nooit zoveel brem gezien langs de banen - op sommige plaatsen woekert het over de rijvakken ook allerlei andere bloemen streelden ons oog...de meeste soorten kende ik niet -had sinds jaren geen korenbloemen meer gezien maar in Centraal Macedonie waren ze alom tegenwoordig...
Rijdt daar nu toch wel een camion voor ons - hadden nog geen andere wagens gezien na 't verlaten van 't stad... oei en serieus uitgespoeld onder de asfaltrand - maar goed in 't midden rijden
Men had ons verwittigd: de wegen zijn slecht, de Grieken kunnen niet rijden, de verkeersborden zijn niet te lezen of zijn er helemaal niet. Wij dus in blijde verwachting van wat avontuur. Het viel echter allemaal nogal mee. De wegen: die vonden wij nogal goed meevallen. Hebben er op deze reis even slechte (zelfs slechtere)gehad in Italie en zelfs Frankrijk. En van Leuven naar Hamme Mille via de naamsestwg of van Leuven naar Tienen is het wegdek ook niet beter. De bewegwijzering: op vele plaatsen staat ze eerst in 't Grieks schrift en later in het onze. Na een paar dagen leest men ook de griekse borden wel. Soms moet men nogal zoeken waar ze staan...dikwijls achter 't hoekske en meestal een deel meter voorbij 't kruispunt. We kwamen er zelfs ééntje tegen waar "niks" op stond. Op een T kruispunt in Centraal Macedonië stond helemaal niets. Rechts of links nergens een huis te bekennen. Ook de griekse wegenkaart kon ons geen hulp bieden...(er staan veel wegen op die niet eens bestaan.. die er wel zijn zijn ze af en toe vergeten) We zijn gewoon in 't midden van 't kruispunt blijven staan (want kms verkeerd rijden daar hadden we geen zin in) en hebben wat fruit gegeten. Ondertussen uit onze gids een paar basis woorden grieks geleerd van rechts en links enz. want gebarentaal dat kennen ze blijkbaar niet en hun ja of neen knikken/schudden dat heeft meer weg van een achtbaan - na 2 maand kwam ik er nog niet uit. De eerste wagen die er aankwam tegengehouden en de weg gevraagd. Grieken kunnen niet rijden... Oh ja hoor, ze kunnen heel goed rijden maar verkeersregels die zijn alleen voor buitenlanders. Er is er maar ééntje dat ze nogal respecteren: niet bellen al rijdend. Ze stoppen dus waar ze zijn, midden op straat of op een kruispunt en geen enkele andere griek die zich daaraan stoort. In Loutraki zijn straten met aan beide kanten parkeerverbod waar aan elke kant een rij auto's gewoon geparkeerd staan en aan beide kanten ook nog een dubbele rij met knipperende lichten... waaronder de auto van de politie. Doorrijden met ingeklapte spiegels dus. Volle lijnen, zelfs dubbele zijn straatversiering gesponsord door de Europese Gemeenschap zeggen de grieken zelf.
Het was lente en 2vaksbanen waren nog amper 2m breed door de brem en andere struiken die aan beide kanten meer dan de helft van het rijvak overwoekerden - heel mooi........... Hun rijgedrag: agressief - rechts en links schieten ze onder uw spiegels door en vooral jonge vrouwen voelen zich meesters op de baan. Voor hen telt zelfs geen éénrichtingsverkeer... Kwamen zo 2 maal neus aan neus te staan met een mooie griekse... we hadden ondertussen al geleerd ons niet druk te maken dus heb ik nonchalant een boek in de hand genomen om te wachten tot ze zin had om achteruit te rijden.... haar ogen rolden bijna uit hun kassen......... Pas op, Grieken zijn héél vriendelijk en aangenaam, zolang ze niet achter 't stuur kruipen .... Er is zeer veel truckverkeer. Door de problemen in 't vroegere Yougoslavie en de stijgende problemen en kosten in Bulgarije en Roemenië gaan er nog weinig over land ook de Turken niet en zelfs de Bulgaren gaan met de ferry- de Italianen spotten en zeggen dat het gelukkig is dat ze eerst door Griekenland moeten om te leren rijden... en dat is niet teveel gezegd... wat die mannen uitsteken op de baan en met wat ze rondrijden..............Wij hebben dus de grote verkeersaders zoveel als mogelijk is gemeden. Er zijn heel veel benzinestations zelfs in de kleine dorpen in de bergen geen probleem. Diesel betaalden wij tussen de 0,895 tot 0,979/liter - dikwijls konden wij met de kaart betalen maar in kleinere dorpen alleen cash En zoals in de meeste zuiderse landen zijn tijdens 't WE alle grieken op de baan.... wij probeerden die dagen dus platte rust te houden.
Buiten mensen en voertuigen zagen we heel veel schapen, geiten, koeien, varkens, paarden, ezels, eenden, ganzen en pauwen, buiten meeuwen, spreeuwen en mussen zagen we nog vele kleurrijke vogels en steltlopers rond de meren en delta's zelfs aalscholvers, zwarte en groene platgereden adders, gifgroene salamanders en enorme sprinkhanen "op" de baan. Krekels en padden maakten veel lawaai maar we zagen ze niet. Ja, 't was lente en lenteconcert.
Bloemen in alle kleuren en geuren en in massa's Maar beren... die zagen we niet al hadden we dat ook wel graag gehad... hadden geen idee dat die hier nog voorkwamen ... in 't Noord Westen komt men herhaaldelijk borden tegen die verwittigen (allé dat vermoeden we toch dat dat op die borden staat)
Alles bijeen viel 't rijden in Griekenland ons zo goed mee als rijden in Portugal - in beide landen wordt er veel aan de wegen gewerkt met centen van de EG. Rijden op lokale banen was zeer aangenaam en rustig - de steden meden we maar waar we er door moesten was het hectisch - door de bergdorpjes rijden is spannend met zeer enge en dikwijls ook steile straatjes. We hebben menigmaal de spiegels ingeklapt. Rijden door de bergen is adembenemend ... mooi maar vooral spannend ... (gekke reflex: ik trek steeds mijn rechterbeen bij.. alsof dat zou helpen) er zijn heel veel grondverschuivingen en vallende stenen en onder de baanrand is de aarde onder 't asfalt weggespoeld... Mekaar kruisen gaat boven verwachting goed - de Grieken kennen er iets van en waren steeds zeer attent voor ons en ... met een beetje geduld komt alles in orde. De Griek rijdt snel maar stoort zich zelden aan oponthoud onderweg of dat nu komt door wegenwerken of buurtpraatjes in 't midden van 't straat.....en wij probeerden hetzelfde te doen ..al lukte 't ons niet altijd
Op de terugreis van Portugal oppert mijn ventje het idee om volgend jaar eens naar Griekenland te rijden. Volgend jaar? Waarom uitstellen als het nu ook kan? Bij de thuiskomst wordt de kampeerauto onmiddellijk leeggemaakt en grondig gepoetst. De kinderen en buren zetten ons aan om het zeker niet uit te stellen. Een week wassen en plassen ... administratie in orde brengen ... telefoontjes naar vrienden en info zoeken op 't net... We willen ook nog naar Oostende voor 't 5jarig bestaan. Uiteindelijk is het begin Mei als we aan 't bollen zijn. We vertrekken rustigaan via Trier en stoppen in Hinterweidenthal even voorbij Pirmasens. (voor wie kleine mannen heeft er is een mooie grote speeltuin ) We vinden een rustig plaatsje aan het oude treinstation nabij een grote houtzagerij...aan de overkant een helder beekje - 't ventje gaat er water halen om de voorruiten van de auto te kuisen en mist op een haar na een koud bad (direct in vakantiestemming dus) We rijden verder via Dahn, een heel mooi stadje tot Karlsruhe waar we de autobahn op gaan... 't gaat snel maar er valt niet veel te beleven. Niet teveel wegenwerken en geen stau. West Ulm - Memmingen - Kempten ....na 15 jaar nog niks veranderd. Zouden we nog eens langs Tannheim rijden? Vroeger gingen we hier met de kinderen 2 à 3x/jaar skieën. Reeds toen we door Oberjoch kwamen viel ons de verandering op... overal grote betalende parkings. Aan de grens Duitsland/Oostenrijk staat er 4 rijen dik een file aan te schuiven aan het benzinestation ... Tannheim herkennen we niet meer. Al het authentieke is moeten wijken voor de commercie...boerderijen zijn nu hotels,.zelfs het Hallenbad is niet meer. Naar de Vilsalpsee kan men nog alleen met een treintje of... tevoet - geen van beiden geschikt voor mij. Ons bezoekske duurt dan ook niet meer dan een kwartiertje... Het verkeer in het dal is moordend in de ware zin van het woord...op de Gaichtpass is een motorrijder uit de bocht gegaan en onder een auto terecht gekomen...In Weissenbach houden we het voor gezien. We vinden er een parking aan de Musikhalle en genieten er van een heerlijke avond en een rustige nacht. Bij een bezoekske aan het toeristisch bureau worden we hartelijk welkom geheten - hun parkings staan vrij ter beschikking voor kampeerauto's. Er heerst nog de oude Oostenrijkse sfeer. Aan de hand van een lokale wegenkaart beslissen we in Reutte via de Plansee (altijd genieten) te rijden ipv via Reutte. Oberammergau met zijn huizen waar sprookjes op uitgebeeld zijn laten we toch maar links liggen. Ettal - Garmisch - Inssbruck. Daarna met de vlam in de pijp... yep de Brennerpass - een gemakkelijke en rustige beklimming. Bij de afdaling komen we in de mist terecht. Vipiteno - Pustertal waar we de Sonnenstrasse nemen via Terenten en Pfalzen (goed bekend bij de Tour de France liefhebbers) De weiden staan vol pissebloemen en het is wondermooi. Even voorbij Bruneck vinden we een goede parking in Mittenolang. 's Nachts begint het te druppelen. Het druppelen is vandaag overgegaan in een druilerige regen..van de Dolomieten zien we niet veel. Belluno - Vittorio Venoto - Treviso en nog steeds trieste regen. Gaan we ons haasten om vandaag nog de boot te halen of rijden we verder naar Ancona want morgen zijn er geen ferry's vanuit Venetie en hier 2 dagen blijven rondhangen in dit weer spreekt ons helemaal niet aan. We houden een lange middagpauze en rijden verder zuidwaarts. Chioggia nog steeds even mooi en druk . Door de Comacchio naar Ravenna. Het wegdek wordt hoe langer hoe slechter en dat blijft zo tot Rimini.... diepe putten en razend druk verkeer met daarbovenop een wolkbreuk... een dag om vlug te vergeten. Na Rimini is het wegdek beter maar in Fano houden we het toch voor bekeken. We vinden een mooi plekske nabij 't centrum - aan het kerkhof is er ook een grote parking met faciliteiten: water en dump. Vandaag toch een beetje spanning... hoe zal het gaan met de boot. Gelukkig is het stralend weer. De ferry in Ancona is heel goed aangegeven en gemakkelijk te vinden. Bij Anek kunnen we dezelfde dag nog mee voor een retourtje van 350 de terugreis datum kunnen we open houden. Het laden van de boot gaat vlug - een aangenaam gezelschap en de camping on bord wordt een gezellig samenzijn met Fransen en Nederlanders. Ons Kaya is heel rustig....Voor mij één probleem - de lift vertrekt van het open deck tot boven - naar beneden gaat hij echter maar tot de 6e verdieping en moeten we hulp inroepen om weer beneden te geraken. Ben daarna niet meer op uitstap geweest.....had genoeg boeken en handwerk bij.. Het lossen in Igoumenitsa heb ik slechts met een half oor gehoord. Wij willen naar Patras ... Om 14u is het zover.... na een half uurtje rijden we de blvd op in de namiddag drukte.....
We reden langs de Dolomieten in de hoop daar een paar dagen te verblijven. Het was er zo guur en de mist en regen ontnam elk zicht op de bergen zodat we onze stop beperkten tot het drinken van een tas koffie met een koekske om ons te troosten...
Na 2 maand onderweg en 8746 km te hebben afgelegd zit ik hier kot in de nacht op mijn peceke te tokkelen. Mijn kinderen noemen het een verslaving, ik, een blij weerzien met mijn seniorenvrienden. We hebben met volle teugen genoten van al het mooie en goede dat Griekenland ons te bieden had. We leefden gelukkig met een minimum aan comfort en zonder negatieve nieuwsberichten. We zijn blij de kinderen en kleinzoon terug te zien. Kunnen niet veel verhelpen aan 't verdriet van vrienden wiens dochter na een hersenbloeding in een "locked-in" syndroom is terecht gekomen. Een vroegere pleegdochter werd door haar echtgenoot verlaten en blijft moedeloos achter met haar 2 zoontjes. Het zal weer even wennen worden... nieuwsberichten over doden op het openbaar vervoer in Antwerpen, politici die de hemel op aarde beloven na de verkiezingen.....Na 10' de knop van de TV op "off" en al de reclame folders in de papierbak.....We proberen het gevoel van "rust" en "vrede" nog wat te koesteren...... Straks gaan we er maar weer tegenaan en.... maken plannen..... de kampeerauto opruimen en kuisen, de tuin, de garage een grote onderhoudsbeurt geven, de daknokken verven, er op uit met de kleinzoon.... Zomermaanden .............. het woord alleen al straalt zon en warmte uit.
Foto's en verhalen over de trip hoop ik de volgende weken op mijn blog te kunnen plaatsen Ondertussen kijk ik ook graag uit naar jullie verhalen en belevenissen.
mijn andere blogs reizen over vliegreizen ver en nabij maar meestal wel naar de zon Kampeerauto1 met ons huisje op wielen door Europa en de Maghreb kampeerauto2 met de kampeerauto door andere continenten
muziekske uit Argentina
Geef eens een compliment op een onverwacht moment
E-mail mij
Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.
Ga nooit heen
zonder te groeten,
Ga nooit heen
zonder een zoen.
Wie het noodlot zal ontmoeten,
Kan het morgen niet meer doen.
Ga nooit heen zonder te praten,
Dat doet soms een hart zo'n pijn.
Wat je 's morgens hebt verlaten
Kan er 's avonds niet meer zijn.
gekomen als zovelen uniek als geen ander
ons Mathiaske
bompa's goudklompje
Saartje
Geboren
03-08-2008
al 15 maand
bonneke helpen
en rijden is plezant
'k wil er niet af
bompa kijk tiktak
lijk grote broer
en er zit een knoppeke op
fier ... dat heb ik getekend
Ons Kaya
en de Kenzo
leer ieder moment van geluk bewust te leven heb het nooit te druk om vriendschap te krijgen of te geven
Van alle bloemen in de wereld is vriendschap de mooiste.
onze vrienden
2009 Riez noten kraken
Vriendschap kun je niet kopen, maar zorg dat je ze verdient. Als iemand wat troost komt zoeken, toon je dan als een ware vriend.
rechtdoor de zee inrijden is verboden ??? 
We vermoeden dat ze ons hier verwittigen voor onverwachte ontmoetingen - hebben er spijtig genoeg geen gezien 
