Mijn moeder is een tijger en heeft haar kroost altijd verdedigt als hen onrecht werd aangedaan.
Eerlijkheid duurt het langst is haar slogan en de onderste steen komt boven en het recht zal zegevieren.

Mijn broer werkte bij een supermarkt en op een ochtend moesten 10 medewerkers bij de bedrijfsleider komen en de medewerkers werden beschuldigt van diefstal. Er was een open blikje cola in het magazijn gevonden en iemand had dat gedaan. Als niemand zei wie dat gedaan had werden ze op staande voet ontslagen. En niemand zei wat en ze werden naar huis gestuurd. Toen kwam mijn moeder in het verweer.
Zij met mijn broer naar de bedrijfsleider en vertelt dat haar zoon geen dief is en dat hij hem netjes moest ontslaan en niet op zo'n achterbakse manier. Want wat was het geval. die bedrijfsleider moest mensen lozen en dat mag natuurlijk niets kosten. Dus had hij zelf dat open blikje in het magazijn neergezet. Mijn moeder en nog een moeder waren de enige die protest aantekenden op de gang van zaken. Mijn broer werd zonder de aantekening diefstal ontslagen en kon zo ergens anders aan de slag. Die medewerkers waren Zaterdaghulpen en werden te oud dus te duur maar gewoon ontslag betekent nog een naheffing betalen en op staande voet ontslaan is de goedkope manier om iemand te lozen. Hoe gemeen kan je zijn.

Dit akkefietje gebeurde zo 40 jaar geleden en we halen het nog wel eens op mijn moeder en ik.

Speelster

09-03-2017 om 00:00 geschreven door speelster  

Lieve Grijsje

We hebben je 13 jaar mogen verzorgen
Je bent ooit van de verdrinkingsdood gered
Je was nog maar 4 weken oud
Maar je redder kon je niet houden

Ze kwam naar mij toe brengen
Of ik je verder wilde verzorgen
En de oude poes Donna
Nam die taak op haar

Zij heeft je alles geleerd
En dat was niet verkeerd
Maar het sociale helaas
Dat was in jou geknakt

De enige die je vertrouwde was ik
Ik mocht je aaien en kroelen
Maar o wee werd het te veel
Kreeg ik een knauw

Toch was je een kat met pit
Lekker eigenzinnig en lief
Spelen en veel slapen
Want je werd o zo ziek

Je hebt je eigen opgescholen
Ik kon er niet bij
De laatste dag kwam je tevoorschijn
En was o zo blij

spinnend heb je afscheid genomen
en heb ik je getroost
tevreden ben je heengegaan
en rust nu in de tuin

op je lievelingsplekje
heb ik je begraven
bij de rododendron
je blijft voor altijd in me hart

Speelster

09-03-2017 om 00:00 geschreven door speelster  

iedereen verwerkt zijn verdriet op zijn eigen manier
ik zelf durf nu meer naar buiten te komen met mijn verdriet en kan het nu ook laten zien en hoef me niet schuldig te voelen dat ik verdrietig ben
al ben ik beslist geen treurwilg wat mensen ook wel zeggen als ze mij zien grienen
ik heb mijn muziek dat me kan ontroeren en ik schrijf alles van me af en als ik het vaak genoeg gelezen heb en ik heb er genoeg van verscheur ik het en heb het voor mijn gevoel een plaatsje gegeven en ik kan weer even verder.
mijn leven lijkt wel te bestaan uit alleen maar rottigheid het ene is nog niet voorbij of het ander ligt weer op de loer.
ik heb wel geleerd om bij de dag te leven en niet me te verheugen op iets leuks want dan gaat het onherroepelijk mis.
ik laat het maar over me heen komen en geniet van het ogenblik dat ik iets leuks beleef.
en dan geniet ik ook intens dat heb ik ook wel geleerd door de jaren heen.
ik zie overal iets positiefs in dat is ook een vorm van overleven.
ikzelf heb het idee niets gebeurt voor niets.
al is dat moeilijk te begrijpen.
we zijn een half jaar geterroriseerd geweest echt bij de knorhanen af.
maar we moesten verhuizen en nu zeg ik bedankt buurvrouw ik woon nu in een buurt zonder rottigheid en vlak bij duinen en strand.
en dat is ook wat waard en ik ben er blij mee
m'n broer en vader zijn op zee verstrooit en zo kom ik geregeld bij hun met m'n hond. en ik praat vanalles van me af.
en dat doet me erg goed want ik kan er niet mee bij mn man terecht helaas.
door mijn positieve instelling is mijn fles ook altijd halfvol.
nooit halfleeg.

speelster

09-03-2017 om 00:00 geschreven door speelster  

pijn
verdriet
veel pijn
veel verdriet

in de steek gelaten
er met een ander vandoor
pijn
verdriet

vergeving
berusting
je leeg voelen
je bent weer vrij

met pijn
met verdriet
hoe kan het zo
ik zag het niet

pijn
verdriet
het gaat over
in berusten

speelster

08-03-2017 om 00:00 geschreven door speelster  

een nieuwe start
een nieuw begin
bang om te vallen
en weer op te staan

angst
vrees
pijn
verdriet

bang
angst
vrees
om te verliezen

niet blij kunnen zijn
het onbekende
tegemoet te treden
bang te verliezen

maar liefde ontvangen
is zo mooi en puur
dus hoef je niet bang te zijn
om dat te verliezen

dat zal er altijd zijn
omarm je zelf
en zeg ik hou van jou
blijf je zelf altijd trouw

speelster

08-03-2017 om 00:00 geschreven door speelster  

Waarom

Waarom deze daad?
Waarom weg van de wereld
Waarom weg van ons?
Waarom ja waarom?

Zomaar vertrekken
zonder iets te zeggen
Je blijft in onze gedachten
met liefde denkend aan jou

Jou boek is dichtgeslagen
Dat van ons gaat door
Met liefde denkend aan jou
Alleen die vraag WAAROM?

speelster

08-03-2017 om 00:00 geschreven door speelster  

Verdriet om verlies

verdriet om verlies
verlies van je kind
pijn in het hart
om het verlies van je kind

blijdschap om het gevoel
de band met je kind
blijdschap van het kind
geeft je kracht om door te gaan

blij zijn en verdriet voelen
ligt zo dicht bij elkaar
blij zijn van ontroering
dat je je kind hebt gekend

blij zijn en verdriet voelen
om het leren kennen en afstaan
geeft je kracht en een liefdevol gevoel
om van het leven te leren genieten

speelster

08-03-2017 om 00:00 geschreven door speelster  

als alles niet meer als van zelf gaat
als praten een hindernis vormt
als gevoelens ongecontroleerd tot uiting komen
mag je dan zeggen "ik ben ziek"

het hoofd tolt
je niet weet hoe te moeten handelen
vergeet wat je moet doen
mag je dan zeggen "ik ben ziek"

OPS, CTE of de schildersziekte
aantasting van het zenuwgestel
de hersens functioneren niet meer goed
mag je dan zeggen "ik ben ziek"

confrontatie en miskenning
aan de buitenkant niet te zien
hij is toch een flinke man
mag je dan zeggen "ik ben ziek"

speelster

08-03-2017 om 00:00 geschreven door speelster  

met hart en ziel

met hart en ziel voelen
met hart en ziel kijken
met hart en ziel ondernemen
dat geeft een goed gevoel

zonder dat ben je hard
zonder dat ben je gevoelloos
als een robot door het leven
manipulerend en pijn achterlatend

de goede tijd is geweest
het voelde aan als een feest
waarom dan die omslag
en gedragen als een beest

pijn en verdriet achtergelatend
het leven weer oppakken
de vreugde weer leren zien
en de lach en de traan

om zo weer door het leven te gaan
weer op eigen benen te staan
met hart en ziel ondernemen
dat geeft een goed gevoel

speelster 11-04-2005

06-03-2017 om 00:00 geschreven door speelster  

wat kunnen mensen
elkaar toch aandoen
als een kip zonder kop
en elkaar maar afkatten

plotseling
zomaar
opeens
zonder nadenken

je kan en mag
alleen maar oordelen
als je in het zelfde schuitje zit
en hetzelfde voelt als de ander

dan kan je elkaar steunen
een woord wisselen
een schouderklopje geven
positiviteit sturen

zo help je elkaar
weer de berg op
weer een duwtje in de rug
is beter dan elkaar neersabelen

©Speelster

19-02-2017 om 00:00 geschreven door speelster  

het is een hele fijne dag geweest
treinen is voor mij een heerlijk feest
stil genieten van het moois om me heen
samen met mams en niet alleen

we begonnen in Den helder via alkmaar en amsterdam naar utrecht
daar heerlijk koffie gedronken
met wat lekkers erbij

verder ging de reis naar geldermalsen
en de trein stond klaar voor den bosch
daar heel even uitgstapt
en kofie gedronken met vlaai

toen met de trein naar venlo
en vandaar uit naar nijmegen
vandaar naar zutphen
en via hengelo naar zwolle
en de trein gepakt naar assen
daar hebben we heerlijk gegeten
broccolisoep kalkoenmadallion met yambalaya
en een sorbet toe

toen met de trein naar amersfoort
de trein naar amsterdam via hilversum
de trein naar alkmaar
en de trein naar den helder
ik heb heel wat van nederland gezien

en ben op plaatsen geweest
wat nieuw voor me was
wat was ik in me sas
me mams noemde het een klein feest

ik kreeg de reis cado van haar
voor mijn 50e levensjaar
omdat ik binnenkort jarig ben
en ik van treinen ben een fan

samen op pad doet me goed
en geeft me weer moed
even de zorgen opzij
en dat maakt me blij

zo dit was een verslag van den reis
en het heeft mij niet gemaakt van de wijs
de koeien in ganzepas naar de wei
hazen en reeen in het veld

en o wat is nederland groen
wat een verschillende kleuren groen
en de vormen van de bomen
allemaal zo kaarsrecht

hier groeien ze allemaal krom door de westenwind
nee het was mij de rit wel waard
en van het weekend eet ik lekker taart
en ik ben zo blij als een kind

speelster

16-02-2017 om 00:00 geschreven door speelster  

onberekenbaar
geen gevoelens meer kunnen uiten
zomaar boos en verdrietig
tijdsbeeld kwijt zijn

een paar feiten
die zoveel
impact hebben
in het huiselijk bestaan

buiten de deur
de vrolijke frans uithangen
de partner op het verkeerde been zetten
want hij ziet er toch goed uit?

Ik ben gelukkig niet de enige die dit beleefd en kan zo anderen tot steun zijn maar het is jammer dat we zo ver uit elkaars buurt wonen. Dat je niet zomaar even bij elkaar op de koffie kunt om even je hart te luchten. Dan is internet en email een fijn gegeven om daar je hart te luchten. OPS hebben is geen pretje en er mee omgaan is helemaal zoeken naar een handleiding. De een zegt wat heb je het zwaar en ik zeg dan nee hoor geen dag is het zelfde en mijn leven is absoluut geen sleur. Alleen het verdriet en de leegte daar valt niet aan te wennen. Het is de ene keer wat meer op de voorgrond dan de andere keer. IK heb het geluk dat ik fijne hobby's heb waar ik me emoties en gevoel in kwijt kan. Zo is mijn leven dan toch in evenwicht.
ik ontmoet met mijn hobby's blijde en vrolijke mensen die mij op die manier energie geven. kan wel stellen dat ik ondanks de beroepsziekte van mijn man een gelukkig mens ben. de nare periode heb ik achter me gelaten en beter zal het nooit meer worden. Met die wetenschap er van maken wat er nog van te maken is. en daar van genieten geeft een goed gevoel. Ook al is samen al lang niet meer echt samen en zijn spontaniteit een dwangmatig handelen geworden, leuk is anders maar ik maak het leuk en dan wordt de leefbaarheid toch weer leefbaar. een grapje maken kan ik wel vergeten. dat komt niet aan. hoe minder ik zeg hoe beter het is. maar ook daar wen je aan. en zo wordt het steeds stiller in huis. de warmte en de gezelligheid is totaal verdwenen. en dat is leven met OPS.

© Speelster

13-02-2017 om 00:00 geschreven door speelster  

ik zit vol goede moed
want het gaat niet goed
het is hem om het even
maar ik wil ook leven

samen is niet meer
probeer het keer op keer
zeg me wat moet ik nou
ik voel me zo in de kou

komt het ooit nog goed
ik houd goede moed
keer op keer
o wat doet dit zeer

speelster

13-02-2017 om 00:00 geschreven door speelster  

het taboe waar je bijna niet over praat
en het overkomt heel veel mensen
bijna iedereen heeft er mee te maken
en bijna niemand weet er echt mee om te gaan

elke keer weer een stukje inleveren
tot het helemaal niet meer gaat
dan is dood de verlossing
vredig lig je daar

18 jaar terug heb ik je verloren
na een ziek zijn van 9 maanden
Nog mis ik je alle dagen
maar denk aan je met een goed gevoel

9 maanden nodig om geboren te worden
9 maanden nodig om dood te gaan
de cirkel is rond zei ons moeder
met pijn in haar hart

want een kind hoor je niet te overleven
Maar dat heb je niet in de hand
Zelf heeft ze Kanker overwonnen net als ik
Maar jij moest gaan en waarom?

Daarop komt nooit een antwoord
Ik zal altijd van je blijven houden
ik hoor je stem en je drumstel
dat leeft telkens weer keer op keer

even mijn gedachten laten gaan
en hoor nog je onmacht na die klap
dat de dokters je niet beter konden maken
dat je nog maar moest gaan genieten
met de tijd die je restte

dat werden geen 14 dagen meer
verlamd, blind en zoveel pijn
dat werd je einde en je was zo sterk
een hersentumor die alles aantastte
de dokter gaf je de verlossing
want zelf kon je dat niet en je wilde zo graag
dankbaar zijn wij met jouw beslissing die ingewilligd werd

Lieve Auke
je zweeft nu door weet ik waar
voel nog altijd je aanwezigheid
met heel veel liefde en warmte
Je was zo'n mooi mens

© speelster

10-02-2017 om 00:00 geschreven door speelster  

verlangen naar jou
een arm om me heen
wat lieve woorden
zijn warme accoorden

een lach
een traan van ontroering
de zon in huis
stralende ogen

soms
heel soms
verlang ik weer naar jou
maar nu sta ik in de kou

jouw ziekte OPS
is gruwelijk
en gemeen
toch ben je niet van steen

Je kunt niet meer geven
ontvangen gelukkig nog wel
het leven
is net nog geen hel

speelster

10-02-2017 om 00:00 geschreven door speelster  

Mensen zijn domme wezens
die niet verder kijken
dan hun neus lang is
en de aarde verder vervuilen

Aardolie zit diep in de grond
Het is een giftig goedje
wat moeder aarde goed heeft verstopt
Maar mensen ruiken geld en macht

Sinds de aardolie opgepompt wordt
Is het een stuk minder geworden
met alles wat leeft groeit en bloeit
Alles gaat naar de knoppen.

Maar daar heeft de mensheid geen boodschap aan

speelster

10-02-2017 om 00:00 geschreven door speelster  

stil verdriet
tranen die men niet ziet
praten helpt niet
een knuffel komt niet aan

als je niet oppast
wordt het een kil bestaan
dus plezier en blijheid
creëren en beheren

ook dat komt niet aan
maar ik blijf spontaan
en zo kan het gebeuren
dat er komt een traan

ontroering of boosheid
onmacht of beroering
het maakt niet uit
emotie zonder gevoel

toch die speldenprik
even die aandacht
dat dwingende
dat ongeduldige

ach OPS wat zou het
een beroepsziekte
dat komt zomaar
uit het niets

sluipend en kruipend
als je het merkt
is het te laat
en genezing onmogelijk.

Speelster

10-02-2017 om 00:00 geschreven door speelster  

Als ik met iemand spreek komt het altijd op de ziekte van mijn man terecht. ze vindt dat ik daar zo goed mee omga. Maar ik weet niet beter, Het sluipende proces zal alleen maar erger worden en mijn man zieker.
Ik heb al weinig contact met hem. Hij leeft in zijn eigen wereldje.Zo nu en dan heb ik echt contact maar dat duurt nooit lang. Even en dan is het weer over dan staan die ogen weer dof. Ik ben degene die hem aan de hand meeneemt. Laat het vaak aan hem zelf over maar dan gebeurt er gewoon niets. Op vakantie gaan is niet meer aan de orde. De passiviteit en de moeheid zijn struikelblokken waar menigeen geen weet van heef.
Alles wordt vooruit geschoven naar als ik ........... Maar wat nu niet gebeurt zal morgen ook niet gebeuren en eigenlijk nooit meer gebeuren. Illusies maken doe ik me niet. Het is zoals het is en ons leven zal alleen maar leger worden. daar moet ik voor oppassen dat dat niet gebeurt en heb daar wat op gevonden in de tijd.
Wat eerst als vanzelfsprekend wordt ervaren is nu heel bijzonder geworden en zo beleef ik het ook. Ik tel alleen de heldere uren en geniet daar dubbel van. Met een onnoemelijke blijdschap die niet begrepen wordt maar waar ik veel aan heb. Daarnaast heb ik fijne hobby's waar ik me helemaal in kan uitleven. waar ik mijn gevoel en mijn emoties in kwijt kan. Ik heb het gemopper naast me neergelegd en reageer daar niet meer op.
Het is onbegonnen werk en vreet energie die ik wel beter kan gebruiken. Laat het maar even uitrazen want het is niet tegen mij persoonlijk bedoelt en dat wetende raakt het me ook niet meer. Wat in het begin wel anders was.Dat was een hele verdrietige tijd. De toekomst is niet rooskleurig en van een fijn pensioen zal geen sprake zijn. Maar ik zal het wel fijn maken met verrassingen die goed vallen en waar we samen plezier aan beleven. Het zijn de kleine dingen die het doen. Positief en met veel liefde wat ik geef maar niet meer terugkrijg kan ik nog flexibel en blij naar de dag van morgen kijken.
OPS is een beroepsziekte die meer voorkomt dan men denkt. Maar niet altijd als zodanig wordt herkent.
Het begint al op jonge leeftijd zo tussen dertig en veertig als je alle dagen met oplosmiddelen werkt.
En als de hersenbeschadiging zo heftig is geworden is er geen weg terug naar genezing.
In het begin heb je daar geen erg in. Maar de karaktertrekken veranderen en de boosheid doet zijn intrede.
Dan de passiviteit en de oververmoeidheid. Dan is aan de bel trekken eigenlijk al te laat en het kwaad geschiet.en de aftakeling begint en op je 60e ben je niets meer waard en heb je geen energie om nog maar iets te doen waar plezier aan beleefd wordt. Spontaniteit is totaal verdwenen. Dat heb ik bij ondervinding. En dat is aan de buitenkant niet te zien.

Speelster

10-02-2017 om 00:00 geschreven door speelster  

Lieve mensen

ik zal het nog maar eens duidelijk zeggen
de gedichten die hier op het blog zijn geplaats
is allemaal eigen werk van mij
als ze U aanspreken
kunt u selecteren en copieren
dat is TEN ALLE TIJDEN toegestaan

en of U er 1 wilt 0f 100  dat maakt niets uit

Dus op een verzoek van lenen ga ik verder niet in
Het is aan U wat U wilt
het is wel leuk als ik een bericht krijg dat er gecopierd is.
dat kunt U rustig in het gastenboek zetten of onder het gedicht
dan krijgt het gedicht de aandacht
wat me wel leuk lijkt

mijn lievelingsgedicht mag U ook wel weten 
Het staat bewerkt aan de linker kant
en het heet Luxe
en gaat over arm en rijk
heel eenvoudig en het zegt zoveel

Speelster

10-02-2017 om 00:00 geschreven door speelster  

hoe meer prikkels
hoe meer verward
hoe meer prikkels
hoe meer boosheid

kalmte en rust
dat is een must

één ding
tegelijk vragen
traag antwoord krijgen
en verder gebeurt er niets

geen spontane reactie
alleen maar
moet dat nou?

dan doe ik het zelf maar
elke keer maar weer

©Speelster

09-02-2017 om 00:00 geschreven door speelster