Wat doet een opa-kok zoal
om een Afrikaan aan het eten te krijgen?
En dàt klinkt zowat als
een contradictio in terminis!
Het is dan ook een blanke zwarte.

Opa schept
verbeelding op een bord.
En daaruit eten wij.

La terre - van pommes de terre - puree
le soleil - comme un tournesol - halve perziken
la lune - twee halve maantjes - filetjes van kip

We praten en we smaken.
Maar de dag nadien eet ik vis met rauw witloof.
Hoe verbeelden we dat in onze gastronomische literatuur?

Witlof. Ah, c'est le vent.
Mmmmm, ik hou van witlof en van de wind.
Et le poisson? Ca devient la mer.
Ah, on va nager. In ons bord.

 Uvi