Ik vind het prachtig, die life-show. Sinds een half uur is
ze bezig, met de verhuis, moeder rat.
Eerst zag ik voorzichtig haar kopje van onder de verste
bloembak verschijnen. Rondspeurend naar een veilig moment om met een soort
hink-stap-sprong de tweede bloembak te bereiken. Of ten minste de ruimte
eronder die waarschijnlijk speciaal aan haar hoogte is aangepast. Daaronder
moet voor haar een echte sporthall liggen. Zeggen we 2,5m x 1,5m onder elke
bak?
En hoe verrast was ik toen ze een half minuutje later de
terugweg nam, maar nu eerder dravend, met een grijs balletje in de bek. t Is
rustig, middag, in de omgeving en ze schijnt het te weten, moeder rat!
Zonder te tellen schat ik dat ze nu minstens 12 omlopen
heeft genomen, de ingang duidelijk verschillend van de uitgang.
Die laatste bal was duidelijk groter! Kan dat?
Toch schattig, vooral omdat die dierentuin zich midden in de
stad bevindt. De stad waar katten (als een pest) bestreden worden. Ze bevuilen
immers alles en durven onze overschotten uit vervuilniszakken halen!
Weg met de kat! Leve de rat, want die zie je meestal niet.
Met een glimlach stel ik vast dat het wel twee families
moeten zijn, want zoveel tepels heeft een rat toch niet? Denk ik?
Traumadour 31/12/2010
|