Ontdek jezelf. Begin bij de wereld.

Deze slogan las ik daarstraks.
Eenvoudig lijkt hij, maar is het niet.
Hoe zou hij ontstaan zijn?
Hij is alleszins prachtig bedacht.

Maar moeilijk haalbaar.
Niet voor niets wellicht gestrand op een paneel
voor een universiteit.
Van studenten mag nog wat verwacht worden.

Ikzelf begin er niet meer aan.
Nu en dan kijk ik naar de man waarin ik leef.
In de spiegel. Ik hoop altijd dat hij me genadig is.
Mijn wereld is gekrompen tot m'n zetel.

En het is goed zo. Ik respecteer iedere andere mening.
Er zijn Decroo-types die sterven daar.
Moeten de druk voelen van een vol agenda.
Halen hun waardigheid uit hun positie. Pole-position.

Dit soort mensen verliest hun glans na hun pensioen.
Statutair verminkt, status gestolen.
Moeten nu een nieuwe "ik" ontdekken.
Hun wereld is gekrompen tot hun zichtbaar lichaam.

Ooit behoorden ze tot de gestelde lichamen.
Nu ontkleed van macht en glorie tot een naakt bestaan.
Geen ja-knikkers of vleiers meer in de buurt.
Geen chauffeur, geen applaus.

Kijk, als je weinig hebt, kan je niet veel verliezen.
Ik won bij m'n pensioen. Kreeg mezelf cadeau.
Kende de wereld al wel. Maar mezelf misschien te weinig.
Elke dag schrijf ik nu mezelf een beetje bij mekaar.

En als het er staat, dan lees ik wie ik ben.

Uvi