token achter het gordijn.
ik dacht dat ik geen schuld
had
maar de twijfel groeit
ik lees over een kind dat
zijn grootmoeder verliest
en mijn emoties slaan op hol
de grootmoeder van mijn
kleinkind
ging ook verloren gewild
t zit diep te diep om te ontwortelen
en dan iets nieuws op
internet dat niet lukt
grijpt mij ook sterk aan waarom
iets vastgegroeid onderbewust
dagelijks enkele uren voor
dat elektromonster
was ik er niet voor mijn
vrouw
dagelijks uren samen alleen
als resultaat
enkele jaren verbannen
vervloekt dat ding
en dan
terug
onder
sociale druk
diezelfde glijbaan af
maar nu krimpt mijn maag
vanuit diezelfde diepte
als het te lang duurt
als het te veel eist
te laat.
traumadour 19/2/2011
|