|
opstand
Opstand tegen de natuur
die ons bedreigt, elk uur.
Misschien met een storm
of zelfs een of andere woekerende worm,
een stijging van de zee
spoelt ons leven mee,
de aarde beeft
alsof ze bang is voor wat leeft.
Het zit ons ingeprent
die haat tegen het dreigement
want we willen onszelf beschermen
als we anderen horen kermen.
En nu zien we het allemaal.
Allemaal, als elk rampverhaal
en het treft ons allemaal, als iedereen,
want media werken over de grenzen heen.
Kunnen we ze wel verwerken
die dreigingen die onze dromen beperken?
Kun je met een gedachte leven
als, we bloeien hier toch maar even
om wat we erfden door te geven
aan kinderen, nichten en neven?
Als wapens voor het nieuwe vuur
nodig na die uitbarsting van de natuur.
Traumadour 13/3/2011
Voor de opmerkzame lezer: mijn tekst van gisteren was oorspronkelijk niet met de gedachte aan de wereld. Maar de analogie past wel goed.
|
