Dit gedichtje schreef ik in herinnering aan de mooie dagen die ik mocht beleven met de vrouw van mijn dromen.

Zoals al eens meer gebeurt, spatte ook mijn dromen uit elkaar in een melancholisch terugdenken aan een tijd waar schuldgevoelens verdrongen werden door belachelijke principes.  

IK ZOU WILLEN 

Ik zou een liedje willen zingen,

een gat in de lucht springen,

me elke dag vermaken,

het topje van de maan aanraken

Ik zou willen lachen en dansen,

me voor niemand hoeven te verschansen,

zuivere lucht inademen, intens leven,

het beste van mezelve geven.

Ik zou de zee willen zien, de meeuwen,

mijn vreugde over de daken uitschreeuwen,

bergen beklimmen, wandelen door dalen,

zoveel verloren tijd inhalen.

Ik zou eenvoudigweg gelukkig willen zijn,

Genieten van elk lied van elk refrein,

van elke bloem en het vele groen,

luisteren naar de bijtjes en hun gezoem.

Ik zou…, ik zou zoveel willen…

Verdriet, leed en pijn stillen,

liefde en vriendschap schenken,

nimmer nog iemand krenken.

Ik zou haar in mijn armen willen nemen,

op haar schouder mijn spijt uitwenen,

haar zeggen hoeveel ik van haar hou,

haar overtuigen van mijn diep berouw.

©Firmin

11-10-2010 om 12:51 geschreven door Firmin  

10-10-2010 om 00:00 geschreven door Firmin