Waar beter dan gezeten aan de waterkant om weg te zweven en de inspiratie de vrije tuigel te laten?
AAN DE WATERKANTxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Rustig aan de waterkant gezeten,
de blik op eindeloos gericht,
zorgen en pijn vergeten,
dromend van je lief gezicht.
Rimpels uitgewist in tederheid,
grijze haren in gouden lokken.
Op zoek naar genegenheid,
zacht geluid van liefdesklokken.
Vervlogen tijden in herinnering,
langzaam wegtikkend in ontroering.
Dromerige gedachten in siddering,
mijn hart overweldigd door beroering.
Langzaam drijf je weg, ver van me heen,
naar een wereld die ik niet ken.
Hulploos met mijn gedachten alleen,
nog even horend in de verte je stem.
© Firmin
|
