Vanmorgen verlaat zij het blauw van de vakantie. Maar ook de regen, de donder en de bliksemschichten. Zelfs de nachtelijke sneeuw over witte toppen.
Vanavond ademt zij weer stad. En de nabije lucht van een geliefde. De afstand wordt kleiner.
Het gemis nog even groter. Want bereikbaar. Het verlangen bijna tastbaar.
M'n kleinzoon en zijn opa troosten de ochtend met pannenkoeken. Het culinaire avontuur van een doordeweekse cordon bleu.
Lucht treurt nu al dagenlang. Wikkelt zich in wolken. Geen blauwe snipper te bespeuren.
Voor mij heerlijke tijd. Adem en schrijvers.
Boeken bloeien op z'n mooist in de herfst. Op ieder blad 'une belle phrase'. Bellettrie verdraagt geen zonnig strand.
Daar bruint slechts een "Aspe" met wat ontspannende spanning. De tijd van 'bakken en braden' doden.
Vanavond als mijn kleine held z'n kamp opslaat bij oma. Laat ik de lezer in mij los.
Uvi
|