|
Een tijd geleden zag ik een kunstwerk (van Yarka Neuters)
dat drie identieke vrouwetorsos toonde, maar met telkens groter wordende
openingen. Het fascineerde mij, vooral dat soort statisch tijdsgebeuren. Eerst
een barst, dan een opening, dan een volledig stuk weg. Hoe ver kan je kwetsen,
dacht ik, en wat vind je dan?
driemaal
Hoe ver moet je kwetsen
om het innerlijk te kunnen schetsen?
Hoe diep moet je snijden
om de ziel te bevrijden?
Drie kansen krijg je niet
Zou ik wat huid afpellen
of
die borsten die mooi zwellen
of
meer naar het hoofd
de schedel gekloofd?
Drie kansen krijg je niet
je wordt beperkt tot één
lied
Wat je vindt is binnenvorm,
achterspiegel van een
schoonheidsnorm.
De leegte zit er binnenin
reeds ontvlucht door de ware
zin.
Drie kansen krijg je niet
je wordt beperkt tot één lied
spijtig als je t nog niet
ziet.
Traumadour 11/12/2010
|
