V E U R N E

Veurne is een typische provinciestadje en, ondanks het in verhouding lage aantal inwoners, een regionaal centrum voor de Westkust en Westhoek. Maar men kwam niet voor het stadje, wel voor een zeer uitzonderlijk boeiend verhaal ...

Een ontbijt was voorzien in de brasserie EXCELSIOR op de makrt. We dachten de énige groep te zijn... Met onze groep van 63 er bij was dit inderdaad "Volzet" te noemen. Alles verliep zeer vlot.

Wandeling met bijzonder verhaal ...

Met een plaatselijke gids vernam men de levensloop van ene juffrouw Rachel Ryckewaert, 20 jaar, meer dan 4 maanden zwanger... Zij hoopte in oktober 1917 weldra te huwen met wachtmeester, sergeant,  Emiel Ferfaille. Hij is ondanks zijn belofte, al van 17 juni, minder enthousiast. Hij hield er immers een tweede verloofde op na, een zekere Augusta ... Aan haar had hij ook een huwelijk beloofd...

De tweede groep kreeg hetzelfde verhaal te horen. Telkens er een andere faze aan bod kwam wandelde men naar de plaats waar het toen echt gebeurde !

De laatste keer dat de doodstraf voor een gewoon misdrijf in België uitgevoerd werd, was in 1918, een veroordeling door de krijgsraad. Wachtmeester-foerier Emile Ferfaille uit Menen (geboren in 1891) werd terechtgesteld in Veurne. Ferfaille diende bij het 2e Zware Artillerie. De soldaat werd na vonnis van de krijgsraad 3DA op 27 maart 1918 onthoofd. De executie vond plaats terwijl de Duitsers de stad beschoten met artillerie. Bij gebrek aan een exemplaar moest een guillotine zelfs ingevoerd worden vanuit Frankrijk.

Wat zou de man als 'gewoon misdrijf' uitgespookt hebben ?

Bezoekers- & Innovatiecentrum

JULES DESTROOPER

In het centrum kreeg men eerst een korte uitleg over het ontstaan en het verloop van de rijke geschiedenis van de wereldberoemde koekjes uit West-Vlaanderen.
Opgestart in 1886 en nog steeds trouw aan de originele recepturen, worden de Jules Destrooper biscuits ondertussen tot ver buiten België gesmaakt. Meer dan 125 jaar betekent natuurlijk een hele evolutie, ook doorheen de oorlogsjaren.
Enkel de beste ingrediënten zorgen voor de jarenlange kwaliteit met heel wat nationale en internationale erkenningen tot gevolg.

Er moest na al die uitleg uiteraard eens geproefd worden ... Onze kranige oudste deelnemer Emiel (93) had een vraag ... Hij had een foldertje bij van Albert Heijn die een promotie voorstelde van hetzelfde pakje koekjes Jules Destrooper à 1,29 €... in het centrum kon men dat kopen à 1,75 € ... Men keek raar op !

In de loop der jaren werden er ook ijzeren dozen met statiegeld uitgegeven. Zelfs met een schilderij van Paul Delvaux. Daar is men van teruggekomen. De staat waarin zij werden teruggebracht ...?

Tijdens de ritten van Veurne naar Diksmuide en Alveringem, nabij de dorpjes Avekapelle, Pervijze, Lo-Reninge en Beauvoorde kon men genieten van de prachtige landschappen en wolken die goedgezind waren.

D I K S M U I D E

De stad Diksmuide heeft een overwegend agrarisch karakter en biedt op dat vlak veel werkgelegenheid, waarbij zij een centrumfunctie vervult in dienstverlening en nijverheid. Diksmuide staat ook bekend als de Boterstad, wat verwijst naar de bloeiende zuivelhandel, die eeuwenlang een van de belangrijkste welvaartspijlers van de stad was. Zij is echter het bekendst vanwege de Eerste Wereldoorlog, waarbij ze het hard te verduren had aan het IJzerfront.

Tijdens het uurtje 'vrije tijd' wandelden er velen tot bij het vernieuwde begijnhof.

't Hof van Commerce

Café-restaurant 't Hof van Commerce situeert zich naast de Stavelebrug en met zicht op de IJzer. Na 15 jaar is 't Hof van Commerce de gedroomde pleisterplaats geworden van vele wandelaars, fietsers, waterratten, motaars, bier- en piconproevers en alle andere levensgenieters want genieten kan je er! 's Zomers op het terras langs de IJzer en 's winters rond het gezellige haardvuur.

Dat het geen traditioneel eethuis is, staat vast. Daar zorgt de flamboyante dame des huizes, Iris wel voor. "Bediening aan tafel bestaat hier niet", verklapt Iris. "Men krijgt een bord en men bedient zichzelf aan het buffet in de beenhouwerij. Daar ligt een uitgebreid assortiment aan groenten, fruit, sausjes en uiteraard vlees: alles van het varken".

In alle plaatsen van deze herberg zijn vele rariteiten en attributen tentoongesteld. Tijdens het eetfestijn komt men ogen te kort. Zelfs een plakkaat van ANHYP werd ontdekt, destijds de Antwerpsche Hypotheekkas. Men gaf toen nog 3,60 € intrest en maakten reklame met 'Grondpandobligatiën' uit te geven.

Wie kan dat nog geweten hebben ?

Voorzitter André Van Dyck dankte de chauffeur Johan en gids Nadine voor de goede begeleiding en wenste iedereen een behouden thuiskomst.

Bezoek museum PLANTIN-MORETUS

Ons activiteitenprogramma 2017 is onder een goed gesternte van start gegaan. De bestuursleden verwelkomden de aankomende groep. Na een verkwikkend kopje koffie of thee in café Den Bengel op de Grote Markt, trok men met 70 deelnemers onder een aangenaam lentezonnetje naar de Vrijdagmarkt.

Het Museum Plantin-Moretus is een historisch museum over de drukkersfamilie Plantin-Moretus aan de Vrijdagmarkt .
In de zestiende eeuw bevond zich hier de boekdrukkerij Plantijn, die door Christoffel Plantijn werd gesticht. Na zijn dood werd de drukkerij overgenomen door zijn schoonzoon Jan I Moretus. De drukkerij werd de ontmoetingsplaats voor tal van geleerden en humanisten, zoals Justus Lipsius en Simon Stevin.
In 1876 verkocht Edward Moretus (1804-1880) de drukkerij met volledige inboedel aan de stad Antwerpen en de Belgische staat. Een jaar later, in 1877, kon het publiek het woonhuis en de drukkerij bezoeken.
Nadat het museum in 1944 zwaar beschadigd was door een Duitse V2-raket, werd het in 1951 heropend.
In 2002 werd dit museum genomineerd als UNESCO werelderfgoed en in 2005 effectief, als eerste museum ooit, op de lijst van werelderfgoed geplaatst, wegens de uitzonderlijk goed bewaarde historische drukkerij uit de zestiende eeuw.

Wij bezochten het vernieuwde Plantin Moretusmuseum waar wij getuige waren van de pracht en praal van weleer : antiek meubilair, goudleer aan de muren, mooie portretten, een prachtige bibliotheek met veel originele manuscripten.

Jan I Moretus (Johann Moerentorf) (Antwerpen, 2 mei 1543 – 22 september 1610) was een Vlaams drukker. Hij werkte vanaf 1557 voor Plantijn, werkte zich op als rechterhand van Plantijn en trouwde in 1570 met Martina Plantijn, de tweede dochter van de Antwerpse uitgever en drukker Christoffel Plantijn. Na Plantijns dood werd Moretus de eigenaar van de drukkerij. Na diens dood nam zijn vrouw de zaak over, hoewel ze het beheer aan haar zonen Balthazar I en Jan II Moretus overliet. Met Jan Moretus startte het uitgevers- en drukkersgeslacht Moretus, dat zou blijven bestaan tot diep in de 19de eeuw.
Hij drukte in totaal 640 werken, vooral ernstige werken van religieuze aard, meestal in het Latijn geschreven.Maar ook werken over geschiedenis, humanisme en belangrijke auteurs maken deel uit van zijn uitgaven. Hij was de uitgever van alle werken van Justus Lipsius, waarvan hij 62 uitgaven drukte.
Na het overlijden van Jan I Moretus in 1610 kwam de Officina Plantiniana in handen van zijn zonen Jan II en Balthasar I Moretus. Die moesten samen het bedrijf als één geheel leiden.
De gebouwen in Antwerpen waar de drukkerij zich bevond en de familie woonde is heden omgevormd tot het Plantin-Moretusmuseum.

Lang voor facebook en twitter, werden woord en beeld reeds wereldkundig gemaakt. We bewonderden uniek drukkersmateriaal en konden ons inleven in het werk van de drukkers uit die tijd. Zeker onze voorzitter André gaf een demonstratie hoe het vroeger was.

In brasserie De Pelgrim kond men in een relaxte sfeer genieten van een lekker driegangenmenu.

En uiteraard verschillenden met 'een bolleke' .

Naar de stadsbrouwerij DE KONINCK

Het bezoek aan de Stadsbrouwerij De Koninck gebeurde in een interactieve toer.  Door een aantal themaruimtes kwam men alles te weten over Antwerpen als bierstad, de Belgische bieren en het brouwproces. Tal van interactieve middelen en audiovisuele effecten zorgden voor een 360° totaalbeleving.

Het bezoek was allesbehalve saai en soms echt grappig. Om af te sluiten kregen men nog een proeverij van 3 lekkere biertjes.

Een zeer geslaagde dag !

foto's André Van Dyck & Luc Verschooren

Opmaak blog : secretaris André Valaert

Nieuwjaarsdrink 2017

op 1ste vrijdag


Voorzitter André Van Dyck kondigde in zijn welkomswoordje aan dat er een klein aandenken was om het jaar goed in te zetten.

Secretaris André toonde de mooie kalender en gaf even aan dat men daarop de volgende bijeenkomsten kon optekenen.

Enkele sfeerbeelden van de talrijke aanwezigen. Dank aan Marita en Monique om voor het aperitief te willen zorgen.

Fotograf Alex zag onze oudste deelnemers Paul Wispelaere (96 j.) samen met Emiel Van Beirendonck (93 j.) in goede doening.

Links onder zien we Paul met Ludo Van Proeyen (75 j.) met wie hij destijds op Anhyp de dienst PERSOONLIJKE LENINGEN vertegenwoordigde. Het waren zij die een akkoord gaven op de aanvragen of niet. Meermaals kwam dit na onderhandeling in orde. Dat kan uw secretaris als voorheen kantoorhouder bevestigen.

Men heeft zo te zien heel wat te vertellen !

AAN TAFEL : Bij het eetmaal is er telkens een gezellige drukte en kon men de  voorgestelde plannen van het nieuwe seizoen bespreken . Zij die reeds ingeschreven waren voor de buitenlandse reizen waren benieuwd wie ook nog mee ging. Er zijn nog altijd een paar plaatsen vrij ...

Het bestuur.

 Het Bestuur van
VRIENDENKRING AXA BANK
wenst u veel lees- en kijkplezier bij de activiteiten van het nieuwe seizoen.

                                    André                                               Luc                                       Alex                                       André                                      Jacques