De zon gaat stilaan onder en werpt lange schaduwen de maan staat reeds klaar aan 't firmament. Van een foto, genomen in de vroege morgen een avondfoto gemaakt en tussenin een maan geschapen haha Ben nogal een woestijnfreak.
Riez-Le Lauzet- Lac Serre Ponçon - La Beaume - Die
We rijden een stuk bekende routes. Van Riez via Digne Les Bains over de Col du Labouret naar Le Lauzet Ubaye. We zetten ons op de parking voor de MH's want aan de speeltuin is men de funderingen aan 't gieten voor een nieuw hotel. Zoals in St Paul is het ook hier steeds een beetje "thuiskomen" al is het er deze keer ook weer overgeschoten om eens richting camping en de brug te wandelen ...staat dus al van vorig jaar op 't programma en niet dat we geen tijd hebben ... We denken er steeds aan op 't verkeerde moment, ofwel te laat in de namiddag ofwel, zoals nu: scooter met platte batterijen. En zeggen dat we gisteren bijna de ganse dag gereden hebben en kans zat hadden om ze ondertussen op te laden. Een beetje teveel on the go and the flow .... alles kan, niks moet maar ik zou er af en toe ook beter mijn gedachtens eens bij houden grrrr... We beseffen eigenlijk dat er ons maar een goeie week meer rest en we toch noordwaarts zullen moeten willen we geen te grote afstanden moeten afleggen de laatste dagen. De Alpen zullen we dus ten vroegste volgend jaar weer zien. De westkant van het meer hebben we nog niet gedaan en dus rijden we naar de barrage de Serre Ponçon met een waterkrachtcentrale. Ze is niet privé te bezoeken maar er staan panelen met uitleg. En zoals steeds bekijk ik het met een benauwd hart ... zoveel druk dat er op die muren staat en wat als zo'n wand begeeft? Het meer is eigenlijk een kunstmeer dat ontstaan is na 't bouwen van de dam en het onder water zetten van een heel dorp. Het water heeft ook op veel plaatsen een melkachtig groene kleur - heel speciaal. Deze west route is wel smaller en meer geaccidenteerd dan de oostelijke kant maar ge kunt de tegenliggers op één hand tellen. Chorges: even naar de camperplek gaan kijken. Ligt heel mooi aan de sportvelden, is op gravel en ruim en ... op wandelafstand van 't dorp met een gezellig centrum. 't Ventje even naar de bakker om zijn "restaurant" (grote baguette) te gaan kopen. 't Smaakt en we houden even platte rust. We voelen ons hier goed maar 't ventje wil graag nog wat rijden. We willen ook niet in 't spitsuur door Gap en moeten dus niet te lang treuzelen. Het is een grote, vrij rechte baan en de kilometers verdwijnen vlug onder de wielen. Gap valt mee, even een bergske op, Veynes waar een camperplek is maar alles behalve aangenaam: tussen de baan en de spoorweg en doorgaans niet echt netjes. In Aspres hebben we de keuze: via Grenoble of Die en het wordt dit laatste (wat zijn we toch gewoonte diertjes). Van hieruit zitten we weer op een zeer mooie route. In La Beaume rijden we de parking op, heel mooi gelegen en met veel ruimte en groen. Tot onze verwondering zien we er ook een servicepunt. alleen ...geen bakker, geen winkel, dus proviand tevoren indoen. Onze kasten zijn nog goed gevuld en dus geen probleem voor ons om hier een nachtje te blijven. We zitten op meer dan 1000m hoogte en dat hebben we deze nacht gevoeld - 't was frisjes en we hebben een dekentje moeten bijleggen. We zullen er stilaan moeten aan wennen. 't Is herfst.
We starten deze morgen met de Col de Cabre, nogal pittig niettegenstaande slechts 1180m maar het blijft heel mooi en rustig rijden. Wat verder komen we aan rotspartijen waar de Drôme ontspringt. Een heel mooi plekske maar vandaag nogal modderig. Het heeft hier blijkbaar de vorige dagen nogal geregend. We wisten niet dat de oostkant van Die zo mooi was - ook weer goed voor een volgende keer om die omgeving eens te gaan uitkammen. Die ...nog zo'n "thuiskom"plekske. Er is plaats vrij achteraan op de wei en we hebben ruimte zat om luifel uit te zetten en ons te installeren. 't Ventje gaat naar 't stadje en heeft zich aan 't proeven van de Clairette de Die gewaagd. Ik verdiep me in de moorden in mijn boek. Het is raar maar we krijgen het "einde verlof" gevoel. Blij dat we naar huis gaan om de kinderen en de kleinzoon te zien maar nu al met heimwee naar al die mooie plekjes in de zon. Maar binnen een maandje vertrekken we hopelijk weer....
Als we geen te lange ritten willen doen en af en toe ergens blijven plakken moeten we noordwaarts. Richting Valence tot Crest en vandaar weer D wegen. Chabeuil rijden we in om onze baguettes te gaan kopen. Het stadje is gezellig maar parkeerplaats zeer beperkt. We zetten ons een stukje van het gewoel af en 't ventje gaat wat op verkenning. Een volgende keer proberen hier op een ander moment dan het middaguur aan te komen. We willen graag een rustig plekske voor onze lunch en platte rust. Via romans s/Isère naar Hauterives. Toen we hier vorige keer waren was het nog een grote werf maar nu een mooie camperplek. Ruim, op gravel, hier en daar schaduw en een gratis servicepunt. Via een wandelbrugske is men onmiddellijk in 't centrum. Wandelen kan men er naar hartelust. We voelen ons goed. Stoelen gaan buiten, de luifel uit en 't is gezellig eten. Platte rust met een tas koffie en een boek. We houden het hier zonder probleem een paar dagen uit. Vandaag rijden we rond Lyon via Beaurepaire, St Jean de Bourney, Crémieu, Perouges. De D4 tot Le Racoud. Op mijn détailkaart staat een klein wegske naar Joyeux. Uiteindelijk is het juist een halve meter breder dan onze auto. Zouden we het wel aandurven want 't ziet er nogal bochtig uit. Doen maar want tientallen kms omrijden daar hebben we geen zin in. Het is heel mooi rijden en af en toe zijn er grasbermen. Gelukkig maar 1 tegenligger. Spannend maar vermoedelijk nemen we het de volgende keer weer.... zo mooi. In Joyeux is 't druk wegens een trouwstoet... ja, voor auto's in 't rustieke centrummeke geen plaats hé. Ze hebben bijna 200km gereden om hier te komen trouwen. Nog een kleine tien km en we staan op de wei van 't vogelpark in Villars Les Dombes. 's Avonds verplaatsen we ons naar de asfalt want 't begint te regenen en de wei kan op sommige plaatsen nogal zompig worden. We worden wakker zonder regen maar 't zonneke laat het afweten. De baan naar Bourg en bresse kunnen we bijna blindelings rijden en aangezien we goed op tijdschema liggen kiezen we voor secundaoire wegen. Bouligneuux naar Sandrans. Hier is een service station voor aan de camping en...een visvijver. Wordt genoteerd. Chatillon s/Chalaronne heb ik in mijn boek aangeduid maar kan er mij momenteel niks meer bij voorstellen. 'k Zou beter dagelijks nota's nemen grrrrr of tenminste geen maanden wachten om 't verslagske te schrijven. Wat ik me wel herinner is hoe we onder Macon zijn doorgereden. Van Pont de Veyle wilden we naar de N6 en daarvoor moesten we de Saône over. Afwisselend oversteken. Gewicht van de wagen OK breedte OK we hadden 8 cm over......zweten dus. En dan nog effe in 't midden van de brug stoppen om eens goed links en rechts te kijken want 't was toch zo mooi (achter ons toeteren - maar ja 't ventje stoort zich daar niet aan) N79 richting Cluny. Er zijn verschillende goede parkings in 't centrum en aan de abdij. Maar aan 't vertrekpunt van de lange afstands fietsroute is het veel rustiger. Ons Kaya uitlaten, eten en platte rust. We volgen een beetje dezelfde route als het fietspad. Sercy vonden we heel mooi. Buxy, Givry (verschillende P) tot Chagny waar een heel mooie rustplek is waar we op gemikt hadden om te overnachten (nu echter grondwerken aan 't doen en vermoedelijk morgenvroeg reeds veel lawaai) Het is nog vroeg en we beslissen toch maar rustiger oorden op te zoeken. Via de N74 door Beaune (P) Nuits St Georges (service station en kleine P) tot Marsannay La Côte. Service station en scheve P aan 't sportcomplex - in 't centrum ook P onder de bomen. Overal platen dat het verboden is druiven te plukken.... de eerste keer dat we deze verbodsplaat zagen staan...gelukkig haha. Toch goed geslapen al begon het 's avonds wat te tokkelen op het dak. 's Morgens is de lucht uitgeklaard. We zitten op 6km zuid van Dijon en we zijn weer eens overmoedig. we beslissen dwars door de stad te rijden. We hebben onze les geleerd. De bewegwijzering laat meer dan te wensen over als ge niet op zoek zijt naar een lokaal café, hotel, restaurant. Volgende keer de ring nemen heb ik in 't groot genoteerd. Tot Langres blijven we de National volgen. Voor de zoveelste keer zie ik de wijzer naar Lac de la Lier ...en steeds op momenten dat we er echt geen tijd voor kunnen uittrekken. Chaumont richting St Dizier. In Joinville maken we een ommetje naar de jachthaven en camperplek. Er is nog een plekske vrij. 't Zonneke geeft wat warmte. We zien dat verschillende campers aangepikt hebben aan de stroompaal van de haven ... Eten en wat rusten want we hebben al veel te veel kms afgelegd. 't Ventje ruikt zijn stal en zou graag nog wat rijden. Geen probleem maar dan moeten we niet langer treuzelen. 14 km verder wagen we ons weer op secundaire banen. Mooi rijden - bochtig en met veel hellingen ..tout court: mooi maar tijdverslindend. Bij 't binnenrijden van Bar Le Duc moeten we even oriënteren. Revigny, Givry, Ste Menehould, Vouziers. Binnendoor naar Attigny en Charleville Mezières vanwaar we de Maas volgen naar Monthermé. In 't centrum is een grote P maar we verkiezen eerst eens te gaan zien aan 't water. Na wat foefelen staan we op een droge plek die wat verhard is. Pa en de Kaya kunnen met droge voeten in uit. Meer moet het niet meer zijn....morgenmiddag ezijn we thuiis. Uiteindelijk toch niet te vroeg wakker. We rijden een deel km terug om via de D989 en Hargnies naar Revin te rijden. Givet en we zijn in ons landje. Het eerste dat ons opvalt is het lage water van de Maas. Hele delen van de bedding tot voorbij Dinant staan leeg om op te ruimen en herstelwerken te doen aan de dijken.... een heel raar zicht. We rijden met een omwegske naar huis om eer st de kleinzoon eens goed te kunnen knuffelen.
Een heel mooi verlof. genoten van de Provence Verte en de Maritieme alpen, de druiven, noten, olijven en vijgen en DE ZON, DE MOOIE NATUUR ? DE MENSEN DIE WE ONTMOETTEN; We willen graag heel vlug terug.
Vele mensen worden, bewust of onbewust, diep gekwetst door diegenen waarbij ze dachten veilig en geborgen te zijn. Dit kaartje gemaakt voor een vriend en voor allen voor wie "leven" pijnlijk is, de nachten lang en de blikken van anderen onverdraagbaar.
Las Vegas, een stad met vele gezichten. Een stad ook met een immens contrast tussen dag en nacht. Een stad die draait op geld en het geluid van de eenarmige bandits Een stad waar vele bezoekers het hoofd verliezen en vergeten dat ze gelegen is temidden van een prachtige woestijn. Maar, strolling the strip ... is een belevenis die men niet gauw vergeet.
Een tiental jaren geleden, op bezoek bij de Dani in de Baliemvallei op Irian Jaya (draagt nu weer de naam Papua), de westelijke helft van het immense eiland Nieuw Guinea, hadden we het voorrecht, "tegen betaling", één van de mummies van hun voorouders te mogen bewonderen. Bij de oefening "spotlicht" dacht ik aan deze fiere man en ben ik mijn stapel foto's ingedoken...
Het is WE en dan wordt het aan 't meer weer drukker, zeker met dit mooie weer.Tijd om op te krassen dus. We rijden 's avonds nog verder naar Riez en oeps dat hadden we beter niet gedaan. De avond overvalt ons en het wordt een stuk rijden in 't donker. Dom van ons ..we hebben tijd zat en toch.... In Riez vinden we een rustig plaatsje op de grote parking (waar ook een service punt is) We verkennen het stadje en zijn gecharmeerd; een beetje op onze maat en gezellig. 't Ventje kan er zijn stapke doen met de hond en ik kan mee gaan winkelen en terrassen. We vinden de wei aan de andere kant van de baan en installeren ons, zoals zo dikwijls, onder een boom in de schaduw en met "uitzicht" We kunnen het hier zonder problemen een paar dagen uithouden maar dan kriebelt het weer om iets nieuws te zien. We rijden naar Allemagne en Provence, een straat groot, maar wel met een mooi kasteel uit de XVIe eeuw dat nog bewoond is en kan bezocht worden. Op de parking ligt overal nog stro en 't riekt er overweldigend naar amoniak. Tijdens 't WE werd er een grote dierenmarkt gehouden pfff Ons verblijf hier beperkt zich dan ook tot een paar uurtjes. Later misschien nog eens terugkomen. (Wie het interesseert: er zijn openbare toiletten en een kraantje - er achter aan een landweg heel rustig staan beter dan op de parking zelf waar het komen en gaan is van wagens voor bezoek aan 't kasteel.)
.
St Martin de Bromes heeft ons niet veel te bieden. Gréoux-les-Bains een zeer mondain en mooi spa-oord en ... marktdag vandaag. In de benedenstad is er voldoende vrije parking maar voor mij met mijn scooter niet mogelijk naar 't centrum te rijden wegens te groot hellingspercentage. We doen wat sightseeing met de auto maar 't is te druk om onze wagen er tussen te parkeren. Er is een camperplek- afgesloten met hefbomen en betalend - mooie staanplaatsen met alles erop en eraan maar ... aan de sportvelden en ver van alles af. Wel goed voor wie goed te been is. We stoppen even en 't ventje gaat wat op verkenning. Ik duik onder in "photoshop" en "de gulden snede" Even onze plannen bijstellen: hier blijven brengt ons niet veel op. Op een half uurtje zijn we van hier in St Paul lez Durance, één van onze lievelingsplekjes. De keuze is vlug gemaakt. Mijn papieren opruimen en nog een portie cafeine binnendoen en we zijn weer de baan op. En steeds kunnen we genieten van 't rijden ...rustig ...mooi... no stress In St Paul is ons lievelingsplekske vrij. Dat dachten we toch ... 't Ventje vertrekt met ons Kaya voor een toertje rond het dorp. Wat verder staat een Nederlandse "Motorhome" en de eigenaar komt mij nogal "dwingend" vragen ergens anders te parkeren want deze plaats "is" van zijn vriend die even een boodschap is gaan doen. Sorry maar die klopte aan op 't verkeerde adres en 't verkeerde moment. Het is hier een openbare parking waar kampeerauto's "gedoogd" worden en men dankbaar moet zijn als er plaats is en ..er was nog voldoende parkeerplaats over, zelfs naast hem aan de andere kant maar ja ...geen schaduwrijke boom. Voor zijn neus een grote sticker met kopie van mijn mindervalidenparkeerkaart. Ik sta in de deuropening op mijn krukken. Die wist ook niks af van mijn allergie aan arrogantie en mijn verborgen venijnige trekjes. Hem laten uitpraten en dan ... excusez moi monsieur, vous ne parlez pas le Français parce que moi, je ne parle pas l'Allemand ... Neen dus .. met handen en voeten doet hij zijn uitleg nog eens in 't Nederlands met ici en là ertussen. Hem in 't Vlaams geantwoord dat ik blij was dat hij zich zo duidelijk heeft verstaanbaar gemaakt maar dat ik gelukkig ben dat ik vele Nederlandse vrienden heb die mij niet commanderen wat ik al of niet mag doen op een openbare Franse parking. En, dat IK niet met de wagen kan rijden en hij dat straks maar aan mijn echtgenoot moet vragen. Gevolg van dit akkefietje: mijn ventje die niet erg opgezet was met mijn spelletje...maar ja, soms kan ik het mij niet laten. En 'k maak mij al druk genoeg dat ik zelf niet meer kan rijden. En was het nu een Duits of een Vlaming geweest die op dezelfde manier het had geprobeerd, die had dezelfde reactie gekregen... Daarna wel gedacht dat ik niet zo de stekelbees had moeten uithangen maar ja, spijt komt steeds telaat. 's Avonds komt de vriend terug. 's Morgens zijn ze vertrokken voor wij opstonden. Het worden 3 warme dagen met veel luieren. Wandelen doen we 's morgens vroeg en 's avonds laat. De buurvrouw komt ons wat nieuws vertellen over de moeilijkheden bij onze politici, ze snapt er niks van. Wij ook niet tenandere en we laten het niet aan ons hart komen. De bakker hier heeft nog steeds lekkere broodjes, op de terrasjes serveren ze nog frisse drankjes, de kinderen melden dat thuis alles OK is ...we hebben nog wat voorraad en we hebben leesvoer en .... we zitten in 't zonneke... wat zouden we nog meer kunnen wensen. Richting huiswaarts hebben we de keuze: via de bergen of via de vallei van de Rhone. Zolang het mooi weer blijft krijgen de bergen de voorkeur. Dit wil wel zeggen dat we een stukje op onze passen moeten terugkeren. Na een paar uurtjes staan we weer op de wei in Riez met een 20tal andere campers. Plaats zat want het is een grote wei maar toch een gezellig sfeertje. We kwamen voor één nacht maar bleven er weer een paar dagen hangen. En zo is er weer een week voorbij ...
2007 FR 22 via Corniche Sublime naar Les Salles de Verdon
Het weer is zo schitterend en 't ventje wil weer wat gaan rijden richting bergen. We rijden terug naar Draguignan en vandaar naar Comps. Langs de baan staat een camperplek aangegeven. Curieus als we zijn rijden we er even rond, vinden ze wel mooi maar niks voor ons. Geen uitzicht en te ver van alles af voor mij. We nemen de afslag om de Corniche sublime van de Verdon te doen. (in de hoop dat ze deze keer open is ..reeds 2x stonden we hier voor een omleiding) De aanloop is een pastoraal landschap en zo vroeg op de dag nog heel rustig. Alleen een schaapherder kruist onze baan en dus is ons Kaya heel allert...
Verderop wordt het ruwer, zijn er een paar mooie uitzichtpunten. Nabij de brug over de kloof stoppen we om onze voorraad caffeïne binnen te doen. Aiguines is zoals altijd heel druk. Men heeft er dan ook heel mooie uitzichten over 't meer. Wij nemen het binnenwegske naar Les Salles en installeren ons aan 't meer onder een boom.
Zo, juist een berichtje van Neckermann gekregen dat het definitief is: onze trip naar Kenia is afgelast. Had gisteren nochtans nog een sprankeltje hoop daar ons vertrek nog 14 dagen in 't verschiet lag en ..op 2 weken verandert er veel. Mijn ventje, die is opgelucht. Voor hem steekt het niet waar we naartoe gaan .. zolang het er maar warm is. Ik droom nog altijd van Oost Afrika. Zal nu dus maar op zoek gaan naar een ander warm plekske op deze aardbol waarvan de bestemming geen te groot gat brandt in ons budget... Het www afzoeken dus en het reisverslag van Frankrijk voor de zoveelste keer op een laag pitje zetten. Wat het zal worden???? Wie weet! Ik ga nu op zoek......
2007 FR 21 via Carces en flassans naar forcalquieret
We willen hier eigenlijk niet weg maar ofwel moeten we ergens aan de electriciteit ofwel rijden want mijn batteriekes staan in 't rood. We verkiezen het laatste dan kunnen we weer wat anders verkennen Carces, voor 't centrum is er een mooie parking aan de sportvelden en kan men over 't brugske naar 't centrum wandelen. In 't centrum is ook parking maar men zal geluk moeten hebben. We doen de verkenning met de auto. Sommige straten smal. Wat zuidwaarts ligt het Lac de Carcès met langs de baan weinig parking maar zowel aan de noord- als de zuidkant kan men een smal pad in rijden en komt men aan de parking van waaruit de fietsroutes vertrekken. Wel afgelegen maar mooi. Cabasse: ook parking aan de sportpleinen en bomen maar minder rustig vermoeden we. Door 't centrummeke is het ook goed uitkijken want soms heel smal. Volens ons was er niet veel te beleven. Flassans Sur Isole. Oude stad met aangename plekjes en een grote parking aan een park. Mooi om te wandelen, mooi om te staan maar we vertrokken er toch in de late namiddag toen teveel stoere jeugd opdook. we hadden echt geen behopefte aan lawaai en muziek tot een kot in de nacht. Spijtig... Besse s/Isole Aan de fontein links is er een grote parking aan de scholen en sportvelden. Mooi om te staan maar vermoedelijk morgenvroeg druk met schoolgaande jeugd... We verkennen even het centrum .. weten niet goed wat doen: nu verder rijden of morgenvroeg want in 't stadje valt voor ons niet veel te beleven. We rijden nu maar verder. We rijden Forcalquieret in en vlug hebben we een mooie rustige parking gevonden aan de feestzaal. Het is niet meer zo heet en dus niet echt een boom nodig. We hebben de parking voor ons alleen. De airco van de feestzaal slaat regelmatig aan maar we zijn goede slapers en zullen daar zeker geen last van heben. 't ventje gaat op stap en komt terug met 't nieuws dat het morgen markt is... graag meegenomen. Uiteindelijk hebben we vandaag 35 km gereden...
We gaan markten. Een wandelaar spreekt ons aan en als we zeggen dat we naar de markt gaan bekijkt hij ons eens en zegt dat het geen grote markt is. Ach, een grote markt is ook niet zo aan ons besteedt maar .. ze mocht toch wel ietske groter zijn. Welgeteld 2 kramen stonder er. Een heel groot fruit- en groentenkraam waar we uiteindelijk de lekkerste en goedkoopste tomaten vonden en onze voorraad fruit konden bijwerken. Het tweede kraam verwonderde mij: schoenen.... Zo'n kraam zag ik wel staan op een grote markt maar hier??? raar vond ik dat. We waren dus vlug terug van de markt. Naar Méounes les Montrieux: vrienden vonden het een leuk dorp en nu we er zo kortbij waren wilden we ook even gaan kijken. Het is klein, gezellig maar voor ons nu niet om er dagen door te brengen. Nabij 't kerkhof is wel een mooie en rustige parking maar niks voor ons Kaya; vol van die bolletjes die in haar pels blijven plakken. De dag is nog jong; verder dus. La Roquebrussane. ook dit stadje willen we eens nader bekijken...amaai..waar zijn we ingereden? Vooraan aan de boulodrome is er een mooie parking en dan komt men in de hoofdstraat: heel smal maar wel éénrichting... een paar maal hebben we moeten informeren of het voor ons wel breed genoeg was voor we afdraaiden... Uiteindelijk hebben wij hier alleen de straatstenen gezien... spijtig maar waar. We waren blij toen we weer op bredere banen kwamen. La Celle heeft een mooie abdij maar is vandaag (en de volgende dagen??) gesloten Brignoles aangenaam maar kenden we reeds La Val ook smal genoeg om door te rijden. aan de noordkoort nabij de lagere school is er parking onder de bomen en wij genoten van de schaduw om te eten en platte rust te houden 25 km op een voormiddag .. ge moet het kunnen hé Chateauvert is gewoon ne "chateau" en vlug gezien dus. Via Barjols zijn we in de late namiddag terug in Cotignac.
De beste wensen voor het nieuwe jaar voor al mijn bezoekers en ieder die hen dierbaar is. Een beetje blij dat de grootste drukte achter de rug is. Terug in ons gewone doen. Alleen ons Kaya haar neusje doet nog overuren ...zoveel nieuwe geuren deez' dagen...zoveel vreemde brokjes die onder tafel vielen. En morgen, gaan we met z'n allen hier weer wat op dieet haha..
Slechts 6 km hebben we gereden als we Cotignac ontdekken. De kleine parking in 't centrum staat bomvol maar mijn oog valt op een klein plaatje aan een muur met het P teken. We gaan kijken en... zijn onmiddellijk gecharmeerd. Rustig en bomen en de boulodrome (ook openbare toiletten en water) In de late namiddag verzamelen de petanquers. De mensen zijn enorm vriendelijk. Op marktdag verplaatsen we ons tot tegen de afsluiting want dat is een drukke dag. Het marktje zelf immens gezellig met veel regionale producten. Een van de petanquers komt een praatje slaan, komt later aan met een zak vijgen en vertelt mijn ventje waar hij die vrij kan plukken/rapen maar dat het nu einde seizoen is. Daags erna staat hij er weer met zelfgemaakte vijgenconfituur en opgelegde vijgen. Die laatste hielden we dom genoeg tot thuis en ze waren zo lekker dat ik heel graag het receptje had gehad...Een reden om hier zeker volgend jaar terug te keren. Op de markt stonden ze ook met Confiture de Lait. Onderweg aan een grote boerderij hadden we dat al zien staan en onze wenkbrauwen gefronst. Hier op de markt hadden ze dat ook en ze vertelden me er meer over.. het is eigenlijk melk met suiker die ingekookt wordt. Tot nu toe heb ik het zelf nog niet uitgeprobeerd maar zal ik zeker eens doen. Het is hier ook een streek waar veel Belgen hun heil hebben gezocht en ik kan verstaan waarom ...God in Frankrijk dus... zo voelen wij ons ook.
2007 FR 19 naar St Etienne de Tinee en via Vence naar Sillans
Een 30tal jaar geleden waren we met de kinderen in St Martin Vésubie. We hielden er goede herinneringen aan over en nu we er toch niet zó ver af zijn zou het wel plezant zijn er nog eens te gaan kijken. Terug de grote baan op richting Nice. We blijven de Var volgen. In Madone d'Utelle is het wel even uitkijken want 't zit hier vol tunnelletjes en men heeft slecht zit op het donker gat aan de linker kant waar men in moet rijden richting Isola en Col de Bonhomme. We volgen eerst de Tinéé en vanaf St Sauveur de Valabres. De route is goed, soms smal, met heel mooie stukken natuur. Mijn plezier krijgt echter een deukje als ik de indruk krijg dat de auto soms wat onstabiel rijdt (kan het gevoel niet uitleggen) De ene keer voel ik het en dan is het weer een tijd over. Volgens mijn ventje scheelt er niks aan de besturing maar hij voelt het ook. In Isola even naar de bakker. Naar Isola 2000 rijden schrappen we want vermoedelijk is het daar ook uitgestorven en met dat raar gevoel moeten we niet teveel uitschieters doen. St Etienne de tinee. Er is een betalende camperplek nabij de camping, plaatsen afgescheiden met hagen (brrr) Wij vonden het mooier parkeren aan 't water. Daarvoor moet men tegenover de camperplek voo de telefooncel links wegdraaien en onmiddellijk naar rechts. er is een asfaltparking maar men kan ook goed aan 't water staan. Wij reden wat verder het brugske over naar links en gingen aan het kleine parkske onder de bomen staan. Het centrummeke zei ons niet veel (misschien waren we niet in the mood door de autoproblemen) maar men hoeft niet bang te zijn om vast te rijden want alles in éénrichtingsverkeer .. al moet men wel een goede natte vinger hebben om nog te weten welke richting men uit rijdt... Verderop ligt de Col de bonnette en ook deze zullen we jammer genoeg later moeten doen - het is nu zo'n stralend weer maar...de auto??? We dalen terug naar Isola omdat 't ventje hier wel tevoet weg kan. Hebben een rustige nacht op de parking die nog in volle aanleg is. De volgende dag beslissen we ook St Martin Vésubie te schappen en richting zuid te rijden. We rijden terug naar Madone d'Utelle en vanuit deze richting heeft men beter zicht op de wirwar van banen en tunnelletjes. Verder zuidwaarts tot Carros, een 10tal km boven Nice. deze stad willen we absoluut mijden. Rechtaf naar Vence. Een mooie stad, redelijk druk maar met een goed parking aan de westkant richting Tourettes. We genieten vooral van het rijden - rustig aan met prachtige uitzichten tot aan de Middellandse zee. 't Is zondag en in Grasse komen we warempel in een file terecht. West van Grasse richting Draguignan is een heel grote fruithal en dat is dus een verplichte stop. In Peimeinade op een verlaten winkelplaza installeren we ons onder een boom voor 't middageten. De temperatuur buiten loopt op tot bijna 40°. we houden het dus kort en willen liever nog wat rijden om een rustig plekje met schaduw te vinden. Via Draguignan naar salernes dat ons niets te bieden heeft en verder naar Sillans la Cascade... ons bekend en we weten een koel plekje te vinden... 't was genoeg voor vandaag. Alhoewel we weinig voelden van dat schuiven van de wagen. We kijken nog eens alles na...niks te zien aan de banden - de spanning OK - de besturing OK
De auto is gewassen, wij zijn proper en de was is opgeplooid; we kunnen dus weer de baan op. Na 7 km drukke baan slaan we links af naar de Gorges de Daluis. Rood-bruine rotsen uitgeslepen door de rivier de Var, wind en neerslag. Goede route, op smalle plaatsen is er éénrichtingsverkeer, veel tunnelletjes en voldoende parkings langs de baan om van de uitzichten te genieten. Op één van die plekjes staan hazelaars en mijn ventje kan 't zich niet laten...en hij krijgt hulp van een jong Frans koppeltje. Goed voor weer een paar notenbroden....Hij zal weten wat doen thuis om al die nootjes te kraken. De waterval kunnen wij slechts van ver bekijken... In Guillaume riskeren we het om een smal straatje door te rijden om beneden aan 't water onder de bomen te gaan eten en wat platte rust te houden. Het stadje zelf hebben we niet verkend want op 't eerste zicht leek het ons meer een groepke huizen op een kruispunt. Aan de afslag naar Valberg zijn ze wel hard aan 't werken aan een grote parking rond het Office de Tourisme. Een mooie bestijging naar het skioord Valberg dat, zoals veel skioorden in de zomer, er zo goed als verlaten bijligt. Onderweg naar Beuil zien we in het dal een paar mooie parkings aan de startplaatsen van de langlaufpistes. Beuil ligt tegen de helling en dus niks voor ons. Gorges du Cians, mooi maar niet zo imponerend als de Daluis. Vermoedelijk zouden we een andere indruk gehad hebben als we deze eerst hadden gedaan. Puget Theniers zegt ons niet veel en is ook veel te druk. Entrevaux: ook een Vauban stadje waar het in 't seizoen ook steeds druk is. Op de parking aan 't station valt het nog best mee. Ook hier willen we ooit terugkomen maar dan buiten het hoogseizoen... Hielden het nu voor bekeken want het was "hel" met mijn scooter tussen al dat volk.
De route van Colmar naar Guillaume heeft gedeelten van -2m breed en is dus niks voor ons. We hoorden van zwervers onderweg dat Annot aangenaam is en we willen daar dan graag eens gaan kijken. We moeten terug tot St André les alpes want de route via de Col St Michel is afgesloten wegens grondverschuivingen. We gaan eerst nog naar de markt en naar de bakker. We laten ons verleiden tot de aankoop van olijven in alle soorten en tapanades van olijven, tomaten enz. 't Is bijna middag als we vertrekken en we stoppen dus nog eens in St andré om wat te eten en platte rust te houden. Nog 25 km via de verbindingsas Grenoble-Nice. Drukker verkeer dan dat we de laatste tijd gewoon zijn maar de mooie omgeving maakt er toch een aangename rit van. In Annot moeten we even goed uitkuiken om de camperplek te vinden. Ze ligt wat buiten en boven het centrum. Heel rustig, op een wei (keggen doen goed dienst) met wat bomen, waterkranen en dump en grote wasbakken. We vinden een plaatske naast het wandelwegske naar 't centrum en hebben een mooi uitzicht. Niettegenstaande er toch een deel kampeerauto's staan is het er heel rustig. Een paar hebben de was uithangen en dat brengt ook ons op ideeën. Het stadje beviel ons meer dan 100% Mijn scooterke moest wel puffen... en de bakker?? gelukkig hadden we onze voorraad in colmar ingedaan... (vermoedelijk waren we te laat op de dag en was het er eentje uit zijn overschot van gisteren???) De volgende keren gingen we wat verderop onze voorraad indoen. Smalle en soms steile straatjes met overbruggingen, hier en daar een beekske en wasplaats .. de straatjes met trappen mocht 't ventje alleen doen haha Ook weer goed voor een 3tal dagen - we willen graag blijven maar willen aan de andere kant ook nog veel nieuwe dingen ontdekken. Een stadje waar we zeker zullen terugkomen als 't God belieft
mijn andere blogs reizen over vliegreizen ver en nabij maar meestal wel naar de zon Kampeerauto1 met ons huisje op wielen door Europa en de Maghreb kampeerauto2 met de kampeerauto door andere continenten
muziekske uit Argentina
Geef eens een compliment op een onverwacht moment
E-mail mij
Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.
Ga nooit heen
zonder te groeten,
Ga nooit heen
zonder een zoen.
Wie het noodlot zal ontmoeten,
Kan het morgen niet meer doen.
Ga nooit heen zonder te praten,
Dat doet soms een hart zo'n pijn.
Wat je 's morgens hebt verlaten
Kan er 's avonds niet meer zijn.
gekomen als zovelen uniek als geen ander
ons Mathiaske
bompa's goudklompje
Saartje
Geboren
03-08-2008
al 15 maand
bonneke helpen
en rijden is plezant
'k wil er niet af
bompa kijk tiktak
lijk grote broer
en er zit een knoppeke op
fier ... dat heb ik getekend
Ons Kaya
en de Kenzo
leer ieder moment van geluk bewust te leven heb het nooit te druk om vriendschap te krijgen of te geven
Van alle bloemen in de wereld is vriendschap de mooiste.
onze vrienden
2009 Riez noten kraken
Vriendschap kun je niet kopen, maar zorg dat je ze verdient. Als iemand wat troost komt zoeken, toon je dan als een ware vriend.
.
.
.
.
