Verleden of toekomst

Beeld uit ‘Maudits sauvages’ van Bernard Clavel.

Het oude Indiaanse stamhoofd, Mestakoshi, is vroeg aan de boorden van de rivier, in Canada nabij James Bay. De rivier zal bekroond worden met een barrage. Twee oudere vrienden (55 en 67 jaar) vertrekken stroomopwaarts, gebruik makend van het instromend tij, zoals hun stam al eeuwen deed om te vissen, te jagen. Hij praat met hen en beleeft, als ze vertrokken zijn, in gedachten de reis die ze ondernemen. Hij kan zich alles voorstellen, behalve “de bergen die de blanken verplaatsen voor de barrage”, zoals zijn zoon vertelde. Door die afdamming zal het waterpeil zakken en het zeewater verder het land indringen bij hoogtij zodat plant- en dierleven verstoord wordt. Maar ook het stamleven. De ouden zoals hij blijven, ook al is de toekomst onzeker en dreigend. De jongeren verlaten het dorp en twee uur later varen ze af met het uitgaand tij, mannen, vrouwen, kinderen, om toe te geven aan die verre ‘regering’ in Quebec. Zonder strijd, met geld. Zonder omzien gunt hij ze met moeite een groet. Zijn blik blijft stroomopwaarts gericht. Daar lag zijn leven.

Een hond ontsnapt uit een boot, wil niet mee. “Tenminste één die niet bang is voor de barrage.” Mompelt Mestakoshi

Zie je de spiegel tussen 1970 en nu?

Traumadour                 6/3/2011