frank heeft deze foto genomen net na mijn landing met de OO-LGB. al even geleden hoor. want dit jaar zit het vliegen niet echt mee. 16 april (pasen) een volgende poging met 'beste' - 'newman' ik vrees dat zowel hij als passagier 'maar met allicht die dag hij de stuurknuppel voornamelijk in de hand' er evenzeer ongeduldig op zit te wachten als ikzelf. wind en nog eens wind, vliegweer willen we. optimisten als we zijn; de duistere, ongunstige, omstandigheden, kunnen voor mijn part europa verlaten en plaats maken voor stabieler weer. bij beter vliegweer hadden jullie reeds elke keer een verslag gekregen van het gebeuren. maar blijven hopen............ ongelooflijk toch hoe je op de foto kunt zien hoe licht (van gewicht) het staart-gedeelte gebouwd is. dat gedeelte pak je tussen twee vingers op!!! let op: ook bij een 747 is het staartgedeelte een pluim (pje).???
om het vorige blogje wat kracht bij te zetten, een foto van de helikopter waar deze mensen dagelijks mee werken. ze landen die dus op een platform bovenop een vrachtwagen om brandstof en sproeistoffen te laden met draaiende motor, omdat tijd geld kost. je moet dan wel een piloot zijn die kan landen op een zakdoek. fantastisch toch.
op deze foto zie je van links naar rechts, gerrit, frank achter de muts, dirk, een beroepsfotograaf van lucht en waterstaat of zoiets, de mevrouw van de landbouwhelikopterpiloot, de toenmalige jongste nederlandse helikopterpiloot, en tenslotte de lanbouwhelikopterpiloot van 'PRINCE HELICOPTERS ZIERIKZEE'. ik kan je verzekeren, een fantastische ontmoeting, vier piloten in één helikopter bezoeken een nederlandse private helihaven van een landbouwer waarvan zoon en vader helikopter vliegen. hun beroep = sproeien of zoiets. landen op een vrachtwagenplatform om nieuwe vloeistof en brandstof in te slagen, zonder afzetten van motor. tussendoor een fotograaf meenemen om zijn beroep uit te oefenen op luchtwaardig niveau. voel een gezonde jaloezie.
dit is zo een van de vliegvelden, waar je vooraf vriendelijk een telefoontje naar pleegt om te vragen of je hun eens mag bezoeken, en waar je vriendelijk te horen krijgt dat je niet welkom bent. kijk de eerstvolgende keer bij mooi weer nog eens naar boven, en geniet nog eens van een sportvliegtuigje te zien, want wees zeker, de 'general aviation' of m.a.w. de sportvliegerij krijgt serieuze klappen. de senioren onder ons hebben het zo wel wat gehad, maar onze kinderen, en kleinkinderen? gaan ze nog de kans hebben om zo een geweldige hobby als sportvliegen kunnen beoefenen? modelvliegen van zelfde laken een broek; nog wat indoor, en electro, maar knappe schaalmodellen...vandaag eens klagen en zagen, misschien volgende keer adrenaline tot en met.
zondag 2 april een vluchtje met de OO-ATY met collega-blogger 'newman' naar keiheuvel. http://blog.seniorennet.be/newman/
het 'weer' zit niet echt mee, trouwens het begint me de keel uit te hangen. dan is mijn passagier ziek (dochter), en in alle andere gevallen is het weer dit jaar een ramp. op de foto toch nog eens een beeld van onze formatie voorvliegen op de bijna jaarlijkse old-timer-happening te schaffen diest. het zal er wel eens van komen zeker. ondertussen wat in de tuin rommelen, een serre plaatsen om de overheerlijke groenten een kans te geven, maar om tevens een droog hoekje te hebben om binnen van de echte buiten te kunnen genieten. reken maar; twee en een halve vierkante meter nemen we in beslag voor twee stoelen en een tafeltje. er blijft dan nog acht en een halve vierkante meter over voor nadine haar groenten, maar het is voor haar hobby, we moeten er niet van leven he.
gedurende de periode dat ik als sportvlieger actief ben, heb ik in belgië de meeste luchthavens wel eens of sommige meerdere en andere heel veel bezocht als bestemming. enkele stonden op mijn verlanglijstje maar waren gesloten op de dag dat we er heen wilden of we waren gewoon niet welkom, dat maak je in onze hobby ook vaak mee. je moet eerst bellen en vragen of je mag komen en heel dikwijls is het antwoord gewoon nee; natuurlijk heeft dit dan nogal eens te maken met de beperkingen die de betreffende luchthaven opgelegd krijgt bvb. met een maximaal aantals starts en landindingen per uur, of klachten van geluidsoverlast door een of andere bewoner die in het weekend wel zijn gras maait, en allerlei machienen heeft om te doe-het-zelven, maar verder 'niets' wil horen. voor mij klinkt een sportvliegtuigmotor in alle geval als muziek in de oren, om nog te zwijgen van de merlin-motoren van de jagers uit de laatste wereldoorlog, denk aan spitfire.......... in de auto zet ik muziek dan eerder weer af, en thuis is de installatie verdwenen, verhuist naar de dochter in gent. liever genieten van merels en andere natuurlijke geluiden. o ja, froidchapelle had ik graag eens aangedaan. we hebben gebeld en er nam niemand op, en we zijn er enkele keren overgevlogen en hebben veel foto's gemaakt, maar er nog ooit eens landen??? vandaag een boete gekregen. 50 euro voor te snel rijden. het belgenland of heel europa eigenlijk neemt de bevolking zo als citroen, dat we bezig zijn te evolueren naar het leven zoals het was in de oostbloklanden voor het einde van de koude oorlog. de boetes zijn berekend op de lonen van de politici en die hebben dan nog immuniteit.
het weer zit eigenlijk niet mee, vandaag en morgen veel te veel wind voor de piper. 90% regenkansen, dus niet vliegen en de dochter (steffie) haar eerste rijlessen geven. op de foto een nadering te zoersel. een geliefde bestemming omdat het kort bij brasschaat is en het er gezellig is om even een drankje te nemen. trouwens net als ursel een lange piste van drie kilometer, waarvan ook slechts één in gebruik, echter hier wat meer voor de hand liggend, de kilometer dichtst bij de kantine. in ursel is dat de middelste kilometer, dus dat zorgt voor lange afstanden taxieën, en in ursel ook een nogal strikte ongewone maar met eens de ervaring van ... goed te doen. vandaag een half uurtje of iets meer gevlogen met de simulator 'fltsim 2004' en het actuele weer gedownload van jeppesen, maar met de piper was een landing te hoevenen niet mogelijk. buiten de limieten wel eens proberen met de simulator, maar niet in het echte vliegtuig! morgen zomeruur, maar de regenzones gaan ons de komende dagen geen lenteweer gunnen. rukwinden van 60 tot 70 km/uur. de britse eilanden sturen depressies..........regenbuien. wisselvallig, kans op buien, westenwind, storm op zee.
dit is wat wij noemen vliegen 'on top'. je bent boven de wolken en hier en daar is er een opening om terug onder de wolken te raken. in sommige gevallen is het zelfs mogelijk dat er geen gaten meer zijn, dan geen paniek, rustig vliegen op instrumenten en zakken tot je terug zicht hebt. je moet natuurlijk wel weten waar je dan uitkomt, en de hoogtemeter in het oog houden, omdat beneden 1000 voet er al hier en daar hindernissen zijn. (heb ik reeds meerdere malen gedaan, en dan is simulatorervaring niet onbelangrijk, dus gewoon spelen met instrumenten...) stel, en dat gebeurt wel, (is mij gelukkig nog niet overkomen, en je kan dit wel afleiden uit de meteo voor je vertrekt), dat er geen plafond meer is, of te weinig. in dat geval kan je bvb. contact nemen met 'antwerpen tower' en vragen om een qdm, een code, zodat de toren je binnenpraat tot aan de landingsbaan. natuurlijk, eens de luchthaven sluit is dat ook geen optie meer. in zo een geval is het uitwijken naar een andere luchthaven, desnoods in nederland of zo. daarom: steeds vertrekken met een volle benzinetank, zodat je niet zonder brandstof komt te zitten op een cruciaal moment. zelf heb ik het één keer meegemaakt dat bij een ardennenvlucht de tank leeg was tot op de bodem, en gemeten met een stok daar. natuurlijk zal er wel nog wat in het onderste gedeelte hebben gezeten, want ik heb m'n landing kunnen maken op een luchthaven met motor. toch even schrikken. het is een sport he. nooit panikeren, hoofd koel houden, en alles controleren.
na een helikoptervlucht naar een toffe bestemming in belgië, zitten we hier in een luxueuze veranda van een hotel waar een helihaven aan zit; (zie vorige blogs). af en toe vrolijken we de fotoreportage een beetje op met humoristische tekstjes, en bezorgen die dan aan de mensen die de vlucht hebben meegemaakt, in dit geval, dirk als piloot, en gerrit, frank en ik als passagier met de robinson 44.
dit is geen plagiaat, maar een kopie van mede-blogger. http://blog.seniorennet.be/newman/ bij de opleiding PPL heb ik dit item veel gebruikt en heb het zelfs nog steeds in mijn bezit....
Rekenlat Aristo Aviat 617. Ook een collectorsitem.Circulaire rekenlat die toelaat allerlei conversies uit te voeren tussen metrische,amerikaanse en engelse systemen.Een belangrijk punt is het uitrekenen van de snelheidsdriehoek.Welke kompaskoers moeten wij vliegen om in een bepaald punt aan te komen,rekening houdende met de wind?Hoelang is men onder weg en hoeveel gallons benzine moet men tanken?Er is nog het probleem van weight and balance.Hoeveel passagiers,baggage en hoe het gewicht verdelen?Dan rest nog het probleem van het opstijgen opkorte banen met een hindernis (bomen) in de as van de piste.Toch niet zo simpel ,rekening houdende dat de motor slechts 100pk (Cessna150) aan kan.Tegenwoordig doet men alles met de PC en laat men de ganse zaak uitprinten. Een goede site iswww.nav2000.com waar men ook het weerbericht krijgt onder vorm van uitgewerkte METARS en TAFS. Bij de volgende luchtdoop,denkt daar eens aan of liever niet denken en genieten.
op 2 april heb ik een vlucht met de piper OO-ATY met een collega-blogger. http://blog.seniorennet.be/newman/ daar zie ik naar uit, omdat alleen dit mijn motivatie is om te blijven bloggen...mensen warm maken om eens mee te vliegen. als ik het goed begrijp is dhr. newman echter niet aan zijn proefstuk toe, want bezoek zijn site en je zal zien dat hij op een of andere manier ook zeer actief bezig is met luchtvaart. hou jullie op de hoogte. aanstaande zondag nog eens een poging om met de oudste dochter een vluchtje te maken. ook met de OO-ATY. hopelijk iedereen in goede gezondheid en laat het weer eens meezitten...
bij aankomst in ursel vindt je dit leuk ding. maar om 'de bedoeling' van mijn blogjes eens op een rijtje te zetten? uiteraard is het motiverend te zien dat je site regelmatig een bezoeker heeft. maar bovenal is het om mensen warm te maken om eens mee te vliegen met een sportvliegtuig dat betrouwbaar is maar niet meer zo jong, net als wijzelf, en hen te laten genieten van een ervaring die je nooit meer vergeet, en dan in de absolute positieve zin. het weer is voorlopig nog niet bijzonder geweest, maar het is nu toch wel de moment om eens wakker te worden en te reserveren he. het lijkt wel een beetje of ons belgenland bezig is over te gaan naar een volledige winterslaap. wakker worden, je bent nog in leven, anders kon je dit blogje niet lezen.
nog een foto van de antonov in schaffen diest. om dit toestel te vliegen en of te hebben moet je een geluksmens zijn. om een of andere reden heb ikzelf toch het voorrecht mogen hebben hem te ruiken en te zien en te zien vliegen... eerder in mijn site heb ik jullie verteld waar dit toestel mijn hart heeft gestolen. luna papa. een heel bijzondere film, waar hij voor mij een hoofdrol speelt. als 'filmfreak' kan ik hem aanbevelen.
zondag een fantastische vliegdag. helder, zicht cavok, meer dan 10 km, weinig wind. veel vliegtuigen over ons huis gevlogen. reservatie met de OO-LGB geschrapt omdat de dochter ziek was op de nacht van zaterdag naar zondag. trouwens zelf ook bijna geen oog dicht gedaan, daarom reeds in de tuin aan het wandelen rond zes uur in de morgen. heb dan van de gelegenheid gebruik gemaakt om een serre voor de helft te monteren uit frustratie. 'alleen' vliegen doe ik niet meer. volgende maal beter. een reservatie met de aty op 26.03 en, of 02.04.2006, en hopelijk meer succes. 1 mei naar koblenz? heb er zin!!! de foto? een werkje (opdracht van school) van emily (de jongste dochter), over een bezoek van een tentoonstelling van panamarenko. of hij ooit met een eigen ontwerp in de lucht is geweest? weet ik niet, ik ga in alle geval niet mee. of hij moet me overtuigen van zijn technisch kunnen.
dit zijn mijn twee dochters, van links naar rechts, emily en steffie. 14 en 23 jaar. de eerste, een kopie van de papa (persoonlijkheid en karakter), de tweede van haar mama. ik mag fier zijn op alletwee, omdat ze gelukkig bij de uitdeling van hersenen op de eerste rij hebben gestaan, ofschoon de mama van de eerste niet dezelfde is als die van de tweede. zo gaat dat nu eenmaal in een leven. hopelijk zondag vliegweer, dan neem ik steffie mee met de OO-LGB. emily heeft ook twee maal meegevlogen, maar met minder passie. van steffie weet ik dat ze er heel erg van geniet. ze heeft geen aanleg tot luchtziekte, en kan er eigenlijk niet genoeg van krijgen, behalve dan op lange vluchten naar senegal bvb. dan is ze wel blij uit de machine te kunnen. zelf is mijn verste bestemming ooit geweest: 'canarische eilanden', toen mijn ex zwanger was van steffie, dus een 24 jaar geleden. verder heb ik gevlogen naar: portugal enkele keren, ibiza diverse malen, rome twee keer, london, roemenië minstens 5 keer, zuid UK enz. opmerkelijk, sinds mijn opleiding PPL (beperkt privaat piloot) heb ik geen vlucht meer gedaan naar.... ben altijd blij geweest de stuurknuppel zelf in handen te hebben en de behoefte om verder weg te vliegen is verdwenen. raar he.
een formatievlucht met de OO-LGB. uiteraard heb ik wel iets met dat toestel omdat ik de eerste uren instructie heb gekregen met de lgb. het was op dat moment aan overhaul toe, dus heb er de laatste toegelaten energie mogen uitpersen. nog net mijn eerste solovlucht mee gedaan op 20 mei 1996 en ze hebben hem gepeld tot op het bot, dus enkele jaren uit de running, maar inmiddels weer geruime tijd actief. een piper is een toestel dat onmiddellijk laat voelen dat je hem niet goed vliegt, maar ook even snel verbeteringen aanvaard. alleen bij opstijgen en landen moet je hem zeker de baas blijven, want een crosswind op het moment dat zijn staartwiel van de grond is, kan je behoorlijk verrassen. mede omdat ik honderden uren modelvliegen heb gedaan (ook met piper), en misschien evenveel op de simulator heb gevlogen, durf ik zeggen dat hij me moeilijk zal de das omdoen. vanwege niet elke week vliegen, ben ik natuurlijk een voorzichtig piloot en neem liever geen te grote risico's, maar wat crosswind bij de landing of opstijgen, neem ik er graag bij indien dit binnen de limieten is dat het toestel aankan. in alle geval, dat de piper super cub een sportvliegtuig is, wordt bevestigd bij het instappen. het plaats nemen in de stuurcabine vraagt enige lenigheid en een methode. ik herinner me toen ik mijn allereerste initiatievlucht ging doen met Jul, hij de volgende opmerking maakte: "als je erin en eruit geraakt leer ik je vliegen". helaas had hij aan mij een slechte leerling, want na 50 uur vliegen behaalde ik mijn brevet.
net aangekomen in leopoldsburg met frank en naast mij (in vooraanzicht links) willy. een vluchtje met de OO-CNC, een cessna 172. een winterlandschap, en toepasselijk voor het huidige weer. aanstaande zondag zal ik indien alles meezit, vliegen met mijn oudste dochter steffie. 23 jaar jong. toen ik haar vandaag uitnodigde voor dit vluchtje kreeg is volgend berichtje op m'n gsm: Waw! Ok! Brrrrr* toch leuk als ze blij zijn he. waarschijnlijk eens naar zoersel of zo, een kort vluchtje van een 25-tal minuten, landen, een drankje gebruiken en er voor zorgen dat op tijd het toestel in de vliegclub is zodat de volgende, een instructeur met leerling, zijn instructievlucht kan doen. hiervoor heb ik de OO-LGB gereserveerd, niet mijn lieveling, want dat was de OO-AAP. nadeel aan de OO-LGB? mijn stoel staat enkele centimeters teveel naar voor, dus het is beter geschikt voor kleinere piloten, of mijn armen zijn iets te lang; is dat niet meer een eigenschap van een aap?
het weer heeft me dit jaar nog niet veel laten vliegen. heb dus maar voor aanstaande zondag de OO-LGB gereserveerd van 10.00 tot 12.30 uur. afhankelijk van een en ander gaat frank misschien mee of mijn oudste dochter steffie. ze is 'bevlogen' maar vindt het ook wel tof om eens met papa mee te vliegen. de lente mag dan ook wakker worden. een van de dagen krijgen we een serre geleverd van 4.50 x 2.60 m. en hopen dan behalve groenten kweken ook bij het eerste zonnetje al eens van de 'buitenlucht' of 'licht' te kunnen genieten. uiteindelijk zal het natuurlijk voornamelijk gaan om tomaten en andere heerlijke groenten, maar er is sowieso een oppervlakte voorzien voor twee zetels en een tafeltje om met een duveltje of een glas wijn of een koffie...(vul zelf maar in)
we gingen vandaag naar namen (ardennen in het algemeen) vliegen, maar het weer zat niet mee. toen ik uit bad kwam was het bezig te sneeuwen, de baan zag wit van de sneeuw en dan zestig kilometer naar brasschaat waar dan de piste ook wit ligt. beter wat langer in bed gebleven. toch een beeld van namen zoals ik heb genomen een tijd geleden. tegen de middag was er geen sneeuw meer te bespeuren maar wel een wind waar het moeilijk in te vliegen zou zijn. dus een recent verslag van een vlucht houden jullie te goed. waar ik naar uitkijk? 1 mei vliegen we misschien (als alles meezit) met 5 vliegtuigen van de club (wij met een cessna 172, OO-VRE) (zie vorig blogje) en een voltallige bemanning, frank en ik als piloot en willy en david als passagier naar koblenz. ter plekke nog wat over de rijn vliegen en zo. kan tof worden! ook daar zal dan natuurlijk een verslagje van gemaakt worden...
een prachtige foto net even voor of na een landing? met zo'n cessna hoop ik morgen op stap te gaan, alhoewel ik nog even de reservaties moet nazien of het met deze, de OO-VRE is, of de OO-CNC is. het weer zit ook weeral niet zo mee. merkwaardig is wel dat deze toestellen afwisselend beter vliegen of m.a.w. meer of minder betrouwbaar zijn. deze bemerkingen worden soms stil doorgegeven zodat we weten welk toestel we best kunnen reserveren voor een volgende vlucht. ze zijn allebei zeer goed onderhouden hoor, maar het blijven hoe dan ook toestellen die een kwart eeuw oud zijn en worden gevlogen door 'heel veel' verschillende piloten. als ik 's morgens mijn auto start, weet ik onmiddellijk of ik een betrouwbaar ding onder mijn lichaam heb, en hoe dan ook, mijn auto heeft ongeveer 310.000 km (16 jaar) en die van mijn echtgenote 400.000 km (18 jaar), waarom een goede machine weggooien, als die nog in een gezonde conditie is. binnen een tweetal weken heeft 'het vrouwtje' echter een nieuwe (2'de hands) met amper 50.000 km, en alle luxevoorzieningen behalve airco, maar toch automatic, een franse wagen waar ik liever geen reclame voor maak, maar comfortabel is. gisteren haar autotje, ik als eerste eigenaar..., verkocht aan een 'opkoper' pakistaan 'toffe pee' van sint-jans-molenbeek. wat een netwerk is deze wereld.
Rekenlat Aristo Aviat 617.
