid kan ik iedereen in de ogen kijken wegens topmateriaal in huis . ( met dank voor het vertrouwen !! ) Ik heb 70 late en late zomerjongen gekweekt voor de zware fond die vrij uitvliegen . Ze hebben de kinderziekten doorstaan . Ze kregen “ het “ aan hun oogjes , ze kregen ook diarree , en ik had een paar sterfgevallen . Het ging goed tot ik begon te kuisen . JA ! In hun hok heb ik metalen roosters op pootjes . De mest er onder begon zich op te stapelen en kwam er bijna bovenuit . De duiven peuterden de gemorste graantjes gemakkelijk er uit tussen de op gehoopte mest . Velen zullen dit met afgrijzen lezen maar het is de waarheid . En dus maakte ik van mijn hart een steen en haalde ik 5 kruiwagens mest onder de roosters uit . En toen .....toen werden ze ziek !! Dat is zo’n goeie maand geleden . 2 dooie en nog eens 5 uit hun lijden verlost . Meestal van de jongste , waarschijnlijk nog geen voldoende weerstand op gebouwd tegen infectie ‘s . Ik had ook gezien dat ze in de aanpalende weide het gezelschap opzochten van de bende verwilderde duiven die zich op houden in de veehouderij hier 100 meter verder . Wat kan je daar aan doen ? Lijdzaam toe kijken . Nu is het gevaar geweken . Ze zijn in goede doen en trekken ver en hoog weg . Beginnen te blinken en te paren . Op de kweekhokken gaat het voorlopig goed . Ze kwamen vlot met eitjes en vandaag 22 december heb ik reeds 12 jongskens geteld ...Hier ook een paar tegenslagen , paar vechtpartijtjes en zo . Daar maal ik niet meer om , vroeger wel , maar er is toch niets aan te veranderen eenmaal gebeurd . En eer je het weet ligt er al een volgende ronde in de nesten . Deze oude brompot gaat nu sluiten met jullie allemaal een gelukkig 2019 toe te wensen en veel tweede prijzen met de duiven . De eerste speel ik liever zelf ! ( grapje ! )
en sorry voor het totaal ontbreken van enig kerstgevoel van mijnentwege . Er valt niets te vieren . Tenzij je in die periode verjaart zoals Bartje ... Ik haat die 2 laatste donkere maanden van ‘t jaar . Geef mij maar Lichtmis , Pasen , 1 mei ... Ontwaakt verworpenen der aarde .... Tot de volgende Roger Casier
Ik ben dus aan het koppelen . Een heel karwei waar ik al een week aan bezig ben . Ik heb nogal veel duiven en uiteraard ook veel kweekkoppels . Hoe komt dat ? Omdat ik bezeten ben van inteelt . Van het gegeven dat je op die manier capaciteiten kunt vast leggen voor de toekomst . Experimenteren .... In volle zomer kweek ik dus nieuwe kweekduiven , meestal in inteelt gefokt . Zo heb ik van mijn 10 jarige ROCCO nog 10 jongen gekweekt in 2017 waaronder een paar met zijn eigen dochter . Dit jaar heeft hij mij er maar 4 meer gegeven en dus gaat het zienderogen achteruit . Die afstammelingen krijgen nu de kans om mijn ras in stand te houden . Te verbeteren !! Die duiven zitten verspreid over heel mijn accommodatie , in hoeken en kanten zeg maar ! Ik heb natuurlijk wel enkele boxen en nog twee kweekhokken . Daar naast heb ik ook nog wat kleinere hokjes die in de zomer dienen om duiven die tijdelijk of definitief uit het spel genomen te worden in onder te brengen . Ook die worden ingenomen door , meestal voorname , koppels . Ze hebben er ruimte zat onder hun tweetjes , ze kunnen ook al eens de vleugels uitslaan en dat is goed voor de conditie ! Daaruit volgt dat ik veel werk heb om de bewoners van die hotelletjes van al het nodige te voorzien . Ik word ook een dagje ouder en dat weg en weer springen van t een naar t ander is verleden tijd en dus probeer ik het wat te spreiden . Koppels die in boxen onder gebracht zijn zorgen voor weinig problemen maar ik zorg er wel voor dat er geen vechtpartijen gebeuren . Koppels die er te lang over doen om te paren worden onmiddellijk uit elkaar gehaald . Het moet klikken ! Als dat O.K. is kan ik mij bezig houden met de eigenlijke kweekhokken . Ze zitten opgesloten in de nestbakken . Op het hok staat er een volle eten-bak met kweekmengeling . Het licht blijft 24 uur branden voor enkele dagen en de koppels mogen om beurten een uur vrij op het hok om te eten en te drinken . Vervolgens krijgen twee koppels twee uur de vrijheid en zo verder . Na enkele dagen stel ik de timer in op 5 uur ‘s morgens en het licht blijft aan tot 14 uur in de namiddag . Er is hier dus totaal geen sprake van enige voorbereiding , ook niet op medisch vlak . Kuren voor kweekduiven zijn al lang af geschaft !! Het is wetenschappelijk bewezen dat de eigenlijke bevruchting pas plaats heeft rond 4 a 6 dagen na de koppeling . Tegen dan zorg ik er wel voor dat ze in topconditie verkeren en haal ik alles uit de kast . Ik geef ze veel licht en bijproducten allerhande zoals levertraan , naturaline , jodaline , vitamineral enzovoort . Ik zorg er voor dat alles in de eitjes aanwezig is om van het embryo een kampioen te maken . Eenmaal de eitjes er zijn neem ik wat gas terug en worden ze opnieuw wat kariger verzorgd om er dan weer tegenaan te gaan als er jongen in de nesten liggen . Door de spreiding in het koppelen is er ook een spreiding in het ringen en het spenen . En dat vind ik belangrijk . Op die manier kan ik mij op een aangename manier bezig houden zonder stress. Zoals ik al zei ...ik word een dagje ouder en bovendien haat ik de winter en de kou en ik ga niet langer buiten dan nodig is . Wat dit jaar ook mee speelt is de miserie met jicht . De symptomen komen vooral tot uiting in mijn rechter grote teen . En dat is niet om te lachen . Bij ons in Vlaanderen noemen wij dat de
“ kozientjes “ en dat is de tol die je moet betalen voor een Bourgondische levensstijl .... En daar kan ik van meespreken . Ik heb het gehad . Ik heb genoten met volle teugen maar nu moet ik de prijs betalen , in binden , want met twee gezonde benen is het al moeilijk genoeg . Als een kreupele mijn duiven verzorgen is heel pijnlijk en dubbel werk . Dus ...voor mij vanaf nu een flinke portie “ zuiveringsmengeling “ ..... Maar goed ! We roeien verder met de riemen die we hebben . Ik heb goed nagedacht over bepaalde koppelingen en de richting die ik wil volgen . De basis-koppelingen met mijn topkwekers zijn van die aard dat de jongen er uit kunnen dienen om verder mee te kweken ongeacht of ze nu prijs vliegen of niet ! Dat kan grootspraak lijken maar dat is het allerminst . Ik geef een voorbeeld . Het koppel WINNY x ZUS ROBBE . Winny is een topduif . Hijzelf , zijn kinderen en zijn kleinkinderen geven eerste prijsvliegers op snelheid . Hij is een sneeuwwitte duiver en ik heb er een hele tijd naar gestreefd om witte jongen uit hem te kweken . Maar Winny is nu 9 jaar en ik wil nog wel eens iets uit hem waarmee ik kan terug-paren naar de stam . Het zijn zeer regelmatige duiven waarmee je kampioen kunt worden !!! Hij kreeg nu een blauwe duivin als partner . ZUS ROBBE . Robbe huist op de hokken van Deschacht –Denduyver waar hij in zijn carrière 11 eerste bijeen vloog . ZUS ROBBE gaf mij al een aantal eerste prijsvliegers en gaf mij ook al een kleinkind met een eerste prijs . Ze durven rats aan de kop vliegen om de week daar op grandioos te missen . Uitzondering gemaakt voor de “ 13 “ , een duivin die toch 15 prijzen vloog als jonge duif met 6 per tiental . Haar broer , de 312 , presteerde het om de eerste prijs te winnen op Arras op 19 juni 2016 aan een snelheid van 1490 meter per minuut . Er waren die dag geen 3 duiven in gans de provincie die sneller vlogen dan hem !! De week er op miste hij !!! Zijn broer gaf mij dit jaar een jonge duivin die laat op geleerd werd met het oog op de nationaals voor jonge duiven . Zij toonde zich al op Clermont met 151° op 1162 duiven wat toch bijna per 10-tal is . Op 18 augustus vloog ze 10° uit Chateauroux tegen 196 jonge duiven en op 1 september vloog ze zonder pluimen 20° uit Argenton tegen 101 jongen in de club en mooi per 4-tal provinciaal .
En nu kom ik naadloos aan bij hetgeen ik alleszins wil vertellen . Die duiven zijn van de mooiste die ik heb . Prachtige blauwe , ferm uit de kluiten gewassen duiven en boterzacht van pluim . Ik heb wat duiven van de hand gedaan om uit de kosten te komen en als ik “ ze “ laat kiezen grijpen ze er eerst naar . Eerlijk als ik ben vertel ik dan het verhaal en toch nemen ze die duiven mee . Ze verdenken mij er waarschijnlijk van dat ik ze wil houden ..... ” Ze “ lieten onder andere de 412 zitten , een lelijke geschelpte ( kras ) duivin met een schoon palmares . Ik heb ze tenslotte mee gegeven aan een koerier voor een Hollander die mij WEL vertrouwde . HIJ GAAT ER GOED MEE ZIJN !!! Haar broer , de 413 , won , NIET VERDUISTERD , 8 op 9 met 3 per 10-tal en 3 per 5-tal . Hij is nu gekoppeld aan zijn nicht, de 935/18 , die “ ze “ nota bene ook lieten zitten . Het is nochtans een beauty ! TOKIO met zijn eerste prijs uit Limoges en 75° Nationaal , de vader van de 412 & 413 , is van het beste uit mijn kolonie . De Zus van Tokio is moeder van mijn 2 beste jonge duiven 2018 die samen 24 prijzen wonnen met 18 per 10-tal .
Zij komen allemaal uit de HUMBEEK-GROEP . Moet er nog zand zijn ? De 935 /18 komt dus uit ZUS TOKIO maar haar vader is ook belangrijk want dat is de 206 van 2008 . De 206 is toch naast de “ 19 “ en ROCCO een van mijn absolute stamduiven !
Eigenlijk ben ik blij dat “ ze “ uiteindelijk de 935 lieten zitten . Na dit verhaal kom ik terug op het koppel WINNY x ZUS ROBBE . Winny geeft mij REGELMATIGE eerste prijsvliegers . ZUS ROBBE geeft mij ONREGELMATIGE eerste prijs prijsvliegers .
Als jullie de bedoeling niet snappen dan heb ik mij hier voor niets uit de naad zitten schrijven ! Ik hoop alleen maar dat de eitjes bevrucht gaan zijn want ze zijn tenslotte bijna 10 en 9 jaar oud . Maar als ik er jongen uit haal twijfel ik er niet aan dat het hele mooie zullen zijn en ....nee! Ze gaan niet te koop zijn ! Tot genoegen
ik vind eindelijk wat tijd om iets te schrijven . Ik was natuurlijk ook in de ban van de zoveelste verkoop van de eeuw . Ik had het geweldig druk met bieden en bellen naar mijn bankier om te vragen hoeveel liquide middelen ik kon inzetten . Uiteindelijk heb ik met mijn Chinese compagnon goede investeringen gedaan voor mijn kweekhokken in Sanghai . Vanaf volgend jaar kan ik daar jongen aanbieden aan 5000 euro het koppel . De stamboom is gratis . .....Dat is natuurlijk allemaal larie . Ik heb niets tegen Gaby Vandenabeele . Ik ben ook niet afgunstig . Trouwens wat moet je met zoveel geld als je niet gezond bent .Als je met geen duiven meer kunt spelen ...... Ik heb het allemaal niet echt gevolgd maar een paar toppers stonden zodanig in de persbelangstelling dat ik er niet naast kon kijken . Toch snap ik het niet echt ....166.000 euro voor een duif van 12 jaar oud ?? Maar goed ...terug naar de werkelijkheid . Ik heb hier aan huis enkele jonge kweekduiven verkocht om mijn kosten wat te dekken . En dit aan de armzalige prijs van 50 euro . 50 euro voor een Vandenabeele duif . Het klinkt belachelijk en toch zijn er mensen die daarover willen discuteren . Die proberen af te pingelen . Mijn Rocco komt uit een kleindochter van de Wittenbuik en zojuist heb ik op een bonverkoping nog een duivin gekocht uit dezelfde lijn . En ik heb ook nog wel enkele bliksems zitten met een witte buik .... Een klein dètail . Op bladzijde 118 van de Vandenabeele –cataloog vind je mij en ROCCO terug . Mijn duifjes gingen vlot van de hand en ik heb er weer een paar vrienden bij . Een paar gelukkige mensen met witte duifjes voor hun petekind . Daarvoor doe ik het . Ik zit hier niet te raaskallen ...Ga naar mijn website met als titel “ DANK JE WEL ROGER !!! “ en dan weet je genoeg . Ik word ook nog gewaar dat mensen nog steeds namen kopen . En sommigen hebben een afkeer voor een bepaald kleur of juist andersom . Ik werd onder andere ook opgebeld met de vraag of ik soms ook vale en rode zitten heb ? Nee mijnheer ? Jammer mijnheer ...tot nog eens .... Ik heb mijn klanten laten kiezen en ze halen er eerst de witte uit . De volgende zag graag duiven waarvan je het borstbeen niet of nauwelijks kunt voelen . Met dikke spieren . Mij moogt ge gelijk welke duif , van gelijk welk kleur , ras en uitzicht in de handen steken . Als hij/zij een schoon palmares heeft dan zeg ik niet neen . Tot 400 km speelt het model weinig of geen rol . Daar boven is het wat anders . Daar voor heb je straaljagers nodig !
Maar goed . Dit efkes terzijde . Wat mij dezer dagen bezig houd zijn de capriolen van de erfelijkheid . De dans der genen ... Bij sommige zaken schud ik het hoofd en denk dan “ Hoe kan dat nu ? “ Het is mode om in zware fond wat snelheid in te brengen want ook zware fond ontsnapt niet aan de evolutie van steeds maar sneller !! En dus koppelde ik een paar jaar terug mijn ROCCO aan FATIMA . Een geschenk van mijn Hollandse vriend Tiest van Turnhout . FATIMA is niet van de minste , kleindochter van de “ 10 “ en die is een broer van de moeder van de WITSTAART van JAN POLDER . Aan moederskant van Fatima vind je sterke inteelt op de DAX-DUIVIN van Hans Knetsch uit Katwijk a/d Rijn . Ik had er een duiver en een duivin uit . Ze werden op geleerd met de zware fond ploeg . Ze kwamen goed en vroeg tot ....600 km en dan kwamen ze versleten thuis ...stik-kapot . Experiment mislukt . Duiven die na 10 uur vliegen kapot zijn moet ik niet . De duiver ging het hoekje om en de duivin , een hele schone madam overigens , ging naar mijn vriend Hendrik Vankerkhove met de raad ze terug te koppelen aan snelheid . Het proberen waard !! De jonge duivin , KLEINDOCHTER VAN FATIMA NOTA BENE , 3098436/18, Martine genaamd , naar mijn echtgenote , wint uit ARRAS 32/126 5/165 15/225 uit CLERMONT 5/309 2/353 ( na hokgenoot ) 25/415 10/379 22/416 27/305 uit Pontoise 20/378 en 78/183 . Daar sta ik toch wel van te kijken !!! Moet ik nu beginnen snelheid kweken uit zware fond ? En het is geen alleenstaand geval .
Want bijvoorbeeld Koen Meerschaert uit Moerkerke kreeg wat zware fond voor samen-kweek en kweekte er toppertjes uit voor 500 km !! En nu gij !! Van nog een andere vriend , Arsène , van de tandem Deschacht-Denduyver uit Westkerke weet ik dat veel duiven uit zijn basis van zware fond origine zijn . En nog een andere vriend , Kurt , van de tandem Vergaerde-Denolf uit Jabbeke , winnaars van de bronzen vleugel heeft in zijn basis de rappere duiven zitten van ....Deschacht-Denduyver . En dat beste vrienden houd mij nu bezig . Het verschil , de tegenstelling tussen snelheid en fond is kleiner dan ik dacht . Wat moet ik daar nu mee ? Moet ik meer koppelingen doen snelheid x zware fond . Bijvoorbeeld Johny Boy x Fatima . Het klinkt absurd maar zou iemand durven zeggen dat het niets zal worden ? Ik in elk geval niet !! Na er over na gedacht te hebben en uit hetgeen vooraf gaat blijkt dat het wellicht gemakkelijker is om zware fond in uw snelheidsduivels te brengen voor meer kracht en uithoudingsvermogen en dat kan een voordeel zijn in zwaar weer ! Andersom ligt het heel wat moeilijker omdat de wil om nog te sprinten na 15 uur vliegen rap aangetast wordt . En ik verwijs naar CRAZY LOVE die uit Agen dit jaar 4° Internationaal afgevlagd wordt , gelost om 8 uur ‘s morgens en geland in volslagen duisternis rond de klok van 23 uur !!! Ik ben nu uiteraard volop aan het kweken uit die lijn want ik wil die eigenschap vast leggen .
De wil om door te gaan waar anderen het laten af weten !! Binnen een tweetal weken gaan we terug koppelen . Dan is het weer feest op de hokken . Dan geniet ik met volle teugen van mijn hobby . Het houdt je bezig , het houdt je jong . Je hebt voortdurend iets om met spanning naar uit te kijken . Eitjes , jongen , pluimpjes , kleurtjes .... Over de kweek is al veel inkt gevloeid . Hoe je ze moet voor bereiden en zo ... Er zijn er die hun kweekduiven “ zuiver “ zetten vooraleer te koppelen en ze onderwerpen ze aan heel het gamma van kuren tegen van alles en nog wat . Doe ik niet !! Al lang niet meer . In de week die de koppeling vooraf gaat krijgen ze wat jodium in het drinken en op het eten wat zelf gemaakte looksiroop afgedroogd met vitamineral . Belichten doe ik pas bij de koppeling zelf en dan laat ik het licht voor een paar dagen 24 uur op 24 branden om dan over te schakelen op ‘s morgens licht vanaf 5 uur om ‘s avonds op natuurlijke manier de duisternis te laten in vallen . Ze krijgen ruimengeling tot aan het uit komen van de jongen en een supplement “ bak allerhande “ van verschillende firma’s . All in one mix van Versele en Finesse Mix van Natural . En dat moet volstaan . Ook over de rui heb ik bewust niets geschreven . Het is een natuurlijk proces en de “ commerce “ probeert u te overtuigen van de noodzakelijkheid van dure bijproducten . Bij mij krijgen ze een goedkope maar gezonde ruimengeling waar aan ik op 4 delen een deel fijne zaden toevoeg . Een mix van wildzaad , kanariezaad , kempzaad , rijst enzovoort ... Daar doe ik op geregelde tijdstippen een scheut Elexir De Reiger over en laat het wat indrogen en dat wissel ik af met weeral mijn looksiroop + vitamineral . Wekelijks een bad is ook wel heel belangrijk en ook hier regelmatig een verse pot met grit en mineralen . Ik heb het geluk gehad om enkele nieuwe kweekkoppels te ontdekken en die blijven uiteraard samen . Met de anderen kan ik naar hartelust experimenteren en “ gedurfde “ koppelingen uit proberen . Spannende tijden , drukke tijden . Niet veel tijd meer om mij bezig te houden met vieringen en vergaderingen met gezever over omtrekken en het al dan niet toe laten van leerduiven of het verplicht spelen van leerduiven enzovoort enzovoort .... Ik heb daar allemaal niet veel boodschap meer aan . Ze doen maar ... Maar ik heb het al eens geschreven . Ik ga geen duivensport meer steunen die mij niet steunt !! En ze mogen ook niet te veel in mijn zakken zitten . De grens is bereikt . Men spreekt over euro ’s alsof het peanuts zijn . Een euro is nog altijd 40 oude Belgische Franken en ik moet voortdoen met zo’n 1600 BF per dag of 40 euro en een zak goed voer kost al rap 15 euro . 100 euro per maand elektriek , 150 telefoon en internet , 200 euro verwarming en zo kan ik nog een tijdje door gaan . En dan is men verwondert dat de duivensport achteruit gaat .... Ik ben absoluut geen pessimist , eerder het tegenovergestelde . Maar ik ben ook realist en ik zie de toekomst somber in . Genieten van een gratis na-zomertje en een glas rode wijn af en toe brengt wat kleur in mijn leven en de vriendschap van Milou-tje zou ik niet willen missen . Dus ...hou de voetjes warm en droog en geniet van de winterkweek !! tot nog eens ! Roger Casier
Ik heb dezer dagen weinig tijd om te schrijven . Het is de tijd van timmeren , veranderen en verbeteren en ook de tijd van de vieringen . Een hoogtepunt was het goudenvleugelfeest in de VOSSENBERG te HOOGLEDE . Ik ben niet zo voor die vieringen . In de winter blijf ik liever rustig thuis . Maar soms kan je niet anders omdat je op het podium moet of, in dit geval , uitgenodigd werd door mijn beste vrienden Kurt en Anja om getuige te zijn van de in -ontvangst- name van de fel begeerde BRONZEN VLEUGEL . Ik nam er ook wat plaatjes die ik jullie niet wil onthouden . Je kan ze bekijken via onderstaande link . Tot genoegen
Ik heb beloofd om eens wat dieper in te gaan op het afgelopen seizoen en meer bepaald , voornamelijk op die laatste maand .
Een terugblik ... Eerst wat losse bedenkingen en gedachten die bij mij op komen .... Je kan te veel willen . Je mag nooit te gulzig zijn . Alles spelen en alles winnen is een utopie . Maar als het zaakje goed draait ben je geneigd om er nog iets bij te nemen . Een hokje bij plaatsen , wat meer duiven houden ... Dat is allemaal goed en wel , maar deze zomer was het gekkenwerk om op 3 plaatsen in te korven die over 30 km verspreid liggen . Komt daar nog bij dat het op vrijdagavond behoorlijk druk is op de wegen ! Het is te doen als je met twee zijt en de een rijdt naar hier en de ander naar daar .....
Maar als je er alleen voor staat ...hmmmm!
Ik kan niet tegen de warmte . Allez ...ik kan er wel redelijk tegen maar boven de 20° gutst het zweet in straaltjes langs mijn gezicht , loopt in mijn ogen , op mijn bril en dat is heel erg hinderlijk want ik zie geen steek en een verse zakdoek is in geen tijd drijfnat !! Als je in die omstandigheden , met die lange hittegolf die we gekend hebben , op de hokken de duiven moet inmanden is dat geen sinecure . Er staan 6 manden op het hok ...De een moet naar ginder , de ander naar daar ...Het is warm , het is Heet . Het is niet menselijk en er worden fouten gemaakt ...Trop is te veel !! Dus dat gaan we hoe dan ook afbouwen . Ik ga niet grootsprakerig doen , maar concentreer ik mij op één vlucht , in één lokaal dan gaan ze wat beleven ! Een van de redenen daaromtrent is dat mijn beste duiven dan samen op een hoopje zitten !!! Snap je ‘t plaatje ? De duiven .... Het is voldoende om naar mijn site met referentie ’s en bedankingen te gaan om te zien wat je moet zien ! Ik ga niet overdrijven maar in 2018 werden meer dan 20 eerste prijzen gewonnen van Quievrain al over Arras tot Agen met duiven die rechtstreeks van hier komen en/of hier uitvliegen . Ik spreek dan nog niet van de kinderen en kleinkinderen van mijn duiven en ik spreek ook niet over die
“ ondankbaren “ die de herkomst van hun goede duiven voor mij verzwijgen ! Dus is de kwaliteit van de duiven OK . Het is zelfs nog veel verbeterd door uitwisseling en samenkweek met de beste hokken van de streek , van de provincie , van België . ( en omstreken )
Dus staat de kwaliteit van mijn duiven niet ter discussie ! Hoe komt het dan dat in regel mijn duiven NOG beter vliegen bij anderen ? Ik ben een nonchalante melker . Ik heb nog nooit overdreven veel tijd op de hokken door gebracht . Er zijn ook nog andere dingen in het leven ... Niettegenstaande dat heb ik toch wel tamme duiven , brave duiven . Waarom ?
Wel ....de duiven moeten zich aanpassen aan mij en niet andersom . En dus moet ik geen schuwe , geen bassers die alarm slaan als ik op het hok kom .Jullie kennen dat wel toch? ....huug , huug ..
Ze krijgen eten en drinken van mij en ze horen dat te appreciëren ...te beseffen .
Ze moeten weten wat van hen verlangd wordt . Ook moeten ze zich wapenen tegen een totaal gebrek aan hygiëne . Grote kuis ? Ontsmetten ? Wat is dat ? ..... Medicijnen ? Idem . Geen kuren noch voor het koppelen , noch voor het spelen , en zeker niet aan jonge duiven . Ik heb er nu +/- 60 gespeend voor de zware fond . Twee heb ik er moeten uithalen . Je kan het zo zien ...Ze moeten naar de etensbak stormen als het etenstijd is . Als ze langs de kant blijven zitten , in een hoekje ...nou dan gaan ze dat hoekje helemaal om !! Ik heb al geruime tijd , heel zelden, een paar jonge duiven met dezelfde symptomen , doorgaans zo ’n 2 procent ! Een tijdje na het spenen worden ze lusteloos , ze eten niet meer . Als je ze vast neemt en je voelt aan de stuitbeentjes is het precies alsof die weg geteerd zijn , alsof de duif van binnen uit op gevreten wordt . Dus worden die onmiddellijk verwijderd en de rest doet het dan verder goed en begint dan te blinken en goed te vliegen . Natuurlijke selectie zeg ik dan . Heb jij ooit een zieke bosduif gezien ? Ik niet ! Samen gevat . Als je hier een duif komt halen heb je een duif die tegen een stootje kan .
Wat ik wel gebruik zijn natuurlijke middelen zoals af en toe een scheutje bleekwater in het drinken , paar keer per week wat verzuring , soms een vleugje jodium en dat is het .... Dikke koppen komen hier zelden voor omdat ze zo goed als buiten zitten . Winter en zomer . En op de vluchten trek ik mijn plan . Ze komen wel , soms komen ze heel goed , soms wat minder , maar ‘ t kan niet alle dagen feest zijn . Ik hou ook wel van een uitdaging , beetje grenzen verleggen .... Ik wil schitteren in de specialisatie van jonge duiven op de nationale vluchten van rond de 500 km . Niet op nationaal vlak want daarvoor wonen wij hier barslecht , maar wel plaatselijk , in de club waar het voor iedereen min of meer gelijk is . Dat doel proberen te bereiken gaat moeizaam en ik pieker daar over . Feit is dat ik de verkeerde duiven op de verkeerde afstanden in zet . Hoe komt dat ?
Wel ....ik begin op snelheid en ze komen goed en dan sta je op een gegeven moment goed voor het kampioenschap en je speelt die duiven die het doen alsmaar voort op dezelfde afstand . Dat is onbetwistbaar een voordeel . Maar omdat mijn duiven zo goed als allemaal vroeg kunnen vliegen van 100 en 200 km worden ze daarop gehouden , ook zij die bestemd zijn voor het zwaardere werk en dan doe ik beroep op bijvoorbeeld een tweede ronde die de zwaardere klussen moet klaren . MAAR !!!! juist dat kunnen ze nu wel niet allemaal . Ik ben in staat om om het even welke duif prijs te doen vliegen van 100 km , maar 500-600 km dat is andere koek !! En dat is nu een van de vergissingen die ik gemaakt heb . EN DAT MOET VERANDEREN ! En dan is er nog het systeem . Ik schreef al eens over mijn vetrijke zelfgemaakte mengeling voor de zware fond .
1/3 mais , 1/3 kleine zaden , 1/3 gebroken rijst . De marathon duiven krijgen dat de laatste week voor ze vertrekken . Ik geef die mengeling ook aan mijn jonge duiven voor 500 km met 2 nachten mand . En ik denk dat daar de fout ligt . De marathon duiven eten dan nog , in de reismand op de camion , alleen nog mais en dat zorgt ( denk ik ) voor een evenwicht . Ik denk dat mijn jonge duiven voor die nationaals veel te fel stonden . Misschien moet ik ze voederen zoals die marathon duiven INBEGREPEN DE LAATSTE WEEK ENKEL MAIS !! Ik gaf ze ook nog een aanvulling , een energie booster op het eten met carnitine en aminozuren en vitaminen . NIETS WAARD ! Geef ik nooit meer ! En bovendien en dat is misschien wel het belangrijkste .... Op woensdagavond zijn ze AF gevoederd en krijgen ze normaal op de inkorfdag alleen nog wat kleine zaden . Maar t was een heel straf seizoen met veel kopwind en ik wilde het te goed doen en .... Ik gaf ze in een aparte pot nog een mengeling van Teurlings tovo , gemalen pinda’s , en kleinzaad . Ik gaf een ruime portie en ik stond verbaasd te kijken , toen ik ze wilde in manden , dat ze dat nog allemaal op gegeten hadden . Dat kan toch nooit nog van de honger zijn , dacht ik . Dus denk ik nu dat ik de verkeerde duiven gespeeld heb met de verkeerde methode . De verkeerde duiven ? Dat gaat rap opgelost zijn ! Maar de methode bij sturen ? Dat is wat anders ! Je moet ongeveer bij niemand te biechten gaan . Ze laten heel moeizaam in hun kaarten kijken . Geheimzinnigheid troef ! Ocharme ....de uitdaging bestaat hierin dat ik er toch wel zal komen , ook zonder hulp .
De dagen vertragen , de zomer wordt moe , o zo moe ... Een gouden roos september , een laatste zonnezoen ,een merel fluit vol heimwee , ‘t refrein van een seizoen .... Dat heb ik altijd fascinerend gevonden ! Woorden aan elkaar breien tot een lied , een tekst , een gedicht , een boek . Ik las er tot mijn twintigste gemiddeld 6 per week . Waar is de tijd ? Met mijn voeten op de Leuvense stoof , zo erg op gaande in het verhaal dat de omgeving niet meer bestond ...Nils Holgersson ‘s wonderbare reis rond de wereld ( op de rug van een gans ! ) Ik heb het verhaal dat ik las toen ik negen was , ooit na verteld voor de klas ..... Je kon een muis horen lopen !!!Jules Verne , Aster Berkhof , Hendrik Conscience , Stijn Streuvels , Felix Timmermans , Ernest Claes ...Ze passeerden allemaal de revue . Het was pure magie . Gans de wereld in een boekje op mijn schoot . Zij zorgden voor mijn bagage , mijn woordenschat . Ik ben ze uiterst dankbaar . Dank zij hen moet ik nooit naar woorden zoeken ...Kan ik beschrijven wat ik bedoel . En het strafste is dat de meest eenvoudige woorden het meeste impact hebben . Ik neem een eenvoudig zinnetje als voorbeeld : “ Hij glunderde van geluk “Vier eenvoudige woorden die alles vertellen !!! Een vleugje melancholie in de herfst ....moet kunnen ! En elk jaar met het vallen van de bladeren begint het opnieuw . Dan begin ik te timmeren , te veranderen , te verbeteren ! Sommige jaren had ik weinig tijd en werd rap iets ineen geflanst en dan was het gans het daarop volgend seizoen sakkeren dat het niet goed was . Hier en daar een nagel bij slaan , een vijs vast draaien , een plankje vast zetten enzovoort ....Maar dit jaar heb ik wel tijd , enfin , ik maak tijd !! En nu moet het goed zijn ! Mijn jonge duivenhok heeft één grote afdeling , geflankeerd door drie kleinere hokjes , die allemaal uitgeven op een centrale inkom . Die kleinere hokjes waren een bron van ergernis . Wegens niet goed , moeilijk in het gebruik , aan elkaar genaaid met wat voorhanden was . En nu de beuk er in . Afbreken en opnieuw opbouwen . Beter , steviger , mooier. Maar nog altijd moet het niet perfect recht zijn of horizontaal . De duiven hebben daar geen boodschap aan , als ze zich maar goed voelen in hun vel- met- pluimen ! Terwijl ik zo bezig ben moet ik dikwijls aan mijn vader denken . Zijn baas had zijn loods eens opgeruimd en oude ramen en deuren , planken verhuisden van Brugge naar Dudzele . Twee grote aanhangwagens vol . Vader ging een kot zetten in den hof want het zoldertje boven werd te klein . Het mocht geen geld kosten . Ik schrijf 1960 . Ik was met mijn 13 , de oudste en gebombardeerd tot eerste luitenant ! Man , man , man ...Hij had een hamer , een tang en een st Jozefzaag . En dat was het !! De zaag was nog van zijn vader geweest, daterend uit de eerste oorlog ( !! ) en miste zelfs een paar tanden . Soms plooide het ding onder het geweld en dan vloog het een eind weg onder het uiten van minder fraaie schietgebeden .... Gelukkig hadden wij een buurman die redelijk wat goed materiaal bezat en ook vakkundig een zaag kon“ zetten “ die dan terug als nieuw was en weer bruikbaar voor een tijdje . Ik heb mij dikwijls afgevraagd waarom vader zulke gespierde boven armen bezat . Eigenlijk is dat niet moeilijk te verstaan .... Maar goed . Uit hetgeen vooraf gaat volgt dat vader een hekel had aan zagen en de eerste luitenant werd naar de stal gezonden om een plank , deur of raam te zoeken die paste in het geheel zonder “ gezaag “ ! Ach vadertje , ik zou er veel voor willen geven om nog eens samen met je zo’n kot in elkaar te flansen . Daar heb ik leren mijn handen te gebruiken en ...vloeken ... En nu ik ouder wordt betrap ik mezelf er op dat ik steeds meer op mijn vader begin te lijken .Ik heb dezelfde handen En ik krijg jouw rimpels in mijn huid Jij hebt jouw idee?n Ik heb mijn idee?n En we zwerven in gedachten Maar we komen altijd thuis De waarheid die je zocht En die je nooit hebt gevonden Ik zoek haar ook En tevergeefs Zolang ik leef Want papa, ik lijk steeds meer op jou
( Stef Bos ) Maar zagen is nu niet echt meer een probleem want ik ben de gelukkige bezitter van wat wij in het Westvlaams een “ wupzaagstje “ noemen . Een decoupeerzaag en elektrisch aan gedreven ! Wat een luxe ! En dus ...aan de slag ! En het is ongelofelijk dat met enkele relatief kleine ingrepen een hokje een heel andere look kan krijgen en stukken aangenamer om erin te vertoeven voor duif en melker ! Dat gaat volgend jaar , bij leven en welzijn , een slok op de borrel schelen ! Met mijn 60 jaar ervaring ben ik er in geslaagd om er een ongelofelijke knoeiboel van te maken . En toen ik het besefte was het te laat om nog het roer om te gooien . Het is een klein mirakel dat ik er nog in geslaagd ben om met mijn jonge duiven overal het podium te halen .Te st Joris 1° op Arras en 4° op Arras+Clermont . Te St Andries 2° ( na gestopt te zijn op 9 juli !! ) En te Aartrijke 3°. Ik ben er van overtuigd dat ik dit grotendeels te danken heb aan de kwaliteit van mijn duiven . Ik ben er trouwens van overtuigd , dat ik er na 60 jaar , niets van ken . En dan komen er hier jonge gasten en krijgen wat duiven in de pollen en dan zeggen ze tegen mij .... Die zou je beter dood doen want die is niets waard , en die moet ge houden voor de kweek en nog een andere is alleen goed voor de vlucht maar zeker niet voor de kweek . En dan leggen ze tenen naast elkaar , schudden met de duif om te zien of de staart er goed aan vast hangt , kijken naar de dekveertjes onder de vleugel , voelen aan hun achterste , zoeken naar sterke ruggen en straffe ogen ....maar jongens toch !!! Voor mij telt al jaren enkel nog de uitslag . Maar goed ! Die mijn dagboeken gelezen heeft weet dat ik gemist ben met oude duiven op het kot te brengen om de jongen te stimuleren . Die oude duiven hebben daar als jong uit gevlogen en de beste blijven daar om te kweken .Er kan niets aan een uitvliegende kweekduif en ze helpen ook de jonge duiven wegwijs maken . In het hoogseizoen kunnen ze dienen om hun kinderen wat te motiveren . En daar liep het fout ! Want ze hadden geen oog voor hun kinderen want ze hoorden hun vroegere partner roepen en huilen . Miserie , miserie ... Dus komen er geen oude meer op het hok tijdens het spel . Het werkt averechts ! De jongen gaan elkaar moeten motiveren en als het spelletje met de deur wat begint te slijten kan ik ze altijd nog samen laten en spelen op nest . Met mijn vernieuwde accommodatie gaat dat nu perfect kunnen . Ik ga nu nog een paar anekdotes vertellen . Hoe je een kampioenschap wint ? Ik had twee prachtige schimmels , 2 duivers . Een van de eerste ronde( de 431 ) en een van de tweede ronde ( de 531 ) Die niet-verduisterde duivers van de eerste ronde lieten reeds 5 en 6 pennen vallen en werden voorbij gevlogen door de verduisterde van de tweede ronde . Die van de eerste ronde zou ik een week of drie thuis houden en dan weer in gang trekken . Eenmaal de 7° terug aan het groeien is kan je ze terug spelen en zijn de kleine pluimpjes al terug in gegroeid . Ondertussen moest de 531 de nodige punten sprokkelen voor het kampioenschap en hij deed dat zeer goed en na 3 weken zou ik de de 431 terug inspannen en ik zou hem van de eerste keer mee geven op Pontoise , zo’n 250 km . Zo gezegd zo gedaan . Toen ik ‘s avonds na het inkorven mijn documenten controleerde kwam mijn haar recht ! Miljaarde , miljaarde , Godver....Ik was toch wel gemist zeker . Ik had de twee schimmels verwisseld . De ene zat op Pontoise en de andere op Arras na 3 weken inactiviteit en ik had hem dan nog gepoeld omdat ik de 531 in mijn gedachten had .... Dat komt nooit meer goed , dacht ik . En de volgende morgen , bij een stralend weertje , stond ik mijn duiven op te wachten . Mistroostig , moedeloos denkend aan een drama dat in de maak was . Eerst kwam Arras . Ik had er 10 mee . 552 duiven in wedstrijd . Eerst mijn 3° getekende , gevolgd door mijn 4° , en dan mijn 10° ( Godverdomme , daar begint het al !! ) En die 10° treuzelt wat en wordt voorbij gestoken door ....de 431 , mijn 1° getekende !!! KLASSE KOMT ALTIJD BOVEN !! Hij won de 84° en het maximum aan punten wegens in het eerste 1/3 gedeelte van de prijzen . Opdracht volbracht !! En de 531 zal je vragen ? Die kwam ‘s namiddags thuis van Pontoise , maar dat was niet echt belangrijk meer . En het is nog niet gedaan !! Voor de zware fond maak ik de laatste week voor het inkorven een speciale eigen mengeling , vetrijk , zonder peulen , omdat men altijd voor houdt dat peulen slecht verteerbaar zijn en slecht voor de lever . Ze krijgen dus het volgende : 1/3 mais ( 4 soorten ) 1/3 kleinzaad en 1/3 gebroken rijst Ik dacht dat ik die mengeling ook aan mijn jonge duiven kon voeren en dat lukte ook aardig . Ik deed er wel in het begin van de week gewoon wat zuivering bij , naargelang de omstandigheden . Mijn rust en onderhoudsmengeling is gewoon een goedkope ruimengeling met grote gele mais . Kostprijs ongeveer 10 euro per zak . Dat is de basismengeling voor alle duiven . Ook voor de kweekduiven op rust . 3 weken voor het einde van het kampioenschap in het drieverbond , dat in mijn ogen VEEL te lang geduurd heeft , had ik een offday , een slechte vlucht met noordwesten wind , volledig in het nadeel , en een barslechte uitslag . Ik dacht : Het is gedaan , ik stop er mee , ik kan dat kampioenschap toch niet meer winnen . En ik liet ze samen . Gaf ze de onderhoudsmengeling ( rui ) en zuiver water en veel open hok . Ze vlogen op en aan met nestmateriaal ..... Halverwege de week kwam het bericht dat ik er toch niet zo slecht voor stond in het kampioenschap en ik kwam op mijn stappen terug . Ik bekeek eens mijn duiven en stond versteld van hun schitterende conditie . Mooi rond en zuiver in het vlees . Ik zou ze nog eens mee geven en kijken wat er gebeurde . Op de “stek “ ( nestjagen ) en het zou wind op kop zijn . En ze kwamen goed !! Ik was opnieuw in de running voor de titel . Ik deed dus zo verder . Open hok , ruimengeling en zuiver water . Daags voor de inkorving een handvol rijst en kleine zaden en op de inkorfdag niets meer . En ze kwamen opnieuw goed ! Op verse eieren nota bene !! En die laatste week deed ik een vleugje jodaline in het drinken er boven op en meer moest dat niet zijn om het kampioenschap te winnen , met de vingers in de neusgaten . Conclusie ? We maken het veel te moeilijk ! Zeker weten ( en onthouden voor volgend jaar !! )met vriendelijke groeten Roger Casier
Wij van Lissewege zijn van geen kleintje vervaard . Wij gaan de confrontatie nooit uit de weg . We bijten weleens in het zand maar na een tijdje staan we terug recht en we slaan terug . Het begon allemaal met de monnik Willem van Saeftinghe die in 1302 zijn abdij “ Ter Doest “ in de steek liet om aan de Groeninge-beek te Kortrijk de Franse ridders op hun “ labat “ te geven .
Tijdens de Guldensporenslag in 1302 sleurde Willem van Saeftinghe de aanvoerder van het Franse leger, graaf Robert II van Artesië , van zijn paard, waarna deze door andere strijders werd doodgeslagen.
Tijdens de slag doodde Willem Van Saeftinghe verschillende Franse ridders. Eigentijdse kroniekschrijvers zoals Lodewijk van Velthem benadrukken dat hij een grote en beresterke man was. Hij was te paard naar het slagveld getrokken waar hij zijn paard inruilde voor een goedendag en een harnas
Zijn standbeeld prijkt op het marktplein aan de kerk te Lissewege .
“ LISSEWEGE BOVEN “ klonk het nu weer hier . Want we hebben opnieuw enkele ( kleine ) veldslagen gewonnen .
Het begon al op zaterdagvoormiddag toen Hubert Witgeers in extremis nog het kampioenschap voor jonge duiven te Aartrijke won uit Pontoise . Niet zo evident , maar zeer zeker verdiend ! Proficiat Hubert & Niels .
Even later zetten zoon en schoondochter Thierry en Wendy Hermy-Witgeers de kers op de taart met een glansprestatie op de Provinciale vlucht uit Tours .
In de club werd het 1-3-7 op 82 jonge duiven met de twee eerst-getekenden van 4 aan de 7° prijs !
Ook “ Pé “ Witgeers heeft er ook weer een vroege op de 5° stek . PROFICIAT !!
Provinciaal op 2434 jonge duiven halen zij 68-135-en 532 . Om de echte waarde van de prestatie met slechts 4 duifjes in wedstrijd te onderstrepen kijk ik naar vedette Gino Clicque die samen met hun derde duifje er 42 van de 108 heeft op staan .
Gino haalt op die provinciale vlucht toch 27 prijzen per 10-tal . Probeer het maar eens na te doen !
Ik ga afronden met een grapje....Wendy weet van Wanten ...( heb j ’em ? )
En later op die memorabele zaterdag kreeg ik te horen dat ik het snelheidskampioenschap win te st Joris voor jonge duiven uit Arras . Dit na een titanenstrijd met Firmin Goossens , die toch een der beste , zo niet de beste , snelheidsspeler is uit de regio . Strijd is er nodig , want zonder strijd geen Roem !! Met veel respect voor de geklopten . Onderstaand berichtje stuurde ik naar mijn vrienden :
------------------------------------------------
hallo vrienden ,
vandaag ben ik met deze uitslag eerste kampioen op Arras
te ST Joris Beernem.
15°- 47°- 52°- 133° met 4 duiven in wedstrijd op een totaal van 444 jonge duiven . Dit kampioenschap werd gewonnen met de 3 eerst-getekende
over de periode van half mei tot en met 8 september . tegen gemiddeld 500 tot 1000 ( en meer ) duiven en 40 tot 100 deelnemers per wedstrijd Deelnemers die voor 95 % van 20 tot 30 km oostelijk wonen !!!!
EN IN DE HELFT VAN DE VLUCHTEN MET EEN TEGEN-ZITTENDE WIND !!
Ben ik goed ? Of ben ik GOED !!
mvg Roger
------------------------------------------------
Dat is zalf op de wonde van mijn slechte prestatie op Tours . Ik had 4 duivinnetjes mee , waarvan er 2 toch kans maakten op een prijsje gezien de vorige uitslagen . De 524 bijvoorbeeld vloog reeds de 10° op Chateauroux op 196 en de 20° op Argenton op 101 . ( Dat is toch niet slecht ? ) De 524 kwam thuis een uur na de prijzen en mijn tweede inzet , ‘s anderendaags , met een zware kwetsuur aan de vleugel , afkomstig van een geweerschot . Een mens doet er alles aan om er iets van te maken en dan zit zo’n smeerlap ergens in Frankrijk , verscholen tussen de mais , onze duiven af te knallen ! En dus heb ik beslist om er mee te stoppen voor dit jaar . Het is welletjes geweest . Mijn snelheidsduivels zijn nochtans weer goed op dreef met een mooie uitslag op 6 dagen broeden en dat betekent dat ik ze makkelijk nog 5 weken zou kunnen spelen . In die laatste maand heb ik veel geleerd , ondanks mijn ervaring van 50 jaar . En ik denk ook de oorzaken gevonden te hebben van mijn mindere prestatie ’s op de vluchten van 500 km . Daarover ga ik het een volgende keer hebben . Tot genoegen ! Roger Casier
Dingen die heel veel plezier doen zijn deze ... een bericht van dorpsgenoot , tegenstrever en vriend Hendrik Van Kerkhove
Het betreft hier een kleindochter van topkweker ROCCO . Haar nestzuster kreeg ik terug als tegenprestatie ! Zo bouwen we verder en helpen we elkaar . Dank je wel , Hendrik !
En onderstaand bericht publiceerde ik verleden week op Face Book
Koen Meerschaert Moerkerke En dan is er nog een product van samenkweek.... Met name uit HET MOOIE BONTJE 581/13 , een kruising Theelen x een duivin van TIEST VAN TURNHOUT ( inteelt Palomito ) Bij Koen zit ze gekoppeld aan de 670/10 rechtstreeks VANHEE-DECOSTER .
De jonge duivin uit dat koppel de 3019175/17 vloog in Fondclub Steenbrugge op de 500 km vluchten in 2017 als volgt :
( na 5 prijsjes op de invlieg-vluchten , Arras-Clermont –Fontenay –Orleans )
ARGENTON 359 jongen 13°
TOURS 154 jongen 14°
SAUMUR 213 jongen 33°
BOURGES 386 jongen 41°
BLOIS 194 jongen 74 °
Hiermee heeft ze een zeer groot aandeel in het behalen van de kampioenstitel in Fondclub Steenbrugge en in het samenspel met Wingene .
volgens Koen zijn die uitslagen behaald ongepaard op haar plankje !
Dit jaar werd ze gespeeld op Bourges en bij de jaarlingen haalt ze provinciaal de 18° plaats op 880 jaarlingen !
Haar jongere zuster , de 3100393/18 , behaalt op dezelfde vlucht de 29° op 360 jongen in Fondclub Steenbrugge
en de 327° provinciaal op 3563 jongen !
En deze week is er nog een vervolg op Argenton waar de 175/17 de 8° prijs provinciaal haalt tegen de oude op 442 duiven . Haar jongere zustertje , de 393/18 , vliegt bij de jongen in Fondclub Steenbrugge 81° op 466 jonge duiven . Ook van deze twee toppertjes kreeg ik uit hun ouders 3 jongen in samenkweek . Met wederzijds vertrouwen bereik je heel veel !!! Ik kan het iedereen aan raden om te doen . Mijn tactiek is heel simpel . GEVEN om terug te krijgen . Eerst zaaien en dan oogsten . Het lukt bijlange niet altijd want goeie duiven kweken is op zich al een hele opgave . Ik heb er in elk geval heel goeie ervaringen mee . Soms is er een enkeling die zich niet aan de afspraken houdt maar daar kunnen we niet lang bij stilstaan .
*************************
Het populaire spelletje “ vier op een rij “ bestaat in veel versie ’s . Van een mini-uitvoering om te spelen op reis tot een levensgroot spel voor op het grasveld . Ik heb het dit weekend ook gespeeld maar dan met duiven . Hoezo ? Wel ...uit Arras kreeg ik eerst mijn tweede getekende de “ 505 “ op 10 : 03 uur . Onmiddellijk gevolgd door de “ 29 “ . De klok wees 10 : 04 . Zoals gewoonlijk kwam hij niet binnen en zag hij een plaats in de top-10 aan zijn neus voorbij gaan . En toen , terwijl hij daar zat op de schuine kant van het dak , een paar seconden later , 4 gelijk !! En ze posteerden zich naast hem . En daar zaten ze , om vier na 10 , vier op een rij ! Godverdomme . Na 3 minuten kwamen ze samen binnen en staan ze mooi gegroepeerd op de uitslag . Het gaat hier over tamme duiven , die binnen lopen terwijl ik met mijn neus tegen de valplank sta . Ik heb mij al suf gepiekerd hoe dat op te lossen . Ik ga er toch iets moeten op vinden . Het is nog maar heel kort geleden dat ik ze nu geen eten meer geef op de dag van inkorving maar het helpt geen sikkepit ! Niettemin slagen ze er nog in om een redelijke uitslag neer te zetten maar de nasmaak is bitter , als ik zie dat ze alle zes per 10-tal konden geklasseerd zijn .
Op 490 jonge duiven 9-55-84-86-99-101 . En dan is er nog het verhaal van Argenton .
Eigenlijk ben ik boos op mezelf dat ik goede duiven daarop verkwansel . En “ verkwanselen “ is wel degelijk het juiste woord . Ik weet pertinent zeker dat die jonge duivinnen die verduisterd geweest zijn en nog goed in de pluimen zitten mij goede diensten konden bewezen hebben op de kortere vluchtjes . Ze komen trouwens uit dezelfde ouders als mijn beste duiven ! Ik speel nu op de snelheid met jongen die al in de mand zitten van half mei en al 6 tot 7 pennen vernieuwd hebben . Op de zware halve fond lukt het niet , maar ik ben niet alleen . Mijn dorpsgenoten zijn , net als ik , in een figurantenrol verzeild . Tegen bepaalde hokken is gewoonweg niet te spelen . Wij van Lissewege hebben samen 22 jonge duiven ingekorfd van de 101 regionaal in Fondclub Gistel . En we halen volgende plaatsen 14-20-29-32-33-36-40-41 waarvan plaatsje 20 voor mijn rekening is en dat is het !!! Sommige hokken rollen als een pletwals over de tegenstanders ... Wat te denken van de uitslag van de Platteeuws te Kortemark ?
Op 290 jonge duiven korfden zij er 99 in en zij halen de 13 eerste binnen . Aan de 35° prijs hebben zij er 32 op staan . Plaats 14-17 en 29 is voor de concurrentie . Heeft het nog zin om uit je “ kot “ te komen en de strijd aan te gaan ?
In elk geval ga ik het volgend jaar anders aanpakken . Ik ben daar nu al mee bezig . In mijn achterhoofd zitten bepaalde koppelingen die beterschap moeten brengen . De oogst is hier wel echt mager , tenminste in die discipline . Ik moet er meer fond in brengen . Dat is niet echt een probleem . Goeie origine is rijkelijk voorhanden . Dat er weinig goeie zijn is ook waar en hier gaan er ( voorlopig , want ‘t is nog niet gedaan ) een stuk of 5 van de 20 overblijven . Spelen , ziften , kweken , steeds maar opnieuw en ....hoop doet leven .
Ik ga mijn biecht spreken na eerst een grondig gewetensonderzoek gedaan te hebben . Ik hou wel van een uitdaging . Ik ging ze in mijn leven nooit uit de weg .
Integendeel . Ik zocht ze zelfs op . Het leuke is de euforie als je na veel zwoegen en zweten toch je doel bereikt . Eigenlijk ben ik niet rap tevreden en ga ik steeds proberen grenzen te verleggen . Met de jaren is dat wel wat afgezwakt , maar toch .... Als winnen een gewoonte wordt en je het normaal begint te vinden is het gevaarlijk ! Op snelheid heb ik de laatste jaren de gestelde doelen bereikt . Ziehier mijn palmares van de laatste 5 jaar :
2013 : AARTRIJKE
1° KAMP. HAFO Jonge Duiven .
2015 : BEERNEM ST JORIS
1° KAMP. CLERMONT JONGE DUIVEN
2° KAMP. ARRAS JONGE DUIVEN
2° RONDE VAN BELGIE
2016 : BEERNEM ST JORIS
1° KAMP. ARRAS JD
1° KAMP. CLERMONT JD
2° KAMP. SNELHEID JD BRUGGE
2° KAMP. SNELHEID JD 0OSTKAMP
( vrienden van Oostkamp )
2017 : 1° KAMP. SNELHEID JD AARTRIJKE
2° KAMP. SNELHEID JD ST ANDRIES BRUGGE
5° NAJAARS DUO JD AARTRIJKE
We leven in een tijd dat op alle niveau ’s de lat steeds hoger gelegd wordt . In de sport , de zakenwereld , bedrijfswereld , studentenwereld . Van piepjonge kinderen wordt steeds meer geëist . Ze moeten flink studeren . Na de school wacht er de muziek- of balletles voor de meisjes en de papa ’s dromen voor hun zoontje een voetbalcarrière a la Ronaldo of Messi .... De inspanningen die daar voor geleverd worden zijn hallucinant ! Ook in de duivensport slaat deze waanzin toe . Als ik zie en hoor wat er in mijn vriendenkring gedaan wordt om ze prijs te doen vliegen komt mijn haar recht . WINNEN ...Winnen !! Winnen is de boodschap . Koste wat kost ! De winnaars van gisteren zijn al lang vergeten . De wedstrijden volgen elkaar in razend tempo op en de winnaars ook . Als je op hoog niveau presteert zit de concurrentie hoopvol , en vol ongeduld , te wachten tot je op uw bek gaat . De minste verzwakking die je toont is olie op het vuur . Het gaat dan van : “ Zie je wel dat het niet kon blijven duren . Hij is toch niet zo goed als wij dachten ...” Inderdaad ! De laatste maand ben ik wat op de sukkel met mijn duiven en het werd nog in de hand gewerkt door een aantal tegenzittende omstandigheden . Maar ...het is echt wel nog wat vroeg om mij te begraven . Ik heb wat veel gewild in 2018 en ik ben mezelf tegen gekomen . In 3 verschillende verenigingen proberen uit te blinken is niet haalbaar . Alhoewel ik aardig op weg was , maar door omstandigheden en wat flauwe zever heb ik afgehaakt . Niettemin ga ik toch weer podiumplaatsen halen . Te St Joris Beernem ging ik er mee stoppen wat het kampioenschap Arras betreft met nog 2 vluchten te gaan . Ik had er schoon genoeg van . Waarom moest dat nu zo lang duren ? Mijn duiven hebben geen pluimen meer . Moest ik alleen snelheid spelen zou ik er wel voor zorgen een hokje op nest achter de hand te houden voor de eindstrijd ! Maar ik doe ook nog mee op andere fronten hé .... Maar goed ...het is wat het is . En ik keer op mijn stappen terug en ik moet trouwens toch naar “ ginder “ voor Pontoise om nog enkele duivinnetjes in gang te houden . Het is tijd voor een stand van zaken . Met mijn jonge duiven haal ik zo’n 90 % prijs op snelheid ( per tweetal ) en ik speel zo’n 150 prijzen per 5- tal waarvan +/- 80 per 10-tal . Met de andere prijzen hou ik geen rekening in de selectie !
Er is dus geen sprake van een verzwakking . Integendeel . Ik heb enkele nieuwe kweekkoppels ontdekt . Of beter gezegd enkele goede verervers . Als je voortdurend herkoppelt kom je vanzelf de individuele waarde van uw kweekduiven aan de weet ! Zo worden twee duivers die ik voor een habbekrats heb aangekocht de stamduiven voor de toekomst . Elvis en Cliff . Elvis is vader van FROOME en van een jonge duivin die rats de kop vloog op een zware CHATEAUROUX en zijn neef CLIFF heeft dit jaar twee schitterende zonen op de wereld gezet waarvan er een 9 prijzen per tiental haalt op Arras .
De “ 428 “ haalt op Arras 4/126 7/521 10/165 34/693 34/165 39/402 43/569 53/1314 64/1234 76/1124 .
Zijn broer haalt 6 prijzen per 10-tal met 2 x in de 10 eerste !
Het zijn duiven met heel wat in hun mars maar van een onnozele Arras komen ze niet binnen onder de 2 minuten wegens niet moe . En dat is een van die dingen die volgend jaar gaan veranderen . Geen waardevolle duiven meer verprutsen op afstanden die hen niet liggen . En zo kom ik naadloos terecht bij mijn biecht .... Uitdagingen ...
Je moet goed gek zijn om met Noordwesten wind , en op de westkant wonende , te gaan spelen tegen mannen die tot 30 km oostwaarts wonen . Het is een uitdaging als een andere maar je loopt gegarandeerd met je kop tegen de muur ! Gedaan daarmee ! Fini ! De volgende uitdaging ... Zware halve fond spelen , tot 600 km , met jonge duiven . Als je eerste wint op zware fond ( Agen ) , als je op snelheid voor niemand moet achteruit gaan , dan denk je dat dit ook wel zal lukken . Ik ben daar al twee jaar mee bezig en ook hier loop ik ( voorlopig ) met mijn kop tegen de muur . Waarom ? Een eerste fout die ik gemaakt heb is dat ik een stap heb overgeslagen . Namelijk die van de kleine Halve Fond . Ik heb het veel te bruusk gedaan , besef ik nu . De tweede fout is dat ik er een mengelmoes van gemaakt heb in een poging om all-round te kweken tot 600 km . Vergeet het . Het lukt heel zelden maar dan ook heel heel zelden . Ik heb links en rechts mijn licht op gestoken en naar de origine gepeild van de winnaars in deze discipline . Stuk voor stuk duifjes met heel veel Fond er in en zelfs Zware Fond !
Als ik zie dat ene Marc Pollin op die laatste Provinciale Poitiers met 560 km volgende uitslag neer zet , regionaal , op 154 jongen ...5-11-12-13-14-18-20-22-23-24-25-26-29-35-36-37-38-40-41-43-50-51-53-59 en 25 op 26 !!! Als ik zie dat Alex Allemeersch vlot de 3 eerste speelt met zijn Aelbrechts met kinderen van zijn toppers op de fond , dan weet ik genoeg . Ik had er 10 mee op die zelfde vlucht . 10 vraagtekens want ik moest toch ergens beginnen . Eentje heeft zich dapper geweerd en haalt de 16° prijs . Zij is van goeie huize en iets om op voort te bouwen . De anderen zijn ‘s anderendaags geland . Eigenaardig genoeg waren ze weinig getekend . Ze stonden nog redelijk rond en met een propere keel . De bekspleet mooi open . Mijn conclusie is dan ook dat ze het niet kunnen . En als ik de afstamming en stambomen bekijk kan ik het begrijpen . 3 van de 6 vluchten zijn afgehaspeld . Ik heb in totaal 26 duiven ingekorfd op Bourges, Chateauroux en Poitiers .
4 prijzen gespeeld en eentje er juist buiten . Lichtpuntje is dat ik drie keer een vroege prijs haal .
Droevig resultaat maar leergeld moet betaald worden . Op de twee vorige vluchten kon ik nog verzachtende omstandigheden in roepen maar nu niet . Deze Poitiers was een harde eerlijke vlucht en mijn naaste gebuurs,
Gerard en Jef van Pamel en Hermy –Witgeers pakken ze wel goed . En als zij dat kunnen moet dat hier ook kunnen . En dus gaan wij het geweer van schouder veranderen . In de eerste plaats anders gaan kweken . Het materiaal is voorhanden want ik heb ondertussen niet stil gezeten en binnen drie maanden kan ik aan de slag op het kweekhok , met nieuwe moed en nieuw topmateriaal .
Ondertussen ga ik de wet van de sterkste ondergaan maar ik ga toch voortdoen tot het einde . Uitdaging...weet je wel !!! Maar wie denkt van met mij te lachen ... Onthou ...Wie laatst lacht , best lacht ! Ik kom er wel . ( Met tijd en boterhammen )
Dit is een van de weinige keren dat ik met tegenzin aan mijn dagboek begin . Eigenlijk heb ik geen goesting om iets te schrijven omdat ik , willens nillens , in herhaling moet vallen . Ik zou eigenlijk gewoon een kopie moeten maken van de vorige aflevering en alleen het item “ BOURGES “
vervangen door “ CHATEAUROUX “ wegens dezelfde ingrediënten ..... Noordwesten wind en de massa , met als toemaatje zware bewolking in onze regio . Dat duiven naar de “ klare plekken “ trekken is algemeen geweten .
Maar goed .... eerst wat cijfermateriaal . De eerste prijs nationaal haalt een snelheid van 1366 meter per minuut . De eerste prijs in mijn club , Fondclub Gistel , haalt een snelheid van 1252 meter . De 55e prijs provinciaal West-Vlaanderen doet al exact 100 meter minder dan de nationale winnaar . Mijn duifje dat de 10e prijs haalt in mijn club doet haalt nog amper 1180 meter . Ik spreek hier niet over Barcelona hé maar over een strontvlucht van 500 km . Een kleine berekening leert mij dat de nationale winnaar een voorsprong uit gebouwd heeft op mijn duifje van +/- 80 km . Ik noem dat niet ernstig meer . Punt uit . Wij van Lissewege hadden met 4 melkers 48 jonge duiven in wedstrijd . In evenredigheid zouden wij regionaal toch 20 prijzen moeten halen . Wij halen er 5 ! Hoe dan ook een verwrongen situatie . Weet je wat ? De volgende nationaal , als mijn West-Vlaamse collega’s akkoord gaan , mogen ze onze provincie een kwartier na de nationale lossing de vrijheid geven . U leest het goed ! Wij geven hen een kwartier voorsprong !! Het kost mij wat moeite maar toch van harte ....de twee grote uitblinkers op regionaal vlak in de bloemen te zetten . Allemeersch-Vanparijs en Pollin Marc en Geert .
Ze nemen samen 7 plaatsen in van de 10 eerste waarvan de laatste de 2 eerste voor hun rekening nemen . Het zijn specialisten met steengoeie duiven ! Sportief zoals we zijn wensen we hen van harte proficiat . En dan hebben we nog het hoofdstuk snelheid . De crisis op mijn hok is voorbij , de oogjesmiserie van de baan en ze komen weer vlot . Hier ook weer hetzelfde verhaal van 100% in het nadeel en toch meedoen . Uiteindelijk went dat ook ....Zoals we hier zeggen “ Den duivel wordt het branden ook gewoon ...” Je kan nooit verschillende uitslagen van verschillende maatschappijen vergelijken . Het is ook moeilijk te geloven voor sommigen , dat je , zoals ik , op een vluchtje van 100 km met 523 jongen duiven , EN IN AUGUSTUS !!! , aan de 73° prijs nog de 3° aangeduide serie van 2 wint ! En nu gij !!
Enfin ...het is een hobby ! Voor ik de uitslagen publiceer nog iets over de Pontoise van het verbond Assebroek-Sijsele met 599 jonge duiven . Hier hetzelfde verhaal en ik heb er de kaart van West-Vlaanderen bij gehaald . Ene Michel Noteboom domineert heel de prijskamp . Zie afbeelding . Voor mij niet gelaten ....de mens kan er maar plezier in hebben . De mijne gingen mee ,alleen voor de kosten .
Laat ik om te beginnen nog eens iets heel duidelijk stellen : Ik ben nooit kwaad op iemand die voor mij “ pakt “ om het even op welke vlucht . Ik ben ook nooit jaloers . Ligt niet in mijn aard . Ik ben wel kwaad op mezelf als ik het onderspit moet delven . En dat is een wereld van verschil !! Ik word nog kwader als de omstandigheden tegen zitten .... Neem nu de nationale vlucht uit Bourges met zo’n kleine 40.000 jonge duiven . De wind en de massa maakten er voor West-Vlaanderen een echte ( k )loterij van . Daar waar ze in Oost-Vlaanderen de prijzen verdeeld hebben in gemiddeld 2 uur duurt het hier
een uur langer . Ellende ...harken om een duifje thuis te krijgen ! Ik heb voorzichtig deel genomen met 6 duivinnetjes en een kleine inleg want ik ben geen fan van Bourges . Ik kreeg al een beetje courage toen het eerste arriveerde om 15:06 uur goed voor de 31° prijs op 243 en provinciaal 441° op 3563 jonge duiven . De nationale uitslag ( aanmeldingen ) heb ik niet eens bekeken wegens waardeloos . De vreugde was van korte duur want het zou anderhalf uur duren voor nummer twee zich presenteerde !! En dat was dan de 82° prijs .
En dat allemaal op een vluchtje van nog geen 500 km met mooi weer !
De prijskamp sluit te Gistel om 17 uur en ik kreeg er nog eentje om 19 uur . ( Ze zei tegen mij ...Ik kom van Bokrijk en ik heb haar geantwoord : “ Je hebt daar Godverdomme niets te zoeken !! “ ) Aangezien ik reeds mijn tweede getekende thuis had verwachtte ik toch ergens dat mijn eerste inzet toch ook wel in de prijzen zou vliegen .
Ze had immers de week er voor haar kunnen getoond op een keiharde Chateaudun ( 380 km ) aan 1000 meter .
Ze vloog de 69° op 275 duiven wat verre van slecht is ! Had ze nu eens de verwachtingen ingelost dan zou ik een tevreden man geweest zijn .
Prijs vliegen was al voldoende geweest... Nu ben ik ontgoocheld . En je gelooft het of je gelooft het niet maar de 3 ontbrekenden arriveerden op “ The day after “ , zo goed als samen , tussen 9:15 en 9:25 uur !! Vreemd ....heel vreemd . Maar ja ... ook zo’n vluchten hebben hun winnaars . Want het heeft tenslotte toch ook te maken met slimheid en conditie . ( Van de duiven dan .... ) In onze fondclub-Gistel was de tandem Hermy –Witgeers de grote triomfator met 2-3-5-9-21-40-74 en 7 op 12 en de 4 eerstgetekenden op de uitslag !! De drijvende kracht achter deze tandem is Wendy . Een straffe madam ! Na een mislukte start met de jonge duiven en een hoop miserie met adenotoestanden en slecht weer en tegenslagen allerhande , slaagde ze er toch in om het zaakje weer op de rails te krijgen . Elk nadeel heeft zijn voordeel , zei ene Johan C , en misschien zal een verlate start voor frisse duiven gezorgd hebben . Ze was er trouwens niet gerust in , onze Wendy . Te weinig ervaring ...zo klonk het . Die vrees was ongegrond want die uitslag is daar het bewijs van . Ik ben er van onder de indruk . En ze krijgen absoluut mijn sportieve gelukwensen . Vroeger op de dag had ik er ook nog een stuk of 10 mee op Pontoise bij wijze van leervlucht . Ze zaten reeds een maand stil wegens 5e en 6e pen gevallen . Twee klasseerden zich in de prijzen . En de andere kwamen er ook vlot door . Prijs winnen was geen must en ik verschoot toch efkens van de “ 505 “ die er in slaagde ondanks “ slechte “ wind en volledig in het nadeel toch de 21° prijs te halen op 788 duiven en provinciaal 494° op 14427 duiven . Aan de andere kant van het slagveld zou dat te Aartrijke de 4° prijs geweest zijn op 318 en de 3° op 175 te Jabbeke . Dus heb je altijd wel ene die zich los maakt uit het pak !! Goed zo ! En dan was er ook nog Arras . En dat was eigenlijk de druppel die de emmer deed over lopen . Nu staat het definitief vast . Ik ga het snelheidsspel afbouwen . Ik wordt kotsmisselijk van dat millimeterwerk . Het gaat van kwaad naar erger en komt daar nog bij dat ik nooit nog een duif uit het “ gat “ krijg , zelfs niet met wind op kop . Het vitesse-spel sterft hier uit en dus spelen wij tegen de massa en die weegt nog zwaarder op de uitslag dan de wind . De duiven komen dus aan , HAAKS op de vlieglijn , na een ferme bocht gemaakt te hebben . En van mijn dichtste concurrenten hier te Lissewege heb ik de kortste afstand en dus ben ik de klos ! Dat komt vooral tot uiting op Arras als het rap gaat . Ik kreeg 5 duiven gelijk , klokslag op 9 uur , en die achter mij ook en dus ben ik er aan voor de moeite . Millimeterwerk !! En ze treuzelden dan nog van 2 tot 3 minuten en komen ze binnen dan heb ik 5 prijzen per 20 –tal . Van mijn andere duiven spreek ik niet , die waren toch te laat . Maar het gaat over vroege prijzen . Onderstaand schema maakt het duidelijk . Den Hendriek en de familie Witgeers , straffe mannen met goeie duiven , maar ik zou ze graag eens een paar 100 meter voor mij zien wonen . Spijtig .... Ik ga dus het geweer van schouder veranderen en onthoud goed wat nu volgt . Ik heb er een knoeiboel van gemaakt dit jaar en ik heb ook te veel gewild . Een eerste probleem is dat de jongen gescheiden zitten en oude duiven hebben als partners ...maar ... die oude duiven hebben daar gekweekt en kennen elkaar . De oude duivinnen liggen constant op de loer om bij die duivers te geraken . Als ik mij naar het andere hok begeef kruipen ze tussen en naast mijn benen om toch maar bij hun “ ex “ te kunnen geraken . Ze slagen daar nog in ook en het duurt soms een tijdje voor ik het gezien heb . En dan gooi ik ze terug bij de jonge duivers . Het gevolg is dat ze weinig aandacht schenken aan die jonge duivers en dat heeft zo zijn gevolgen ... Het tweede probleem is dat ik duiven van EDELE BLOEDE die met gemak de zware halve fond kunnen vliegen speel op afstanden tot slechts 200 km omwille van de punten . En ik houd ze uiteraard daar dan ook op . En ze tonen hun klasse, vooral bij zwaar weer , maar het zou nog beter zijn op afstanden van +/- 500 km !! Wat een verkwisting van talent . En daar ga ik komaf mee maken . Bij leven en welzijn gaan ze in 2019 tonen wat ze waard zijn . Ik zit nu met die duiven te kloten op Arras voor een kampioenschap dat duurt tot 9 september omdat ik mij niet wil laten kennen . Er moet strijd zijn en competitie in de sport anders is het de moeite niet . En dus ga ik door tot het einde . Maar ....volgend jaar begin ik er niet meer aan ! Ik ben bijna uit geraasd ...sorry hoor ...maar voor wat dient een dagboek anders ! Ik ga nog de uitslag uit Arras mee geven en mij nog een verse Grimbergen uitschenken om de miserie door te spoelen . Tot de volgende .
Arras 736 jonge duiven . 95-101-104-118-124-146-163-164-169-176-241-336-338 en 13 op 17 (ze hebben allemaal minstens 2 minuten gelet ) Roger Casier
Ik ga dit stukje dagboek beginnen met de leukste dingen eerst . Om te beginnen kwam er een mooi familiesouvenir in mijn bezit . Het gaat over een diploma gewonnen door wijlen mijn grootvader Louis Casier . Uiteraard gewonnen met de duiven zo ’n 85 jaar geleden . Oorspronkelijk hing het in de slaapkamer van mijn ouders . Waarschijnlijk een doorn in het oog van mijn moeder want bij een verhuis verhuisde het naar de zolder . En het bleef daar . Een geluk dat de schoonvader van mijn broer Martin het bij toeval ontdekte en vroeg of hij het mocht hebben voor zijn verzameling . De man heeft een privé-museum , een verzameling doodsprentjes en nog veel meer .... De heer Bertrand Verstappen , een man met gouden handen . Zo’n typische Vlaamse doe- het-zelver , van alle markten thuis . Oorspronkelijk timmerman ...zijn eigen huis gebouwd , met alles er op en er aan en ook dat van zijn dochter . Mooi is dat . RESPECT !!! Zo maken ze niet meer ! En Bertrand vond dat het stuk eigenlijk terug in de familie moest komen en wel nog bij de oudste , tevens duivenmelker ( ondergetekende ) . Hij heeft het mooi en degelijk terug ingekaderd en straks krijgt het een ereplaats in mijn werkkamer ! Met dank aan Bertrand . Het tweede heuglijk feit is een jongske van mijn 11-jarige Rocco . Rocco is een topkweker met meer dan 100 eersteprijsvliegers in zijn nageslacht . Ik had er één jong van in het voorjaar en toen was het gedaan . Met verscheidene duivinnen onbevruchte eieren . Ik dacht van hem eerst een jong te laten kweken van een ander koppel en misschien dat hij dan nog eens zou bevruchten ... Ik ging er een koppel eieren onderleggen maar voor ik dat deed zou ik voor de zekerheid toch maar eens kijken of zijn eitjes toch niet bevrucht waren . Warempel !! En nu ligt er een jongske in de schotel . De mama is er eentje uit de lijn van Y Min en de Last Samoerai van Koopman . Een goudklompje ! En dan is het tijd voor het minder leuke . Mijn duiven kwamen slecht naar huis . Waarschijnlijke oorzaak : een virale besmetting met ontstoken oogjes . Ze komen te laat , maar vlug na elkaar . Zo kreeg ik er 4 op een hoopje van Chateaudun in het staartje van de uitslag . Overigens een erg onregelmatige vlucht met een duur van de prijskamp van meer dan 3 uur ! Eigenaardig genoeg ( en dat hoorde ik ook van anderen ) waren de laatkomers allerminst “ getekend “ . Persoonlijk denk ik dat ze er massaal de brui aan gegeven hebben en zich neer gevleid hebben langs een of andere Franse rivier . Het zijn de domste niet ! Moest ik een duif zijn .... Van Arras slaagde ik er nog in om , weliswaar per 2-tal , nog 11 prijzen binnen te rijven van de 12 . Maar daar ben ik niet echt gelukkig mee want ik haal niet genoeg punten voor het kampioenschap . Dat kampioenschap moest eigenlijk al lang gedaan geweest zijn en ik zou dat met klank gewonnen hebben . Verleden week stond ik nog 2 punten voor en nu staan we met 2 gelijk op de eerste plaats . Maar dit jaar vond men het nodig om dit kampioenschap te rekken tot en met 9 september . Dat wordt een slijtageslag met uitgebluste duiven zonder pluimen , een lange doodstrijd . Ik kan nu al zeggen dat ik daar volgend jaar niet meer aan mee doe . Ze mogen het allemaal hebben . Ik ga trouwens volgend jaar , bij leven en welzijn , heel het concept wijzigen . Ik wil met een minimum aan inspanningen maximum plezier uit mijn hobby halen . Het stresserende snelheidsspel ga ik geleidelijk afbouwen en ook het hollen van her naar der , van lokaal naar lokaal , om aan alles mee te kunnen mee doen . Een voorbeeld ? Dit weekend heb ik 60 oude duiven op de hokken van de jonge duiven gebracht voor de motivatie en daags na de vlucht heb ik de omgekeerde beweging gemaakt en moest alles terug naar de rennen !! En in het zweet mijns aanschijns .... Ik heb daar over nagedacht en er zijn niet zoveel voordelen aan . Het moet ook lukken met jonge duiven onder elkaar . Gewoon op de schuifdeur . Zoals ik al zei : Ik ga het mij heel wat gemakkelijker maken . Voor de zware fond wat snelheidsspel en na de zware fond de nationaals voor jonge duiven . Moet kunnen ! En er is nog meer slecht nieuws ...De droogte heeft wereldwijd zijn impact op de graanoogst . Het heet dat het graan 20% zal stijgen in prijs . Ook daar zijn oplossingen voor ! Gewoon 20% minder duiven houden . Ben ik sowieso al mee bezig . Grote kuis en door gedreven selectie . Ik ga ook nog enkele vrienden plezier doen met wat kweek materiaal . Daar heb ik nog het meest voldoening van en uit dankbaarheid krijg ik dan wel eens iets terug en met succes . Hier volgt nu het armzalige cijfermateriaal van het afgelopen weekend in de hoop dat het absolute dieptepunt nu voorbij is . Het kan alleen maar beter worden !
Arras 631 jonge duiven : 121-148-151-165-177-187-267-268-279-280-281 11 op 12
Chateaudun 380 km 275 jonge duiven : 69-103-105-106-133-134-136-138 8 op 18
Hierbij dient ook nog vermeld dat de jonge duivin die prijs 103 vliegt arriveerde om 12 u 55 en dat is dik per 10 –tal !! Ze bleef zo maar eventjes 1 uur en 23 minuten op het dak zitten ! Nog nooit mee gemaakt . Pontoise : 5 prijsjes van 15 ( maar eigenlijk was dit maar een leervlucht ) Zo ....ik denk dat we rond zijn . Volgend weekend staat Bourges op het programma en Arras . tot dan ! Roger Casier
Ik heb de kelk van de zware fond tot op de bodem geleegd !
Het heeft mij wat euro ‘s gekost maar dat heb ik er voor over . Het is eigenlijk een investering en terzelfdertijd een besparing voor de toekomst . Vooral in zo’n seizoen als dit . Zij die gebuisd zijn gaan mij geen geld meer kosten . Met hetgeen er overblijft kan ik aan de slag . En dat is niet mis .... Crazy Love , 1e prijs Agen en 7e Nationaal . Haar broer vliegt per 10-tal op Pau en een neef vliegt recent per 10-tal op de loodzware Narbonne . Moest ik die , drie duiven alleen al , ergens gaan kopen , ik kom niet toe met 1000 euro .
Wat nog het belangrijkst is , is het feit dat ik zeer helder weet hoe en waar uit te kweken ! Als ik een prijs speel op de zware fond dan is met een kind of kleinkind van “ de Schone Zwarte “.
De andere komen er niet aan te pas !! Zo was de ultieme test voor 4 twee-jaarse , waarvan 1 met oude ring , Narbonne , 900 km . Vervlogen op de warmste dag van het jaar met temperaturen van 35° en meer !!! Het was hun debuut op de zware fond . Twee-jaarse met zero ervaring op de internationaals ! Hierbij de afstamming van mijn 4 deelnemers .
* 3011431/16 uit de 481/12 x 959/12
De 481/12 is een zoon van de SCHONE ZWARTE . De 481 is ook vader van NEFERTITI . Zijn vader komt uit een zuivere Aardenduif van het kweekstation Natural . De 959/12 is een dochter van ROSTE TIEST x SUNDAY MORNING . En dat is een kruising Aarden x Gebrs. Hagens x Van Wanroy . SUNDAY MORNING kocht ik trouwens op een zondagmorgen in het kweekstation Natural . Vandaar haar riante naam ....
DE 431 VLIEGT IN DE CLUB : 17 OP 76 EN PROVINCIAAL 62 OP 642 .
*3012986/16 uit DE KLEINE ZWARTEN x 525 TIEST . Dit is de nestbroer van 985/16 , CRAZY LOVE , 1e Agen ! De KLEINE ZWARTEN is een zoon van de SCHONE ZWARTE . Zijn vader is KLEINE TIEST . Inteelt naar de WITSTAART van Jan Polder . DE 986 VLIEGT IN DE CLUB 20 OP 76 EN 143 PROVINCIAAL OP 642 D. Hij arriveerde om 11u21 een uur na de 431 . Hij was redelijk verlicht , maar vol goede moed en ik veronderstel dat hij net zoals de 431 een serieuze omweg gemaakt heeft door het onweer !!! Hierbij moet ook vermeld worden dat onze provincie het slachtoffer werd van onweders en dat heeft de nationale uitslag “ verkracht “ . De duif van mijn vrienden Kurt en Anja Vergaerde –Denolf die eerste provinciaal werd en tweede nationaal , ging de nacht in als enige duif in de provincie bij de aanmeldingen . En de “ 60 “ ( hun eerstgetekende ) getekend om 21u32 , kreeg pas gezelschap op de lijst van Union Gistel rond 8 uur de volgende morgen . Zij spelen ook nog de twee eerste bij de jaarlingen ....Proficiat !!! Wat een prestatie !!
*3148939/15 uit ZWARTE PEIREN x FATIMA
Zijn vader komt uit de beste Barcelona duiven van Noel Peiren . Uit duiven die 4 x Barcelona wonnen .... Zijn moeder komt van Tiest Van Turnhout uit Raamsdonksveer Holland en is van origine STEKETEE, VAN WANROY , AARDEN . Een pittig detail hierbij is dat FATIMA ooit gekoppeld werd aan mijn topkweker en stamvader ROCCO en dat een duivin daar uit verhuisde naar mijn vriend Hendriek Vankerkhove die er een duivin uit kweekte die dit jaar fenomenaal vloog op snelheid . Zij heeft trouwens een zeer groot aandeel in de eerste plaats in het kampioenschap snelheid jonge duiven te Aartrijke . Deze 3/4 van mijn soort duivin vliegt nu al 8 keer per 10-tal !! De 939 arriveerde een dag te laat en vertoeft nu in de duivenhemel ....
*3011405/16 uit ROMAIN x BTT De vader komt van Romain Schoonacker en is een broer van zijn Barcelona . De moeder waarvan de afkorting BTT zeggen wil : BACK TO THEELEN Zij komt uit een vader x dochter koppeling . Inteelt naar Rode Lady Barcelona . Ook de 405 kwam een dag te laat . En hij onderging hetzelfde lot als voorgaande . Nu gaat de selectie verder met de jaarlingen die goede papieren moeten kunnen voorleggen . Familie van Crazy Love heeft de voorkeur . De anderen zullen zeer streng beoordeeld worden op uiterlijke kenmerken . De uitverkorenen verhuizen naar het speelhok boven en het streefcijfer is 20 koppels . ( liefst nog een paar minder ) Wat de zware fond betreft in het algemeen was ik altijd al van oordeel dat het aandeel van de melker slechts gering was . Ik heb meermaals gelezen dat het op snelheid voor 80 % de melker is die mee vliegt en dat het op de marathons juist andersom is . 80 % is het aandeel van de duif , 20 % de melker .... Ik begin daar serieus aan te twijfelen als ik zie wat sommigen uit hun mouw schudden . Het is verbazingwekkend .
Ik herinner mij het cortisone – tijdperk . Het was al 10 jaar aan de gang voor ik er weet van kreeg ! Ik weet ook dat er onder mijn collega’s veel “ zoekers “ zijn die van alles uit proberen . In regel testen ze iets nieuw uit op één hok . Tja ...wie zoekt die vindt !!
En dan nu het verhaal van de snelheid . Snelheden van meer dan 1700 meter per minuut zijn nooit mijn ding geweest . Ik heb er niet echt de duiven voor en ik geef ze bovendien te veel eten . Ook op de dag van inkorving !!! Als ze thuiskomen vliegen ze al rap een eindje door tot bij mijn concurrenten en moeten dan terugkeren . In regel vliegen mijn duiven van 2 tot 6 km meer dan hun atleten en met een kortere afstand dan hen en we gaan dan nog maar zwijgen over die mannen die tegen de Hollandse grens wonen !!! We gaan ook zwijgen over de tijd die ze er bovenop nog verspillen bij de thuiskomst . Zo zat mijn eerstgetekende de “ 429 “ bij zijn thuiskomst 5 minuten op het dak vlak boven de spoetnik . Ik overdrijf niet . Ik lieg niet !! . Zijn nestbroer die 5 minuten later arriveerde wipte nog voor hem binnen !! Zij vliegen nog 34 & 37 op 693 jonge duiven met schoon prijsgeld ! Hopeloos ...maar we trekken ons plan ! En als je dan nog geklopt wordt door je eigen duiven smaakt het soms wel een beetje zuur want ....ik win ook wel eens graag ! Mijn vriend Hendriek Vankerkhove die hier een kilometertje verder woont bezit zeker 50 % van mijn soort . Hij is zojuist gekroond tot kampioen jonge duiven snelheid 2018 te Aartrijke . Ik heb ook mee gedaan maar ik ben “ slechts “ derde op een zuchtje van de tweede . Hendriek Thomas Vankerkhove was iedereen te sterk . Verdiend gewonnen ! Proficiat .
Net zoals Thomas is hij all-round . Van kermiskoersen tot klassiekers .... Zelf had ik zoveel mogelijk de duivertjes thuis gelaten . De vroege jongen die niet verduistert werden vallen nu de 5e en 6e pennen . En dat is een soort crisisperiode . Als die voorbij is ga ik ze terug spelen . Ondertussen genieten ze van een 3-weekse vakantie !
De duivinnetjes kwamen redelijk maar toch naar mijn gevoel met te weinig kopprijzen . Eentje slaagde er toch wel in om de 48e provinciaal te winnen op 13545 jonge duiven uit Clermont ( 225 km ) Ben best wel tevreden maar ik werk nu naar de halve fond toe en de zware halve fond , met binnen 14 dagen de nationale Bourges . Nieuwe uitdagingen die zullen beslissen over het spel van de komende jaren . De uitslagen .... Aartrijke Clermont 305 jonge duiven
3-32-53-85-87-88-89-112-113-115-118-119-135-136 14 op 25 Drieverbond Arras 693 jonge duiven
32-34-37-40-86-169-170-211-216 en 9 op 10
en deze uitslag komt ook nog ne keer in aanmerking voor “ mooie prestatie ’s “ op Pipa
Dit is het moeilijkste gedeelte van het seizoen . Veel duiven zijn wat uitgeblust en vliegen ook tegen geselecteerde duiven . Vooral bij de jonge duiven is de selectie voltrokken en dat zie je ook op de uitslag . Het geld en de serie ’s zijn heel vlug verdeeld !! Er komt ook wat sleet , wat metaalmoeheid op de melker . Ik moet mezelf verplichten om te doen wat moet ,vooral met die warmte . Maar we gaan door tot het einde !!
Ik zit zo dwaas als een patat achter mijn PC . De oorzaak is een insectenbeet ter hoogte van mijn rechtervoet . Het begon onschuldig met jeuk en een branderig gevoel . Maar na een paar dagen werd mijn voetje ( maat 47 ) rood en gezwollen en pijnlijk ...De hulp van de dokter werd in geroepen en het resultaat is een straffe antibiotica-kuur . Ik kan daar niet tegen . Ik wordt daar mottig van en dan denk ik aan onze duiven .... Hoe vaak moeten die zich niet mottig voelen ? Komt daar nog bij ...die mooie ( ? ) zomer met die aanhoudende hitte en droogte . De natuur gaat er onder gebukt en ik ook . Ik sleep mij door de dagen en eerlijk gezegd maak ik minder werk aan de duiven ook . Tussen 12 en 16 uur kom ik in regel niet buiten !!! En dus zit ik hier zo dwaas als een “ erpel “ ( West-Vlaamse patat , aardappel ) achter mijn klavier om toch maar iets zinnigs aan de man te brengen .
Voor de zware fond en Marseille heb ik gepast maar ik heb er wel 4 mee op Narbonne .
Dat wordt , hoe dan ook , opnieuw een zware dobber .
Met mijn jonge duiven op snelheid was alleen Arras in het drieverbond een meevaller met opnieuw de twee broers , de 428 en de 429 in het snuitje van de uitslag . Niet zo vroeg als vorige week want ze kwamen duidelijk uit het oosten en een kleine afwijking van de vluchtlijn is voldoende om je buitenspel te zetten . Niettemin konden ze toch opnieuw de eerste serie ’s binnen rijven . Op 402 duiven werd het : 22-39-71-101-109-110-148-161 en 8 op 10 Op Clermont was de invloed van de massa nog meer voelbaar en hier moet ook nog iets anders gebeurd zijn op de vluchtlijn want de prijskampen staan hier een paar uur open !!! En ook hier kwamen ze pal uit het oosten . Op 1134 d : 50-90-132-155-364-397-427-441-446-481-482-485 ( mijn beste duif de 413 ...eerstgetekende ...MIST !! ) Mijn eerste duifje van Clermont landde om 13 u 30 en het duurde een halfuur voor het tweede zich meldde !! Ik noem zulke vluchten loterijen . Toch zijn er altijd duiven die zich daar niets van aan trekken en , dwars door alles heen , naar de kop trekken . Zoals mijn “ BIANCA “ die prompt de eerste prijs in de wacht sleepte te Aartrijke tegen 416 jonge duiven .
Een prille verliefdheid voor een oude duiver zal daar wel voor iets tussen gezeten hebben .
Aartrijke 416 jongen : 1-66-74-87-94-111-1589-175 ( ook hier 2 en 3 en eerst get. mist ) Ik had er ook nog een paar mee op de kleine halve fond uit Fontenay ( 340 km ) Gewoon voor prijs . Gewoon beetje voorbereiding voor verder ... Ze kwamen redelijk goed en dat opent perspectieven ! Op 133 duiven : 20-26-47-61 en 4 op 7 Voor de rest ben ik nu ook aan het koppelen . Zware fond wordt vanaf dit jaar alleen nog gekweekt in de zomer en de herfst . Ze worden volgend jaar op geleerd tot rond de 500 km en dat moet volstaan . Koppelen betekent voor mij heen en weer gedraaf tussen de boxen boven en de rennen beneden aan de achterkant en dat in zo’n weer .... Maar ...’t is een hobby en je moet er iets voor over hebben .
Ondertussen ben ik ook zo wat aan het selecteren en ik heb beslist om meer af te gaan op mijn gevoel .
Zo stond ik met duiven in mijn handen waarvan ik dacht : “ dat stelt niets voor !! “ en vroeger toch mochten blijven omwille van de stamboom . Duiven met een veel te brede achtervleugel ...weg er mee ...een flauwe stuit ...weg er mee !! Ik neem mijn toppers als voorbeeld ...De selectie in zo’n seizoen als dit geeft het model en niet omgekeerd !! Dat wil zeggen : Aan mijn topduiven mankeert niets , perfect van bouw met zachte pluim en een ijzersterk karkas . Samen gevat : Stambomen zijn nuttig en nodig maar ze houden ook een gevaar in ! Tot de volgende ; Roger Casier
Ik begin deze dagboek editie met een schema . ( zie hieronder ) Een vaststelling die langzaam gegroeid is in de praktijk op de zware fond . Zware fond is geen lachespel ...Zware fond is kunnen of niet ...willen of niet .... Ik kweek al een jaar of 5 uit beroemde rassen en duiven met mooie pedigree ’s waar de klasse van afdruipt . Na dit bikkelhard seizoen stel ik vast dat het steeds dezelfde bloedlijnen zijn die kopprijzen pakken . Het gaat in wezen om 5 kinderen van DE SCHONE ZWARTE 3070488/07 , zuiver Jan Theelen uit de lijn van het TRUTJE . 4 duivers en een duivin , gewoonweg ZUS genaamd . ZUS en haar drie broers komen uit mijn KLEINE TIEST rechtstreeks van mijn Hollandse vriend Tiest Van Turnhout uit Raamsdonksveer .
KLEINE TIEST komt uit een broer x zus koppeling , ingeteeld op de “ 604 “ ( Schellekens x v. Wanroy ) en de “ 10 “ van Jac. Steketee die een broer is van de moeder van de WITSTAART JAN POLDER . En nu kom ik bij de realiteit ...de actualiteit met de vaststelling als ik er geen van die soort mee heb ik kopprijzen mag vergeten . Nochtans is het bittere noodzakelijkheid om gepast kruisingsmateriaal te vinden om niet te vervallen in TE dichte inteelt . Niet gemakkelijk maar de zoektocht gaat verder . In dit hels weekend van 14/7 waarbij de mussen uit de dakgoot vielen van de hitte had ik er 7 mee op ST Vincent en 15 op Jarnac . Van St Vincent kwamen er 2 thuis op het einde van de uitslag , zeer fris en monter , en ze mogen blijven tot en met Barcelona 2019 en dan zien we wel verder . Een 3e kwam nog een dag later af maar blijft behouden omdat hij mij nog diensten kan bewijzen als kweekduif voor vluchten rond 500 km . Er zijn er 4 gesneuveld op het veld van eer . Het verhaal van de 15 jaarlingen is rap geschreven . Ik had ze goed op geleerd . Ze vlogen Tours en Blois als voorbereiding en het plan was om ze Limoges voor jaarlingen te laten vliegen . Ik ben daarvan terug gekomen wegens de uiterst zware omstandigheden . Een week later was er nog niet veel veranderd en ik zat met het probleem dat ze te lang stil zaten . Hun laatste vlucht dateerde van 3 juli !! Ik zat ook nog met het probleem van de selectie want ik had geen plaats op het oude duivenhok om ze allemaal te herbergen . Ik had ook weinig zin om die 15 vraagtekens volgend jaar opnieuw gans het gamma van opleervluchten te laten ondergaan + bijhorende kosten om er uiteindelijk na Pau of Agen nog een stuk of drie over te houden .... En dus werd het Jarnac.... Het was zwaar . Heel zwaar . En de prijskamp voor jaarlingen nationaal was niet af op zondagavond . Maandagmorgen rond 9 uur kreeg ik er 3 quasi gelijk waaronder 2 nestbroers , kleinzonen van Bert Barcelona . Ze zagen er zeer fris uit . Even later nog 2 waarvan 1 totaal versleten en die werd verwijderd . Dus blijven er nog 4 over die straks mogen verhuizen naar het hok van de grote jongens . Een beetje met gemengde gevoelens waarbij overheerst dat het werk ( de selectie ) een jaar eerder plaats vond dan gepland . Ik maak hierbij ook een bedenking rond een soort van wijlen een goeie vriend die de eerste nationaal Barcelona miste omdat hij niet op het hok was . Het was een waaivlucht aan 1700 meter ... Met diezelfde soort won hij ook nog Chateauroux nationaal aan .....1800 meter per minuut . Ik heb er van op het hok zitten maar als het zwaar en lastig is komen ze er niet aan te pas ... De vraag is : Moet ik ze behouden tot de wind mogelijks eens draait ? De laatste 3 jaar heb ik weinig gemakkelijke vluchten mee gemaakt ! De ene al zwaarder dan de andere ... Ik heb er nu nog 4 voor Narbonne en dan hou ik het voor bekeken .... Ondertussen ben ik aan het koppelen . Ik ga twee ronden jongen kweken die in 2019 alleen op geleerd zullen worden . Geen Jarnac / Limoges voor hen ! Hoogstens een Bourges . Ik kom nog eens terug op het bovenstaande schema en de daaruit volgende logische koppelingen . DE KLEINE ZWARTEN , vader van CRAZY LOVE , ging verloren van een leervlucht van 300 km . Haar moeder heb ik nog , de 525 TIEST . Logisch dat ik een eigen broer van DE KLEINE ZWARTEN aan de 525 koppel . De 200 dus . De 200 is een crack in wording . Hij is nog maar 3 jaar en hij wordt steeds beter . Maar hij gaat niet meer op reis . Punt . Uit . Het zelfde voor CASIUS . Hij is de nonkel van CRAZY LOVE en hij werd aan haar gekoppeld . Dit om de bloedlijn te behouden . De 473 Tiest , broer van de 525 werd gekoppeld aan ZUS . Dat zijn drie , echt wel , TOPKOPPELS . Daarnaast ziet u op het schema hieronder nog 3 koppels verwant aan de vorige maar in kruising met het beste wat ik heb . met andere woorden.... wij zoeken verder . Daarnaast heb ik nog wat spul zitten van hier en daar en die worden gekoppeld aan de hand van hun afkomst en hun uiterlijke kenmerken in de hoop iets te ontdekken dat de CRAZY LOVE –LIJN voorbij vliegt . Tot zover het hoofdstuk zware fond . Op de snelheid speelde ik mijn prijzen . Ik had er een pak mee waaronder een aantal proefkonijnen die rechtstreeks uit de ren gespeeld werden en zoiets lukt nooit . En voor mirakels moet je hier absoluut niet zijn . Op Clermont Aartrijke ontgoochelden mijn topduiven maar op Clermont in het drieverbond ging het beter . Op Arras maakte ik een goede buurt met mijn 3 eerstgetekende aan de 24e prijs op 521 duiven met schoon geldgewin . Ik had daar ook nog enkele duivinnen mee op nest ter voorbereiding van de Halve Fond en die bleven 10 minuten buiten zitten . Ik vraag mij af of ik die niet beter voor port had mee gegeven want ik ben mij bewust van de jaloerse commentaren achter mijn rug . Zo van ...kijk eens !! puur geluk en hij heeft maar 3 vroege prijzen ....inderdaad en ik weet waarom ... Er was zelfs een onnozelaar die beweerde dat mijn overwinning op Agen een gevolg is van het feit dat het aan de kust langer klaar blijft dan elders . Al grotere onzin gehoord ? Ik zou gelogen hebben over het feit dat het om 10 u 45 pikdonker was . Eigenaardig dat ik toch een zaklamp nodig had om CRAZY LOVE te vinden op het hok en om haar gummiringen op te schrijven ....
Na 2 dagen vruchteloos in de lucht te zitten turen , het ene oog op de klep gericht , het andere op het dak , was ik niet meer in staat om iets op papier te zetten . Je wordt daar zo moe van , zo leeg , uit geblust !
Barcelona ! Ik heb er tot nu toe niet echt de duiven voor . Ik heb ze wel zitten op papier maar voorlopig komt het het er niet uit .
Toch had ik de afgelopen 8 jaar twee succesvolle duiven op die afstand . Bert Barcelona , van 2011 tot en met 2013 .
( daarna mocht ik hem niet meer mee geven van mijn echtgenote –soigneur ) en van 2014 tot nu , mijn geliefde Nefertiti . Telkens kregen ze een partner mee waarvan gedacht werd dat ze de klus konden helpen klaren . Dat lukte redelijk maar door omstandigheden en tegenslag moest ik telkens uitzien naar een andere running-mate ...
Zo kwam de vader van Nefertiti van zijn eerste Barcelona thuis met een gat in zijn vleugelgewricht . Duidelijk van een geweerschot . Hij werd nooit meer de oude .... Ik kon perfect die twee kanjers samen gespeeld hebben in 2014 en 2015 ....Tja... Zoals ik al zei ....tot rond de 900 km kan ik goed mijn plan trekken maar verder op wordt het moeilijker om top 100 nationaal te spelen .
Er wordt aan gewerkt maar als jullie denken dat het zo simpel is .... Ik heb ook duiven nodig voor de andere zware fond vluchten want ik heb echt geen zin om heel mijn seizoen te laten afhangen van die ene vlucht . Ik ben dus geen Barcelona-specialist . Dat zijn in mijn ogen Noël Peiren en Vergaerde –Denolf wèl . Ik citeer die namen omdat ik tegen die mannen in het strijdperk treedt in mijn eigen club . Op 152 duiven pakten Vergaerde –Denolf 1-5-22-29-39-47 . Met hun eerst-getekende , een duivin , voorop en de bronzen vleugel van de Brugse Barcelona-club als kers op de taart . Bij Noël Peiren was het dit jaar iets minder en ik sprak hem tijdens de inkorving van St Vincent , maandag l.l. Het is mijn eigen schuld , zei hij . Ze hebben te weinig “ bane “ gedaan . Waarmee hij bedoelde dat ze te weinig voorbereidende vluchten onder de vleugels kregen . Dat is bij mij ook het geval , dacht ik . Met Nefertiti als aanvoerster had ik ook nog 8 twee-jaarse duivinnen mee die voor de eerste keer een marathon zouden vliegen . Het was min of meer een berekend risico want ik had de weersverwachtingen bestudeerd en vooral de windrichting , want die zou een belangrijke rol spelen . Iedereen was er van overtuigd dat Barcelona op vrijdag zou gelost worden ..... In dat geval zou een groot deel van het traject met meezittende wind gevlogen worden !!! En toen brak er een onweer uit in het zuiden van Frankrijk en het lossen werd uit gesteld tot zaterdag . En de wind draaide en de temperatuur steeg en Barcelona 2018 werd een moord !!! Men gaat daar nogal licht over , maar op dit ogenblik dat ik deze regels schrijf zijn er in ons land nog zo’n 5000 duiven onder weg .... De vraag kan gesteld worden waarom godverdomme in zulke weersomstandigheden niet vroeger kan gelost worden . Het moet kunnen vanaf 7 uur , denk ik . En kom nu niet af met drogredenen van eten en drinken en touwtjes van de manden doorsnijden ... Het is klaar vanaf 5 uur !!! Dus ja ...Ik zat met een bang hart mijn duiven op te wachten en dra bleek dat het een van de zwaarste editie ’s ooit zou worden . Twee dagen zat ik daar , alsmaar moedelozer en moedelozer wordend ...Je zou voor minder !! En op de avond van de tweede dag , na de inkorving van st Vincent , viel ik doodvermoeid in slaap . Ik schoot wakker rond kwart na tienen en ik ging nog even kijken of er toch geen duif was aan gekomen . En daar zat een hoopje ellende op de klep . Ik kon haar herkennen aan haar witte pennen . Nefertiti !!! Met tranen in de ogen heb ik haar ringen af gedaan en bestatigd . Ze zaten vast geplakt in een laagje gedroogd slijk ! Maandagavond 9 juli 22 u 25 . 42e melding op 152 . In de rand van Barcelona , de euforie , de commercie , euro diamond competitie ‘s en andere gouden toestanden , de receptie ‘s ...heeft mijn kleine Nefertiti haar eigen Barcelona –verhaal geschreven . Ze heeft gevlogen voor wat ze waard was . Liever doodvallen dan opgeven . Zo ken ik haar !! En ik heb het haar gezegd .... “ Dit doe ik je nooit meer aan , meiske !! “ Nefertiti heeft heel wat minder atletische gaven dan andere duiven op mijn hok . Zij is overwegend van Jan Aarden origine , klein van stuk , met naar mijn oordeel nogal korte vleugels . En toch is ze ijzersterk met een karakter van graniet . En het is met dat karakter dat ze haar palmares op gebouwd heeft . Als ze volledig hersteld is gaat ze op de kweek . Ik ga haar een geweldige duiver geven . WANNES van 2016 . Rechtstreeks Ameel –Vanlake Dadizele . Sterk ingeteeld op hun stamduif DE WITTERUGGE . De vader van WANNES , “ POUPOU “ vloog onder andere 27 nationaal Jarnac op 3904 jaarlingen , La Souterraine nationaal 234 op 9580 jaarlingen ! Dat was dus mijn bloedeigen emotionele Barcelona verhaal . En eigenlijk is het mijn plicht om vandaag een minder gekende collega in het daglicht te stellen . Hij woont in Veldegem , een aannemer op rust , en ik heb hem leren kennen in UNION GISTEL . Een eenvoudig man , geen grote woorden , heel zijn leven hard gewerkt ....
Umberto Anseeuw . Op deze moordende Barcelona heeft hij 4 broers in gekorfd . HIJ HEEFT ZE ALLE 4 !!! VIER OP EEN RIJ !!!! 15-20-26-34 op 152 duiven regionaal . Als dat geen grote prestatie is !! PROFICIAT UMBERTO !! Een mooie afsluiter van het Barcelona-verhaal 2018 . En ik ben uiteraard ook nog een beetje bezig op de snelheid met jonge duiven . Hier ook een beetje moeizaam verhaal , deels door mijn eigen stomme schuld , door de verkeerde duiven vooraan te zetten . Ik mis dus zowel op Arras als op Clermont mijn tweede getekende met telkens 1 & 3 in het snuitje van de uitslag . In 2 van de 3 lokalen heb ik slecht gespeeld . Prijzen ...dat wel ...maar te laat . Ik had ook wat nieuwelingen mee op Arras in het drieverbond en dat ging redelijk goed met volgende prijzen op 569 jongen :
11-43-58-65-66-74-80-136-149-151-155-161-164-172-173-178-204-232-258-263-269-271-276 23 op 35 Clermont 1640 jonge duiven 132-276-319-322-330-591-649 7 op 12 Van Fontenay ben ik voortijdig gestopt met tekenen omdat mijn bakje binnen moest te St Andries Brugge na een aanvaring met de verantwoordelijke van de club . Omdat Fontenay heel vroeg gelost werd en Clermont wat later was er geen ruimte om “ tussendoor “ mijn bakje binnen te doen . In dat maatschappijtje van 2 man en een paardenkop zaten ze te springen om de uitslag af te printen en uit te delen . Er werd mij zelfs telefonisch gedreigd om de uitslag te maken zonder mij ... Ze hadden wel een detail over ‘t hoofd gezien . Reglementair heb ik tijd tot 2 uur na de laatste prijs om binnen te gaan !!!! Het is elk jaar hetzelfde liedje als de halve fond begint . De rappe mannen hebben geen begrip voor hen die nog duiven mee hebben van iets verder . Steeds minder begrip ....ikke ikke ikke .... Dat geeft overal aanleiding tot gezever en wrijvingen . Ik doe hierbij een oproep naar de bond om daar een einde aan te maken . De oplossing is eenvoudig . Bakjes uitlezen op een vast tijdstip ‘s avonds ! Ik ken maatschappijen die dit reeds toepassen met goed gevolg . Het zou beter zijn voor iedereen en minder tijdrovend met vooral minder stress !!! Men heeft mij aangemaand om tegen volgende week een oplossing te vinden . Die heb ik gevonden ... Ik ga daar niet meer . Leuk toch ? Zo ziet duivensport er tegenwoordig uit . Steeds grimmiger , steeds arroganter , heel weinig sportiviteit , veel jaloezie . Het gaat jullie goed mannen , daar ginds in jullie select vitesse-clubje . Van mij gaat ge geen last meer hebben . Over en out ... Met sportieve groeten Roger Casier
Een memorabel weekend . Zoals gewoonlijk een drukte van jewelste om alle jonge duiven in de gepaste manden , en op tijd , in de gepaste lokalen te krijgen . Daarna zou Agen naar huis komen . Gelost om 8 uur voor een afstand van 840 km naar Lissewege en wind op kop van bij de start . Ik had al gepolst bij een paar deelnemers ...beetje voorzichtig ... Wat denk je ? Gaan er thuis zijn vanavond ? Eigenaardig genoeg waren ze overtuigd van een duif thuis te krijgen . Ik geloofde er niet in . Tenminste toch niet waar ik woon . Ik rekende 14 uur vliegen aan een snelheid van 1000 meter per minuut . De grote vraag hierbij is : Gaan ze doorlopend vliegen en als ze rusten , hoelang gaat dat duren ? en dus zat ik daar op mijn terras , zonder veel enthousiasme naar de hemel te turen in de hoop op een mirakel . Een beetje na acht had ik op internet de eerste meldingen gezien in de streek van Arras en een mirakel bleef mogelijk ... En dan de eerste Belgische meldingen rond halftien ...Dadizele ....Kortemark dat was opeens veel dichter bij huis ! En dan belde ik zoals gewoonlijk naar Kurt van de tandem Vergaerde- Denolf voor een stand van zaken en overleg ...Wat denk je Kurt ? Het gaat moeilijk worden ! Ondertussen was ik al binnenshuis gevlucht want zelfs met een vest aan was het buiten niet meer te doen . Een gure noordenwind recht uit het zeegat . Je kon de zoute zeelucht proeven op je tong ! Baah ..En ik zat daar dan in mijn veranda op 3 meter van de klep waar ze moesten vallen .
( Hier heet dat “ het slag “ of “ de pier “ of “ de valplanke “ ) En tijdens het gesprek met Kurt begon het te deemsteren en nam de onzekerheid toe . We vonden steeds minder woorden om elkaar op te peppen en uiteindelijk viel ik bijna van mijn stoel van vermoeidheid na een zware dag en ik besloot een lekker drankje te brouwen met wat ijsblokjes en oude jenever nadat ik Kurt slaap-wel gezegd had en tot morgen ! En ik nipte van mijn drankje en tuurde naar het klepje en het werd steeds donkerder en op den duur begonnen mijn ogen te tranen en moest ik mij meer en meer inspannen om iets te zien . Mijn duifjes in gedachten . Waren ze nog aan het vliegen ? Ergens aan het overnachten rond de grens met Frankrijk ? Moe gevlogen ? Uitgeput ? Kwart voor elf . Pikdonker .
Ik had het schuifje van de spoetnik dicht gedaan omdat er , in een onbewaakt moment , geen duif zou binnen wippen . Op de zware fond speel ik altijd manueel .
Het zal voor morgen zijn ,dacht ik ...en toen ...viel er iets op de klep . Ik dacht ...godverdomme , dat kan niet !
Het duurde een paar seconden voor ik het besefte ....
En ja !! Een van mijn duivinnetjes deed verwoede pogingen om haar hok binnen te dringen . Ik kan met geen woorden beschrijven wat er dan door je hoofd gaat . In 10 seconden vloog ik de veranda uit , naar buiten , de trap op , het hok binnen , schuifje open , duifje schrikt , vliegt weg naar de veranda ...godverdomme ...waar is ze ? Daar is ze terug ...ZE steekt aarzelend haar kopje door de dringels en ik sta te bidden ...” Komaan spring binnen !! “ En hup , daar is het verlossend geluid van de klik van de constateur . Het onbeschrijfelijke geluksgevoel , de zekerheid dat het je gelukt is . Bellen naar het lokaal . Eerste aanmelding . Bellen naar Kurt . Anja neemt op ...Anja ...stamel ik ...en ze wist het onmiddellijk ...Jij hebt gepakt !! Ik heb inderdaad gepakt ...Gelukwensen , emotie ’s ! Later begint tot mij door te dringen welk een huzarenstukje mijn duivinnetje opgevoerd heeft . Moederziel alleen in het halfduister , beukend en vechtend tegen de wind , in de wetenschap dat de verlossing nabij is , de thuishaven bereikt . Om jullie een idee te geven van de prestatie . Er was er maar eentje thuis in de regio , eentje van mij en dat bleef zo tot de zaterdagmorgen en toen begon het festival van de grootmeester ...Noel Peiren ....
Op 188 duiven aan de 35e prijs ,15 van de 19 ingekorfde op de uitslag ...
2-3-5-6-8-9-10-21-22-23-30-34-35 . Je moet er niet aan twijfelen .....Ze zaten dat van mij op de hielen . 5 minuten na de plaatsing op de site ’s belde Noël mij al op met gemeende gelukwensen . Ik kreeg er zowaar de tranen van in de ogen ! En om de zwaarte van de wedstrijd te omschrijven.... Bij de jaarlingen wonnen mijn vrienden Vergaerde-Denolf de 2 eerste maar de prijskamp geraakte maar niet afgesloten . Op zaterdagavond waren er nog steeds 10 te kort om te kunnen afsluiten . Op zondagmorgen liep er een jaarlingduivinnetje tussen mijn jonge duiven op het dak maar het wilde niet binnen komen . Ik had trouwens mijn toestel al binnen gedaan . Toen het uiteindelijk toch binnenkwam heb ik de ring mee gedaan naar het lokaal , vermits ik toch naar ginder moest voor de inkorving van Barcelona . Het wint uiteindelijk op zondagavond nog de laatste prijs bij de jaarlingen !! Het is straf dat ik er nog in slaag om prijs te winnen met een duif die een ganse dag buiten zit . Dat zegt toch genoeg . De winnares , ondertussen CRAZY LOVE gedoopt , is een dochter van mijn betreurde KLEINE ZWARTEN x GOUD VAN TIEST . Zusje van ARCHIMEDES ( mijn eerste van Pau –342/2587 nationaal ) +
Enkele van die duiven van 2015 hebben eerst een jaar gekweekt of gediend als voedsters . Toen ik begon te beseffen dat ik veel te veel kweekduiven had heb ik ze opgeleerd in 2017 toen ze al twee jaar oude waren . Crazy Love was daar bij ! Mijn grootste voldoening nu is de wetenschap waaruit BIJ VOORRANG te kweken . De lijn van KLEINE TIEST uit een koppeling broer x zus , inteelt op de “ 10 “ van Steketee , die een broer is van de moeder van de beroemde WITSTAART gekoppeld aan de lijn van het TRUTJE THEELEN . Zij geven mij duiven die met de vingers in de neusgaten per tiental winnen op de zwaarste confrontatie ’s .
Ik heb nooit gedacht dat een eerste nationaal tot mijn mogelijkheden als kleine melker behoorde maar nu is dat veranderd . Als je top-10 kunt halen wordt veel mogelijk !!! De gebeurtenissen uit Agen stellen mijn andere uitslagen op de snelheid in de schaduw maar daar ging het toch ook lang niet slecht . Een probleem is wel om in drie lokalen mee te doen naar de top en daar niet altijd de duiven voor vind . De goeie liggen niet voor het rapen of wat dacht u ?
Arras drieverbond 1314 jonge duiven 17-52-53-152-181-267-481-506 en 8 op 9
Clermont Aartrijke 532 jonge duiven 74-87-93-134-165-172 en 6 op 6
Clermont drieverbond 925 jonge duiven 34-122-148-231-325-359-406-418-436-458- en 10 op 19 . ( jonge duivinnen voor de eerste keer mee op Clermont ) Clermont St Andries 4 mee , 2 prijsjes Dat was het voor deze week .
Ondertussen stijgt de Barcelona – koorts . De hoogmis gaat beginnen ..... Ik heb er 10 mee . 9 duivinnen op 10 dagen broeden en 1 duiver .
( Een ouwe taaie van 2011 . Mijn Marseille ! ) Ook Nefertiti is voor de vierde keer mee . 3 ervaren duiven dus en 7 voor de eerste keer . Het zal opnieuw zwaar worden . Heel zwaar . Op zaterdag iets thuis krijgen is een hoopvolle wens maar geen zekerheid ....
Op de Vlaamse TV , welbepaald op één werd er de laatste maanden in het programma
“ Iedereen Beroemd “ een wedstrijd uit gevochten . Men zocht er op 100 dagen uit 100 kandidaten de
“ HOMO UNIVERSALIS “ die 100 uiteenlopende proeven moest doorstaan . Winnaar werd uiteindelijk diegene die als enige overbleef want elke dag werd er een “ ongelukkige “ de laan uit gestuurd die de proef niet aan kon . Dit gebeurde ongeveer in volgende bewoordingen .... Aangezien u niet geslaagd bent in deze proef en als laatste geëindigd bent moet u het spel nu verlaten .... TOT NOOIT MEER !!! Daarop verliet betrokkene onder het oog van de camera’s de arena .... Dit spel hield Vlaanderen een paar maanden in de ban en het werd gewonnen door een 47-jarige West-Vlaming , met name Guy Sterkx uit Geluwe . Even later werd een andere West-Vlaming kampioen van België Wielrennen bij de Elite . Boerenzoon Guy Lampaert uit Izegem .
En dus geef ik jullie het volgende mee ter overweging : Onderschat nooit een West-Vlaming ! Wij zijn getrokken en gewonnen uit de Polders , gehard en gestaald onder de kille Noorderwinden uit het zeegat . Wij zijn erfgenamen van de “ Brugse Metten “ waarbij de Franskiljons in de vroege uren genadeloos werden af geslacht omdat ze het wachtwoord “ Schild en Vriend “ niet konden uit spreken met hun Franse tongval . ” Skild en vriend “ ...en t was met je gedaan ! En even later sneuvelden de Franse ridders aan de Groeninge beek te Kortrijk onder het geweld van de goedendags... Op eigen hok ben ik een variant van het spel HOMO UNIVERSALIS aan het opvoeren onder de titel
COLOMBA UNIVERSALIS . De proeven beginnen bij Pau en eindigen 6 weken later bij Perpignan ! Een afwijking met het TV-Programma is hier dat het niet nodig zal zijn om aan de kandidaten wijs te maken dat ze het spel mogen verlaten ....TOT NOOIT MEER !
Want ....mijn kandidaten verlieten het spel voor ik de kans kreeg hen de laan uit te sturen ... Pau 2018 was een harde eerlijke editie . Met wind op kop van bij de start en de zon als toemaatje . Mooi duivenweer , met de verzwarende factor van meer dan 900 km voor de boeg en meer dan 14 uur vliegen . Persoonlijk vind ik het vreemd dat men niet genoeg stilstaat bij het epos dat deze duiven schrijven . Hard labeur ! Op eigen hok had ik al te kennen gegeven dat MIJN vooruitzichten niet zo gunstig waren . Mijn duiven hadden bij het inkorven niet de super-conditie die nodig is om te winnen . Ik had al gezegd dat ik al tevreden zou zijn met enkele mooie prijzen en daar kwam nog bij dat ze ONERVAREN waren . Het was hun eerste internationale wedstrijd ! 5 van de 12 hebben het overleefd met een paar mooie prijzen er bovenop . Ik heb ze ingekorfd in een van de sterkste lokalen van het land . Fondclub Gistel . Ik ontmoet er wekelijks mannen als Noel Peiren , Marc Pollin en andere grootheden ... Het bewijs is dat ik er te Gistel niet in slaag om per 10-tal te winnen maar provinciaal en nationaal en internationaal WEL !! De resultaten .....
Ik ben matig tevreden . Had iets meer verwacht ( en gehoopt ) maar de omstandigheden zaten tegen . Het was zeer zwaar en moeilijk voor debutanten . Dat zal niemand ontkennen . Ik had het liever wat lichter gehad voor een eerste confrontatie maar aan de andere kant krijg ik duidelijk aanwijzingen die al een tijdje in het oog springen . Mijn beste duiven zijn die uit een kruising van de Aarden-duiven van mijn Hollandse vriend Tiest Van Turnhout uit Raamsdonksveer met die van Jan Theelen uit de lijn van het “ TRUTJE THEELEN “ Mijn eerste duif komt uit de betreurde KLEINE ZWARTEN ( verloren op leervlucht ) en de tweede is zijn eigen broer, laatste zoon uit het koppel KLEINE TIEST x SCHONE ZWARTE . Op de snelheid was het ook een mindere zondag en het was “ scharten “ ( harken ) om mijn inleg terug te winnen . Ik ben er met veel moeite in geslaagd . Het was ook moeilijk met een harde noordoostenwind als je een van de grootste afstanden hebt ... En om in 3 lokalen uit te blinken die 30 km verspreid liggen in de breedte moet je echt wel uw tenen uit kuisen !!
Ook hier ben ik matig tevreden , al doe ik wel goeie zaken in verband met punten voor het kampioenschap . Enfin ...in elk geval mag de wind draaien van mij .... Arras St Joris 1234 jonge duiven 64-65-96-154-211-241-257-269-298-568 10 op 13 Clermont St Joris 713 jonge duiven 74-136-298-344 4 op 4
Clermont Aartrijke 353 jongen 14-45-47-55-56- 61-78 7 op 9
Arras St Andries Brugge 216 jongen 49-55-56 3 op 8
Clermont St Andries 149 jongen 32-46-47-68 4 op 8 Dus ja ....Wat mij wel verheugt is het feit dat anderen vlot eerste prijzen halen met mijn duiven . Ik heb toch nu al weet van meer dan 10 eerste prijzen , her en der gewonnen met mijn duiven . Zo bijvoorbeeld op de Clermont te Aartrijke waar mijn goede vriend Hendrik Van Kerkhove de twee eerste wint , TEGEN HET SPELBEELD IN !!! , en zijn tweede is een kleindochter van mijn topkweker ROCCO ! Ondertussen maken al 16 duiven de reis naar Agen ( Bordeaux ) . 14 duivinnen en 2 duivers ( 3 jaarlingen ) Het spel COLOMBA UNIVERSALIS gaat genadeloos verder . Weer of geen weer !!! Hoop doet leven .
