Las Vegas, een stad met vele gezichten. Een stad ook met een immens contrast tussen dag en nacht. Een stad die draait op geld en het geluid van de eenarmige bandits Een stad waar vele bezoekers het hoofd verliezen en vergeten dat ze gelegen is temidden van een prachtige woestijn. Maar, strolling the strip ... is een belevenis die men niet gauw vergeet.
Een tiental jaren geleden, op bezoek bij de Dani in de Baliemvallei op Irian Jaya (draagt nu weer de naam Papua), de westelijke helft van het immense eiland Nieuw Guinea, hadden we het voorrecht, "tegen betaling", één van de mummies van hun voorouders te mogen bewonderen. Bij de oefening "spotlicht" dacht ik aan deze fiere man en ben ik mijn stapel foto's ingedoken...
Het is WE en dan wordt het aan 't meer weer drukker, zeker met dit mooie weer.Tijd om op te krassen dus. We rijden 's avonds nog verder naar Riez en oeps dat hadden we beter niet gedaan. De avond overvalt ons en het wordt een stuk rijden in 't donker. Dom van ons ..we hebben tijd zat en toch.... In Riez vinden we een rustig plaatsje op de grote parking (waar ook een service punt is) We verkennen het stadje en zijn gecharmeerd; een beetje op onze maat en gezellig. 't Ventje kan er zijn stapke doen met de hond en ik kan mee gaan winkelen en terrassen. We vinden de wei aan de andere kant van de baan en installeren ons, zoals zo dikwijls, onder een boom in de schaduw en met "uitzicht" We kunnen het hier zonder problemen een paar dagen uithouden maar dan kriebelt het weer om iets nieuws te zien. We rijden naar Allemagne en Provence, een straat groot, maar wel met een mooi kasteel uit de XVIe eeuw dat nog bewoond is en kan bezocht worden. Op de parking ligt overal nog stro en 't riekt er overweldigend naar amoniak. Tijdens 't WE werd er een grote dierenmarkt gehouden pfff Ons verblijf hier beperkt zich dan ook tot een paar uurtjes. Later misschien nog eens terugkomen. (Wie het interesseert: er zijn openbare toiletten en een kraantje - er achter aan een landweg heel rustig staan beter dan op de parking zelf waar het komen en gaan is van wagens voor bezoek aan 't kasteel.)
.
St Martin de Bromes heeft ons niet veel te bieden. Gréoux-les-Bains een zeer mondain en mooi spa-oord en ... marktdag vandaag. In de benedenstad is er voldoende vrije parking maar voor mij met mijn scooter niet mogelijk naar 't centrum te rijden wegens te groot hellingspercentage. We doen wat sightseeing met de auto maar 't is te druk om onze wagen er tussen te parkeren. Er is een camperplek- afgesloten met hefbomen en betalend - mooie staanplaatsen met alles erop en eraan maar ... aan de sportvelden en ver van alles af. Wel goed voor wie goed te been is. We stoppen even en 't ventje gaat wat op verkenning. Ik duik onder in "photoshop" en "de gulden snede" Even onze plannen bijstellen: hier blijven brengt ons niet veel op. Op een half uurtje zijn we van hier in St Paul lez Durance, één van onze lievelingsplekjes. De keuze is vlug gemaakt. Mijn papieren opruimen en nog een portie cafeine binnendoen en we zijn weer de baan op. En steeds kunnen we genieten van 't rijden ...rustig ...mooi... no stress In St Paul is ons lievelingsplekske vrij. Dat dachten we toch ... 't Ventje vertrekt met ons Kaya voor een toertje rond het dorp. Wat verder staat een Nederlandse "Motorhome" en de eigenaar komt mij nogal "dwingend" vragen ergens anders te parkeren want deze plaats "is" van zijn vriend die even een boodschap is gaan doen. Sorry maar die klopte aan op 't verkeerde adres en 't verkeerde moment. Het is hier een openbare parking waar kampeerauto's "gedoogd" worden en men dankbaar moet zijn als er plaats is en ..er was nog voldoende parkeerplaats over, zelfs naast hem aan de andere kant maar ja ...geen schaduwrijke boom. Voor zijn neus een grote sticker met kopie van mijn mindervalidenparkeerkaart. Ik sta in de deuropening op mijn krukken. Die wist ook niks af van mijn allergie aan arrogantie en mijn verborgen venijnige trekjes. Hem laten uitpraten en dan ... excusez moi monsieur, vous ne parlez pas le Français parce que moi, je ne parle pas l'Allemand ... Neen dus .. met handen en voeten doet hij zijn uitleg nog eens in 't Nederlands met ici en là ertussen. Hem in 't Vlaams geantwoord dat ik blij was dat hij zich zo duidelijk heeft verstaanbaar gemaakt maar dat ik gelukkig ben dat ik vele Nederlandse vrienden heb die mij niet commanderen wat ik al of niet mag doen op een openbare Franse parking. En, dat IK niet met de wagen kan rijden en hij dat straks maar aan mijn echtgenoot moet vragen. Gevolg van dit akkefietje: mijn ventje die niet erg opgezet was met mijn spelletje...maar ja, soms kan ik het mij niet laten. En 'k maak mij al druk genoeg dat ik zelf niet meer kan rijden. En was het nu een Duits of een Vlaming geweest die op dezelfde manier het had geprobeerd, die had dezelfde reactie gekregen... Daarna wel gedacht dat ik niet zo de stekelbees had moeten uithangen maar ja, spijt komt steeds telaat. 's Avonds komt de vriend terug. 's Morgens zijn ze vertrokken voor wij opstonden. Het worden 3 warme dagen met veel luieren. Wandelen doen we 's morgens vroeg en 's avonds laat. De buurvrouw komt ons wat nieuws vertellen over de moeilijkheden bij onze politici, ze snapt er niks van. Wij ook niet tenandere en we laten het niet aan ons hart komen. De bakker hier heeft nog steeds lekkere broodjes, op de terrasjes serveren ze nog frisse drankjes, de kinderen melden dat thuis alles OK is ...we hebben nog wat voorraad en we hebben leesvoer en .... we zitten in 't zonneke... wat zouden we nog meer kunnen wensen. Richting huiswaarts hebben we de keuze: via de bergen of via de vallei van de Rhone. Zolang het mooi weer blijft krijgen de bergen de voorkeur. Dit wil wel zeggen dat we een stukje op onze passen moeten terugkeren. Na een paar uurtjes staan we weer op de wei in Riez met een 20tal andere campers. Plaats zat want het is een grote wei maar toch een gezellig sfeertje. We kwamen voor één nacht maar bleven er weer een paar dagen hangen. En zo is er weer een week voorbij ...
2007 FR 22 via Corniche Sublime naar Les Salles de Verdon
Het weer is zo schitterend en 't ventje wil weer wat gaan rijden richting bergen. We rijden terug naar Draguignan en vandaar naar Comps. Langs de baan staat een camperplek aangegeven. Curieus als we zijn rijden we er even rond, vinden ze wel mooi maar niks voor ons. Geen uitzicht en te ver van alles af voor mij. We nemen de afslag om de Corniche sublime van de Verdon te doen. (in de hoop dat ze deze keer open is ..reeds 2x stonden we hier voor een omleiding) De aanloop is een pastoraal landschap en zo vroeg op de dag nog heel rustig. Alleen een schaapherder kruist onze baan en dus is ons Kaya heel allert...
Verderop wordt het ruwer, zijn er een paar mooie uitzichtpunten. Nabij de brug over de kloof stoppen we om onze voorraad caffeïne binnen te doen. Aiguines is zoals altijd heel druk. Men heeft er dan ook heel mooie uitzichten over 't meer. Wij nemen het binnenwegske naar Les Salles en installeren ons aan 't meer onder een boom.
Zo, juist een berichtje van Neckermann gekregen dat het definitief is: onze trip naar Kenia is afgelast. Had gisteren nochtans nog een sprankeltje hoop daar ons vertrek nog 14 dagen in 't verschiet lag en ..op 2 weken verandert er veel. Mijn ventje, die is opgelucht. Voor hem steekt het niet waar we naartoe gaan .. zolang het er maar warm is. Ik droom nog altijd van Oost Afrika. Zal nu dus maar op zoek gaan naar een ander warm plekske op deze aardbol waarvan de bestemming geen te groot gat brandt in ons budget... Het www afzoeken dus en het reisverslag van Frankrijk voor de zoveelste keer op een laag pitje zetten. Wat het zal worden???? Wie weet! Ik ga nu op zoek......
2007 FR 21 via Carces en flassans naar forcalquieret
We willen hier eigenlijk niet weg maar ofwel moeten we ergens aan de electriciteit ofwel rijden want mijn batteriekes staan in 't rood. We verkiezen het laatste dan kunnen we weer wat anders verkennen Carces, voor 't centrum is er een mooie parking aan de sportvelden en kan men over 't brugske naar 't centrum wandelen. In 't centrum is ook parking maar men zal geluk moeten hebben. We doen de verkenning met de auto. Sommige straten smal. Wat zuidwaarts ligt het Lac de Carcès met langs de baan weinig parking maar zowel aan de noord- als de zuidkant kan men een smal pad in rijden en komt men aan de parking van waaruit de fietsroutes vertrekken. Wel afgelegen maar mooi. Cabasse: ook parking aan de sportpleinen en bomen maar minder rustig vermoeden we. Door 't centrummeke is het ook goed uitkijken want soms heel smal. Volens ons was er niet veel te beleven. Flassans Sur Isole. Oude stad met aangename plekjes en een grote parking aan een park. Mooi om te wandelen, mooi om te staan maar we vertrokken er toch in de late namiddag toen teveel stoere jeugd opdook. we hadden echt geen behopefte aan lawaai en muziek tot een kot in de nacht. Spijtig... Besse s/Isole Aan de fontein links is er een grote parking aan de scholen en sportvelden. Mooi om te staan maar vermoedelijk morgenvroeg druk met schoolgaande jeugd... We verkennen even het centrum .. weten niet goed wat doen: nu verder rijden of morgenvroeg want in 't stadje valt voor ons niet veel te beleven. We rijden nu maar verder. We rijden Forcalquieret in en vlug hebben we een mooie rustige parking gevonden aan de feestzaal. Het is niet meer zo heet en dus niet echt een boom nodig. We hebben de parking voor ons alleen. De airco van de feestzaal slaat regelmatig aan maar we zijn goede slapers en zullen daar zeker geen last van heben. 't ventje gaat op stap en komt terug met 't nieuws dat het morgen markt is... graag meegenomen. Uiteindelijk hebben we vandaag 35 km gereden...
We gaan markten. Een wandelaar spreekt ons aan en als we zeggen dat we naar de markt gaan bekijkt hij ons eens en zegt dat het geen grote markt is. Ach, een grote markt is ook niet zo aan ons besteedt maar .. ze mocht toch wel ietske groter zijn. Welgeteld 2 kramen stonder er. Een heel groot fruit- en groentenkraam waar we uiteindelijk de lekkerste en goedkoopste tomaten vonden en onze voorraad fruit konden bijwerken. Het tweede kraam verwonderde mij: schoenen.... Zo'n kraam zag ik wel staan op een grote markt maar hier??? raar vond ik dat. We waren dus vlug terug van de markt. Naar Méounes les Montrieux: vrienden vonden het een leuk dorp en nu we er zo kortbij waren wilden we ook even gaan kijken. Het is klein, gezellig maar voor ons nu niet om er dagen door te brengen. Nabij 't kerkhof is wel een mooie en rustige parking maar niks voor ons Kaya; vol van die bolletjes die in haar pels blijven plakken. De dag is nog jong; verder dus. La Roquebrussane. ook dit stadje willen we eens nader bekijken...amaai..waar zijn we ingereden? Vooraan aan de boulodrome is er een mooie parking en dan komt men in de hoofdstraat: heel smal maar wel éénrichting... een paar maal hebben we moeten informeren of het voor ons wel breed genoeg was voor we afdraaiden... Uiteindelijk hebben wij hier alleen de straatstenen gezien... spijtig maar waar. We waren blij toen we weer op bredere banen kwamen. La Celle heeft een mooie abdij maar is vandaag (en de volgende dagen??) gesloten Brignoles aangenaam maar kenden we reeds La Val ook smal genoeg om door te rijden. aan de noordkoort nabij de lagere school is er parking onder de bomen en wij genoten van de schaduw om te eten en platte rust te houden 25 km op een voormiddag .. ge moet het kunnen hé Chateauvert is gewoon ne "chateau" en vlug gezien dus. Via Barjols zijn we in de late namiddag terug in Cotignac.
De beste wensen voor het nieuwe jaar voor al mijn bezoekers en ieder die hen dierbaar is. Een beetje blij dat de grootste drukte achter de rug is. Terug in ons gewone doen. Alleen ons Kaya haar neusje doet nog overuren ...zoveel nieuwe geuren deez' dagen...zoveel vreemde brokjes die onder tafel vielen. En morgen, gaan we met z'n allen hier weer wat op dieet haha..
Slechts 6 km hebben we gereden als we Cotignac ontdekken. De kleine parking in 't centrum staat bomvol maar mijn oog valt op een klein plaatje aan een muur met het P teken. We gaan kijken en... zijn onmiddellijk gecharmeerd. Rustig en bomen en de boulodrome (ook openbare toiletten en water) In de late namiddag verzamelen de petanquers. De mensen zijn enorm vriendelijk. Op marktdag verplaatsen we ons tot tegen de afsluiting want dat is een drukke dag. Het marktje zelf immens gezellig met veel regionale producten. Een van de petanquers komt een praatje slaan, komt later aan met een zak vijgen en vertelt mijn ventje waar hij die vrij kan plukken/rapen maar dat het nu einde seizoen is. Daags erna staat hij er weer met zelfgemaakte vijgenconfituur en opgelegde vijgen. Die laatste hielden we dom genoeg tot thuis en ze waren zo lekker dat ik heel graag het receptje had gehad...Een reden om hier zeker volgend jaar terug te keren. Op de markt stonden ze ook met Confiture de Lait. Onderweg aan een grote boerderij hadden we dat al zien staan en onze wenkbrauwen gefronst. Hier op de markt hadden ze dat ook en ze vertelden me er meer over.. het is eigenlijk melk met suiker die ingekookt wordt. Tot nu toe heb ik het zelf nog niet uitgeprobeerd maar zal ik zeker eens doen. Het is hier ook een streek waar veel Belgen hun heil hebben gezocht en ik kan verstaan waarom ...God in Frankrijk dus... zo voelen wij ons ook.
2007 FR 19 naar St Etienne de Tinee en via Vence naar Sillans
Een 30tal jaar geleden waren we met de kinderen in St Martin Vésubie. We hielden er goede herinneringen aan over en nu we er toch niet zó ver af zijn zou het wel plezant zijn er nog eens te gaan kijken. Terug de grote baan op richting Nice. We blijven de Var volgen. In Madone d'Utelle is het wel even uitkijken want 't zit hier vol tunnelletjes en men heeft slecht zit op het donker gat aan de linker kant waar men in moet rijden richting Isola en Col de Bonhomme. We volgen eerst de Tinéé en vanaf St Sauveur de Valabres. De route is goed, soms smal, met heel mooie stukken natuur. Mijn plezier krijgt echter een deukje als ik de indruk krijg dat de auto soms wat onstabiel rijdt (kan het gevoel niet uitleggen) De ene keer voel ik het en dan is het weer een tijd over. Volgens mijn ventje scheelt er niks aan de besturing maar hij voelt het ook. In Isola even naar de bakker. Naar Isola 2000 rijden schrappen we want vermoedelijk is het daar ook uitgestorven en met dat raar gevoel moeten we niet teveel uitschieters doen. St Etienne de tinee. Er is een betalende camperplek nabij de camping, plaatsen afgescheiden met hagen (brrr) Wij vonden het mooier parkeren aan 't water. Daarvoor moet men tegenover de camperplek voo de telefooncel links wegdraaien en onmiddellijk naar rechts. er is een asfaltparking maar men kan ook goed aan 't water staan. Wij reden wat verder het brugske over naar links en gingen aan het kleine parkske onder de bomen staan. Het centrummeke zei ons niet veel (misschien waren we niet in the mood door de autoproblemen) maar men hoeft niet bang te zijn om vast te rijden want alles in éénrichtingsverkeer .. al moet men wel een goede natte vinger hebben om nog te weten welke richting men uit rijdt... Verderop ligt de Col de bonnette en ook deze zullen we jammer genoeg later moeten doen - het is nu zo'n stralend weer maar...de auto??? We dalen terug naar Isola omdat 't ventje hier wel tevoet weg kan. Hebben een rustige nacht op de parking die nog in volle aanleg is. De volgende dag beslissen we ook St Martin Vésubie te schappen en richting zuid te rijden. We rijden terug naar Madone d'Utelle en vanuit deze richting heeft men beter zicht op de wirwar van banen en tunnelletjes. Verder zuidwaarts tot Carros, een 10tal km boven Nice. deze stad willen we absoluut mijden. Rechtaf naar Vence. Een mooie stad, redelijk druk maar met een goed parking aan de westkant richting Tourettes. We genieten vooral van het rijden - rustig aan met prachtige uitzichten tot aan de Middellandse zee. 't Is zondag en in Grasse komen we warempel in een file terecht. West van Grasse richting Draguignan is een heel grote fruithal en dat is dus een verplichte stop. In Peimeinade op een verlaten winkelplaza installeren we ons onder een boom voor 't middageten. De temperatuur buiten loopt op tot bijna 40°. we houden het dus kort en willen liever nog wat rijden om een rustig plekje met schaduw te vinden. Via Draguignan naar salernes dat ons niets te bieden heeft en verder naar Sillans la Cascade... ons bekend en we weten een koel plekje te vinden... 't was genoeg voor vandaag. Alhoewel we weinig voelden van dat schuiven van de wagen. We kijken nog eens alles na...niks te zien aan de banden - de spanning OK - de besturing OK
De auto is gewassen, wij zijn proper en de was is opgeplooid; we kunnen dus weer de baan op. Na 7 km drukke baan slaan we links af naar de Gorges de Daluis. Rood-bruine rotsen uitgeslepen door de rivier de Var, wind en neerslag. Goede route, op smalle plaatsen is er éénrichtingsverkeer, veel tunnelletjes en voldoende parkings langs de baan om van de uitzichten te genieten. Op één van die plekjes staan hazelaars en mijn ventje kan 't zich niet laten...en hij krijgt hulp van een jong Frans koppeltje. Goed voor weer een paar notenbroden....Hij zal weten wat doen thuis om al die nootjes te kraken. De waterval kunnen wij slechts van ver bekijken... In Guillaume riskeren we het om een smal straatje door te rijden om beneden aan 't water onder de bomen te gaan eten en wat platte rust te houden. Het stadje zelf hebben we niet verkend want op 't eerste zicht leek het ons meer een groepke huizen op een kruispunt. Aan de afslag naar Valberg zijn ze wel hard aan 't werken aan een grote parking rond het Office de Tourisme. Een mooie bestijging naar het skioord Valberg dat, zoals veel skioorden in de zomer, er zo goed als verlaten bijligt. Onderweg naar Beuil zien we in het dal een paar mooie parkings aan de startplaatsen van de langlaufpistes. Beuil ligt tegen de helling en dus niks voor ons. Gorges du Cians, mooi maar niet zo imponerend als de Daluis. Vermoedelijk zouden we een andere indruk gehad hebben als we deze eerst hadden gedaan. Puget Theniers zegt ons niet veel en is ook veel te druk. Entrevaux: ook een Vauban stadje waar het in 't seizoen ook steeds druk is. Op de parking aan 't station valt het nog best mee. Ook hier willen we ooit terugkomen maar dan buiten het hoogseizoen... Hielden het nu voor bekeken want het was "hel" met mijn scooter tussen al dat volk.
De route van Colmar naar Guillaume heeft gedeelten van -2m breed en is dus niks voor ons. We hoorden van zwervers onderweg dat Annot aangenaam is en we willen daar dan graag eens gaan kijken. We moeten terug tot St André les alpes want de route via de Col St Michel is afgesloten wegens grondverschuivingen. We gaan eerst nog naar de markt en naar de bakker. We laten ons verleiden tot de aankoop van olijven in alle soorten en tapanades van olijven, tomaten enz. 't Is bijna middag als we vertrekken en we stoppen dus nog eens in St andré om wat te eten en platte rust te houden. Nog 25 km via de verbindingsas Grenoble-Nice. Drukker verkeer dan dat we de laatste tijd gewoon zijn maar de mooie omgeving maakt er toch een aangename rit van. In Annot moeten we even goed uitkuiken om de camperplek te vinden. Ze ligt wat buiten en boven het centrum. Heel rustig, op een wei (keggen doen goed dienst) met wat bomen, waterkranen en dump en grote wasbakken. We vinden een plaatske naast het wandelwegske naar 't centrum en hebben een mooi uitzicht. Niettegenstaande er toch een deel kampeerauto's staan is het er heel rustig. Een paar hebben de was uithangen en dat brengt ook ons op ideeën. Het stadje beviel ons meer dan 100% Mijn scooterke moest wel puffen... en de bakker?? gelukkig hadden we onze voorraad in colmar ingedaan... (vermoedelijk waren we te laat op de dag en was het er eentje uit zijn overschot van gisteren???) De volgende keren gingen we wat verderop onze voorraad indoen. Smalle en soms steile straatjes met overbruggingen, hier en daar een beekske en wasplaats .. de straatjes met trappen mocht 't ventje alleen doen haha Ook weer goed voor een 3tal dagen - we willen graag blijven maar willen aan de andere kant ook nog veel nieuwe dingen ontdekken. Een stadje waar we zeker zullen terugkomen als 't God belieft
We rijden verder van de vallei d'Allos in en volgen de loop van de Haute Verdon. Volgens mij één van de aangenaamste valleien. Onderweg kleine, aangename dorpjes en rustige parkeermogelijkheden. We rijden slechts 28 km en zijn in Colmar les Alpes, een Vauban stadje en dus ommuurd. Er is een mooie parking met zon of schaduw naar keuze alleen, ze ligt er nogal scheef bij. En zoals altijd als er veel ruimte is duurt het wat voor we het, volgens ons, ideale plekske hebben gevonden. De keggen zorgen dat de pannen op 't vuur blijven staan, 's morgens worden we wakker met de zon in 't bed, op 't heetst van de dag zitten we in de schaduw, ons Kaya kan kiezen tussen gras, zand en asfalt, 't ventje heeft ruimte zat om zijn stoel buiten te zetten en ik heb zelfs van binnenuit een prachtig uitzicht...lijk God in Frankrijk dus: ons huisje bij en heel die mooie omgeving onze tuin overgoten met een stralend zonneke. Van hieruit vertrekken vele wandelingen en kan men ook aan canyoning doen ... De waterval ligt op een half uurtje van de parking, de andere wandelingen zijn uitgedrukt in uren of dagen....niks meer voor ons dus. Het stadje zelf vind ik heel mooi. Het oude deel met smalle straatjes. Er rond een oude burcht, een parkje en heel veel groen. De bakker is een vakman en het woord dieet wordt voor een paar dagen geschrapt. Na een paar dagen moeten we gaan rijden want de batterijen van mijn scooterke staan laag (ze nemen te veel energie op om ze te vullen alleen met de zonnepanelen) Het is slechts 24km tot La Foux d'Allos waar de beklimming van de col begint (en die staat absoluut niet op ons programma) Allos en La foux doen een beetje spookachtig aan. Het zijn echte skioorden en in de zomer kunt ge de mensen op beide handen tellen. Er is een kleine maar mooie camperplek rechts voor Allos maar ze lag er zeer onverzorgd bij en het service station is juist links achter de tunnel maar.... opgelet want heel nauw en moeilijk om te draaien. Nabij 't schooltje is er ook een aangename parking. In La Foux zijn er grote parkings aan de skiliften met betalend service station, maar ook hier geen enkel plaatsje vlak. Vanuit Allos kan men naar het Lac d'Allos maar de route is smal, heel veel scherpe bochten en hellingspercentages tot 20%. We doen het deze keer niet ..absoluut geen nood aan spanning... We rijden rustig terug naar colmar, alle batterijen goed gevuld.
2007 FR 15 naar St Paul Lez Durance tot St André les Alpes
Een paar dagen slecht weer volstaat. 't Ventje denkt dat als we een paar honderd meter dalen we uit de mist zijn. En hij had gelijk In Le villard is er van mist geen sprake meer en in Corps komt zelfs de zon er door maar 't is frisjes. We beslissen de voet op de gas te houden en weer zuidwaarts te rijden naar de Provence waar het weer toch stabieler is. Niet veel te beleven vandaag ... we rijden, stoppen en rijden verder. Een muziekske, een drankske en een knabbeltje. Het is geen autostrade maar we vorderen toch goed. Col Bayard, Gap en om daar door te rijden krijgt men een echte sightseïng.We vervolgen de Route Napoleon tot Sisteron. Daar is aan de noordkant een nogal drukke parking met een service punt maar wel goed gelegen om 't stadje te bezoeken. In Volonne verlaten we de Route Napoleon , stoppen even aan de rotsen in Les Mées, zijn blij dat de zon nu volop schijnt en 't zelf redelijk warm is en rijden via de D4 verder... een rustig baantje maar wel zeer geaccidenteerd en niet echt een baantje om kilometers te vreten. St Paul Lez durance .... hier zijn we weer.
Na een 3tal dagen krijgen we weer de kriebels. Even gaan kijken of langs de route naar Ginaservis en Montmeyan de druiven al geplukt zijn .. neen dus .. dan helpen wij even (sorry) De route van Montmeyan naar de westkant van Lac de Ste Croix is aangenaam en rustig rijden. Fontaine en Baudinard vonden we prachtig. Dit laatste heeft een zeer smalle hoofdstraat maar er is éénrichtingsverkeer. Richting meer is er aan de linker kant een parking. De afdaling naar de barage en 't meer geeft mooie uitzichten. Ste Croix de Verdon en zeker de camperplek konden ons niet bekoren... een echt toeristencircus brrr Ook de route verder langs het meer is wel groen aangegeven maar vonden wij niet zo bijzonder. de afdaling naar Moustiers was dan weer andere koek - niet aan te raden met iets groter dan een kleine camionnette .. smal, steil (16%) en heel korte op mekaar volgende bochten. Gelukkig rijden we bergaf want in de andere richting zouden we het wel halen maar 't ventje zou zweten denk ik. We rijden de noordroute van de canyon du verdon en er is veel volk op de baan. We stoppen om te eten en willen verder naar rustiger oorden. In La Palud s/Verdon vertrekt de route des Crëtes. we deden die reeds herhaaldelijk en is zeker een aanrader - er is ook éénrichtingsverkeer wat het een gemakkelijk te rijden route maakt. In La Palud is langs de hoofdbaan een parking in terrassen aangelegd maar wij vinden het veel aangenamer aan de speeltuin waar de baan doodloopt. Wij rijden verder, stoppen af en toe om de kunsten van de kayakkers te bewonderen, genieten van 't uitzicht voor we Castellane binnen rijden en zijn wer ontgoocheld hoe dit vroeger zo mooie plaatsje door de massale toeloop zo verloederd is. We hebben heel goede herinneringen aan de vallei d'Allos (aan de col wat minder) en willen er graag weer nartoe. Ze geven heel goed weer voor de Maritieme alpen en we twijfelen niet. Langs de Lac de Castillon en de electriciteitscentrale naar St André les Alpes. Hier in 't centrum is een service punt maar de parking is daar nogal scheef. Nabij het centre de voile is er een parking en als men zich niet op de landingsrichtig plaatst maken ze (tot nu toe) gen probleem. Een beetje verder langs het kantoortje en achter de camping is er ook ruime parkeermogelijkheid met veel bomen maar weinig uitzicht. Het is een mooie wandeling naar 't dorp. Ook hier goed voor een 3tal dagen.
2007 FR 14 Via Col du Lauteret , Galibier, Télégraphe, Col de la Croix de Fer, col du Glandon
De dag starten we met een flinke wandeling en genieten van de nog frisse ochtendlucht. Strak blauw zonder één enkel wolkje en ze beloven ons een hete dag. We rijden nog steeds langs het Parc Nat des Ecrins en genieten van het uitzicht. Briancon, zoals het bij een levendige stad hoort, druk verkeer. Door de vallei van de Guisane en zien veel Italiaanse Motorhomes die huiswaarts rijden .. voor hen zit het verlof er op en dat is te zien want op de parking in Le Monétier is ruimte zat. De Col du Lauteret is van Oost naar West zeer gemakkelijk te rijden en we zitten op 2059m voor we er erg in hebben. We vinden een plekske met een 5* uitzicht om onze tafel te dekken en eten met zo'n uitzicht smaakt eens zo goed. Voor wie het interesseert achter het hotel aan de zuidkant is een heel mooie plek om met de camper te staan ... het is wel even hobbeldebottel rijden en de wei is alles behalve plat maar het uitzicht is onvergetelijk... doen, zolang ze het daar nog tolereren...Wat lager aan de Z/W kant is er een vlakkere parking waar men beschut staat maar... beperkt uitzicht natuurlijk. En wie weg van alles wil in Villar d'Arene richting camping rijden en onder de bomen aan 't riviertje....wel opletten bij regenweer voor vastrijden. Het is stralend weer dus nemen wij de Galibier er bij. Hier is heel wat meer stuurkunst vereist om de top op 2646m te bereiken .. zeker als men niet de tunnel neemt. Er is een kleine parking aan de linkerkant... De afdaling is gewoonweg "genieten" van een prachtig uitzicht ... soms voelt mijn borstkas wat te klein aan... zo mooi.. (het verschil: bij 't klimmen ziet men veel baan en een beetje omgeving, bij 't dalen is er meestal onbeperkt uitzicht) Maar ... er komen zwarte wolken opzetten ...geen goed idee om in La Rivine aan de beek te gaan staan. We zoeken ons een plaatske in Les Verneys waar we nog het gezelschap krijgen van 3 andere campers. Ook bij 't binnenrijden van Valloire is er rechts een mooie parking maar daar zijn feesten en 't centrum afgesloten, dus parking vol vandaag.
Deze nacht heeft het goed geregend. We staan midden in een plas. Dus eerste werk de auto wat verplaatsen zodat de Kaya niet direct een bad neemt. Het is nog steeds fel bewolkt en we hebben niet veel zin bergroutes te gaan doen. Bij de bakker weten ze ons te vertellen dat voor de volgende dagen ook regen op 't programma staat. Hier dus blijven spreekt ons ook niet aan. We wagen het er dan maar op. Bij de afdaling van de Col du Télégraphe rijden we een stuk door de mist....gelukkig heel weinig verkeer. In St Jean de Maurienne komt de zon er door. Dus toch maar naar boven rijden. Er zit een omlegging op en dat wordt een avontuur. Ze zetten ons rond langs Albiez en dat hadden we in 't begin niet door ... er stond wel détour maar dat was het dan.. niet langs waar. De route wordt vlug heel smal en mekaar kruisen niet eenvoudig. We rijden ook tussen bomen en hebben dus ook geen plezier van uitzichten. Na een 10tal km komen we in wat bewoonde wereld en wordt de baan ook breder. Te vlug gejuicht want voorbij La Cochette is de baan weer zo breed als de auto...Maar we deden het in de goede richting want komende van 't zuiden is het ook nog heel steil. Terug op de hoofdbaan valt het mee tot St Sorlin en dan is het weer smal tot de pashoogte ..gelukkig komen we maar één wagen tegen met een bestuurder met angst ...een Nederlander met zijn hele gezinnetje..We vertellen hem over de toestand van de omweg en hij verkiest terug te rijden wat ook geen sinecure was, achteruit tot op een plaatske waar meer ruimte was om te keren. En mijn ventje, die blijft daar altijd rustig bij... alles lost zich op als ge met mekaar praat en voorzichtig blijft ...ik krijg veel vlugger de bibber. We dalen een beetje en staan aan de voet van de Glandon..het is nog geen km de D927 op en 16m hoogteverschil .. doen we dan maar. En daar openen de hemelsluizen... De afdaling van de Croix de Fer is een mooie ruime baan met uitzichten waar we niet kunnen van genieten door de laaghangende wolken. Zelfs de koeien verkiezen de asfaltbaan ipv door het drasserige gras te ploeteren. Aan de Lac de Grd Maison is er aan de noordkant beneden aan 't meer mooie parkeergelegenheid maar vermoedelijk niet ideaal met dit weer. Aan de barrage is ook een parking met orientatiepaneel en wat uitleg. Zonde van 't weer ..... al komt er af en toe een waterzonneke piepen.
.
We overleggen ... drinken een tas koffie ... beslissen om toch maar verder te rijden. Door de Défilé de Maupas; de kleine wandeling naar de waterval kan ons niet lokken. In Le Rivier d'Allemont en aan de electriciteitscentale zijn ook mooie staanplaatsen maar 't ventje heeft zijn zinnen gezet op l'Alpe du Grand Serre, nog zo één van onze lievelingsplekjes. Waren we toch maar in Allemont gebleven.... Halfweg de beklimming komen we weer in de mist terecht. Op de parking is ons lievelingsplekske nog vrij. 't Ventje koppelt aan voor de electriciteit en heeft een praatje met de buurman camperaar... ze zitten hier al een paar daen in de mist... dat belooft. Een uurtje later trekt de mist nog meer toe. We zien met moeite de auto die op 5m van ons af staat. Killig en vochtig en .. we steken de verwarming aan.
We worden wakker, trekken de rolluiken op en... duiken weer onder de dons. We zien geen steek buiten. Gaan we door de mist naar beneden rijden of kijken we het een dagske aan. Hier blijven dus want gisteren hebben we genoeg gereden. We maken het gezellig binnen .. gaan alleen buiten om de hond uit te laten ... lezen, yatsen, ik haal mijn cursus photoshop boven en aangezien we aan de paal hangen ook mijn laptoppeke ..foto's rechtzetten, kleur vervangen....met dank aan Avia Dina ...De koffie vloeit met sloten, de voorraad koekskes slinkt ... we verwennen ons bij 't avondeten. Uiteindelijk was het een rare maar toch gezellige dag. We gaan slapen in de hoop van .....
Maar als we 's morgens onze ogen open doen is alle hoop op beter weer vervlogen.
Stralend weer. De bakker in 't dorp is nog gesloten. Ja, zo vroeg zijn we de baan op vandaag...We rijden via Barcelonnette naar Jausiers waar we een 'restaurant" kopen en neen, geen zaak maar een grote baguette. Tijdens 't ontbijt vergapen we ons aan al dat verkeer en verwonderen er ons over dat zovelen afslaan naar de Col de Bonette (de hoogste van Europa en blijkbaar ook een heel mooie) We willen onze plannen niet weer veranderen maar noteren hem met "een stip" voor de volgende keer. De Col de Vars is een aangename bergroute. Op de pashoogte worden we geschroeid door de zon en de wind.
.
Vars centrum is langgerekt en vooral een skioord. In Guillestre willen we een overnachtingsplaats zoeken maar dat valt dik tegen... ligt tegen de helling geplakt en dus steile straatjes, druk verkeer en op de grote parking staat een circus. We rijden aan de andere kant het dorp terug uit. We willen wel graag een plekske vinden voor Briançon. De route volgt de Durance en hier en daar zijn vertrekplaatsen voor kayaks. We rijden wat rond in Argentière waar veel mooie parkeergelegenheid is maar wij ontdekten nog een parking aan 't water waar wedstrijden georganiseerd worden. Nu, heel rustig...met een boom om onder te staan, een beek voor de Kaya, mooie wandelwegen... meer moet dat niet zijn.
Even overleggen langs waar we rijden. 't Ventje wil graag richting Lauteret en daarvoor moeten we eerst al wat bergskens over. De Col d'Allos is van Zuid naar Noord geen optie voor ons (te smal en geen uitzicht) Col du Labouret is OK Daar het hier overal zo druk is en we de Canyon de Verdon reeds herhaaldelijk deden, rijden we dus niet via Castellane maar via Moustiers naar Mezet en digne Les Bains. In Digne zijn er feestelijkheden , parkings overvol, stapvoets verkeer langs de vele stalletjes. we hebben zelfs de kans om door mijn vensterraam olijven te kopen... De route noordwaarts van hieruit reden we al een paar maal maar steeds met slecht weer. we genieten nu dus dubbel. La Javie, Col du Labouret, Le Vernet, Col du Maure, Seyne, Col St jean ... wat draaien en keren maar verder heel gemakkelijk te rijden. In St Jean houden we onze "afternoon tea" met een goei tas koffie om even te bekomen. We wilden onder de bomen gaan staan op een brandweg achter de parking en bij 't achteruitrijden ...wat te goed afgedraaid zeker... even de baan wat moeten bijwerken met grote stenen maar we zijn er zonder stukken uitgekomen. We doen het dus even zonder die schaduw. Van hieruit nog een sprongske van 15 km naar Le Lauzet, één van onze lievelingsplekskes. De camperplek aan 't meertje en boulodrome staat vol maar aan 't speeltuintje duiken we onder de bomen. Vermoedelijk voor de laatste keer want men vertelde ons dat ze hier gaan bouwen... De scooter van de auto en we zijn op pad. 't Ventje raapt en plukt hazelnaten .. wil thuis notenbrood gaan bakken zegt hij... 's Nachts schiet ik wakker ... er zit iemand aan mijn scooter denk ik ... rolgordijnen op maar niks te zien. Even later weer....ons Kaya blaft en springt en verjaagt ....DE KAT...
De volgende dagen wordt er gewandeld, gelezen en de auto opgekuist....
mijn andere blogs reizen over vliegreizen ver en nabij maar meestal wel naar de zon Kampeerauto1 met ons huisje op wielen door Europa en de Maghreb kampeerauto2 met de kampeerauto door andere continenten
muziekske uit Argentina
Geef eens een compliment op een onverwacht moment
E-mail mij
Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.
Ga nooit heen
zonder te groeten,
Ga nooit heen
zonder een zoen.
Wie het noodlot zal ontmoeten,
Kan het morgen niet meer doen.
Ga nooit heen zonder te praten,
Dat doet soms een hart zo'n pijn.
Wat je 's morgens hebt verlaten
Kan er 's avonds niet meer zijn.
gekomen als zovelen uniek als geen ander
ons Mathiaske
bompa's goudklompje
Saartje
Geboren
03-08-2008
al 15 maand
bonneke helpen
en rijden is plezant
'k wil er niet af
bompa kijk tiktak
lijk grote broer
en er zit een knoppeke op
fier ... dat heb ik getekend
Ons Kaya
en de Kenzo
leer ieder moment van geluk bewust te leven heb het nooit te druk om vriendschap te krijgen of te geven
Van alle bloemen in de wereld is vriendschap de mooiste.
onze vrienden
2009 Riez noten kraken
Vriendschap kun je niet kopen, maar zorg dat je ze verdient. Als iemand wat troost komt zoeken, toon je dan als een ware vriend.
.
.
.
.
.
.
.
. 
.
.
