Een gedachteproef

Stel een wereld van mensachtige wezens die gevoel, reuk en gehoor ontwikkelend hebben, maar geen zicht. De elektromagnetische straling van licht gaat gewoon nutteloos door hun ruimte, wordt niet waargenomen, maar bestaat, onvermoed. De mogelijkheden die wegvallen, zien wij duidelijk, maar zijn voor hen ook onvermoed, niet voorstelbaar. Maar vermits er in die wereld wordt gegeten, gedronken en gekweekt, loopt alles goed.

Stel dat er één is die als mutant licht waarneemt, alleen het verschil licht-duisternis, een mutatie van enkele zenuwen die anders warmtegevoelig waren. Hij zal dit in termen van voelen of horen of zelfs ruiken willen omschrijven. ‘Ik voel iets dat mooi is zonder aanraken, in de verte. Ik weet op voorhand dat het daar goed zal zijn, warm.’ Gek, denken en zeggen zijn medemensen. En hij zwijgt, tot hij er op een of ander manier voordeel uit haalt. Hij weet bijvoorbeeld zijn ‘kweekbak’ beter in het licht te zetten en heeft daardoor een beter resultaat. Voor hem een goddelijk geschenk, hij is wat uitverkoren. Anderen bewonderen helm, spreken dus van wonderen of geloven het niet en vermoeden valsspelerij.

Zienden en niet zienden gaan in die wereld een soort steekspel aan. Enerzijds geloven, anderzijds ontkennen wegens onbewijsbaarheid.

Kan er in ‘onze’ wereld geen trilling (iets) zijn die enkelen waarnemen en beschrijven als helder’zien’. Iets dat voor de gewone sterveling moeilijk aanvaardbaar is?

Kan omgekeerd de onmogelijkheid hiervan bewezen worden?

Wetenschappers gebruiken een gelijkaardige gedachteproef over een tweedimensionale wereld om meerdere ongekende dimensies te introduceren. Maar het bovenstaande aanvaarden ze niet, want er is geen kwantumtheorie die het nodig heeft!

Traumadour                 11/5/2011

13-05-2011 om 19:37 geschreven door Karin

11-05-2011 om 14:08 geschreven door thea