Het is niet altijd gemakkelijk te zijn - en te blijven - wie je bent.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Wil je de kerk in het dorp houden is het je dikwijls aangeraden de ander naar de mond te spreken en te doen alsof. Natuurlijk is dat een beetje hypocriet, maar wat wil je, we leven nu immers in een maatschappij die ons bitter weinig alternatieven aanbied. Uiteraard sluit het niet uit dat je kan neerpennen wat je met woorden niet gezegd krijgt.
Vandaar dit korte gedichtje.
IK BEN WIE IK BEN
Ik ben wie ik ben
.
Broer van mijn broers
Broer van mijn zussen
Vader van mijn kinderen
Kind van dezelfde ouders
Hetzelfde bloed in een ander lichaam
Ik zoek geen familie, ik ben familie
Ik zoek geen vrienden, ik ben een vriend
Ik zoek geen vriendschap, ik geef vriendschap
Ik ben wie ik ben, en niet hij die je achter me zoekt
Ik zoek genegenheid die jij me kan geven
Ik zoek liefde die jij me kan geven
Ik zoek hoop die jij me kan geven
Ik ben wie ik ben, en dat is weinig
Te weinig omdat je mijn eenzaamheid zou begrijpen
Te weinig omdat je mijn fouten zou vergeven
Te weinig omdat je mijn verdriet zou zien
Ik ben wie ik ben
zoveel
en niets
© Firmin
|