De Beastie Boys bestaan uit Adam Yauch (MCA), Mike Diamond (Mike D) en Adam Horovitz (King Adrock). Lange tijd golden deze blanke jongens uit de middenklasse als een uitzondering in het hiphopwereldje dat voornamelijk door zwarte jongens uit de getto's wordt bevolkt.
Ze begonnen begin jaren 80 als hardcore punkband in de New Yorkse scene, maar evolueerden geleidelijk aan richting hiphop. In hun beginjaren stonden ze bekend als feestbeesten, maar geleidelijk aan zijn ze zich ook met politieke zaken gaan bezighouden. Zo hebben ze in aanloop naar de laatste Amerikaanse presidentsverkiezingen actief kritiek geuit op de persoon en het beleid van George W. Bush.
In de zomer van 1985 joeg de band menig tienermeisje de stuipen op het lijf toen ze in het voorprogramma stonden van Madonna's eerste Amerikaanse tour: The Virgin Tour. Madonna zelf zei echter een groot fan te zijn.
In 1986 brachten ze hun eerste album uit: Licensed to Ill werd een groot succes. Met een combinatie van rock en hiphop, is hun stijl op dat moment vergelijkbaar met die van Run DMC, dat in dezelfde periode doorbreekt. De singles Fight For Your Right (to party) en Check it Out zijn nog steeds hun bekendste nummers.
Hun volgende album Paul's Boutique in 1989 haalt niet de verkoopcijfers van hun eerste, maar is op artistiek vlak een grote sprong voorwaarts. Ze gebruiken veel uiteenlopende samples en zijn daarmee voorlopers van de abstracte hiphop van onder andere DJ Shadow (U.N.K.L.E.).
Met Check Your Head in 1992 keren ze (gedeeltelijk) terug naar het gebruik van live-instrumenten. Het album bevat een aantal akoestische nummers, naast meer hiphopgerichte songs als So Whatcha' Want. Check Your Head is het eerste album dat de groep uitbrengt op hun eigen label Grand Royal. Dit label ontstond toen het moeder-label Capitol Records, na het onverwachte succes van Check Your Head, de band de mogelijkheid gaf om zelf nieuwe acts te releasen en te verdelen via Grand Royal.
In 1994 volgt het album Ill Communication dat met de hit Sabotage in het collectieve geheugen van een generatie gegrift staat.
In hetzelfde jaar brengt de groep op Grand Royal ook het album Some Old Bullshit uit. Het album is een overzicht van de hardcore punk periode van de groep en verzameld nummers uit de jaren 1981 tot 1983. Hoewel allicht een must-have voor de fans, is het een weinig memorabel album. Toch is in de pubergrap Cookie puss en in Beastie Revolution al een voorproefje te horen van wat de groep te bieden heeft.
Het in 1998 uitgekomen album Hello Nasty bevestigt de reputatie van de groep en levert opnieuw een wereldhit op met Intergalactic en de bescheidener hit Body Movin'.
Hoewel sociaal en politiek engagement vanaf de jaren '90 een belangrijke rol speelt voor de groepsleden, is dit engagement waarschijnlijk het meest uitgesproken op hun album To the 5 Boroughs. In deze ode aan de Verenigde Staten en hun thuisstad New York spreekt de groep zijn ongerustheid uit over de verstrakking en de harde en niet altijd even doordachte reactie van de regering na de aanslagen van 11 september.
Op 20 juli 2009 liet Adam Yauch (MCA), via een videoboodschap op hun website weten dat de Beastie Boys hun geplande toer even moesten uitstellen wegens gezondheidsredenen. MCA blijkt een klein kankergezwel te hebben in zijn keel.
In 1973 begon André van Duin samen met Ferry de Groot met de Dik Voormekaar Show op de radio. Eerst (1972-1973) bij Radio Noordzee (waar hij moest vertrekken toen hij directeur John de Mol sr. voor gek zette), later (1976-1985) bij de NCRV en weer later bij de TROS. De slome "meneer de Groot", de bozige "Ome Joop" (Van Duin zelf) ("nee, nou wordt-ie mooi!") en de sullige Harry Nak (ook weer door Van Duin) vervulden daarin de hoofdrollen. Andere rollen, allen stemtypetjes van Van Duin, waren Jut & Jul en Liesje Nak.
Eind jaren '80 presenteerde Van Duin het programma Animal Crackers, waarin filmpjes van dierentuindieren door hem van grappige voice over-stemmetjes werden voorzien. Als Jaap Aap deed hij hetzelfde met beelden uit de actualiteit. Het bekendst hieruit was "de Minuut van Ruud", waarin hij de stem insprak van Ruud Lubbers. Hij sloot altijd af met de uitspraak: "Tuut tuut tuut: de groetjes van Ruud." Begin 1987 was Van Duin ook nog op televisie te zien in De Ep Oorklep Show, samen met onder meer Frans van Dusschoten en Hans Otjes.
André van Duin heeft de hoofdrol in meerdere Nederlandse speelfilms gespeeld. Het bekendst is zijn rol als Joep Meloen in de film Ik ben Joep Meloen en de rol van rondreizende kiezentrekker in De Boezemvriend (een persiflage op de novelle De Inspecteur-generaal van Nikolaj Gogol). Ook maakte hij enkele andere producties, waaronder een kerstshow bij de TROS in 1978 en in 1982 de musical Boem-Boem.
In 1978 en 1979 presenteerde hij twee jaar lang het overbekende TROS-programma Te land, ter zee en in de lucht. Hij beperkte zich niet tot louter presenteren, maar gedroeg zich tijdens het programma ook als een komiek. Tijdens het muzikaal intermezzo van Luv' ging hij bijvoorbeeld tussen de meiden staan en als typetje Willempie mee dansen en zingen. Verder maakte hij zich onsterfelijk als commentator. René Stokvis had namelijk het idee dat ze, behalve André van Duin, eigenlijk nog een tweede presentator moesten hebben die de voice-over deed. De TROS zette een leeg hokje op het terrein en in dat hokje zat zogenaamd 'meneer Vreugdevol' en die gaf al dat commentaar zogenaamd. Op geheel eigen wijze wist André de deelnemers te begeleiden met komisch commentaar. In de aftitelingen van 1979 stond dit typetje zelfs vermeld: commentaar: de heer Vreugdevol.
Als zanger heeft André van Duin een groot aantal hits op zijn naam staan. Aanvankelijk lag de nadruk op persiflages van bekende hits, resulterend in nummers als "Angélique", "Het bananenlied", "De tamme boerenzoon", "De Heidezangers", "Doorgaan" en "Willy Alberti, bedankt". Veel van zijn latere hits zijn carnavalskrakers, zoals "Er staat een paard in de gang/Flip Fluitketel" (1981) en "Willempie (1976) en "'k Heb hele grote bloemkoole" (1979). "Nederland, die heeft de bal" (samen met het toenmalige Nederlands Elftal) bereikte alleen in de Nationale Hitparade de nummer 1- positie. "Willempie" (1976), "Als je huilt/Bim bam" in 1982 en "Het Pizzalied (Effe wachte...)" eind 1993 stonden ook in de Top 40 op #1.
In 1976 was het nummer "Willempie" een groot succes. Sommige luisteraars vatten het echter op als een spotlied op geestelijk gehandicapten. Spottend was het niet bedoeld, maar het ging wel duidelijk over een geestelijk minder begaafd iemand. Een dreigende rechtszaak, aangespannen door ouders van een verstandelijk gehandicapt kind, werd door Van Duin afgewend door publiekelijk zijn excuses aan te bieden. "Willempie" stond gedurende drie weken op de eerste plaats van de Nationale Hitparade die destijds uitgezonden werd door AVRO's Top Pop, maar deze sloeg het nummer enige tijd over vanwege de controverse. Verstandelijk gehandicapten zelf zongen het lied vrolijk mee. In de jaren '70 en '80 schreef hij ook hits voor Corrie van Gorp.
Ook brengt André van Duin met enige regelmaat albums met serieuzere liedjes uit, zoals de vijfdelige "And're André"-serie, "Wij", "Wij Twee", "Zing" (met vertalingen van Perry Como-songs) en "Recht uit het hart".
De jaren '00
In 2004 vierde André van Duin zijn 40-jarig artiestenjubileum. Naar aanleiding hiervan besloot hij na lange tijd weer het land in te gaan met een nieuwe theatershow. Deze werd zo succesvol dat hij een tweede show maakte.
In oktober 2007 komt er na vele jaren weer een dvd op de markt waarin André van Duin meespeelt. Het gaat om de serie "Het meisje met de blauwe hoed" waar André Toontje Bulthuis speelde. Deze serie stamt uit de begin jaren 70 en werd destijds uitgezonden door de NCRV.
Momenteel is André weer te zien in een nieuwe revue. Hij keert daarmee terug naar zijn oude liefde. Samen met Ron Brandsteder reist hij langs theaters door heel Nederland en België met een groot gemonteerde revue. In deze revue keert de Dik Voormekaarshow terug, voor het eerst live in het theater.
Van Duin heeft in augustus 2008 een driejarig contract bij de TROS getekend. Op 27 februari 2009 keerde hij op televisie terug met de Dik Voormekaar Show, een soort vervolg op het gelijknamige radioprogramma.
Als opwarmertje hiervoor bracht hij een carnavalsnummer uit: De balletjes van de Koningin, dat gratis werd aangeboden op de TROS website sterren.nl.[1] Niet lang daarna bracht André van Duin het nummer ook op cd-single uit.
Een man klaagt in het café tegen zijn vrienden dat hij alles al heeft geprobeerd,maar dat hij het niet voor elkaar krijgt om zijn vrouw een orgasme te bezorgen."ze ligt daar maar te zuchten,maar verder gebeurt er niets". "Daar weet ik wel wat op.", zegt één van zijn vrienden, "Ze krijgt te weinig zuurstof! Je huurt een grote neger in en zet die dan aan het voeteneind met een palmblad en terwijl jij met je vrouw bezig bent,moet hij gaan waaien met dat blad...zal jij eens zien wat er gebeurt..." De man huurt dus een grote neger in, voorziet hem van een enorm palmblad, zet hem aan het voeteneind van het bed en bekruipt zijn vrouw terwijl de neger waaiert. Maar tot zijn grote frustatie komt zijn vrouw net als anders niet verder dan een beetje gepiep en gezucht. Het felbegeerde orgasme blijft uit. Uiteindelijk springt hij kwaad uit bed, neemt het palmblad van de neger over en zegt:"laat mij nou even waaieren met dat blad en probeer jij het eens met mijn vrouw." De neger kruipt bij zijn vrouw in bed terwijl de echtgenoot met het palmblad waaiert....verdomd, de vrouw krijgt het ene gillende orgasme na het andere... "Zie je nou sukkel!" zegt de echtgenoot tegen de neger...., "zo moet je dus waaieren!"
Nadat de Beatles in 1970 uit elkaar waren gegaan, had Paul McCartney twee solo albums gemaakt: McCartney en Ram. Reeds bij de opnamen van Ram had Denny Seiwell de drums gespeeld. Voor zijn derde album werd Denny Laine (ex-Moody Blues) er bij gevraagd en Wings was ontstaan. Volgens Paul McCartney viel de naam van de groep hem in tijdens de moeilijke geboorte van zijn dochter Stella in 1971.
Het debuutalbum van Wings, Wild Life, werd uitgebracht in december 1971 maar werd slecht ontvangen. Met de toevoeging van gitarist Henry McCullough, ging de band op "verrassingstournee": de groep ging scholen en universiteiten langs en speelde daar onaangekondigd.
Vervolgens bracht Wings in 1972 een aantal singles uit. De eerste single "Give Ireland Back To The Irish" werd geboycot door de BBC, maar haalde toch een 16e plaats in de top-40. Als reactie daarop werd een kinderliedje uitgebracht "Mary Had a Little Lamb". De volgende single "Hi-Hi-Hi" werd opnieuw geboycot BBC, nu voor de vermeende seksuele lading en de verwijzing naar drugs. De B-kant "C Moon" werd in plaats daarvan wel gedraaid. In oktober 1972 werd het nummer "Live and Let Die" opgenomen als soundtrack van de gelijknamige James Bond-film.
De succesjaren
In 1973 kwam de eerste nummer-1-hit met "My Love". Dit nummer kwam van het album Red Rose Speedway. Na een succesvolle tour door Groot-Brittannië, verlieten Henry McCullough en daarna ook Denny Seiwell de groep. Wings reisde daarom als trio af naar Lagos waar de opnamen plaatsvonden van het volgende album Band on the Run. Dit album kreeg goede kritieken en werd het meest succesvolle album van de band. Zowel het titelnummer als "Jet" werden grote internationale hits. Het album zette Wings als groep op de kaart. Wings werd vervolgens aangevuld door Jimmy McCulloch op gitaar en Geoff Britton op drums (die later weer werd vervangen door Joe English).
In die bezetting toog de groep in januari van 1975 naar New Orleans om het album Venus and Mars op te nemen. Van dit album wordt het nummer "Listen to what the man said" een hit. In het najaar van 1975 ging Wings op een wereldtournee: Wings over the World. Deze tour startte in het najaar van 1975 in Bristol, trok daarna naar Australië, Europa, Amerika en eindigde terug naar Europa in september van 1976. Het Amerikaanse deel van de tour werd vastgelegd op het 3 dubbel live album Wings over America. Eén van de shows in Seattle voor 60.000 mensen werd op video vastgelegd met de naam "Rockshow".
Het album Wings At The Speed Of Sound werd opgenomen in januari 1976. Na het Australische deel van de Wings over the World - tour, nam Wings een korte pauze voor vakantie en in januari 1976 werd tijd gereserveerd in de Abbey Road Studios in Londen om Wings at the Speed of Sound op te nemen. Het was de eerste keer dat Wings weer een album in Engeland opnam sinds Red Rose Speedway. Van dit album kwamen twee grote hits: Silly Love Songs em Let 'em in. Silly Love Songs was een reactie van Paul McCartney op criticasters dat zijn songs te oppervlakkig zouden zijn.
Vanaf februari 1977 werkte Wings aan het vervolg-album London Town, maar de derde zwangerschap van Linda McCartney betekende dat er veel meer tijd was voor de opnamen dan gepland. De opname sessies worden daarom voortgezet op de boot "Fair Carol" in de Maagdeneilanden. Tijdens de opnamen verlaat Jimmy McCulloch Wings voor The Small Faces en Joe English gaat met heimwee terug naar Amerika. Tijdens de opname sessies, in september 1977, wordt ook het nummer "Mull of Kintyre" opgenomen als ode aan het gelijknamige schiereiland in Argyll, Schotland, waar Paul McCartney een huis heeft. De single Mull Of Kintyre is een enorme hit, maar komt niet op het album. De single was de meest verkochte single ooit tot deze in 1984 voorbij werd gestreefd door "Do They Know It's Christmas" van Band Aid. Tot op de dag van vandaag blijft "" één van de meest verkocht platen die niet voor liefdadigheid werd gemaakt. Uiteindelijk wordt het album London Town in maart 1978 uitgebracht. Het titelnummer en vooral "With A Little Luck" worden hits.
Het einde
Later in 1978 komen Laurence Juber en Steve Holly bij de band. Beïnvloed door punk en new wave wordt het geluid van Wings ruiger, wat blijkt uit het album Back To The Egg uit 1979. Dit album wordt goed ontvangen, maar verkoopt verhoudingsgewijs matig. Op deze plaat staan twee nummers van het speciaal opgerichte Rockestra met John Bonham en John Paul Jones van Led Zeppelin, Gary Brooker en Pete Townshend van The Who. In 1979 ligt Wings verder grotendeels stil en Paul McCartney werkt aan zijn derde soloplaat McCartney II. Dit album bevat vooral experimentele muziek die sterk leunt op synthesizers. In november en december van 1979 treedt Wings voor het laatst op in Groot-Brittannië. Tijdens een show in Glasgow wordt een live-versie van het nummer "Coming Up" afkomstig van het album McCartney II opgenomen. Dit nummer wordt in 1980 een grote hit, maar het zou tevens de laatste single van Wings worden.
Plannen voor een nieuwe wereldtournee in 1980 worden afgelast in januari 1980 wanneer Paul McCartney op het vliegveld van Tokio wordt gearresteerd voor het bezit van drugs. Hij wordt na 10 dagen vrij gelaten, maar de tournee wordt toch afgezegd. In 1980 werkt Wings door aan nieuwe nummers, maar die worden niet uitgebracht. Laurence Juber en Steve Holly verlaten daarom Wings. Uiteindelijk wordt op 27 april 1981 bekend gemaakt dat ook Denny Laine Wings zal verlaten en dat daarmee Wings ophoudt te bestaan.
Bezetting
In de beginjaren werd Wings vaak beschouwd als een soort begeleidingsband voor Paul McCartney. Na het succes van Band on the Run wordt Wings echter steeds meer beschouwd als een echte band. Zo schreven zowel Denny Laine als Jimmy McCulloch enkele songs voor Wings. Daarnaast verzorgden Denny Laine, Jimmy McCulloch, Joe English en Linda McCartney enkele malen de 'lead vocal'. Het was echter duidelijk dat Paul McCartney de leider en de ster van Wings was. Gedurende de 10 jaar dat Wings bestond, waren er nogal wat personele wisselingen, waarbij Wings tweemaal werd gereduceerd tot een trio.
Natalia Druyts (Westerlo, 3 december1980), artiestennaam: Natalia, is een Vlaamsesoulzangeres afkomstig uit Oevel, een deelgemeente van Westerlo. In Vlaanderen raakte ze bekend tijdens het vtm-programma Idool 2003, waarin ze op de tweede plaats eindigde. Druyts was echter de enige kandidate die een zangcarrière kon uitbouwen die tot op heden standhoudt. Ze heeft momenteel een relatie met acteur Kevin Janssens.
Biografie
Natalia Druyts werd geboren op 3 december 1980 te Westerlo. Ondanks haar grote passie voor muziek, volgde ze een opleiding vertaler-tolk (Engels en Spaans). Ze beëindigde echter al gauw haar studies om zich volledig te richten op de muziek. Ze sloot zich aan bij het groepje Secret Me en haar talent als zangeres werd al gauw ontdekt in haar naaste omgeving. Zo werd ze o.m. gevraagd om te komen zingen bij huwelijksvoltrekkingen. Kort daarop nam ze een cd op en zong ze een duet met Danny Wuyts. Ook trad ze geregeld op in het voorprogramma van de Vlaamse zanger Raymond Van Het Groenewoud.
2003
Op aanraden van Hans Otten besloot Druyts zich in te schrijven voor het vtm-programma Idool 2003, waar ze de volgende ronde bereikte met het nummer Joyful, Joyful. Ze doorliep de volgende rondes in de talentenwedstrijd en belandde samen met Peter Evrard in de finale. De kijker besliste dat Peter net iets sterker uit de hoek kwam qua zangcapaciteiten en hij werd bekroond met de overwinning met een minimaal verschil aan punten. Ondanks haar tweede plaats kreeg ook Druyts een platencontract bij Sony BMG. Ze bracht enkele weken na de finale haar debuutsingle Without You uit in Vlaanderen en behaalde hiermee in de zomer van 2003 de TOTZ-trofee. Vervolgens bracht ze ook nog eens zo'n honderd optredens voor een groot publiek.
Later dat jaar was Druyts te gast bij Night of the Proms. In oktober 2003 volgde een tweede single: I've Only Begun To Fight. Deze soundtrack van de film Team Spirit 2 bezorgde de zangeres na enkele weken goud in de charts. Haar tweede single was tevens de voorbode van haar debuutalbum This Time, dat eind 2003 werd gelanceerd in België. Tijdens de Disneyproms bracht ze samen met Xander de Buisonjé een duet.
2004/2005
In februari 2004 nam Druyts deel aan de voorrondes van Eurosong 2004 met het nummer: Higher than the Sun. Ook in deze wedstrijd eindigde ze op de tweede plaats en moest ze de duimen leggen voor zangeres Xandee, die met de overwinning werd bekroond. Desalniettemin werd Higher than the Sun een hit in Vlaanderen. Na dit avontuur, een optreden tijdens My First Night en een samenzang met The Pointer Sisters in het Antwerpse Sportpaleis, ging Druyts op live-tournee. Ze maakte kennis met haar nieuw orkest en zong op festivals zoals Paal op Stelten en Marktrock.
In de zomer van 2004 had Druyts een hit met Risin', van het album en gelijknamige tour Back For More.
Naast vele concerten mocht Druyts een Zamu- en TMF Award (Best Pop en Best Album) in ontvangst nemen. In 2006 gaf Druyts een speciaal concert: Natalia Meets The Pointer Sisters, dat zo'n groot succes was dat ze maar liefst voor 10 uitverkochte sportpaleizen speelden.
In november 2005 startte de intiemere reeks van 15 "Me and My producer"-concerten, waaraan ze samen met haar producer Steve Willaert op het podium kroop.
2006
In 2006 deed Druyts mee aan het nieuwe vtm-programma: Sterren op de Dansvloer. Samen met haar danspartner Pascal Maassen behaalde ze de finale maar werd uiteindelijk (weeral) tweede. In april van dat jaar verscheen een nieuwe single in België, Rid of You, en volgde een nieuwe tour. Tijdens de repetities van die show liet haar stem het plotseling afweten. Diverse optredens werden tevergeefs verschoven en later werd de hele tour afgeblazen. Na maandenlange logopedie en zangles, voorafgegaan door twee weken complete stilte, mocht Druyts weer gaan zingen.
Natalia Backstage was een docureeks die vier weken lang werd uitgezonden op vtm. De reeks begon bij Druyts' gastoptreden in het Sportpaleis tijdens Clouseau in 't Dubbel en eindigde met de kick-off van haar nieuwe tournee Everything & More in de Lotto Arena van Antwerpen. De reeks ging vooral over de voorbereidingen van haar nieuwe album, de voorbereidingen van de tournee en alles wat daarbij kwam kijken.
Voor haar derde album koos Druyts voor een Duits productieteam: Valicon music. Gone to stay werd gekozen als eerste single van dat nieuwe album en Natalia was klaar voor haar definitieve comeback.
2007
In oktober 2007 bracht Druyts haar levensverhaal Met Hart & Soul uit, waarin ze onder andere vertelt over haar jeugdjaren, haar ervaringen met Idool 2003, het plaatselijke sterrendom, haar ontmoetingen met enkele internationale sterren. Van het boek zijn reeds meer dan 10.000 exemplaren verkocht. Druyts zong midden 2007 het nummer Where She Belongs als soundtrack van de nieuwe telenovelleSara op vtm.
Het nieuwe album Everything and More werd in mei 2007 gelanceerd in België en verkocht in korte tijd meer dan 45.000 exemplaren. Het album stond 5 weken op 1 in de Ultratop en ze haalde hiervoor een platina award binnen. De Everything & More Summer Tour startte in april 2007 en werd een groot succes: 30 concerten met om en bij de 200.000 bezoekers. In september 2007 behaalde Druyts opnieuw een TMF Award.
2008
In januari 2008 trad Druyts, samen met de meidengroep En Vogue en de Jamaicaanse Shaggy, op in het Antwerpse Sportpaleis. In april 2008 werd het optreden van deze show: Natalia Meets... En Vogue feat. Shaggy, exclusief uitgebracht op dvd bij het weekblad Dag Allemaal, meer dan 52 000 exemplaren gingen over de toonbank. In februari 2008 bracht Druyts haar nieuwe single I Survived You uit in België, als digitale download.
In de zomer van 2008 stond er slechts één optreden op het programma (met uitzondering de optredens bij Tien Om Te Zien) voor Druyts: vtm Live 2008. Eind juni 2008 verscheen er opnieuw een single, met de titel: Drop A Little. Deze song staat eveneens op Druyts' derde studio-album Everything & More.
Voor de film Spion van Oranje werd ze eerder al gevraagd mee te spelen en in juni volgden de opnames. Ze zong ook de titeltrack van deze film in. Er waren ook weer plannen voor een nieuw studio-album, dat in december 2008 werd opgenomen. In november 2008 volgde een nieuwe concertreeks: Singstar Glamorous Tour.
2009
In januari2009 verscheen de eerste single van het nieuwe album. Het werd de titelsong van de film Spion van Oranje: All Or Nothing. In het voorjaar (april) volgt het vierde studio-album van Natalia: Wise Girl. Rond de release van het nieuwe album zal ook de tweede single van het album, Heartbreaker, uitgebracht worden in België. Ook in Nederland verschijnt een nieuwe single: On the Radio. Van beide nummers is een videoclip opgenomen.
In de zomermaanden trekt Natalia door het land met "The Wise Girl Summer Tour", genoemd naar haar vierde studio-album.
In het najaar van 2009 staat er een nieuwe concertreeks op het programma: Natalia Acoustelicious. Hierin zal ze optreden met akoestische muziek.
Mika (uitgesproken als: 'mi·ka; 'Mie-ka') werd op 18 augustus1983 geboren in Beiroet, Libanon. Zijn moeder is een Libanese, zijn vader Amerikaans. Hij komt uit een gezin met vijf kinderen. Hij heeft één broer (Fortuné) en drie zussen (Paloma, Yasmine en Zuleika Allegra). Mika is de middelste van de vijf. Hij verliet Libanon toen hij nog erg jong was en woonde een tijd in Parijs. Toen hij negen jaar oud was verhuisde Mika naar Londen. Hier ging hij naar school op het Lycée Français Charles de Gaulle, Westminster School en de Royal College of Music, waarmee hij stopte om zijn debuutalbum op te nemen.
Relatie tussen hem en zijn broer en zussen
Mika's broertje en zijn drie zussen zijn erg belangrijk geweest in zijn carrière zover. Ook zijn moeder was erg belangrijk. Zijn zusters Yasmine en Paloma waren samen met zijn moeder, Joannie Penniman, Mika's stylistes. Ook heeft Yasmine Mika geholpen met het tekenen van het album en singlecovers. Paloma doet ook achtergrondstemmen op het album, zij doet dit voor Big girl, you are beautiful. Ook Fortuné en Zuleika doen achtergrondstemmen. Zij doen dit beiden voor Lollipop, maar Fortuné doet dit ook nog voor Any other world. Ook wordt hij vaak met een filmcamera gesignaleerd bij Mika's concerten.
Muzikale doorbraak
Als eerste single van Mika's debuutalbum Life In Cartoon Motion werd Relax, Take It Easy uitgebracht. Dit nummer behaalde in eerste instantie geen succes. Opvolger Grace Kelly werd de doorbraak van de zanger, in de Britse UK Singles Chart kwam het nummer op nummer 1. In vijf andere landen scoorde Mika ook een nummer 1-hit, in Nederland en elf andere landen kwam het nummer in de top 10. Hij schreef het nummer als "wraakactie" op alle platenlabels die in Mika geen toekomst zagen. Hij noemt dit nummer zijn "fuck you-song". Door het grote succes van Grace Kelly werd in verschillende landen, waaronder Nederland, Relax, Take It Easy opnieuw uitgebracht. Hiermee scoorde hij een nummer 1-hit in onder meer Nederland, België en Frankrijk. In de week dat Relax, Take It Easy op de eerste plaats belandde in Nederland was zijn album het best verkochte van Nederland.
11 november2007 gaf hij een concert in de Heineken Music Hall te Amsterdam. Het concert, waarbij hij alle nummers zong van zijn debuutalbum Life In Cartoon Motion, was volledig uitverkocht. Ook zijn concert in België, in Vorst Nationaal, was uitverkocht. Op 8 juli 2008 stond Mika weer in Amsterdam voor een concert, maar deze keer in de Westergasfabriek, in het Westerpark. Mika speelde op 3 juli2008 ook op Rock Werchter in België, nadat hij het jaar voordien onverwacht had afgezegd.
Tijdens Lowlands 2007 kreeg Mika zijn eerste gouden plaat uitgereikt voor het album Life In Cartoon Motion. Mika verkocht meer dan 35.000 exemplaren van het album in Nederland. In België heeft het album de platina status, hij verkocht inmiddels meer dan 60.000 exemplaren van het album.
Bij de Brit Awards 2008 won Mika de award "British breakthrough" (Britse doorbraak). Ook op de Britse Capital Awards viel Mika twee keer in de prijzen. Hij werd "Best UK male" en zijn album Life in Cartoon Motion werd "Best UK album". In mei 2008 werd Mika bekroond op de Ivor Novello Awards als "Songwriter of the year". Op de Belgische TMF Awards in 2008 won hij "Best Pop".
Op 1 juni 2009 begon Mika aan de akoestische tour die hoorde bij de gelimiteerde release van zijn EP Songs for Sorrow. Tijdens deze tour zong hij niet alleen nummers van deze EP, maar ook van Life in Cartoon Motion, en nummers waarvan hij heeft bevestigd dat ze op het nieuwe album komen. Deze nummers zijn Blame It On The Girls, Rain en Good Gone Girl. Ook komen er twee nummers van de EP op het nieuwe album, namelijk Toy Boy en Blue Eyes. Op 30 juli kwam de eerste single, We Are Golden, van het nieuwe album uit. Mika's vervolg op Life in Cartoon Motion werd op 21 september 2009 uitgebracht en heet The Boy Who Knew Too Much. Dit album bevat 12 tracks.
Seksualiteit
Over zijn seksualiteit werd lange tijd flink gespeculeerd, totdat hij uiteindelijk in september 2009 in het blad "Gay & Night" aangaf biseksueel te zijn ("Zo mag je me noemen, als je dan toch per se een label nodig hebt om me te omschrijven").
Nieuwe techniek die door overvallers worden toegepast. Beste vrienden. Ik heb dit net ontvangen en dacht eraan om jullie ook te waarschuwen. Als je 'savonds op de weg rijdt met de auto en er eieren op jouw voorruit worden gegooid, moet je de ruiterwisser niet gebruiken en ook niet de ruit besproeien met water, omdat ei vermengd met water(of een vloeistof) melkachtig wordt , zodat jouw uitzicht belemmerd wordt voor meer dan 90% en jij dan gedwongen bent te stoppen!!!!!!!!! Zo word je dan het slachtoffer van overvallers. Dit is de nieuwe manier om automobilisten te overvallen. Informeer je familie, vrienden en kennissen hierover. Mensen worden dagelijks meer en meer wreder(hardvochtig) Met de achteruitgang van de economie en de vele banen verlies kunnen we van alles verwachten. Je weet niet hoe voorzichtig je deze dagen meer moet zijn.
David Jon Gilmour werd geboren in het dorp Grantchester nabij Cambridge. David (hij wil niet meer met de naam Dave worden aangesproken) studeerde aan het Cambridge College of Arts and Technology. Zijn vader was hoogleraar aan de Cambridge University die later naar de VS trok.
Naast zijn carrière bij Pink Floyd bracht hij ook soloalbums uit en speelde in de stille periodes van Pink Floyd bij tal van grote artiesten als sessiemuzikant, of produceerde ze. Ook heeft hij een aantal artiesten ontdekt en geholpen; de bekendste daarvan is waarschijnlijk Kate Bush.
David Gilmour behoort tot de absolute wereldtop van gitaristen. Specialiteiten van deze gitarist zijn zijn zuivere spel en speciale demptechnieken, hij speelt meestal op een Fender Stratocaster, maar hij speelt ook basgitaar (zoals de zware bas die te horen is op het nummer One of these days). Zijn gitaarsolo in 'Comfortably Numb', een compositie van Gilmour, werd in 2007 verkozen door het Britse muziekblad Q als beste gitaarsolo aller tijden.[1] Naast gitaar speelt hij ook saxofoon en mondharmonica.
Met zijn eerste vrouw Ginger heeft Gilmour vier kinderen. In 1994 trouwde hij met de journaliste Polly Samson, en samen hebben zij drie kinderen. Samson had al een kind uit haar eerste huwelijk.
Op 2 juli 2005 speelde Gilmour met Pink Floyd - Roger Waters incluis - op Live 8. Dit optreden zorgde voor een toename van 1343% van de verkoop van het album Echoes: The Best of Pink Floyd. Hierop verklaarde Gilmour dat de extra winst naar de doelen van Live 8 gaan.
Na zijn soloalbums David Gilmour (1978) en About Face (1984) bracht hij in 2006 op zijn 60e verjaardag zijn derde soloalbum uit, "On An Island". Het album verkocht 6 maanden na de release al meer dan 1 miljoen albums. Phil Manzenera, buurman van Gilmour (ex-Roxy Music), co-produceerde de cd en tourde mee als 2e gitarist.
In september 2007 is de DVD-versie van de On An Island Tour verschenen, getiteld Remember That Night. De DVD werd in 3 avonden in Mei 2006 opgenomen in The Royal Albert Hall en werd verkozen tot beste muziek-DVD van 2007. Speciale gastoptredens zijn er van David Bowie, David Crosby, Graham Nash en Robert Wyatt (ex-Soft Machine en Matching Mole). Steve Distanislao (ex-Crosby, Stills & Nash) speelde drums, Guy Pratt (ex-Icehouse, ex-Pink Floyd touring band v.a. 1987) op Bas en Dick Parry (ex-Pink Floyd v.a. Dark Side of the Moon) saxofoon. John Carin (ex-Pink Floyd touring band v.a. 1987) en Richard Wright (ex-Pink Floyd) speelden toetsen tijdens de tour. Richard Wright speelde nog met Gilmour toen ze gepland stonden voor een optreden bij de BBC in 2008, maar na een korte strijd tegen kanker verloor de Floyd-nestor het leven op 15 September 2008. Polly Samson en Dick Parry vervingen hem een week later tijdens dit optreden.
Ter ere van het 25-jarig bestaan van de Poolse vakbeweging Solidarność vroeg Lech Walesa om Gilmour te komen spelen in de havens van Gdansk. Als laatste op de lijst van locaties van de "On and Island Tour 2006" speelde Gilmour voor een 50.000-koppig publiek samen met het Polish Baltic Philharmonic Orchestra, gedirigeerd door Zbigniew Preisner die ook de orkest arrangementen van 'On an Island' op zich had genomen. Speciale gast op 'A Great Day for Freedom' (georkestreerd door Michael Kamen) was Leszek Mozdzer die ook 'A Pocket full of Stones' had ingespeeld op 'On an Island'. Van "Live in Gdansk" zijn 5 verschillende uitgaves op de markt in vele verschillende samenstellingen.
Gene Vincent, geboren als Vincent Eugene Craddock (11 februari1935 - 12 oktober1971), was een Amerikaansrock-'n-roll-zanger en gitarist. Vincent begon zijn muziekcarrière nadat hij de marine had moeten verlaten vanwege een beenblessure. Samen met met zijn groep de Blue Caps scoorde hij in 1956 een grote hit in Amerika met Be-Bop-A-Lula.
Eind jaren vijftig was Gene Vincent erg populair en Vincents invloed op de rockmuziek is nog steeds te merken, Nummers als Bluejean Bop en Race With The Devil worden nog steeds gespeeld. In de jaren zestig ging het bergafwaarts met Vincents carrière. In 1960 raakte hij ernstig gewond bij een auto-ongeluk toen hij op tournee was in Groot-Brittannië. Bij datzelfde ongeluk stierf Eddie Cochran. Nadien probeerde hij zijn carrière nog te hervatten met country en folkmuziek maar zonder succes.
Er komt een vertegenwoordiger in stofzuigers langs bij een boerderij. Hij belt aan, de boerin doet open. De vertegenwoordiger begint te praten: "Dag mevrouw, ik ben vertegenwoordiger van hele goede stofzuigers: die zuigen echt alles, maken alles schoon. En om het te bewijzen, maak ik nu uw tapijt even vuil." En de vertegenwoordiger gooit een hele doos met vuiligheid over de vloerbedekking en zegt: "Met mijn stofzuiger maak ik dat weer helemaal brandschoon. Ik garandeer u: elke korrel die blijft liggen, eet ik persoonlijk van de vloer." Zegt de boerin: "Nou begin dan maar vast te eten, want we hebben geen elektriciteit."
Nazareth werd opgericht in 1968 en bestond oorspronkelijk uit Dan McCafferty (zang), Manny Charlton (gitarist), Pete Agnew (bassist) en Darrell Sweet (drummer). De band bestond tien jaar in deze samenstelling, tot in 1978 gitarist Zal Cleminson het vijfde bandlid werd. Sindsdien veranderde de samenstelling regelmatig door zowel vertrekkende als toegevoegde leden, hoewel de stichters lange tijd deel bleven uitmaken van de groep.
Anno 2008 behoren de originele leden McCafferty en Agnew nog (en zonder tussenpozen) tot Nazareth. Charlton verliet de band in 1990. Sweet overleed in 1999 op 51-jarige leeftijd aan een hartaanval.
2009 is bijna voorbij 2010 staat voor de deur Een nieuw jaar met nieuwe wensen Alles krijgt een nieuwe kleur Veel geluk en vrede Veel liefde voor elkaar Aandacht voor je naaste Het wordt een prachig en tof nieuwjaar
Lieve bloggertjes vandaag en morgen heb ik geen tijd om te bloggen,ik moet wat organiseren voor morgenavond en dat vraagd toch wat werk hé,maar ik wens iedereen een gezellig kerstfeest,groetjes Rud
Jimmy Page begon zijn muzikale carrière als sessiemuzikant maar kreeg voor het eerst grote bekendheid als gitarist van de Britse band The Yardbirds. Toen deze band in 1968 uiteen viel stelde Page een nieuwe band samen, genaamd Led Zeppelin. Met deze band zou hij bekend worden als een van de pioniers van de hardrock.
Na het overlijden van drummer John Bonham viel de band in 1980 uiteen. Sindsdien nam Page nog een drietal albums op met Led Zeppelin-zanger Robert Plant, te weten The Honeydrippers: Volume One (1984), No quarter (1994) en Walking into Clarksdale (1998). Ook maakte hij het album Lovin up a storm met voormalig Led Zeppelin-bassist John Paul Jones en ging hij gelegenheidsformaties aan met diverse andere artiesten. Eind jaren tachtig probeerde Page een nieuwe band op te richten met Paul Rodgers (Free en Bad Company) onder de naam The Firm. Deze band kwam echter nooit goed van de grond. Wel zou Page met diverse andere artiesten samenwerkingsverbanden aangaan, onder andere met Black Crowes en David Coverdale (het album Coverdale/Page).
Op 24 augustus 2008 begeleidde hij Leona Lewis in het nummer "Whole lotta love" tijdens de slotmanifestatie van de Olympische Spelen in Peking.
De Rock and Roll Hall of Fame is een museum in Cleveland, Ohio, Verenigde Staten, gewijd aan, zoals de naam zegt, het vastleggen van de geschiedenis van beroemde of invloedrijke rock and roll musici, producers en anderen die hun stempel op deze "tak van sport" hebben gedrukt. Het gebouw, geopend op 2 september, 1995 is gelegen aan de oever van het Eriemeer in Cleveland ten oosten van het stadion van de Cleveland Browns en het Great Lakes Science Center.
Geschiedenis
De Rock and Roll Hall of Fame is opgericht door Ahmet Ertegün, Jan Wenner en Suzan Evans. Sinds 1986 komt hier jaarlijks een beperkt aantal mensen of groepen bij via de Rock and Roll Hall of Fame Induction Ceremony in New York City. De eersten waren op 23 januari1986. Over de opname in de Hall Of Fame beslissen zowat 600 musici en muziekdeskundigen. De ceremonie is vorig jaar gehouden op 10 maart 2008. Tegenwoordig is een artiest of groep pas 25 jaar na het uitkomen van de eerste opname gekwalificeerd.
Er zit Jefke al verschillende uren aan de toog in een cafeetje de ene pint na de andere in zijn keelgat te gieten. Resultaat: zo zat als een kanon ! Op een gegeven moment wil Jefke naar huis vertrekken, maar als hij van zijn barkruk komt, valt hij als een zak patatten tegen de grond. De baas gaat vlug naar hem toe en zet hem terug op zijn kruk. Hij raadt Jefke aan om nog een koffieke te drinken, dan zal het misschien wel beter gaan. Enfin bon, zo gezegd, zo gedaan, Jefke drinkt een koffie, wil terug vertrekken, maar valt opnieuw pardoes op de grond. De baas zet hem terug op zijn kruk, en Jefke bestelt nog een koffieke, maar terug hetzelfde gebeurt. Na een tiental koffiekes zegt de patron tegen Jefke : "Luister, ik heb hier nu al lang genoeg gewacht, als je straks terug tegen de grond valt, zal ik u gewoon buiten tegen de muur zetten en je moet zelf maar uw plan trekken hoe dat je thuis geraakt." Natuurlijk als de koffie van Jefke leeg is en hij wil vertrekken, valt hij terug tegen de grond. De baas pakt Jefke op, draagt hem naar buiten, zet hem daar tegen een muurke en sluit zijn café. Bon, Jefke probeert om naar huis te stappen, maar vanaf het moment dat hij van de muur loskomt valt hij terug op de grond. Jefke denkt: "Als het niet gaat door te stappen, dan maar op handen en kniëen." Bon, Jefke kruipt zo naar huis, bij zijn huis aangekomen slaagt hij er nog in om de deur open te krijgen, en zo kruipt hij langs de trappen omhoog. Hij kruipt ook nog vlug efkens de badkamer binnen om zijn tanden te poetsen zodanig dat hij niet naar de drank zou ruiken als hij bij zijn vrouw in bed kruipt. Hij kruipt de slaapkamer binnen, doet zachtjes zijn kleren uit en kruipt naast zijn vrouw in bed. Deze laatste wordt efkens wakker, ruikt eens om te weten of hij weer op café geweest is, ruikt niets speciaals en dommelt terug in. De volgende morgen is Jefke nog aan het slapen als zijn vrouw ineens van beneden een ongelooflijk lawaai maakt. Jefke schrikt op en roept naar zijn vrouw wat de reden kan zijn van al dat tumult. Zijn vrouw vraagt of hij de avond ervoor weer de ganse avond op café gezeten heeft. Jefke antwoord dat hij nog efkens bij een vriend gaan praten is. Zijn vrouw zegt: "Je liegt, ik weet dat je weer op café geweest bent en dat je weer straalbezopen was, want je bent weer uw rolstoel vergeten !!"
Ik ben Rudy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Rud.
Ik ben een man en woon in Wetteren () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 13/07/1952 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Humor en mooie meiden..... .
Ik ben Rudy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Rud.
