Een telefoon heeft bizarre eigenschappen.
Hij kan de richting van je dag volledig veranderen.
Dat maak ik nu al twee dagen mee.
Benieuwd wat het vandaag wordt.

Zaterdag oma en tevens ex aan de lijn.
Wonde die genezen was op de voet,
beide bracht hij mee uit Afrika, terug ontstoken.
Een heuvelende etterbuil op het lopend lichaamsdeel van kleinzoon.

Ik spring m'n auto in (Ik hou het kort) ga hem halen
en we rijden naar een wachtdienst van huisartsen.
Antibioticum en zalf worden  het na de diagnose:
wellicht zit er nog een stukje glas in. Moet er vanzelf uit.
Daarom verder naar apotheker.

Zondag, beloofd naar 'piscine' te gaan.
Krijg verwittiging van verpleegster die stelt:
opgepast met die antibioticum in de zon én de vrijzwemmende bacterieën in het water.
Ik telefoneer naar de huisarts van wacht. Een andere dan gisteren.

Na kennisname van de medicatie, mag hij wel onder de zon
maar niet in het water.
Tja, was dat een tegenvaller. Voor hem.
Alsof opa de boosdoener is wil hij niet
met deze ouwe heer naar de speeltuin en het zand.
Dan nog liever bij oma binnen.

Tja, hoe telefoons je een rustige zondag kunnen aanbieden.
Met literatuur en Connie op je schoot.

Benieuwd wat oma en haar telefoon me straks zullen vertellen.
Ze gaat vandaag naar haar huisarts.

Dag dag. Zonder zorgen?

Uvi



Le téléphone pleure ... ken je het liedje nog?