Ze liggen naast mij. Als gestapelde gedichten.
De boeken waarmee ik de ochtend opensla.
Hun namen lijken mij al verborgen verhalen.

Een stenen moeder. Mijn tweede stem.
Lof der lankmoedigheid. Loerhoek.
Blauwzieke badkamer. Alle uitbarstigen.
Laat alle deuren op een kier.
en o, zo levensecht :
De prijs van de passie. Trouw aan ontrouw.

Ze liggen op elkaar en lijken zo wel een novelle.
Het leven geschreven in titels.

Ik had vanochtend kunnen kijken naar het blauw.
En luisteren naar het fluisteren van de wind.
Mijn gedachten laten weken op de dauw.

Maar in mijn handen hoor ik schrijvers.
Intenser dan ik kijken kan.

 

Uvi