tobias schreef: uvi -wat is toch de betenis van uw naam- u kwam ik als eerste bekende tegen op dit forum deze avond daarom klopte ik eerst bij u aan mag ik binnen komen en u begroeten tussen al het mooie waarmee u zich omringt het is prachtig zoveel schoons ik vertoef hier graag soms zou ik willen bij u aan de haard blijven praten en praten uren lang over de geuren van yasmijnen in de straatjes van mijn stad over het lied van de man die oud ijzer ophaalt over de ezels met zakken overladen met meloenen over..................... uvi u mag mij altijd vragen stellen en dan ook luisteren naar uw verhaal..... uw verhaal uvi zo rijk zoals ik het hier al wat lezen kon ik zie dat sommige topics uitgroeien tot plaatsen waar Darwishen zich vinden om te dichten EN TE FILOSOFEREN ZO is uw topic zo'n verzamelpunt geworden uvi En voel me als voorbijganger stilaan thuis..... dat geeft een goed gevoel dat ontroeren en ontroerd worden spreekt me wel aan tot later goede week toegewenst uvi tobias Goedenmorgen Tobias, Zondag. Als de ochtend heilig is, dan is de zondag zalig. Een contradictie volgens de rituelen van de Heilige Kerk. Maar niet volgens het 'taalgevoel'. Zal ik even toelichten? Als je met je lief in het lommer onder een kersenboom ligt, dan zou iedereen je begrijpen, als je in haar frêle oren zou fluisteren: 'dit is zalig, liefste'. Of je het moment ook 'heilig' wil houden, zou dan weer een gans andere betekenis hebben. Kijk, Tobias, je merkt dat ik mijn wortels verloren heb. Ik word breedsprakerig. In de 'Kempen' waar ik m'n knieën versleet met de knikkers, daar 'waren' de mensen minder spraakzaam. Logisch, er waren in illo tempore heel wat arme mensen. De grond is er schraal, de akkers klein. Weinig te oogsten dus. En in zo'n stituatie ben je gewoon uit handen te eten van anderen. Meestal waren die van 'de adel of de clerus'. En in spreekwoorden wordt volkse wijsheid verzameld: "Wiens brood men eet, diens woord men spreekt.' En dat heeft zo z'n implicaties. Door mijn wortels te verplanten naar vruchtbare leemgrond zijn mijn bewoordingen bloemrijker geworden. Tobias, jij gaf mij van morgen zo'n warm gevoel dat ik meteen vol woorden stroomde. Maar ik vraag je: laat je niet verblinden door de 'koketterie' van m'n bellettrie. Het is niet omdat ik grijs ben, dat ik ook wijs ben. Neen, anders leefde ik dit leven niet. Ik wil trouwens geen 'Waarheid' verkopen, want ik bezit er geen. Neen, ik respecteer 'de kleine waarheid' van iedereen. De tijd en de omstandigheden, waaronder de anonimiteit, hebben mij 'vrijheid' gegeven. Neem ze mij af en ik verschrompel tot 'wie de maatschappij wil dat ik ben'. Als ik al een pluim op mijn hoed mag steken, wat ik overigens modieus weiger, dan is het dat ik schrijf 'zoals ik ben of wil zijn'. Niet mooier, ook niet lelijker. Mezelf niet boven, maar ook niet onder een ander wil plaatsen. Zoals je bij denook kon merken, las ik het boek 'Het evangelie volgens Pilatus'. Hier en daar, streepte ik wat aan. In potlood. Dàt kan een boek nog net verdragen. Op pagina 276, las ik: "De enige intellectueel integere verstandhouding tegenover het bestaan van God of Christus is de uitspraak: 'Ik weet het niet'. Het agnosticisme moet voor iedereen de grondhouding blijven. En wat lager: "En verder: het antwoord doet er niet toe; wat telt, is de vraag. De vraag delen wij, de antwoorden houden ons verdeeld." Uvi Un voyageur immobile PS. Uit eerbied voor die prachtige uitspraak van een wijs man, schrijf ik nu nog even verder in een postscriptum. Tobias, voel je vrij om over jouw land en leven te spreken hier. Laat het spontaan geboren worden. Ik vraag je niets, maar neem alles dankbaar aan. Ik blijf blijkbaar een Kempenaar. Ik schuif het gordijn open opdat ik je zou zien voorbij gaan. En binnen roepen. Ik schaam me nu al omdat ik niet diep genoeg inging op jouw verhaal. Maar mag dat later nog ... Beste lezer-es, Misschien is dit verwarrend voor u. Het is een gesprek dat stilaan groeit tussen Tobias en mezelf op het SN-Forum.