|
paaspieker
Pasen, blije mensen,
paaseieren, zelfs gelukwensen.
Elk jaar is het feest
om wat ooit is geweest
of om wat men heeft verteld
van wat toch was voorspeld.
Het lijk dat verdwijnt,
de verrezene die verschijnt,
dat moet de mensen tonen
dat in god geloven zal
lonen.
Vergeet men dan de stervenspijn
en t onrecht, die van deze wereld zijn?
Pasen toont evengoed
het levensdrama dat je doorstaan moet.
Het ieder jaar herdenken
moet een gevoel van vrede en aanvaarding schenken.
Wie krijgt het echte paaslicht
nu in zijn gezicht?
Als we een verhaal steeds herhalen
kan het de hardste werkelijkheid vermalen
tot een kneedbaar deeg van gedachten
dat past bij ons verlangen, bij ons verwachten.
Traumadour 24/4/2011
|
