Godenmorgen lezer-es,
en Bosrankje en J-M, en alle anderen,

Mijn vingers zijn echt gevoelig.
Soms willen ze me iets duidelijk maken.
Herlees even het eerste woord.

Ze lieten mij één letter vergeten
en de ochtend werd nog mooier.


Beste Bosrankje,
stel je voor dat ze in je groene naam
pardoes één o tussengooiden,
die verstrooide vingers van mij.
Dan zou je misschien wel boos op me zijn.
En een polemiek beginnen.
Mààr we hebben beiden te weinig tijd, gelukkig maar,
om daar de tijd aan te verspillen.

Ik bezit geen waarheid en kan ze bijgevolg niet verkopen.
En 'het gelijk' interesseert me niet. Te oud voor geworden.
Dus laten we onze resterende jaren reserveren
voor de écht belangrijke dingen.

Zoals een ochtend
die traagzaam als een witte wolk
voorbij de dag schuift.
De geur van vers beregende aarde.
Of van pannenkoeken misschien.
Het fezelen in de hagen van een wispelturige wind.
En vederlichte vlagen van verbazing
over blauwe woorden in mijn hand.

O, als ik één iemand van jullie kon geven
wat ik des morgens zomaar krijg
uit de zilveren pen van mijn geliefde schrijver.
Dàn was de dag niet voor niets
wakker geworden ...



Uvi