|
Men kan veel over de liefde zeggen en schrijven, maar wat het precies is valt moeilijk te definiëren. Waarschijnlijk voelt elk mens de liefde anders aan en heeft er een eigen versie op. Hoe ik erover denk lees je in onderstaand gedichtje. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
LIEFDE
Het overvalt je, je voelt het, maar weet het niet
Het brand, maakt gelukkig, geeft verdriet
Je kan het niet definiëren, geen plaatsje geven
Er zijn geen woorden voor, behelst gewoon je leven
Dat noemt men liefde!
Je gedachten, je gevoel, je ego, je gemoed
Duizenden dingen die je plots anders doet
Je verlangens, je wensen, je streven
Een ommekeer, een nieuw begin, een ander leven
Dat noemt men liefde!
Gekke dingen doen, fluiten in de straten
Kijken zonder zien, in het ijle praten
Zingen, dansen en lachen niet wetend waarom
Treuren, huilen, verdrietig zijn, zomaar alom
Dat noemt men liefde!
Domme dingen doen, oplopen tegen muren
Lopen in de regen, baggeren in de sneeuw, de zotste kuren
Vechten voor haar, tegen jezelf, pijn doen zonder willen
Elke vezel, elke spier in je lichaam voelen trillen
Ook dat noemt men liefde!
© Firmin
|
