|
Terug van weggeweest. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Arividerci, lieve verpleegstertjes!
Ik ben niet, wat je kunt noemen, een overtuigd gelovige. Om heel eerlijk te zijn, geloven in het bovenmenselijke was niet aan mij besteed. Je kan het des gewild in het belachelijke trekken, mijn koude kleren raakt het niet, maar een feit is zeker, mijn zienswijze is danig veranderd. Neen hoor, mijn geloofsfilosofie is verre van aangetast, doch van één ding ben ik thans overtuigd: ergens waar dan ook- is er iemand die over ons waakt. Noem het God, het blijft me gelijk, maar wie het ook mogen zijn, ons lot ligt in zijn handen, en die overtuiging ben ik nu wel toegedaan!
Misschien kinderlijk naïef, doch in dank voor mijn bestaan, schreef ik met oprechte gevoelens onderstaand gedichtje neer.
DANK U HEER
Dank u Heer, voor deze dag,
voor het vertrouwen dat u in me stelt.
Bedankt dat uw goedheid vermag,
een schaapje te zijn waarop u telt.
Ik, zondaar van het eerste uur,
niet verdienend uw goedheid,
u vermeden hebbend als een hellevuur.
Thans mijn hart vervult met blijheid.
Een blijheid die niet valt te omschrijven.
Een intens gevoel van innerlijke vrijheid,
een kind van uw liefde te mogen blijven.
© Firmin
|
