de gelovigen hebben enorm respect voor 't leven gebruik van dierlijke producten is verboden dragen maskertje voor neus en mond om te voorkomen dat ze insecten zouden binnenkrijgen borstelen de grond voor ze hun voeten neerzetten om niets te vermorzelen hun tempels zijn echte kunstwerken maar 't krioelt er van de ratten.
Het is al een tijdje geleden dat ik nog iets over de VS heb geschreven, nochtans een vakantieland waar we heel veel hebben genoten.
Het DOI Department of the Interiors beheert in de VS 1/5 van het grondoppervlak. Ze bekommeren zich over landbouw, waterhuishouding, olie en gas, bescherming planten en dieren en nog zoveel andere zaken. Waar wij het meest mee in contact kwamen waren de National Parks, Bureau of Landmanagement, Bureau of Indian Affairs. Bij het BIA leerden we veel over Indianen, het verleden en het heden. Mijn jeugdlectuur een beetje aan de werkelijkheid getoetst. De huidige toestand is fel verwarrend. Op sommige plaatsen, vooral in Alaska, hebben de first people een eigen bestuurssysteem voor hun dorpen met een grote onafhankelijkheid en men ziet dat de mensen fier zijn en iets opbouwen. Op andere plaatsen was er een begin van integratie maar op vele was de toestand schrijnend. Ik heb er nog steeds een heel dubbel gevoel over. Hadden de kans een paar inwijdingsrituelen bij te wonen, met toestemming van de chief en de belofte niet te filmen...onvergetelijk ... grote vreugde maar ook schroom om zo'n intiem gebeuren te mogen meemaken. Aan de andere kant zijn de rodeo's van de indianen echte belevenissen, zonder veel tralala maar met halsbrekende toeren, veel plezier en vertier. De PowWows die wij hebben meegemaakt daarentegen konden ons niet echt inspireren. Toespraken, wat activiteiten voor de kinderen en de hoofdbrok: de danswedstrijd die over verschillende avonden loopt en waarvan alleen de traditionele kledij van de verschillende groepen ons kon bekoren...de dansen zelf waren bijna identiek. En 's avonds kan men de dronken mannen en vrouwen in de parken en op de pleinen hun roes zien uitslapen.. aan de kinderen wordt dan nog weinig gedacht.
BLM grond gebruikten we regelmatig om een tentje en later onze kampeerauto neer te zetten .. men mag vrij op hun grond staan op 10m van de weg. Op hun kantoren krijgt men gratis kaartmateriaal en er is heel veel info te halen over bvb waterrechten, bosbeheer, brandbestrijding enz.
Glacier NP
De NP's zorgden voor ontelbare uren genieten en "leren" Vooral over deze laatste wil ik het hier hebben. Een National Parks Pass is verkrijgbaar voor 50$ en men kan er een gans jaar alle parken mee bezoeken - geldig voor 1 auto en alle inzittenden. Doet men er 15$ bovenop voor een Eagle pass dan staan ook alle reservaten en recreation area's met deuren wagewijd open. Alles bijeen beheren ze bijna 500 sites gaande van park - parkway - monument - trail of river - lakeshore of seashore - heritage area of corridor - historic site, park, trail, military park, battlefield en zelfs cemetery, recreation area's en vermoedelijk vergeet ik er nog een deel. Zowat elk park heeft zijn visitor centre waar men alles kan te weten komen wat men graag over het park weet, meestal zijn er rangers die uitleg geven en zelfs gratis tours doen. De meesten hebben ook films of slideshows die ofwel heel interessant ofwel ontroerend mooi zijn.... Maar wat voor mij het interessants was: overal rolstoelvriendelijk. Van speciaal aangelegde wandelpaden tot speciale rolstoelen om over 't strand en in zee te rijden, zelfs een zitje op hun buggy's voor turtle watching... Wij leerden er over de immigratie, de trails van Mormonen en Carl en Lewis, de pony express, de goldrush en de pipeline, de civil war, de trek van de zalm, de verstoorde winterslaap van de beren, electriciteitscentrales en jaknikkers op de olievelden, keken van ver toe bij een snake round-up in Arizone en een bison round-up in Custer NP South Dakota en nog zoveel meer. Wat ook opviel is hoe men probeert te beheren en toch open te houden voor het grote publiek Weet niet hoeveel sites wij gedaan hebben.. héél veel in alle geval. Welke het mooiste was of ons het beste beviel kan ik moeilijk zeggen maar zeker niet de Grand Canyon...die staat denk ik ergens halfwege...Bryce? Smokey mountains? de seashores? Hoop dat het er ooit nog mag van komen om terug te gaan... 'k zou geen seconde twijfelen.
Vietnam stond al een tijdje op onze verlanglijst. Een heel mooi land qua natuur. Ho Chi Minh overviel ons met zijn duizenden fietsers en brommers. Het centrale deel van 't land leeft van de groententeelt. Tussen HCM en Danang reden we kilometers lang over de geoogstte rijst. Telkens we daarna rijst aten vroegen we ons af: hebben ze dat straatvuil, die koeienstront, die benzinedampen er wel goed uitgehaald??? In Hue was het bitter koud en in Hoi An genoten we van de ene tropische bui na de andere. Afpingelen in Hanoi was een lachertje (verhogenhun eerste prijs ipv te dalen..) maar de service van Vietnam airlines impeccable. En .. het was TET= chinees Nieuwjaar - wij dachten te kunnen genieten van feestelijkheden. Niks van: wordt in familiekring gevierd en alles, maar dan ook alles ligt meer dan een week plat ...en alle prijzen verdubbelen.
Phnom Penh, Killing Fields en Siem Reap met het onvoorstelbaar mooie Angkor Wat. Voor mij het mooiste wat ik ook zag en graag zou ik weer aan de voet van de Bayon in Tha Prom zitten en genieten van de grootsheid van de glimlach der goden
diavoorstelling Cambodja
een deel van de foto's kreeg ik van onze Japanse reisgezel Yoshinobu Wakita
Vrijdag de 13e door velen gezien als een "gevaarlijke" dag. Voor wie het niet weet vanwaar dit komt wil ik het hier één van de mogelijke oorsprongen vertellen. Het is een verhaal dat ik mijn grootmoeder ooit voorlas. Zij was blind geworden maar interesseerde zich evenveel als ik aan allerlei verhalen (vermoedelijk is het ook deels door haar dat ik tussen mijn Suskes en Wiskes ook zoveel van die verhalen gelezen heb)
Eigenlijk ben ik nooit erg geïnteresseerd geweest in de chronologische geschiedenis - datums van buiten leren vond ik een ware pest in mijn kinderjaren. Wat me wel interesseerde waren ontdekkingsreizen, krijgstochten, het leven van de mensen aan "de andere kant" van de wereld heel ver van mijn kinderkamer. Mijn helden waren Livingstone, Columbus, Vasco da Gama, Winnetou, Ivanhoe, Godfried van Bouillon en de Tempeliers. De Franse Filipsen en de Engelse Edwards en Lodewijcken namen er weinig plaats in op een Anna Bollijn en Filips lV (de schone) na want deze speelde een grote rol bij het opdoeken van de Tempeliers. Tempeliers waren meestal zeer vrome en rijke ridders die de grenzen van het katholieke Europa bewaakten. Ze werden nog rijker door het handel drijven en de veroveringen op hun kruistochten. Uiteindelijk vormden ze een sterke politieke en militaire macht. Ze genoten de protectie van paus Clemens V die uit Rome naar Avignon vluchtte. Ze trokken naar Palestina om de moslims te verdrijven maar leden grote verliezen en in 1291 (toch een datum- geleend uit boek...) moesten ze hun laatste bolwerk, Akko, verlaten. Uiteindelijk kwamen ze met uitgedunde rangen maar steenrijk terug. Filip had geld nodig. In 1306 had hij het gemunt op de Joden, ze werden opgesloten en hun rijkdommen aangeslagen. Maar dat was ook vlug opgesoupeerd. Ook bij de tempeliers was er geld te rapen en door het verlies in Akko waren ze niet meer zo populair. Op vrijdag 13 oktober 1307 werden alle leden aangehouden. Filips beschuldigde hen van allerlei misdaden. De Paus ook in geldnood steunde Filip en de orde werd opgedoekt. Voor Vrijdag de 13e waren de Tempeliers rijk - na die dag was alle rijkdom verdwenen. Wat er die dag en daarna allemaal gebeurde daar bestaan verschillende verhalen rond al naargelang de bron: de Duitse Hospitaalridders, de ondergedoken Tempeliers in Schotland (Schotland altijd al een vijand van Frankrijk), de Kerk of het hof van Filip. Alleen de dag werd gekoppeld aan het begrip onheil en leeft nu nog.
Hoe ik daar nu vandaag op kom om dat te vertellen? Deze nacht te heet om te slapen - geen zuchtje wind, geen regen alleen wat lichtflitsen in de verte. Heb me uiteindelijk in de tuin geïnstalleerd met het boek "De gehangene van Dartmoor" van Michael Jecks. In zijn inleiding vertelt hij het verhaal. Ik kende het verhaal maar was wel de juiste data vergeten.... dus even geleend uit zijn boek.
Het verhaal voerde me terug naar de voorleesavonden en verhalen met mijn grootmoeder. Er waren deze nacht echter geen sterren te zien.... geen poolster, grote of kleine beer.... Toen ze nog kon zien leerde ze mij naar de sterren kijken - de poolster: daar zat bompa die overleden was - zij zou later op de staart van de grote beer plaats nemen en kijken naar mij op de kleine beer. 's Avonds kijk ik nog dikwijls of er een heldere sterrenhemel is...... Mijn dochter doet het ook.. de zoon vindt dat iets "voor vrouwen"
Voilà wat hitte met ons kan doen ... niet slapen - met de ogen open dromen - gevoelens die met ons op de loop gaan... Dat het maar vlug wat afkoelt dat we weer aan 't werk kunnen.
Dag lieve vrienden. Het is weer een deel dagen geleden dat ik nog hier was om wat neer te schrijven. Ik ben gestart met grote werken in de garage. Toen ik problemen kreeg met de benen hadden we de rest van het huis laten aanpassen en opgekuist alleen de garage was er overgeschoten. Nu we toch een paar maanden thuis zijn wil ik dat proberen klaar te spelen. 't Is wel geen zicht. Heb de helft van de garage al leeggemaakt zittend op mijn rollende werkstoel en de inhoud met een schepkar of in mijn gewone rolstoel geladen en zo voortgeduwd. Overmoed natuurlijk want aan 't hellingske aan de achterdeur van de garage ging de schepkar onderuit en ikke volgde...Geen erg alleen een paar blauw plekken rijker. De volgende ladingen wat voorzichtiger geweest. En 't ventje kreunt en zucht dat ik dat zelf wil doen en hij niet kan helpen. Ondertussen vordert het langzaam - een soort bekisting maken rond de garagepoort... razend was ik toen ze de oude poort vervangen hadden door een electrische maar er rond niet afgewerkt hadden aan de binnenkant ...doen ze nooit ook niet tegen meerbetaling... Moest dus even op een ladder kruipen en...ook geen goed idee... maar 't is proper nu. 'k Heb de bekisting met speciale lijm op de beton gekleefd en spanners onder gezet. 't Ventje vandaag een stelling gaan kopen en met vereende krachten in mekaar gezet. En 't werkt goed...kan nu al zittend in de hoogte werken Alle haken en nagels en buizen die ik vroeger in de muur geklopt had er uitgehaald... gaten bij de vleet die ik vandaag heb toegeplamuurd...Kan er morgen een deel herbeginnen want 'k heb de muur niet nat genoeg gemaakt en deels ook door de warmte komen er barstjes in 't vulsel...diepe zucht. De schouw is niet bezet en er zijn voegen die moeten bijgewerkt worden... Morgen die dus ook proberen bij te voegen en hopelijk maandag hulp van de dochter en haar vriend om te bezetten want dat zal moelijk gaan om met een rei te werken ('k sta veel te scheef op mijn benen) En dan in de loop van de week verven.... zal nu wel lukken met de stelling. Heb nog licht groene verf staan die ik vorig jaar kocht. Erger me wel dat het niet vooruit gaat naar mijn zin. Even klein uurtje werken dan 2u benen omhoog, na de middag nog wat verder doen en dan stop voor de rest van de dag. Zal dus heel veel tijd nodig hebben voor ze volledig in orde is. Ook voor de vloer moet ik nog een oplossing zoeken. Er zitten een paar diepe barsten in.. tegels kan ik er niet opleggen want dan komt het te hoog. Denk nu om een 2componenten cement laagje over te strijken met de aftrekker en daarna garageverf op te zetten...zo'n vurig rode. En mijn ventje die zucht maar. Maar 'k heb dat altijd zo graag gedaan: behangen en verven en vloeren dat ik het nu ook wil proberen. Moet ik het opgeven dan is 't maar zo maar ik geloof er in dat het me deze keer ook lukt.
Dus weet ik niet of ik de volgende dagen hier veel tijd achter mijn peceke ga doorbrengen... Ben wel aan 't proberen een fotoalbum te maken maar dat lukt ook niet zo als ik het wens.. Heb al een probeersel gezet op ribbedebiereizen maar het resultaat staat me nog niet aan. Zal daar dus ook wat tijd in moeten steken om het allemaal uit te vlooien.
Enfin, ge hoort het wel hoe het allemaal al of niet lukt Nog een fijne zomeravond voor iedereen en tot volgende keer
Halkidiki in Macedonie bestaat uit 3 schiereilanden Kassandra zeer mondain en volgens mij het bezoek niet waard Sithonia vonden wij weer mooier met een prachtige kustlijn en enkele leuke haventjes
Athos - de berg Athos wordt de heilige berg genoemd - is van origine een theokratische staat en is dat nog steeds - De eerste gemeenschap Lavra, gaat terug tot 963 toen St Athanase Trebizonde aangemoedigd door Nic Phocas het eerste klooster Groot Lavra stichtte. De kloosters vermenigvuldigden zich vlug en in de 16e eeuw zouden er om en bij de 30 000 monnikken hebben verbleven in 30 kloosters. Momenteel zouden er nog een 20 tel kloosters open zijn en tussen de 1500 en 2000 monniken - vooral Russen, Bulgaren en Serven, doorgaans ouderlingen die lange baarden dragen. Maar de laatste jaren komen ook veel jongeren hier rust zoeken. Het bestuur bestaat uit een viertal episkopaten. Het eiland is momenteel volledig gesloten voor toeristen buiten enkele uitzonderingen die om godsdienstige of culturele redenen een zeldzaam toegangspapiertje kunnen bemachtigen. Sinds 1060 is het absoluut verboden gebied voor vrouwen en zelfs dieren van het vrouwelijke geslacht ( een regel met vele uitzonderingen vermoed ik... hoe sorteren ze vissen voor ze ze vangen? en devogels en de ratten en muizen???) En daar het zo strikt verboden is voor toeristen kloppen handige bootslui er centen uit door met hen langs de kusten van 't schiereiland te varen... de smaak van de verboden vrucht zeker....;
In het Pinios gebergte vind men torens van rotsen uitgesleten door water en wind. In de 11e eeuw zochten kluizenaars hun toevlucht in holen in de vrije natuur. In de 14e eeuw vielen de serven Athos. St Athanase vluchtte en stichtte in dit gebergte samen met 9 anderen Great Meteorona. In de 15e en 16e groeide hun aantal tot 24 - kloosters die bijna onbereikbaar waren en die rijkelijk gedecoreerd werden met muurschilderingen door bekende artiesten. Ruzie tussen de verschillende ordes, minder roepingen zorgden voor een terugval. Tegenwoordig, onder druk van het toerisme besloten veel monniken hun toevlucht te zoeken tot Athas. Er blijven er nog een vijftal bewoond over: St NiKolaos, Roussanou, Megalo Meteora, Varlaam en St Stephanos een nonnenklooster. Vroeger waren ze enkel toegankelijk via smalle ladders en ophaalbruggen - nu zijn er wegen en trappen aangelegd. Voor mij heeft Roussanou de mooiste ligging. Al is heel de site wondermooi. Van de klim naar en de interieurs kan ik niks vertellen maar 't moet mooi geweest zijn want mijn ventje zag er niet tegenop om ze allen te bezoeken We spendeerden er een volle dag en willen er absoluut nog eens naartoe
mijn andere blogs reizen over vliegreizen ver en nabij maar meestal wel naar de zon Kampeerauto1 met ons huisje op wielen door Europa en de Maghreb kampeerauto2 met de kampeerauto door andere continenten
muziekske uit Argentina
Geef eens een compliment op een onverwacht moment
E-mail mij
Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.
Ga nooit heen
zonder te groeten,
Ga nooit heen
zonder een zoen.
Wie het noodlot zal ontmoeten,
Kan het morgen niet meer doen.
Ga nooit heen zonder te praten,
Dat doet soms een hart zo'n pijn.
Wat je 's morgens hebt verlaten
Kan er 's avonds niet meer zijn.
gekomen als zovelen uniek als geen ander
ons Mathiaske
bompa's goudklompje
Saartje
Geboren
03-08-2008
al 15 maand
bonneke helpen
en rijden is plezant
'k wil er niet af
bompa kijk tiktak
lijk grote broer
en er zit een knoppeke op
fier ... dat heb ik getekend
Ons Kaya
en de Kenzo
leer ieder moment van geluk bewust te leven heb het nooit te druk om vriendschap te krijgen of te geven
Van alle bloemen in de wereld is vriendschap de mooiste.
onze vrienden
2009 Riez noten kraken
Vriendschap kun je niet kopen, maar zorg dat je ze verdient. Als iemand wat troost komt zoeken, toon je dan als een ware vriend.
