B R E T A G N E

Rouen

 Bij de start van de reis maakte men er een daguitstap van. Tijdens de wandeling in ROUEN, de stad van Jeanne d'Arc., kon men de vakwerkhuizen bekijken en intussen verder kennismaken met de medereizigers.

 Men bezocht de kathedraal, de Gros Horloge en de Place du Vieux Marché. Opnieuw was er een jarige in de groep wat tijdens het middagmaal met het nodige gezang werd gevierd. 

CONCARNEAU

Rechtover het Hotel de l'Ocean had men een prachtig uitzicht op de baai. 

Concarneau in het Bretons: Konk-Kerne, een havenstadje aan de Atlantische kust, aan het zuiden van de punt van Bretagne.

De oude binnenstad van Concarneau, La Ville Close, ligt op een eiland in de natuurlijke haven en is nog geheel omsloten door de oude stadsmuren. De stadsmuur en toren uit de 16e eeuw werden vernieuwd en in de 17e eeuw voor de artillerie omgebouwd. Via een brug is het eiland met de andere delen van stad verbonden. Nu kan er gewandeld worden langs vele winkeltjes en restaurantjes.

LOCRONAN

De naam van de plaats LOCRONAN herinnert aan de heilige Saint-Ronan, die rond 500 hier moet gepredikt hebben. Hij is één van de populaire heiligen van Bretagne, die een tijdlang in de buurt als kluizenaar heeft geleefd en naar men zegt, begraven is op de plaats, waar tegenwoordig de gelijknamige kerk staat. Ter ere van deze heilige vindt ieder jaar op de tweede zondag van juli een groot "Pardon" plaats, die de Petite Troménie wordt genoemd. Om de zes jaar, de volgende in 2019, daarna in 2025, wordt de Petite Troménie een Grande Troménie, met een processie van 12 km, rond de Montagne de Locronan gelopen.

Er was heel wat verwondering bij de prachtige kathedraaltorens van ROUEN en QUIMPER.

Bij de wandeling in de PASSAGE POMMERAYE te NANTES was secretaris André verwonderd zichzelf in een spiegel tegen te komen ...

CARNAC

Men zou Bretagne niet bezocht hebben zonder in Carnac te passeren. Gids Nadine zei het op voorhand : we rijden ergens naartoe waar men nog altijd niet weet wat het is, voor wat het gediend heeft en hoe ze op die plaatsen zijn terecht gekomen ! In totaal resteren er nu nog ongeveer 2600 van de oorspronkelijke naar schatting 11.000 megalieten. Men spreekt in Frankrijk van menhirs of steencirkels. Aangenomen wordt dat veel van deze monumenten waren gekoppeld aan rituelen rond de zon en de maan. Het waren zo goed als zeker ook een soort kalenders. De Kelten, die rond 400 v.Chr. in dit deel van Europa arriveerden, maakten gebruik van deze monumenten voor hun religieuze ceremoniën.

Tijdens de ritten werd er af en toe halt gehouden om de fotografen extra te plezieren...

Les Machines de l'Île

Velen kennen 'de olifant' en andere poppen die mechanisch rondstappen maar zelf op zo'n machine zitten en dan nog ronddraaien ook, dat is pas een belevenis.

Gids Nadine en enkele collega's konden het niet laten zich in het kader te vereeuwigen !

Deze reis, waar heel wat meer te beleven viel, werd nog afgesloten met een Breugelbuffet in de Westhoek. Dit alles zal zeker aan bod komen op de video-namiddag van november.

Aan allen: tot dan !

Aardbeienterras RIJSBERGEN

Bij een iets vroeger vertrek en na een uurtje rijden kwam men tijdig aan in Rijsbergen, een dorpje in de gemeente ZUNDERT, gelegen in de Nederlandse provincie Noord-Brabant. Men werd opgewacht door de welbespraakte aardbeienboer met een kopje koffie en een stukje aardbeienvlaai.

Op de vraag hoe het komt dat er ook nog aardbeien zijn in sepember/oktober toonde de man zijn 'vrieskamer'. Daar worden de plantjes bewaard tegen - 1,5 ° zodat men zelf kan bepalen wanneer er zal geoogst worden. Het rijpingsproces duurt ongeveer 2 maanden, er zou geen smaakverschil zijn !

Heel het proces van de aardbeienkweek werd op een ludieke manier uitgelegd. Van de bloemetjes tot de bijtjes ...maar die bijtjes zijn er niet meer. Het zijn nu de hommels (die men aankoopt à 1 € 't stuk in een doosje van 50 ) die voor de bestuiving zorgen.

Er werden heel wat bakjes versgeplukte aardbeien gekocht, enkelen gingen naar huis met een grote plant.

Basiliek OUDENBOSCH

Oudenbosch is vooral bekend vanwege de grote Basiliek van de H.H.Agatha en Barbara die er tussen 1865 en 1892 gebouwd is in opdracht van Pastoor Willem Hellemons (1742-1887).

De enthousiaste plaatselijke gidsen vertelden heel wat anekdoten, precies of zijzelf nog bij de bouw aanwezig waren geweest.

De koepel van de basiliek is een (verkleinde) kopie van de Sint-Pietersbasiliek en de voorgevel is een kopie van de voorgevel van de Sint-Jan van Lateranen in Rome.

Eén van onze 3 groepen poseerden even voor het hoofdaltaar.

Kasteel BOUVIGNE

Het Landgoed Bouvigne ligt in de omgeving van Breda en bestaat uit een sprookjesachtig kasteel, poortgebouw en koetshuis.

Wij bezochten de drie tuinen onder begeleiding van gids Nadine. De Franse tuin werd rond 1913 aangelegd; de Engelse tuin rond 1920 en de Duitse tuin in de jaren dertig.

Weetje : Het kasteel bezit een tamelijk opvallende gelijkenis met het grotere Kasteel van Schoten in België. De heerlijkheid Breda stond eertijds ( van 1167 tot 1268 ) onder gezag van de Heren van Schoten (de vlaggen van Schoten en Breda zijn identiek ).

Toch is er van een relatie tussen beiden niets bekend. 

Wijnboerderij DE SANTSPUY

Wij bezochten in een landelijke omgeving, even buiten ETTEN-LEUR de wijn- en aspergeboerderij DE SANTSPUY van familie Gilbert en Loes SWEEP .

De welbespraakte Gilbert vertelde hoe de familie en hijzelf in het bijzonder, in het bezit kwamen van al die gronden ... door veel te werken en de hypotheek af te betalen ...

Voor de pluk zijn er een 6-tal buitenlandse arbeiders. Elke asperge wordt één voor één uit de grond geplukt, daarna gewassen en 7 maal gefotografeerd. De lengte, de dikte,het gewicht en het aantal vlekken worden allemaal opgetekend waarna zij worden gesorteerd en klaargemaakt voor verkoop. In het winkeltje konden velen het niet laten enkele pakjes te kopen. Ook verschillende zelfgemaakte likeuren waren in trek die we gretig mochten proeven.

Deze prachtige uitstap werd afgesloten met een overvloed aan toespijs bij de broodjes met de gebruikelijke Hollandse 'kroket'.

Samenstelling secretaris André

V E U R N E

Veurne is een typische provinciestadje en, ondanks het in verhouding lage aantal inwoners, een regionaal centrum voor de Westkust en Westhoek. Maar men kwam niet voor het stadje, wel voor een zeer uitzonderlijk boeiend verhaal ...

Een ontbijt was voorzien in de brasserie EXCELSIOR op de makrt. We dachten de énige groep te zijn... Met onze groep van 63 er bij was dit inderdaad "Volzet" te noemen. Alles verliep zeer vlot.

Wandeling met bijzonder verhaal ...

Met een plaatselijke gids vernam men de levensloop van ene juffrouw Rachel Ryckewaert, 20 jaar, meer dan 4 maanden zwanger... Zij hoopte in oktober 1917 weldra te huwen met wachtmeester, sergeant,  Emiel Ferfaille. Hij is ondanks zijn belofte, al van 17 juni, minder enthousiast. Hij hield er immers een tweede verloofde op na, een zekere Augusta ... Aan haar had hij ook een huwelijk beloofd...

De tweede groep kreeg hetzelfde verhaal te horen. Telkens er een andere faze aan bod kwam wandelde men naar de plaats waar het toen echt gebeurde !

De laatste keer dat de doodstraf voor een gewoon misdrijf in België uitgevoerd werd, was in 1918, een veroordeling door de krijgsraad. Wachtmeester-foerier Emile Ferfaille uit Menen (geboren in 1891) werd terechtgesteld in Veurne. Ferfaille diende bij het 2e Zware Artillerie. De soldaat werd na vonnis van de krijgsraad 3DA op 27 maart 1918 onthoofd. De executie vond plaats terwijl de Duitsers de stad beschoten met artillerie. Bij gebrek aan een exemplaar moest een guillotine zelfs ingevoerd worden vanuit Frankrijk.

Wat zou de man als 'gewoon misdrijf' uitgespookt hebben ?

Bezoekers- & Innovatiecentrum

JULES DESTROOPER

In het centrum kreeg men eerst een korte uitleg over het ontstaan en het verloop van de rijke geschiedenis van de wereldberoemde koekjes uit West-Vlaanderen.
Opgestart in 1886 en nog steeds trouw aan de originele recepturen, worden de Jules Destrooper biscuits ondertussen tot ver buiten België gesmaakt. Meer dan 125 jaar betekent natuurlijk een hele evolutie, ook doorheen de oorlogsjaren.
Enkel de beste ingrediënten zorgen voor de jarenlange kwaliteit met heel wat nationale en internationale erkenningen tot gevolg.

Er moest na al die uitleg uiteraard eens geproefd worden ... Onze kranige oudste deelnemer Emiel (93) had een vraag ... Hij had een foldertje bij van Albert Heijn die een promotie voorstelde van hetzelfde pakje koekjes Jules Destrooper à 1,29 €... in het centrum kon men dat kopen à 1,75 € ... Men keek raar op !

In de loop der jaren werden er ook ijzeren dozen met statiegeld uitgegeven. Zelfs met een schilderij van Paul Delvaux. Daar is men van teruggekomen. De staat waarin zij werden teruggebracht ...?

Tijdens de ritten van Veurne naar Diksmuide en Alveringem, nabij de dorpjes Avekapelle, Pervijze, Lo-Reninge en Beauvoorde kon men genieten van de prachtige landschappen en wolken die goedgezind waren.

D I K S M U I D E

De stad Diksmuide heeft een overwegend agrarisch karakter en biedt op dat vlak veel werkgelegenheid, waarbij zij een centrumfunctie vervult in dienstverlening en nijverheid. Diksmuide staat ook bekend als de Boterstad, wat verwijst naar de bloeiende zuivelhandel, die eeuwenlang een van de belangrijkste welvaartspijlers van de stad was. Zij is echter het bekendst vanwege de Eerste Wereldoorlog, waarbij ze het hard te verduren had aan het IJzerfront.

Tijdens het uurtje 'vrije tijd' wandelden er velen tot bij het vernieuwde begijnhof.

't Hof van Commerce

Café-restaurant 't Hof van Commerce situeert zich naast de Stavelebrug en met zicht op de IJzer. Na 15 jaar is 't Hof van Commerce de gedroomde pleisterplaats geworden van vele wandelaars, fietsers, waterratten, motaars, bier- en piconproevers en alle andere levensgenieters want genieten kan je er! 's Zomers op het terras langs de IJzer en 's winters rond het gezellige haardvuur.

Dat het geen traditioneel eethuis is, staat vast. Daar zorgt de flamboyante dame des huizes, Iris wel voor. "Bediening aan tafel bestaat hier niet", verklapt Iris. "Men krijgt een bord en men bedient zichzelf aan het buffet in de beenhouwerij. Daar ligt een uitgebreid assortiment aan groenten, fruit, sausjes en uiteraard vlees: alles van het varken".

In alle plaatsen van deze herberg zijn vele rariteiten en attributen tentoongesteld. Tijdens het eetfestijn komt men ogen te kort. Zelfs een plakkaat van ANHYP werd ontdekt, destijds de Antwerpsche Hypotheekkas. Men gaf toen nog 3,60 € intrest en maakten reklame met 'Grondpandobligatiën' uit te geven.

Wie kan dat nog geweten hebben ?

Voorzitter André Van Dyck dankte de chauffeur Johan en gids Nadine voor de goede begeleiding en wenste iedereen een behouden thuiskomst.

Bezoek museum PLANTIN-MORETUS

Ons activiteitenprogramma 2017 is onder een goed gesternte van start gegaan. De bestuursleden verwelkomden de aankomende groep. Na een verkwikkend kopje koffie of thee in café Den Bengel op de Grote Markt, trok men met 70 deelnemers onder een aangenaam lentezonnetje naar de Vrijdagmarkt.

Het Museum Plantin-Moretus is een historisch museum over de drukkersfamilie Plantin-Moretus aan de Vrijdagmarkt .
In de zestiende eeuw bevond zich hier de boekdrukkerij Plantijn, die door Christoffel Plantijn werd gesticht. Na zijn dood werd de drukkerij overgenomen door zijn schoonzoon Jan I Moretus. De drukkerij werd de ontmoetingsplaats voor tal van geleerden en humanisten, zoals Justus Lipsius en Simon Stevin.
In 1876 verkocht Edward Moretus (1804-1880) de drukkerij met volledige inboedel aan de stad Antwerpen en de Belgische staat. Een jaar later, in 1877, kon het publiek het woonhuis en de drukkerij bezoeken.
Nadat het museum in 1944 zwaar beschadigd was door een Duitse V2-raket, werd het in 1951 heropend.
In 2002 werd dit museum genomineerd als UNESCO werelderfgoed en in 2005 effectief, als eerste museum ooit, op de lijst van werelderfgoed geplaatst, wegens de uitzonderlijk goed bewaarde historische drukkerij uit de zestiende eeuw.

Wij bezochten het vernieuwde Plantin Moretusmuseum waar wij getuige waren van de pracht en praal van weleer : antiek meubilair, goudleer aan de muren, mooie portretten, een prachtige bibliotheek met veel originele manuscripten.

Jan I Moretus (Johann Moerentorf) (Antwerpen, 2 mei 1543 – 22 september 1610) was een Vlaams drukker. Hij werkte vanaf 1557 voor Plantijn, werkte zich op als rechterhand van Plantijn en trouwde in 1570 met Martina Plantijn, de tweede dochter van de Antwerpse uitgever en drukker Christoffel Plantijn. Na Plantijns dood werd Moretus de eigenaar van de drukkerij. Na diens dood nam zijn vrouw de zaak over, hoewel ze het beheer aan haar zonen Balthazar I en Jan II Moretus overliet. Met Jan Moretus startte het uitgevers- en drukkersgeslacht Moretus, dat zou blijven bestaan tot diep in de 19de eeuw.
Hij drukte in totaal 640 werken, vooral ernstige werken van religieuze aard, meestal in het Latijn geschreven.Maar ook werken over geschiedenis, humanisme en belangrijke auteurs maken deel uit van zijn uitgaven. Hij was de uitgever van alle werken van Justus Lipsius, waarvan hij 62 uitgaven drukte.
Na het overlijden van Jan I Moretus in 1610 kwam de Officina Plantiniana in handen van zijn zonen Jan II en Balthasar I Moretus. Die moesten samen het bedrijf als één geheel leiden.
De gebouwen in Antwerpen waar de drukkerij zich bevond en de familie woonde is heden omgevormd tot het Plantin-Moretusmuseum.

Lang voor facebook en twitter, werden woord en beeld reeds wereldkundig gemaakt. We bewonderden uniek drukkersmateriaal en konden ons inleven in het werk van de drukkers uit die tijd. Zeker onze voorzitter André gaf een demonstratie hoe het vroeger was.

In brasserie De Pelgrim kond men in een relaxte sfeer genieten van een lekker driegangenmenu.

En uiteraard verschillenden met 'een bolleke' .

Naar de stadsbrouwerij DE KONINCK

Het bezoek aan de Stadsbrouwerij De Koninck gebeurde in een interactieve toer.  Door een aantal themaruimtes kwam men alles te weten over Antwerpen als bierstad, de Belgische bieren en het brouwproces. Tal van interactieve middelen en audiovisuele effecten zorgden voor een 360° totaalbeleving.

Het bezoek was allesbehalve saai en soms echt grappig. Om af te sluiten kregen men nog een proeverij van 3 lekkere biertjes.

Een zeer geslaagde dag !

foto's André Van Dyck & Luc Verschooren

Opmaak blog : secretaris André Valaert

Nieuwjaarsdrink 2017

op 1ste vrijdag


Voorzitter André Van Dyck kondigde in zijn welkomswoordje aan dat er een klein aandenken was om het jaar goed in te zetten.

Secretaris André toonde de mooie kalender en gaf even aan dat men daarop de volgende bijeenkomsten kon optekenen.

Enkele sfeerbeelden van de talrijke aanwezigen. Dank aan Marita en Monique om voor het aperitief te willen zorgen.

Fotograf Alex zag onze oudste deelnemers Paul Wispelaere (96 j.) samen met Emiel Van Beirendonck (93 j.) in goede doening.

Links onder zien we Paul met Ludo Van Proeyen (75 j.) met wie hij destijds op Anhyp de dienst PERSOONLIJKE LENINGEN vertegenwoordigde. Het waren zij die een akkoord gaven op de aanvragen of niet. Meermaals kwam dit na onderhandeling in orde. Dat kan uw secretaris als voorheen kantoorhouder bevestigen.

Men heeft zo te zien heel wat te vertellen !

AAN TAFEL : Bij het eetmaal is er telkens een gezellige drukte en kon men de  voorgestelde plannen van het nieuwe seizoen bespreken . Zij die reeds ingeschreven waren voor de buitenlandse reizen waren benieuwd wie ook nog mee ging. Er zijn nog altijd een paar plaatsen vrij ...

Het bestuur.

 Het Bestuur van
VRIENDENKRING AXA BANK
wenst u veel lees- en kijkplezier bij de activiteiten van het nieuwe seizoen.

                                    André                                               Luc                                       Alex                                       André                                      Jacques

Jaarlijkse Videonamiddag

Voor de 21ste keer organiseerden men deze namiddag. De dag vooraf werden de montages uitgetest. Deze maal met een splinter nieuwe projector en nieuw 16/9 scherm !

Voorzitter André Van Dyck gaf in zijn welkomstwoordje een overzicht van de zeer gelukte ondernomen activiteiten van het voorbije seizoen. De aanwezige leden werden bedankt voor hun betoonde interesse. Hij gaf aan dat er nog een paar plaatsen vrij waren voor de geplande buitenlandse reis naar Zuid-Bretagne en gaf de boodschap volgend jaar bij de daguitstappen er vlug bij zijn gezien de stijgende belangstelling.

Jacques was de operator en secretaris André leidde elke projectie in met een kort woordje.

In het eerste deel van het programma kwamen volgende cineasten aan zet :

PauL VAN NOTEN/André VALAERT/Luc SNOEKS/Rudi BROECKX/Johan VERKINDEREN

Er diende stapvoets  met de stoelen geschoven ! Een activiteit die vooraf niet gepland was ...

Zoals naar jaarlijkse gewoonte is er een 4-uurtje voorzien met een stukje biscuittaart of fruittaart. Het aantal 'reserve-stukjes' waren vlug aan 'de man' gebracht...

Na heel wat genot en gebabbel werd het 2de deel van de projectie aangevat. 

Volgende cineasten waren aan zet :

Luc VERSCHOOREN/André VALAERT/Jacques MOONEN en Alex ZELLIEN.

Het bestuur kon terugblikken op een zeer geslaagde namiddag. Dit dank zij de inzet van alle bestuursleden en vele vrijwilligers die hielpen afruimen. Ook werd Mevrouw Nicole van Sodexo, die op rust gaat, eerder in de bloementjes gezet voor haar aanbrengen van de koffie en taart de voorbije jaren. Wij vermelden dit nog op onze Nuttige Weetjes. 

DOORNIK

Doornik of Tournai is altijd een belangrijke stad geweest en dat merken we meteen toen we op de Grote Markt waren. Het is ook de stad met de vijf kerktorens en de 2de oudste stad van België na Tongeren.

Bij het ontbijt was meestal de vraag aan de tafelgenoten: 'hoe is' t ? alles in orde ? ' ...

Bij een prachtige nazomer kon men rustig aan de stadwandeling beginnen met plaatselijke Nederlandstalige gidsen.

Het belfort is gebouwd in 1192, staat symbool voor de gemeentelijke vrijheden. Zijn klok (de "Bancloque") werd gebruikt om de bevolking te waarschuwen voor processen, executies, invasies, brand, enz. Het belfort deed dienst als wachttoren, gevangenis, klokkentoren en stadhuis. De top biedt een adembenemend zicht op Doornik en haar omgeving maar dat was niet voorzien in ons programma.

Een stad aan de Schelde, dus strategisch vrij belangrijk, kreeg daarom ook een middeleeuwse stadsomwalling. Tijdens de wandeling kwamen we langs restanten uit die periode en werd er heel wat verteld over de verschillende bouwstijlen uit ... de zoveelste eeuw ! 

Doorniks porselein was een van de grootste passies van de verzamelaar Raoul Warocqué. In 1893 kocht hij op 23-jarige leeftijd het servies van Villermont aan, dat 204 delen telt. Hij vulde zijn verzameling aan met verschillende serviezen. Snel verschijnen er ook zeldzame stukken in zijn collectie, zoals de exemplaren met polychrome vogels.  Tijdens de grote “Tentoonstelling van de oude Doornikse kunstindustrieën” in 1911 vormt Doorniks porselein het hoogtepunt van de Henegouwse kunstindustrie. De verzameling van Raoul Warocqué wordt alom geroemd als de mooiste in zijn soort. Wij konden dit allemaal bekijken en kregen er nog uitvoerige uitleg bij door de plaatselijke gidsen. 

Saint AMAND LES EAUX (Fr)

Voor sommigen was dit een eerste kennismaking hoe dat allemaal in zijn werk gaat ...

Beroemd om zijn minerale en thermale wateren, kuurfaciliteiten, zorg, wellness of esthetische en verschillende sportieve activiteiten worden er aangeboden van maart tot november. De wateren van Saint-Amand zijn vooral bekend voor de behandeling van alle problemen in verband met reumatologie en luchtwegen.

Als we hoorden dat er dagelijks 900 'patiënten' over de vloer komen dan moet dat toch wel helpen ... zeker als de ziekenkas tussenkomt wat het geval is. Een sessie van 20 minuuten kost tussen 470 à 530 € !

Bij de stad Saint-Amand-les-Eaux ligt het woud van Raismes-Saint-Amand-Wallers met een grootte van meer dan 6000 hectare waar men de aarde haalt voor de modderbaden. 

De abdijtoren is het belangrijkste monument. Er zijn slechts twee gebouwen van de Dominikaanse abdij overgebleven : 'de toren' van 82 meter hoog met verschillende eclictische zuilstijlen en een 'Schepenhuis'. Men had ons een Nederlandstalige gids beloofd...het lukte de man om zich verstaanbaar te maken.

Na de uitvoerige uitleg bij de rondleiding was een terrasje welgekomen ...

Als afsluiter van deze laatste daguitstap van dit seizoen werd er gretig gesmuld uit de mosselpot ...

Voorzitter André Van Dyck gaf bij zijn slotwoordje nog een overzicht van het zeer gelukte voorbije seizoen. Hij beloofde volgend jaar minstens hetzelfde te realiseren. En nu afwachten wat onze video- en fotografen ervan zullen laten zien op de video-namiddag.

Samenstelling secretaris André Valaert