Over mijzelf
Ik ben jenny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam speelster.
Ik ben een vrouw en woon in den helder (nederland) en mijn beroep is vrijwilligster mantelzorger,huisvrouw, echtgenoote.
Ik ben geboren op 14/07/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: accordeon spelen, wandelen,schrijven,paintshoppro, de pc.
Ik ben zeer positief ingesteld en voel meer dan gemiddeld. Mijn fles is altijd halfvol, halfleeg kan altijd nog. Ik probeer te zijn zoals ik mezelf graag zie. Een vrouw met levenservaring die elke dag nog bijleert en geniet van de kleine dingen.
Foto
Als U op de bovenstaande afbeelding klikt
komt U op het blog OPS-CTE
Zeer de moeite waard
Zeer zeker een aanrader

Foto
Organo Psygo Syndroom.
Vervroegde Dementie
Voor de partner Geen hulp
OPS is een beroepsziekte
Die het hele gezinsleven ontwricht.
klik op de afbeelding en lees en huiver.
Mijn blog over OPS

Inhoud blog
  • OPS
  • Betutteling
  • Genieten
  • Verhuizen.
  • De cirkel is rond.
  • Latten.
  • De Aarde
  • hoop
  • HOOP
  • Schuldgevoel
  • Dementie... OPS
  • Begrip ...begrijpen
  • milieudelict
  • Vrijheid
  • In wat voor wereld zijn we beland.
    Foto
    een gedichtenbundel
    naar ieders smaak
    kan het beste worden
    zo, zoek en maak

    een gedichtenbundel
    geplukt van internet
    kan beschouwd worden
    als een naslagwerk

    een gedichtenbundel
    van speelster
    mag je zelf maken
    van mij

    copier en druk af
    een kaft of in een map
    of verzamel op de pc
    copier en neem maar mee

    speelster
    Archief per maand
  • 07-2023
  • 10-2022
  • 09-2022
  • 04-2022
  • 11-2021
  • 03-2021
  • 02-2021
  • 10-2020
  • 07-2020
  • 12-2019
  • 02-2019
  • 08-2018
  • 05-2018
  • 03-2018
  • 11-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 02-2008
  • 01-2008
  • 12-2007
  • 11-2007
  • 10-2007
  • 09-2007
  • 08-2007
  • 07-2007
  • 06-2007
  • 05-2007
  • 04-2007
  • 03-2007
  • 02-2007
  • 01-2007
  • 12-2006
  • 11-2006
  • 10-2006
  • 09-2006
  • 08-2006
  • 07-2006
  • 06-2006
  • 05-2006
  • 03-2006
  • 02-2006
  • 01-2006
  • 12-2005
  • 11-2005
  • 10-2005
  • 09-2005
  • 08-2005

    lieve bezoeker
    U vindt op dit blog
    zelfgeschreven gedichten
    al dan niet bewerkt
    op een mooie achtergrond
    evenzoveel spreuken
    die ik bewerkt heb
    de spreuken algemeen bekend
    aan de zijkant heb ik
    eigen bewerkingen van plaatjes
    neergezet
    ik wens u veel kijk-en leesplezier

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

    Foto
    Laatste commentaren
  • Je bent van Harte welkom (Patricia)
        op Lieve bezoekers
  • Goeden avond (Dirk)
        op Lieve bezoekers
  • Van harte welkom Speelster (Patricia)
        op Lieve bezoekers
  • Goeden avond (Dirk)
        op Lieve bezoekers
  • mooi (fons)
        op Lieve bezoekers
  • blijf maar schrijven en spelen met muziek ... (meeuw)
        op Lieve bezoekers
  • Wens u nog een heel fijn weekend ('t Vosken)
        op Copieren of lenen
  • Goedemiddag (Dirk)
        op Copieren of lenen
  • Zoeken in blog

    Foto
    Foto
    mijn 1e schilderijtje
    schilderen met acrylverf

    even lekker bezigzijn
    van schets tot schilderij
    op A4 formaat
    2 uurtjes tijd
    Nu alleen de afwerking nog
    Foto
    eindelijk gerealiseerd
    mijn rotstuin, mijn trots
    in 2 dagen gedaan
    en nu ervan genieten.
    Foto
    mijn eerste kat
    Grijsje
    heeft 23 jaar geleefd
    1951 - 1974

    Blog als favoriet !
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    gedichten, spreuken en verhalen
    over natuur,maatschappij en het leven
    05-01-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.naar het AMC

    om 8 uur met de trein naar amsterdam
    er wordt geen stom woord gezegt
    binnen de korste keren zijn zijn ogen dicht
    ik pak een puzzelboekje en maak een paar puzzels
    bij sloterdijk maak ik hem wakker en zeg
    we moeten er zo uit
    Oh maar we kunnen toch wel even een ham-kaas broodje halen he?
    als jij dat graag wilt kan dat zeg ik
    we hebben nog wel even.
    een metro later gaan we richting amc
    we kunnen zitten want deze is niet zo druk
    we genieten van het uitzicht en hij maakt zelfs opmerkingen over de vorderingen van de bouwsels
    ik breng hem naar de afdeling waar hij moet wezen en zeg dat ik naar de cetrale hal ga
    ik haal een mok chocolademelk en en appelpunt
    en zit stil te genieten maak wat puzzels en heb niet in de gaten dat de tijd vliegt
    plots staat hij naast me ik kijk verrast op
    ja ze heeft goed uitgelegt hoe ik moest lopen en dacht ik kom je verrassen.
    er kan zelfs een lachje af het maakt me heel blij vanbinnen ik heb dit in tijden niet meegemaakt.
    het is 1 uur ik vraag wat wil je meteen naar huis of.......hij zegt ik wil wel even rondkijken we zijn hier al een hele tijd niet geweest
    ok we gaan naar de amsterdamse poort
    en lopen daar gezellig hand in hand ongedwongen
    rond en ik koop 2 roomcrossants
    ik wil wel naar het centrum
    zegt hij
    nou dat doen we dan toch stappen we bij het waterlooplein uit en lopen we zo naar de bijenkorf
    daar wil hij graag heen.
    we zijn de markt over geweest en hebben heerlijk op een bankje gezeten bij de amstel op de hoek van de blauwbrug op de achtergrond de stopera
    en genieten zo van wat er om ons heen gebeurt
    een file van rondvaartboten ik denk dat we daar zo'n half uur hebben gezeten en dat is voor zijn doen best lang.
    wat genieten we toch he zijn zijn woorden en die worden steeds herhaald.
    ja en ik zit echt te genieten omdat het weer zo lijkt op de tijd van weleer.
    niet dat moeten en gejaagde van de laatste tijd
    even rust en de tijd nemen.we lopen een ijssalon binnen en ik wacht het duurt een hele tijd voor hij een keus gemaakt heeft.
    en wat schetst mijn verbazing hij loopt niet weg nee hij gaat op zijn gemak zijn ijsje opzitten peuzelen het is dan ook een mooie oude zaak met een hoop te zien.
    zo en nu naar de bijenkorf
    daar zijn we dus nooit aangekomen
    want opeens staan we op de bloemenmarkt
    o hier wil ik ook wel even langslopen
    nou dan doen we dat toch
    en zo komen we weer bij de munt uit
    en hebben een rondje gelopen
    schuin oversteken de kalverstraat in de dam over het damrak op en richting metro
    om mijn man zo te zien genieten doet me goed
    maar in de trein vallen zijn ogen dicht en over is het
    ik zit stil na te genieten van een fijne dag die ik kan koesteren.
    de rest van de tijd is het slapen van vermoeidheid
    om zeven uur zijn we thuis laat wat van de chinees komen en hebben lekker gegeten
    dat wou hij graag je gaat niet meer achter het fornuis staan hoor
    nou en zo is waar ik zo tegen opzag een fijne dag geworden.
    en dat maakt me erg gelukkig
    dit had ik in tijden niet meegemaakt.
    eindelijk een dag zonder gemopper en gehaast.
    eindelijk eens een beetje aandacht voor mij
    en dat maakt me heel erg blij

    speelster
     

    05-01-2006 om 12:43 geschreven door speelster  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (12 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.mijn leven


    mijn verhaal
     
     
    In de 53 jaar die ik hier rondloop heb ik ook al heel wat klappen te verwerken gekregen.
    Achteraf kan ik pas relativeren en ben sterk uit de strijd gekomen al heb ik nog een lange weg te gaan niet wetende waar die eindigt.

    Ik kom uit een arm maar warm gezin.
    De buitenwereld zoals ik de omgeving zal noemen
    buiten het gezin is keihard
    Nu zeg ik dat ze gewoon jaloers waren en afgunstig
    Ik ben de oudste van 5 kinderen en moest altijd maar het voorbeeld geven.
    In ons gezin was ook zo'n haantje de voorste.
    wat ook een verhaal apart is.

    Ik was een bedplasser en werd door de buitenwereld met de nek aangekeken en uitgescholden voor stinkdier en mocht nooit meespelen op straat.
    Want elke dag lakens aan de lijn dan is er wat aan de hand he.
    Ik stonk echt niet maar een pispaal was ik wel.
    in de zesde klas gingen we 3 dagen naar texel maar ik sliep niet bij mijn klas maar bij een vreemde klas en daar heb ik nu nog steeds goede herinneringen aan want die hebben me die 3 dagen opgevangen.
    En ik heb daar een hele fijne tijd gehad.
    Ik had in de kinderperiode 1 vriendin die zich niets aantrok van de andere.
    Ook zij werd genegeerd omdat ze met mij speelde.
    Later hoor je dat er een andere reden was.
    En wat zijn mensen dan kortzichtig.
    In de periode daarna ging het pesten (zo noem ik het nu) gewoon door.
    Met dichtgeknepen neus voorbijlopen en niets zeggen.
    Maar ik mocht naar de muziekschool en kon accordeon leren spelen wat ik heel graag wilde.
    Voor mij een heel moeilijk instrument want ik heb een stoornis in de links rechts coordenatie.
    En mijn leraar zei van dat ik het nooit goed zou leren
    Nu ik zal in zijn ogen geen ster zijn, maar ik speel de sterren van de hemel en de mensen genieten met volle teugen van de muziek die ik vertolk vandaag de dag.
    In 1974 tijdens de nachtwandeltocht alkmaar denhelder loop ik iemand tegen het lijf waar ik de rest van mn leven mee wil doorbrengen.
    we trouwen in 1976 en in 1978 krijgen we een dochter en in 1980 een zoon.
    Met 3 weken wordt hij geopereerd en toen begonnen de moeilijkheden.
    Ik kon daar heel moeilijk mee omgaan had heel veel geduld maar eens raakt daar de rek uit lijkt wel.
    Heb hem veel pijn gedaan omdat hij dat opriep
    En toch steeds weer proberen om lief tegen hem te zijn.
    Maar dat stootte hij af.
    Tot zijn 9e had hij wel 40 driftbuien op een dag
    om niets alleen om zijn zin door te drijven ik zeg nu
    niet goedschiks dan kwaadschiks.
    Ik heb hem met de pollepel grootgebracht.
    Tegen mijn natuur in maar het kon niet anders.
    hij heeft ooit één klap gehad en daarna maar dreigen door mij als je niet dan......en dat is echt niet leuk om zo een kind tot de orde roepen maar ik kon niet anders
     we hebben uiteindelijk wel hulp ingeroepen en gekregen maar toch ......
    het viel allemaal niet mee en met veel liefde en geduld is het uiteindelijk wel goedgekomen.
    Toen werd onze dochter ook nog ziek.
    ze was 8 jaar en eigenlijk al 6 jaar ziek wat we niet wisten.
    6 weken het ziekenhuis in en 3 jaar in een korset met beenkokers.
    Ze mocht alleen maar wijdzitten en wijdlopen en meer niet.
    Werd door de buitenwerld genegeerd en achtervolgt
    Zou haar het zelfde overkomen wat mij is overkomen.
    Nee gelukkig niet we leven in een andere tijd van praten en op school wordt uitgelegt wat er aan de hand is en ze is goed opgevangen.
    Ik zat in de ouderraad en moest met haar mee op
    schoolreis van de leraar van haar klas.
    (we gingen een dag fietsen op Texel met z'n allen dus dochter bij mij achterop op een lekker kussen benen in de fietstassen en armen om me heen en wat heeft ze kunnen genieten.)
    ze zat onderhand in de 5e klas.
    Daar werd door ouders wat van gezegt.
    Dat deed zo pijn.
    Ik die nog nooit voor mezelf was opgekomen deed mijn mond open.
    Ik zei, Ik ga liever niet mee dan had ik tenminste een gezond kind gehad maar ik moet wel mee want ik wil mijn kind deze dag niet onthouden.
    En toen stonden die ouders met een rood hoofd en een mond vol tanden en ze dropen af.
    Dat gaf mij voor het eerst een goed gevoel.
    met onze zoon ging het in die periode ook slecht het was 1990 tijdens de golfoorlog al die beelde optv en zijn minbeeld van zichzelf door zijn houding had zich in zijn hoofd geprent dat niemand van hem hield.
    op een morgen zie ik hem in bed liggen met gekraste polsen.
    Wel met potlood maar toch.
    wat betekend dat vroeg ik.
    Hij zei, ik wil dood ik wil niet meer leven er is toch niemand die van me houdt,
    betekenen wij dan niets voor je vroeg ik,
    wij houden heel veel van je maar jij stoot ons steeds af,
    Waar ik de moed vandaanhaalde weet ik nu nog niet maar ik ben naar de keuken gelopen en heb het grootste mes gepakt wat ik kon vinden en aan hem gegeven en gezegt alsjeblieft ga je gang als je zo graag dood wilt doe het dan nu.
    Wat er toen gebeurde was een kentering ten goede.
    Voor het eerst kwamen er echte tranen in zijn ogen en hij zegt mama dit meen je niet he
    ik krijg 2 armen om me heen en ik zeg jongen je weet toch dat ik ontzettend veel van je hou.
    Eindelijk na al die jaren van afstoten kreeg ik een dikke zoen van hem.
    En stapje voor stapje gaat het bergopwaarts met hem.
    Onze dochter daarentegen heeft een ongeneeslijke heupziekte en zal in niet al te lange tijd in een rolstoel belanden.
    En nu is mijn man ook nog ziek en wordt niet meer beter.
    hij heeft ops ofwel de schildersziekte
    en dat kun je vertalen naar een vorm van vervroegde dementie.
    hij gaat nog steeds achteruit al gaat dat heel langzaam.
    maar dat ik nu leef met een hart vol verdriet is wel te begrijpen.
    Ik heb ook heel lang met een schuldgevoel rondgelopen.
    maar nu ben ik zover dat ik kan zeggen
    Ik ben Ik en ik leef zoals mij goeddunkt.
    Met gevoel en medeleven naar hun toe.
    ik sta heel positief in het leven want de les is hou van elkaar liefde geven is heel belangrijk geef de moed niet op want er komt een tijd dat je elkaar heel hard nodig hebt.
    ik sta nu niet in de kou want ik heb per ongeluk( wat is per ongeluk) een lieve internet vriend ontmoet die me door dik en dun steunt in deze moeilijke periode.
    en daar ben ik heel blij om.
    Ik geniet van de kleine dingen en leef bij de dag.
    En zie de toekomst zonnig tegemoet.

    speelster
     

    05-01-2006 om 12:36 geschreven door speelster  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 2/5 - (15 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.laster en achterklap
    laster en achterklap
    is het ergste wat een mens kan overkomen
    en daar kan ik een heel boek over schrijven


    met laster en achterklap raakte ik iedereen kwijt waar ik veel van hield
    nu na vele jaren ben ik erachter dat het gewoon zo heeft moeten zijn om los tekomen en om mijn eigen ik te ontdekken en te zeggen tegen me zelf zo ik is ik

    ik zal het eens over mezelf hebben dan begrijpen jullie misschien dat ik jullie pijn zo goed aan kan voelen
    dit heb ik geschreven om te laten weten dat je omdat je overkomt wat je overkomt sterk uit je strijd kan komen
    mensen die een rotjeugd hebben gehad en daar nu nog last van hebben dat is eigenlijk niet nodig maar ja het is niet anders

    mij is juist het tegenovergestelde overkomen
    ik had een fijne thuissituatie maar voelde mezelf niets
    was heel erg verlegen en teruggetrokken en door lieverlee ben ik wat mondiger geworden en nu kan ik mensen helpen met mijn verhaal

    doordat ik in een fantasie wereld kon leven voor mezelf en allerlei sprookjesfiguren om me heen had was ik toch op een manier gelukkig
    ik ben altijd ziek en onderweg geweest
    ben geboren met een huidziekte in 1952
    mijn ouders waren ten einde raad dat zo'n klein wurm zo rauw was en zo mager en als ik mezelf nu zie ben ik trots dat ik er nu zo uitzie als ik nu doe
    door de huidprobemen voelde ik me vies en achtergesteld zonder dat ik er eigenlijk iets aan kon doen
    als ik op fotos kijk van mijn jeugd zie altijd een blij meisje
    hoewel ik zeer in mezelf gekeerd was en niet liet merken hoe zeer mijn huid voelde (ik had altijd jeuk en open wonden)
    op het oog viel het wel mee want het zat onder
    de kleding
    alle plooien waren aangedaan en vooral de knieholtes
    ik was best wel lenig maar als er dikke korsten zaten ik bijna niet kon lopen
    dat trok zo
    kon ik niet gymen en zat ik op de bank
    tot overmaat van ramp werd ik ook nog uitgescholden en vreselijk gepest en iedereen liet me links liggen ik had ook maar 1 vriendinnetje waar ik stiekem afspraakjes mee had vanwege standverschil
    dat is de buiten wereld
    in het gezin was ik wel iemand ik ben in een warm en knus arm gezin opgegroeit waar alles kon en niets te gek was met normen en waarden
    zoals iedereen in zijn/haar waarde laten
    zo heb ik ook de spreuk onthouden en die bezig ik nog alle dagen
    als ik gekrenkt wordt
    jij kunt het beter zeggen dan iemand met zijn volle verstand
    dan komt het voor mezelf niet zo hard aan
    misschien hebben jullie ook wat aan die spreuk
    ik heb er heel wat aan en het is mijn houvast door de jaren heen
    ik laat me niet meer kwetsen en leef zoals mij dat goeddunkt
    toen ik en jaar of 15 was zou ik met mijn vriendin
    in een hutje op de hei gaan wonen met een schaap een koe een geit en een stukje land om eten te verbouwen
    weg van de boze wereld
    is er natuurlijk nooit van gekomen
    daarentegen gingen mijn broers en mn zus en ik met zn vieren op vakantie en met zn vieren overal naar toe we hadden altijd een goede band met elkaar (dacht ik)
    Tot 1975 Toen was het zomaar over
    in 1974 had ik de nachtwandeltocht alkmaar den helder gelopen en een leuke jongen ontmoet
    ik was verliefd en droomde van hem maar verder niet
    ik werkte in een warenhuis en in maart het jaar daarop kwam hij een eierprikker bij me kopen
    zwaaiend de roltrap op
    nou ik dacht in romannetjes staan ze om 6 uur te wachten bij de uitgang
    niet dus
    na 3 maanden zag ik hem weer wij 40 kilometer gewandeld en toen was het aan en we zijn onderhand 26 jaar getrouwt
    daar het mijn keus en zijn keus is om samen door het leven te gaan staan mijn ouders mij geen strobreed in de weg
    maar ondertussen die snerende opmerkingen
    en vooral van mijn zus zij had nog geen verkering
    en ik was nu eens de eerste
    van af die tijd ontstond er een verwijdering
    jalouzie en afgunst zeg ik nu en onstond een kille verwijdering en dat is ook nooit meer goed gekomen
    ze loopt nu met een grote boog om me heen
    met haar hele gezin
    ik kreeg verhalen te horen dat zal ik jullie besparen maar het ergste is wel dat ik iedereen kwijt raakte omdat zij zo mooi kan vertellen
    en ik geen weerwoord had
    ik ben er wel boven kunne blijven staan en heb me maatschappelijk goed weten te handhaven
    doordat wat ik in mijn jeugd had meegemaakt
    kon ik toch iemand worden en zijn in de wereld
    ik ben niet zo'n prater maar een doener
    handen uit de mouwen en gaan met die banaan
    ik kwam in de ouderaad en in de kortste keren zat ik met een hoofd agent van politie een commandant van de marine een makelaar en een arts in commissisies
    ik als arm meisje van een werviaan
    als je ergens de schouders onder moet zetten dan vallen rangen en standen weg en ben je dus gewoon mensen die samen iets opbouwen
    wij waren dus met school in de weer om kinderen plezier te geven met carnaval sinterklaas en kerst
    doormiddel van rommelmarkt en verkoop van lekkere dingen kwam er geld binnen om dat te financieren
    zodat elk kind mee kon feesten
    en er niet iemand thuis hoefde te blijven omdat de ouder/Verzorger het niet kon betalen
    op die manier konden ook alle kinderen mee op schoolreis
    ik woonde toen in een echte volks buurt en voelde me daar thuis en op me plek maar door laster en achterklap zijn we een half jaar geterroriseerd geweest en hebben toen verplicht moeten verhuizen omdat de situatie te erg werd
    en wij ons zeer onveilig voelden en dat is het ergste wat ik heb meegemaakt.
    door laster en achterklap is mijn man mijn familie kwijtgeraakt en nu hij ziek is sta ik dus alleen in mijn verdriet want ik kan bij niemand terecht van mijn familie
    degene die me het liefst waren zijn dood en daar heb ik nu alle dagen een goed gesprek mee aan zee omdat ze daar verstrooit zijn.
    ik zie mijn moeder wel maar over mijn situatie praten is er niet bij dus steun hoef ik niet te verwachten en dat heb ik ook niet meer nodig want ik heb nu een hele lieve vriend waar ik bij terecht kan en ik heb jullie zomaar uit het niets
    ik kan jullie vertellen dat ik daar heel erg gelukkig mee ben
    zo het is een heel verhaal maar nu weten jullie een beetje van mijn achtergrond.
    en hoe ik daar mee omgesprongen ben
    ik ben vind ik nu een vrolijk mens die voor een ieder een hartelijk woord of gebaar over heeft
    en dat ook kan doen omdat ik weet dat het ook anders kan zijn
    genegeerd zijn en voelen is het ergste wat mij is overkomen en als me dat nu overkomt
    als iemand mij niet aanstaat hoef ik daar geen energie in te steken
    geen hand vol maar een land vol en laat een ieder in zijn waarde
    dat is wat ik het belangrijkste vind
    iedereen is uniek en ik kan het niet iedereen naar de zin maken en dat hoef ik ook niet

    speelster

    05-01-2006 om 10:20 geschreven door speelster  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (8 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de zoen

    zoals altijd heb ik 3 keer in de week heerlijke uitjes waar ik erg van geniet

    ik speel accordeon voor dementerende ouderen die de laatste fase van hun leven doorbrengen in een huiskamer in een verzorgingstehuis en verder eigenlijk nergens meer komen

    als ik binnenkom zijn de mensen zo blij dat ze weer een middag vermaakt worden met liedjes uit hun jeugd een verhaaltje kunnen vertellen en de gezelligheid straalt dan van de gezichten

    dit te kunnen geven ondanks mijn pijn en verdriet want mijn man wordt ook dement
    en ik heb zeker al 5 jaar geen echt huwelijk meer want de gezelligheid thuis is ver te zoeken en wij zijn nog redelijk jong maar mijn man is ziek geworden door zijn werk

    zo ben ik dus weer heerlijk uit spelen geweest
    ik heb zo lekker zitten spelen
    het voelde zo goed
    komt er een verzoek voor michiel de ruiter

    en laat ik die nu niet bij me hebben en ik kan het absoluut niet uit mijn hoofd

    dus ik kreeg steeds een beetje de slappe lach
    en met een grapje werd het opgelost want echt ik kan het niet uit mijn hoofd

    ik speel alles van bladmuziek dat is eigenlijk mijn handicap

    maar omdat ik zo mooi speelde en veel liedjes van vroeger had
    ook licht klassiek en ballades en toreador was het hoogtepunt volgens het publiek
    het ging ook als vanzelf allemaal

    komt er plots het vrouwtje van het verzoek nummer naar me toe dat ik niet kon spelen en zegt oooooooooh ik heb zo genoten van je muziek ik kan je wel zoenen

    zegt de verzorgster "wat let je pak der maar ff lekker"

    en ik krijg me toch een knuffel en een dikke zoen

    hartverwarmend wat een uurtje accordeon muziek betekent in een mensen leven dat bijna om is

    haar polsen in een breese dus klappen kan ze niet dat zegt ze ook elke keer maar ik geniet wel hoor en dat is ook wel te zien maar ze genieten allemaal elk op hun eigen manier

    na afloop wordt mijn jas omhoog gehouden zodat ik er zo in kan stappen

    die kleine momenten van bedanken doet zo goed aan beide kanten
    bedankt dat u hier wilt komen spelen zegt men dan opeens
    ik er promt overheen dat ik hier mag komen spelen want het is heerlijk om een uurtje plezier te brengen


    en het loopt meestal uit naar 2 uur met zo nu en dan even pauze dan is het een minuut stil geweest en ik begin aan een nieuw nummer
    OOOOOOh accordeonmuziek wat leuk zegt iemand alsof ze het nog niet eerder gehoord heeft
    maar dan is ze het alweer kwijt
    het plezier een praatje een gezellige middag komt zo tot een eind en volgende week wordt het weer voorgezet

    en het verveelt nooit


    in het ene tehuis kom ik al 20 jaar
    en toen ik dat pas deed werd me gezegd "dat jij voor die mensen gaat spelen"

    wel mensen die niet kunnen praten hebben wel gevoel en als je dat gevoel kunt laten voelen door mooie muziek te brengen dan mag je je gelukkig prijzen dat je dat kunt doen was mijn antwoord
    en zo denk ik er nog steeds over

    ik heb al heel wat mensen een paar gelukkige uurtjes bezorgt en blijf daar mee door gaan tot het niet meer gaat

    speelster

    05-01-2006 om 09:56 geschreven door speelster  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (33 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    14-12-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ik sta voor een moeilijke beslissing

    was dat maar niet zo
    helaas is de werkelijkheid anders
    zoals ik het nu beleef is er geen ommekeer ten goede en dat is verdomde jammer
    men zegt wel eens degene waar je het meeste van houdt daar kun je tegenaan schoppen
    ik heb heel lang bedacht ach hij kan er niets aan doen dat hij zo geworden is en dat gaf een stuk troost maar ik heb nu gemerkt dat ik ook door andere problemen het niet meer op kan brengen
    elke keer weer die scheldkannonades
    ook de onmacht dat weet ik ook wel maar bij mij is de rek eruit
    aan anderen vertelt hij dat hij mij zo goed verzorgt heeft in de week dat ik zo ziek was
    maar hij deed niets uit zichzelf
    en zelfs een kopje water brengen ging met gemopper gepaard
    wat denk je dat er door me heen ging
    alleen maar pijn en verdriet op dat moment
    ik gun mijn man alles maar er zijn grenzen
    en die zijn nu bereikt
    hij leeft in een andere denkwereld dan ik nu
    hij zegt vanalles maar uitvoeren is er niet meer bij
    hij wilde graag een digitale camera kunnen we samen foto's bekijken op de pc
    is zo zijn gedachtengang leuk hoor maar de uitvoering daar komt het niet van want dat kan hij niet het is te ingewikkeld
    en de camera ligt nu in de kast en ik mag hem niet gebruiken want de camera is van hem
    hij wil een nieuwe pc maar met deze kan hij niet overweg dus zou hij wel met een andere wel overweg kunnen?
    hoe vaak de pc al is leeggemaakt en weer geinstaleerd is zeker 10 x jaar en dat gaat met veel kabaal want ja alles moet eraf en weer geinstaleerd worden
    en het zijn juist de programma's die hij eropzet van internet die dan problemen geven want ja dat is *gratis* en makkelijk
    maar en je kunt hem niet aan het verstand brengen dat het niet nodig is om bv 7 spamfighers op de pc te hebben aan 1heb je er genoeg
    of 5 firewals van verschillende merken
    het is een soort verzamelen op de pc
    of er een programma opzetten en dat hele maal uitpluizen in de verkenner van hoeveel mappen en ornamenten het heeft
    en er verder niet mee werken waar de pc uiteindelijk bedoelt is
    een spelletje spelen of zo kan hij niet volgen dat gaat allemaal te vlug
    en dan is hij boos dat ik er een kwartiertje achter zit om een gedicht te schrijven en te bewerken en op me club zet
    dus zit ik er achter overdag als hij niet thuis is of als hij slaapt dan kan ik even rustig werken maar ook dat wordt minder want ik heb nu even pas op de plaats en geef mezelf de rust die ik zo nodig heb om alles op een rijtje te zetten van hoe nu verder want ik zit er al 15 jaar in en heb heus wel steun maar de warmte en de liefde dat mis ik zoooooooooo
    ook dat is in de loop der tijd veranderd
    we zijn straks 30 jaar getrouwd maar van een echt huwelijk met lief en leed delen daar is al jaren geen sprake meer van
    ik geef en geef maar krijg niets meer terug
    ook dat heeft me opgebroken
    ik hou zielsveel van mijn man maar om hem zo te zien aftakelen tot wat zal ik het noemen
    een zombie??dat is het ergste wat me is overkomen
    ik zou willen dat het anders was en zou kunnen worden maar dat zit er helaas niet in
    dus heb ik het advies gekregen om hem te laten onderzoeken wat hij nog in zijn mars heeft en daar moet ik mee aan de slag
    want tussen zeggen en doen zit dag en nacht verschil
    als niets meer vanzelfsprekend is en het wordt een martelgang dan ben je ver van de werkelijkheid en dat is wat ik meemaak en dat is hartverscheurend en heel pijnlijk en daar heb ik last van want een omeekeer ten goede zal er niet komen en daar heb ik het mee te doen
    en dat te beseffen en een plaats tegeven dat heeft tijd nodig
    ik heb het te lang voor me uitgeschoven van ik red het en we gaan het redden maar nee ik zie in dat het niet lukt helaas
    dus er moet een oplossing komen zodat we samen toch nog redelijk met elkaar overweg kunnen en daar wil ik nog voor knokken maar ik weet nu al dat het eigenlijk een verloren strijd is
    iemand zo zichzelf te zien verliezen dat gaat me zo aan het hart dat doet zo zeer dat heeft me nu dus opgebroken en een arm om me heen die moet ik zo missen want ook dat krijg ik niet spontaan ik moet daar om vragen en dan is het antwoord
    moet dat ??
    ja ik heb je even nodig en mijn hart krimt ineen door dat antwoord
    dus de warmte die ik mis in huis haal ik nu buiten de deur
    met een andere invulling met plezier en liefde en dat is accordeon spelen
    daar kan ik mijn gevoel totaal in kwijt en de warme reacties die ik daarvan krijg doen de thuissituatie even vergeten en zo heb ik het jaren vol kunnen houden en nu ????????
    ik ga gewoon door met ademhalen en zie wel
    ik kan weer lachen en dat doet me goed

    Speelster

    14-12-2005 om 09:54 geschreven door speelster  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (6 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.het gaat een stukje beter met me

    het is weer een tijdje geleden dat ik mijn verhaal gedaan heb
    er is nog niet veel veranderd
    ik pak zo zoetjes aan mijn bezigheden weer op
    ik ben blij dat ik het zonder medicijnen af kan
    ik heb gelukkig mensen waar ik me verhaal bij kwijt kan en die me een warm hart toedragen ook dat laat ik meer toe
    ik ben altijd iemand geweest die zich groter voordeed dan ik was zeker tegen vreemden
    het is zo makkelijk om te zeggen ja hoor het gaat goed want dan hoeven ze je klaagzang niet aan te horen
    maar mensen die me kennen zien dat ik niet lekker in me vel zit en vragen door en dan komen de tranen vanzelf en dat is heerlijk om dat te kunnen en mogen tonen want emoties die heb ik even niet in de hand
    ik ga een heerlijk weekend tegemoet met een hoop muziek
    en ik ga nu ook eindelijk aan mijn gedichtenbundel werken
    ik heb daar nu eindelijk zin in
    want ook dat heb ik even opzij geschoven
    ik moest eerst eens bij me zelf te raden gaan en mijn gevoel op een rijtje zetten
    het gaat beter met me en ik heb er weer zin in
    misschien denken jullie en je man dan??
    wel we leven nu gewoon in 2 werelden
    en ik denk dat dat goed is
    gewoon met elkaar praten en blij zijn met elkaar is er niet meer bij
    ik ben het wel maar kan het niet overbrengen
    hij voelt het niet hoeveel ik van hem hou
    dus heb ik de knoop doorgehakt en tegen mezelf gezegt ik hou heel veel van hem maar zijn ziekte maakt dat hij het niet meer over kan brengen op mij
    dat geeft mij een stuk rust
    de afgelopen week is de agressie een stuk afgenomen en heeft bij mij een stuk twijfel gebracht maar ik heb daar niet aan toegegeven en ga door met de stap die ik gezet heb want ik weet hoe het is geworden en het zal wel slechter worden maar nooit beter wat ik heel jammer vindt

    gister zei hij om 5 uur de kranten moeten naar buiten die worden zo opgehaald
    om 6 uur stonden ze nog niet buiten
    ik was aan het eten koken en kon ff niet uit de keuken weg
    ik pak hem bij de arm en laat aanstalten maken dat hij de kranten in de voortuin zet
    dat was tegen het verkeerde been want ik moest de kranten maar buiten zetten
    dus er is niets veranderd aan de situatie
    en dat sterkt mij in mijn beslissing hoe moeilijk die ook is

    hij wil alles maar er gebeurt niets meer
    en dat is zo verdomde jammer
    dat je plannen maakt en er komt uiteindelijk niets van terecht dan alleen maar gebrul geraas en getier

    zo ik ga vanmiddag heerlijk uit spelen
    weer mensen een aangename middag bezorgen met een liedje een walsje en een tango heerlijke accordeonmuziek hihi
    speelster

     

    14-12-2005 om 09:46 geschreven door speelster  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.OPS-CTE.

    eenzaamheid
    alleen voelen
    het niet echt zijn
    maar toch

    niet goed kunnen verwoorden
    gevoelens, de leegheid
    de achterdocht
    het wantrouwen

    het is er allemaal
    en toch....
    hoe moet dit verder
    samen en toch alleen...

    speelster

    14-12-2005 om 00:00 geschreven door speelster  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (20 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    13-12-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.het onderzoek en hoe verder..........

    dit heb ik in janari 2005 geschreven na een zwarte decembermaand

    we zijn vorige week naar het docteam geweest
    ik heb een vaste casemanager en hij een vaste psygologe
    ik kan met mijn vragen bij de casemanager terecht
    en nu zegt mijn man dat er echt niets met hem aan de hand is
    maar dat zegt elke patient hoor ik daar vertellen
    en soms lijkt het ook wel zo
    maar de denkfunctie is heel laag
    het incasseringsvermogen is heel laag
    nummeronthouden is heel hoog (is ander deel hersens wat niet is aangetast)
    emoties tonen is extreem
    stemmingswisselingen is extreem
    en dan de achterdocht
    de jalouzie wat hij nooit gehad heeft en nu extra fel wordt
    dat is wel eens zwaar te behappen
    en daar heb ik nu hulp bij
    meer negeren niet overal op ingaan
    want meestijds weet hij niet waar hij het over heeft
    (als ik het na een kwartiertje aanhaal zijn boosheid kijkt hij me aan van waar heb je het over)
    (mopperen is meer een stukje onmacht als dat het tegen mij is gericht )
    en dan kan ik weer even verder zonder een naar gevoel te hebben
    ik zit lekker in me vel en hij even niet
    wat zeer jammer is
    maar ik kan hem daar niet in bijstaan
    want hij is dan zeer onredelijk
    maar mij raakt het niet meer en dat is mijn winst
    want ik raak nu niet mijn goede gevoel kwijt en ik ben dat lang kwijt geweest zonder dat ik dat wist maar daar ben ik door het gesprek achter gekomen
    het was altijd maar rekening houden met en dat hoeft nu niet meer
    wel er zijn maar meer niet
    en daar hoef ik geen naar gevoel meer van te hebben
    want het valt niet mee om iemand te verliezen waar je zoveel van houdt
    ik merk ook aan mezelf en dat is zelfbehoud dat mijn gevoel naar hem toe afneemt
    ook dat heb ik besproken en dat is ook een hele *normale* reactie in zo'n situatie
    wat je niet meer krijgt kun je ook niet meer geven
    dat geeft soms een heel leeg gevoel
    je wilt zo graag anders maar het gebeurt niet

    ik heb daar wel een andere invulling aan gegeven maar dat is meer onbewust dan bewust
    nu geniet ik meer van waar ik mee bezig ben
    zoals gistermiddag bij de mensen waar ik voor speel
    die warmte en gezelligheid dat doet me zo goed daar kan ik weer even op teren
    de energie die ik daar krijg kan ik thuis opsouperen met een lach die niet geheel begrepen wordt

    zo kom ik er goed doorheen vindt ik zelf

    en zo kan ik de thuissituatie nog lang volhouden zonder weer terug te vallen in waar ik in december beland ben geraakt

    want die periode heb ik echt gebruikt om te rouwen en te bezinnen hoe nu verder en ik was echt heel ver heen maar ben daar nu volledig uit

    ik zie de zon weer schijnen met hier en daar een donkere wolk maar dat is het leven
    en dat bevalt me goed

    we zijn nu een jaar verder en het leven lacht me toe met alle zorg me toevertrouwd en zo kan ik het nog lang volhouden

    speelster

    13-12-2005 om 11:08 geschreven door speelster  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (15 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    11-12-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.stemming

    december
    maand van contrasten
    blijheid en droefheid
    stemmingen tegengesteld

    de maand van het licht
    stralen die stralen
    vanuit de verte en het hart
    van de dorpskern

    overdenkingen
    gedachten
    die vervliegen
    in de nacht

    licht komt van ver
    licht komt dichtbij
    licht dat verlicht
    en maakt het hart blij

    december
    maand van het licht
    kleine verzoeningen
    zo rond de kerstdagen

    speelster

    11-12-2005 om 23:34 geschreven door speelster  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (8 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    06-12-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.natuurlijke vijanden

    in de natuur is alles op elkaar afgestemd
    in de natuur gaat niets verloren
    in de natuur is alles natuurlijk
    de mens is een storende factor

    mensen zijn niet superieur
    ook al denkt men van wel
    mensen hebben natuurlijke vijanden
    alleen zijn ze niet te zien

    de vijand van de zebra is de leeuw
    de vijand van de muis is de uil
    de vijand van de worm is de egel
    de vijand van de mens is het virus

    een vijand die niet te zien is
    een vijand als een sluipmoordenaar
    een vijand die geen onderscheid maakt
    iedereen krijgt er mee te maken

    rijke mensen wapenen zich
    arme mensen gaan eraan onderdoor
    maar niemand ontkomt
    eens houdt het leven hier op

    de cyclus zet door
    geboorte en dood
    zo dicht bij elkaar
    de boodschap is

    raak niet in paniek
    leef je leven
    dood ga je toch
    geniet !!!!!!!!!

    speelster

    06-12-2005 om 09:07 geschreven door speelster  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 2/5 - (19 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.moeten....

    moeten

     

    moeten is zo'n dwingend woord
    moeten, moeten we niets
    mogen en doen
    is positief

    als je iets wilt
    ga je er voor
    het lukt na veel
    oefenen

     

    ik mag .....
    ik doe ......
    ik geniet
    ik heb plezier

    zo door het leven te gaan
    open en eerlijk
    zonder rancune
    met liefde en vriendschap

    geeft vreugde
    schept vreugde
    en blijdschap
    in mensenharten

     

    speelster

     

    06-12-2005 om 08:56 geschreven door speelster  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 2/5 - (14 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    03-12-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.sinterklaas
    sinterklaas is weer in het land
    kinderen springen uit de band
    zenuwachig zijn hoeft niet meer
    want vroeger is niet meer

    bangmakerij
    in de zak mee naar spanje
    als je weer eens wat uitvroot
    wat tegen de wens inging
    daar hoef je niet meer mee aan tekomen
    sinterklaas is een kindervriend
    voor klein en voor groot

    het feest van suprises en gedichten
    chocolademelk en speculaas
    een aardigheidje in de schoen
    het feest voor groot en klein

    speelster

    03-12-2005 om 09:02 geschreven door speelster  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (24 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    01-12-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.wat een spreuk losmaakt

    Laat los en vertrouw

    maar wie moet ik loslaten of wat moet ik loslaten
    ik vertrouw er maar op dat het gaat zoals het moet gaan
    dan kan ik met plezier en genoegen verder
    want ik geniet met volle teugen van het leven

    het is zo mooi ook al heb ik stil verdriet
    zonder dat geniet ik niet
    want met stil verdriet kan ik dankbaar zijn
    dat ik mag beleven wat ik beleef

    de zonnestraal op mijn arm en in mijn gezicht
    de kilte als er een wolk voor de zon komt
    en zo is het in het leven ook
    natuur is leven en we zijn allemaal onderdeel van de natuur

    speelster

    01-12-2005 om 13:43 geschreven door speelster  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (19 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Uniek

    iedereen is uniek
    groot of klein
    dik of dun
    volmaakt of mismaakt

    niemand uitgezonderd
    blank of zwart
    rood of groen
    geel of wit

    elk nest geeft liefde
    op een bepaalde manier
    uniek is iedereen
    niemand uitgezonderd

    dat doet de mensheid zelf
    iedereen in een hokje stoppen
    soort zoekt soort
    maar dat is niet hoe het hoort

    iedereen is uniek
    niemand uitgezonderd
    je kunt er niets aan doen
    als je hebt een gebrek

    zo geboren of zo geworden
    een ongeluk kan een ieder overkomen
    denk daar maar eens aan
    iedereen is uniek

    speelster

    01-12-2005 om 09:02 geschreven door speelster  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 2/5 - (34 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    29-11-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.waterdruppels

    waterdruppels
    kleuren oranje rood
    in de avondzon
    aan het firnament

    waterdruppels
    een kostbaar kleinood
    in de kinderhand
    in een arm land

    waterdruppels
    vergiftigd
    door geldgebrek
    kostbare waterdruppels

    waterdruppels
    zoet, zout, bitter, zuur
    waterdruppels zuiveren
    is ontzettend duur

    waterdruppels
    levensbehoefte nummer een
    rijke mensen zijn niet zuinig
    verspillen en vergiftigen

    waterdruppels
    iedereen heeft het nodig
    mens, dier, en plant
    om te groeien en te bloeien

    waterdruppels
    mmmm, lekker
    als ze zijn
    zuiver en puur

    speelster

    29-11-2005 om 12:49 geschreven door speelster  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 2/5 - (41 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    27-11-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.tien geboden voor zelfliefde

    Tien geboden voor zelfliefde

    1. Ik ben die ik ben.
    Met dit lichaam en deze geest moet ik het doen.
    Dit is alles wat ik heb.
    Ik kan niet meer ruilen.
    Dit is blijkbaar precies zoals ik moet zijn; zonder mij, zoals ik op dit moment ben, was de schepping niet volledig.
    Ik houd op mezelf verwijten te maken voor dingen die ik (nog) niet kan.

    2.Ik hoef niet perfect te zijn.
    Ik hoef niet te kunnen wat ik niet kan.
    Perfectie is stilstand en stilstand is dood.
    Ik leef dus ik maak fouten.
    Ik mag ook fouten maken.
    Van fouten leer ik.
    Sterker nog: ik ben perfect juist omdat ik de fouten maak die ik maak!
    Zo houd ik de evolutie op gang.

    3.Ik krijg precies wat ik nodig heb.
    Alles helpt mij om mijn opdracht op aarde te vervullen - ook de tegenslagen en de ziekte, de vijanden en de ruzies, de verloren liefdes en de gebroken harten.
    Als ik dat nu niet zie, zal ik het later wel kunnen zien.
    Ik besef bij elk moeilijk moment, dat alles nog veel erger had kunnen zijn.

    4.Ik hoef alleen maar volsterkt eerlijk naar mezelf te zijn.
    Soms moet ik selectief met de waarheid omgaan.
    Totale eerlijkheid naar andere mensen is niet altijd liefdevol, integendeel.
    En soms moet ik mezelf beschermen, dat is nu eenmaal zo in deze wereld.
    Als ik maar niet lieg tegen mezelf; als ik maar weet wat ik doe en waarom.

    5.Ik kan het nooit de hele wereld naar de zin maken.
    Wat de een goed vindt, vindt de ander waardeloos.
    Er zal altijd iemand zijn die mij bekritiseert; er zal altijd iemand zijn die mij bewondert.
    Ik moet maar gewoon doen wat ik voel dat ik moet doen.

    6.Ik houd mijn aandacht in het nu.
    Oude koeien horen in de sloot.
    Alles is gebeurt omdat het moest gebeuren,het heeft geen zin er over te piekeren.
    Ook vage fantasieën over de toekomst verspillen energie.
    NU is verreweg het boeiendste, interessantste moment van mijn leven, want alleen NU gebeurt er echt, in vlees en bloed, wat er gebeurt!
    Gebruik maken van mijn geheugen en het opdiepen van nuttige herinneringen, best maar ik ga niet zeuren.

    7.Ik houd mijn aandacht hier.
    Hier is mijn lichaam dus hier ben ik.
    Hier is de belangrijkste plek op aarde!
    Alleen hier kan ik werkelijk zien, ruiken, horen, voelen, proeven
    Hier klopt mijn hart, hier haal ik adem, hier voel ik mijn spieren onder mijn vel.
    Ik ga niet zweven, geen twee dingen tegelijk doen met mijn geest, want dan doe ik er minstens eentje half.
    Ik ga me niet nodeloos druk maken over de eventuele gevoelens en gedachten van andere mensen over mij elders.
    Ik ben hier.

    8.Iedereen mag van mij genieten op zijn/ haar eigen wijze.
    Ik ben hier nodig.
    Anderen leren van mij, ik leer van anderen.
    Maar hoe dat weet ik niet altijd en dat hoef ik ook niet te weten.
    Ik laat iedereen zijn/haar oordeel over mij; positief of negatief.
    Ik mag genieten van complimenten.
    Ik kan ook kritiek incasseren.
    En ik hoef niet elk beeld van een ander over mij te corrigeren.

    9.Ik hoef niet bang te zijn.
    Ik houd mijn angsten kritisch tegen het licht.
    Lijdt een mens niet het meest onder het lijden dat hij vreest?
    Ik wacht rustig af en ik bereid me voor, maar ik ga niet fantaseren over alle vreselijke dingen die eventueel ooit zouden kunnen gebeuren.
    Dat vind ik zonde van de tijd.
    We zien wel !
    Als alles goed gaat heb ik gelukkig niet vergeefs geleden.
    En als er wel iets akeligs gebeurt, heb ik tenminste niet vooraf geleden.

    10.Ik houd ontzettend veel van mezelf.
    Daarom kan ik ook van andere mensen houden.
    Net zoals ik houd van dieren, planten, bomen, rotsen.
    En alles houdt van mij.
    De stoel waarop ik zit, houdt van mij.
    Het tijdschrift dat ik in mijn handen heb, houdt van mij.
    De zon bemint mij, de maan ook.
    Alles is Liefde en ik ben er een deeltje van.

    Auteur onbekend

    een mooie levensles

    27-11-2005 om 11:51 geschreven door speelster  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (30 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    26-11-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.egoisme leidt tot chaos

    egoisme leidt tot chaos

    het plezier verdwijnt
    mopperen en schelden
    wachten is een taboe
    redelijkheid wat is dat

    sneeuw een mooi natuurverschijnsel
    mensen raken in paniek
    lange files het gevolg
    men is het niet meer gewend

    haast en agressiviteit
    maakt de mens egoistisch
    en dan krijg je brokken
    want tijd is geld

    en als geld regeert
    worden mensen dom
    als kuddedieren
    iedereen jaagt elkaar na

    en het einde van het liedje
    is stilstand en chaos
    door het egoisme van de mens
    die redelijkheid is verloren

    speelster

    26-11-2005 om 08:19 geschreven door speelster  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 2/5 - (18 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    25-11-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Bejaarden (niet van mezelf)

    Bejaarden,
    Ja wat zijn bejaarden?
    Je ziet ze overal.
    In het park of op bankjes,
    Of schuifelend door de supermarkt
    Of op een plezierboot op de rijn rijn rijn!
    Hoe komt men erbij om een groep van
    de bevolking bejaarden te noemen
    Is het onze drang om alles en iedereen
    in groepen te verdelen?
    Wat een raar woord eigenlijk: bejaarden
    Het heeft iets van gehangen
    De muur is behangen met behang
    De mens wordt behangen met jaren
    Hij wordt bejaard
    Positief gezien heeft een bejaarde vele rollen ervaring meer dan een jongere
    Hij heeft het allemaal al meegemaakt
    Streepjesbehang,bloemetjesbehang,
    alles bruin tot alles wit.
    Ja zegt de onervaren jongere
    Ze lopen zo krom
    Natuurlijk lopen ze krom
    Ze hebben ook al veel vaker in een punaise getrapt!
    Nu kijken ze uit waar ze de voeten neerzetten.
    Ja zegt de snotneus
    Ze vergeten dingen
    Welnee Ze vinden niet alles meer zo interessant om te onthouden
    Ja zeurt de snotaap verder.
    Ze luisteren naar van die achterlijke muziek
    Wat is achterlijk
    Kleine greetje uit de polder of Johnny Rap uit de ghetto
    Greetje krijgt een kick van een boterham met beemsterkaas en johnny moet zijn hele lijf vol proppen met hallucinerende gifstoffen om er nog een noot uit te krijgen.
    Johnny mag blij zijn als hij bejaard wordt
    Zie je ooit in de krant:
    Een groepje dronken bejaarden beroofden jongeman van zijn tasje?
    Natuurlijk niet.
    Er loopt geen jongeman met een tasje rond of hij moet het net van een bejaarde gestolen hebben.
    Zie je Opa of Oma, vol generatiekloven een avondje uitgaan naar een house party?
    Stuiterend op het geluid van een hysterische heimachine,het ietwat ruime vel wapperend om het skelet?
    Oma graaft twee partypillen uit haar tasje en hopla met de beentjes
    Opa roept heel enthousiast:
    We vallen hier helemaal niet op, ze hebben hier allemaal last van Parkinson.
    Ik zie het niet gebeuren en niet omdat ze er te oud voor zijn maar omdat ze er te wijs voor zijn geworden
    Laatst haalde ik mijn vrouw op uit het verpleegtehuis
    Dat klinkt vreemd omdat we nog zo'n jeugdig koppeltje zijn maar ze werkt daar
    Alles liever dan het verpleeghuis hoor je wel eens
    vertelde ze
    Maar er wordt toch heel goed voor de mensen gezorgd
    Wat de familie niet meer kan behapstukken
    gebeurt daar professioneel
    een advokaatje voor oma een borreltje voor opa
    Zorg op maat
    Gewoon wat ook de meeste jongelui dagelijks meemaken als moeder ze een bord boerekool voorzet
    voordat ze die nacht housend doorhalen
    Dan kunnen ze er tegen
    Anders worden ze nooit oud en wijs die jongelui
    Anders worden ze nooit bejaarden

    anoniem maar waarschijnlijk geschreven door tol hanse

    25-11-2005 om 00:25 geschreven door speelster  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 2/5 - (61 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    24-11-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.een dagje wadden

    ik werd vanmorgen om half negen opgehaald
    met de auto naar den oever
    daar waren we om 5 over negen
    we werden welkom geheten en gingen de boot op
    de koffie en het gebak stond al klaar
    afmeren en de waddenzee op
    een eind langs de afsluitdijk gevaren
    de pieren waren wit van de uitwerpselen van de aalscholvers
    er stond een hele rij met opengeslagen vleugels
    het zijn prachtige vogels vooral als de zon er op schijnt
    2 trekken met het sleepnet gedaan en wat kwam er tevoorschijn?
    een zootje wier een zootje krabben ik heb er nog nooit zo veel gezien en wat platvis
    de kleintjes gingen over boord
    en de groten werden apart gehouden
    schoongemaakt en het rookhol in een half uurtje roken en heerlijk peuzelen wat lekker zeg een vers vissie zo uit de zee
    onderweg kregen we heerlijke tomatensoep met een broodje de befaamde wieringse gehaktbal
    drinken en lekkere sate
    om half drie ongeveer zou het wad droogliggen maar de wind hield de golven hoog
    we hebben op blote voeten op de waddenbodem gelopen en het water was ruim 20 graden onnoemelijk hoge temperatuur voor de tijd van het jaar
    maar de dieren varen daar wel bij en groeien als kool dat liet hij ons mooi even zien
    wat een leven onder het zand
    kokkels scheermessen kokerwormen en zeepieren en kleine krabbetjes en al wat er nog meer te zien was
    zeer leerzaam hoe snel een scheermes zich een weg in het zand weet te banen
    zo snel was hij verdwenen
    we weten nu ook waarom er zo weinig kokkels en mossels waren vorig jaar
    dat liet hij ons ook zien
    als wier zo'n 30cm dik op de bodem ligt en slib vasthoud komt er geen zuurstof in het zand en verstikt de hele boel
    dus alle schelpen gaan dood
    we hebben het nu met eigen ogen kunnen zien wier op stenen is niet erg maar wier op zand is een verschrikking en nu met die hoge temperaturen van het zeewater groeit het als kool en ligt het als een dikke deken op het zand
    kijk kleine visjes daar is het ideaal voor die verschuilen zich er in en drogen niet uit als het wad droogvalt maar schelpen krijgen geen zuurstof en stikken
    heel triest maar ja dat is de natuur en die wordt verpest door de mens dus krijg je dit soort exsessen
    dat was wat er vertelt werd
    net als de netten de mazen mogen maar 6 cm zijn
    en de visser wil eigenlijk 10 cm
    en die regels worden ook steeds weer veranderd
    hij heeft dan ook netten met verschillende maswijdtes 
    liefst eigenlijk 12 cm dan vallen de krabben door de mazen en de grote vis komt in het net en de kleintjes vallen er ook uit
    maar nu heb je een net vol met wier en krabben en van kleine tot grote platvis
    er zat zelfs een schedel in het net
    een passagier vond dat maar niets en gilde van ....
    de tijd was om voor we er erg in hadden om 5 uur stapte ik het huis weer binnen met een schat aan natuur
    schelpen en een stuk hout dat doorboord was door een boorschelp
    en een maaltje vis dat we in de loop van de week heerlijk verorberden
    en zo kwam aan een dag een eind waar ik met heel veel plezier aan terug kan denken

    speelster

    24-11-2005 om 23:47 geschreven door speelster  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (7 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.naar Blijswijk

    op een mooie zondag met de bus naar blijswijk in zuid-holland
    het was heel erg mistig onderweg
    maar hoe verder we kwamen hoe helderder het werd
    we moesten op het sportveldencomplex zijn en daar was de start voor het wandelen
    we hebben 10 kilometer gewandeld door een prachtig natuurgebied
    we zijn om kwart over 11 gestart en om kwart voor twee waren we weer op de plaats van bestemming
    het was een hele mooie route
    langs en door weilanden en een heel stuk langs de rotte met hele mooie doorkijkjes
    een hond zwom maar heen en weer in het water
    hij kon er maar geen genoeg van krijgen maar zijn bas moest hem toch maar aan de riem doen want hij sprong er zo weer in
    ik heb even staan praten en de hond zwemt daar alle dagen en mag dan 6 keer heen en weer zwemmen dat is toch 3 kilometer
    en het is heel gezellig druk met skeelers skaters langlouffers fietsers ruiters een paardesjees op de weg en bootjes op het water groot en klein
    veel vogels en wijdse uitzichten
    mooi weer wat wil een mens nog meer
    het heeft heel veel indruk gemaakt hoe mooi holland dan toch is
    s'avonds was de zonsondergang ook al zo mooi aan het strand
    al die kleuren en dan lage wolken in het duinlandschap en de hogere duinen daar bovenuit een prachtgezicht
    daar heb ik op een bankje gezeten zo eens heerlijk zitten te genieten
    een paar meeuwen boven het hoofd en de sterren kwamen een voor een tevoorschijn en binnen de korste keren was het donker
    het is een heerlijke dag geweest

    speelster

     


     

    24-11-2005 om 23:32 geschreven door speelster  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (17 Stemmen)
    >> Reageer (0)


    >

    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!